Drzewko szczęścia - scenariusz zajęć zintegrowanych dla dzieci 6-letnich

DATA: 29.10.2009

TEMAT ZAJĘĆ: Drzewko szczęścia.

OSOBA PROWADZĄCA: Zofia Serwińska

USYTUOWANIE TEMATU W PODSTAWIE PROGRAMOWEJ WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO:
Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.
Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.

CELE OGÓLNE:
- kształtowanie umiejętności czytania w zakresie poznanych liter,
- inspirowanie do aktywności twórczej (prace plastyczne i techniczne),
- podnoszenie poziomu sprawności manualnej,
- rozwijanie empatii,
- ćwiczenie słuchu fonemowego,
- kształtowanie estetyki ruchu.

CELE DYDAKYCZNE:
- czyta sylaby i wyrazy, w których występują poznane litery,
- dostrzega potrzeby najbliższej rodziny,
- rysuje po śladzie,
- przestrzega zasad gry,
- przelicza obiekty,
- ćwiczy pamięć wzrokową,
- wykonuje powierzoną pracę do końca,
- wykona drzewko szczęścia.

CELE WYCHOWAWCZE:
- respektuje zasadę zgłaszania się,
- zna zasady współpracy w grupie,
- bierze aktywny udział w zabawach.

OBSZARY EDUKACJI: językowa, ruchowa, plastyczna, matematyczna, społeczna.

METODY PRACY: pogadanka, pokaz, burza mózgów, ćwiczenia praktyczne.

FORMY PRACY: zbiorowa, binarna (w parach), grupowa, indywidualna.

ŚRODKI I MATERIAŁY: karty pracy, książka, różne ilustracje, materiały potrzebne do wykonania „drzewka szczęścia” (koraliki, gałązki, plastelina, małe kubki po jogurtach), karty do gry „Memo”, karty do gry w domino obrazkowe.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Powitanie - zabawa integracyjna z elementami pedagogiki zabawy:
- Przywitają się, posyłając uśmiech i machając dłonią wszystkie osoby, które: mają niebieskie oczy, są dzisiaj w spodniach, przyjechały do szkoły samochodem, rowerem, autobusem, przyszły pieszo, itp.

2. Zabawy ruchowe:
- „Stonoga”. Dzieci idą gęsiego trzymając kolegę z przodu za biodra. Mają szeroko rozstawione nogi i w ten sposób maszerują kołysząc się z boku na bok. Śpiewają lub rytmicznie recytują:
Idzie sobie stonoga, stonoga, stonoga
Każda inna jej noga, jej noