Opracowanie i wdrożenie własnego programu działań edukacyjnych "Mali dziennikarze"

Realizując zadanie określone w § 8 ust.2 pkt.4 lit.a dotyczące wymagań kwalifikacyjnych w sprawie usyskiwania stopni awansu zawodowego opracowałam program grupy dziennikarskiej „ Mali dziennikarze”, który został zatwierdzony do realizacji, wpisany do przedszkolnego zestawu programów i wdrożony w roku szkolnym 2006/2007 w grupie dzieci sześcioletnich.
Współcześnie nie wystarczy by nauczyciel wyposażał w gotową wiedzę, należy bowiem kłaść nacisk na aktywność, kształtowanie samodzielności poznawczej
i przygotowanie dzieci do dobrego kształcenia. Chcąc uzyskać takie efekty trzeba ciągle doskonalić proces nauczania i wychowania poprzez unowocześnianie metod, środków i form pracy.
Sama od dawna nosiłam się z zamiarem wydawania gazetki przedszkolnej. Pomyślałam, że może być ona jedną z form promowania placówki w środowisku a także sposobem informowania rodziców o najróżniejszych sprawach i wydarzeniach, jakie mają miejsce w przedszkolu. Chciałam też, aby gazetka nie była traktowana jako rozrywka ale dostarczała wiedzę z różnych dziedzin.
Po tych przemyśleniach podjęłam decyzję o wydawaniu pisemka. Dyrekcja przychyliła się do mojego pomysłu.
Na zajęciach zauważyłam również, że w moich sześciolatkach tkwi ogromne pragnienie przekazania tego, co robią i tworzą innym kolegom. Dzieci wyzwalały w sobie dużą energię i pomysłowość. Często podczas takich zajęć odkrywałam tkwiący w nich talent dziennikarski. Postanowiłam więc wykorzystać ich umiejętności i włączyć do pomocy w redagowaniu gazetki przedszkolnej. Stąd powstał pomysł opracowania programu „ Mali dziennikarze” dla grupy dzieci sześcioletnich.
Założeniem tego programu było wzbogacanie doświadczeń dzieci o wiedzę o otaczającej je rzeczywistości poprzez wskazanie różnych dróg poznania oraz inspirowanie i wspieranie indywidualnej i grupowej aktywności.
Główne cele opracowanego przeze mnie programu, to:
-rozwijanie zdolności do swobodnego posługiwania się językiem
-rozwijanie zainteresowań i zdolności twórczych dzieci
-wdrażanie do samodzielnych poszukiwań i aktywności
-inspirowanie do nawiązywania kontaktów międzyludzkich, wzajemnej życzliwości i tolerancji
-tworzenie poczucia odpowiedzialności za wspólne przedsięwzięcie
-wyrabianie szacunku dla pracy własnej i innych
-rozbudzanie wrażliwości na piękno słowa
-kształcenie umiejętności wypowiadania własnych myśli, wrażeń, wątpliwości i wysłuchiwania opinii innych
-rozwijanie ciekawości poznawczej
-nabywanie umiejętności organizowania sobie pracy
i współdziałania w grupie
-nabywanie umiejętności poprzez działanie
Wykorzystując ujawniające się u dzieci naturalne dążenie do łączenia się w grupy podzieliłam ja na cztery sekcje:
-plastyczną ( ilustracje do gazetki, wystawki prac wykonanych przez dzieci)
-fotograficzno- reporterską ( materiały ze spotkań
i imprez, fotografowanie pod kierunkiem nauczyciela)
-przyrodniczą ( materiały do kącika przyrody
i ciekawostki ze świata przyrody)
-literacką (tematyczne wystawy w kąciku książki, zbieranie
i redagowanie materiałów do gazetki)
Realizując program wprowadziłam do pracy techniki
C. Freineta:
-ekspresja słowna
-swobodna ekspresja plastyczna
-gazetka przedszkolna
-korespondencja przedszkolna
Powodem, dla którego zdecydowałam się je wdrożyć jest głównie preferencja samodzielnego i twórczego myślenia oraz działania dziecka. Jak wiadomo powodują one szczególne możliwości stymulowania edukacji językowej, wyzwalania twórczości literackiej i artystycznej dziecka. Zajęcia organizowałam w taki sposób, aby pobudzały do żywej mowy- dzieci chętnie tworzyły nowe teksty bajek, opowiadań, krótkich wierszyków czy rymowanek. Inspiracją do powstawania swobodnych tekstów były m.in. różne kontakty okolicznościowe, kontakt z przyrodą, wycieczki, spacery, redagowanie listów do zaprzyjaźnionych kolegów, zabawy typu „ Co by było, gdyby...”, uruchamiały wyobraźnię dzieci
i wyzwalały niekonwencjonalne wypowiedzi, wymyślanie zakończeń do tradycyjnych bajek, tworzenie książeczek, w których początkowo sama zapisywałam tekst pod dyktando dziecka, co przyczyniało się w naturalny sposób do zainteresowania nauką pisania.
W trakcie realizacji programu dzieci miały możliwość zapoznania się z pracą dziennikarza prasowego. Na początek zorganizowałam wycieczkę do redakcji gazety lokalnej „ Ziemia Ropczycka” oraz spotkanie z dziennikarzem i korektorem krzyżówek. Dzieci wzbogaciły swoją wiedzę o pojęcia związane z pracą dziennikarzy.
Główną uwagę skupiłam na wzbogacaniu czynnego słownika dzieci, stwarzaniu okazji do swobodnego wypowiadania się, tworzenia tekstów mówionych (proza, poezja) nagrywanych na magnetofon lub zapisywanych przeze mnie.
Równolegle dzieci miały możliwość zdobywania innych kluczowych dla ich rozwoju umiejętności takich, jak: docieranie do informacji, gromadzenie ich, porządkowanie.
Pomoc dzieci w redagowaniu gazetki przedszkolnej była jednym z czynników warunkujących dobre wyniki swobodnego tekstu. Motywacja dzieci została wzmocniona, kiedy wiedziały, że ktoś przeczyta ich utwory. Jako wprowadzenie do redagowania gazetki dzieci tworzyły rysunkowe konkretyzacje utworów, historyjki obrazkowe, nadawały tytuły historyjkom, uczyły się fotografować pod moim kierunkiem.
Mój program zakładał wykorzystanie komputera do tworzenia tekstów, rysunków, skanowania. Ponadto współpracę z rodzicami i starszym rodzeństwem dzieci, polegającą na pomocy w pisaniu tekstów, gromadzeniu materiałów, wycinaniu ciekawostek z czasopism, układaniu z dziećmi krzyżówek.
Wspólnie z dziećmi urządziłam w sali „ kącik redakcyjny”. Zgromadziliśmy środki dydaktyczne niezbędne do samodzielnej pracy: czasopisma dziecięce, historyjki obrazkowe, plansze, słowniki, encyklopedie dla dzieci, wykonaliśmy gazetkę ścienną.
Wybraliśmy nazwę pisemka i w oparciu o sekcje zaczęliśmy przygotowywać materiały do numeru.
W przygotowaniach do wydania każdego numeru brały udział wszystkie dzieci próbując swoich sił pisarskich, układając krótkie rymowanki, wierszyki, twórcze opowiadania. Dzieci same, bądź z pomocą rodziców czy rodzeństwa przepisywały je na komputerze lub wykonywały do nich ilustracje.
Dzieci zainspirowane gazetką chętnie wzbogacały swoją wiedzę przyrodniczą, obserwowały ciekawe zjawiska i wydarzenia, zastanawiały się z kim przeprowadzić wywiad, same szukały ciekawych materiałów.
W ramach zajęć dzieci podczas wycieczek zapoznawały się z pracą ludzi kultury. W teczkach gromadziły materiały( zdjęcia, ilustracje, wycinki prasowe). Uczyły się wyszukiwać materiały na określony temat, żywo interesowały się tym, co dzieje się w kraju. Zdobywana wiedza była praktycznie wykorzystywana przy redagowaniu gazetki.
Z zadowoleniem obserwowałam wzrost aktywności dzieci przejawiającej się w szukaniu samodzielnych rozwiązań. Dzięki temu doskonaliły technikę czytania, niektóre opanowały również w dobrym stopniu technikę pisania.
Podstawą tworzenia swobodnych tekstów do gazetki była atmosfera życzliwości, wiary we własne siły, twórczej aktywności, wzajemnego zrozumienia i zaufania. Chciałam podkreślić, że w całym akcie tworzenia swobodnych tekstów nie był najważniejszy efekt końcowy, ale sam proces twórczy, który dawał dzieciom wiele zadowolenia.
Dzięki utworzeniu grupy dziennikarskiej miałam możliwość wykształcenia u dzieci umiejętności planowania i organizowania pracy, komunikowania się w różnych sytuacjach, efektywnego współdziałania w zespole, rozwiązywania problemów w twórczy sposób, posługiwania się technologią informacyjną.
Wspólnie z koleżanką wydawałyśmy przedszkolne pisemko „ Słoneczna Jedyneczka”, z którego można było się dowiedzieć o tym, co ciekawego działo się w przedszkolu. Przekazywałyśmy informacje o imprezach, konkursach, prezentowałyśmy listy laureatów, zdjęcia, krzyżówki, prowadziłyśmy też rubrykę, w której zamieszczałyśmy artykuły z zakresu podnoszenia kultury pedagogicznej rodziców. Opracowałyśmy również wkładkę pt. „ Przedszkole promujące zdrowie”. Dotyczyła ona promocji zdrowia i zawierała różnorodną tematykę: informacyjną, edukacyjną, profilaktyczną.
Do przygotowania gazetki w szerokim zakresie wykorzystywałam komputer. Wydałyśmy 4 numery gazetki w nakładzie około 40 sztuk.
Ewaluacja
Ewaluacja programu dowiodła, że był udany. Założone cele wychowawcze i dydaktyczne zostały osiągnięte. Dzieci były bardzo zaangażowane w przygotowanie materiałów do gazetki przedszkolnej. Na podstawie obserwacji, rozmów z rodzicami i dziećmi oraz ankiety przeprowadzonej wśród rodziców ustaliłam, że zajęcia przewidziane programem przyczyniły się do rozwoju aktywności twórczej dzieci.
Efekty:
-Dzieci jako redaktorzy podwyższyły sprawność władania językiem mówionym, znacznie poszerzyły zasób słownictwa w toku konstruowania wypowiedzi
-Dzieci posiadające szeroki zasób słów, rozumiejące znaczenie wielu wyrazów mają większe możliwości korzystania z dorobku kultury, z informacji przekazywanych przez mass- media
-Poprzez aktywne uczestnictwo w redagowaniu pisemka dzieci nauczyły się: samodzielnego zdobywania wiadomości, komunikowania się, negocjowania oraz współpracy z grupą i w grupie
-Doskonaliły swoje umiejętności informatyczne
-Dobrze zorganizowana praca w zespole dawała możliwość wymiany doświadczeń, nie stresowała a inspirowała, poprawiała relacje między dziećmi, zwiększała odpowiedzialność za siebie i innych, przynosiła satysfakcję z dobrze wykonanego zadania
-Gazetka przedszkolna była źródłem informacji o życiu przedszkola a także działalności promującej zdrowy styl życia
-Pisemko stało się swoistą formą promowania placówki
w środowisku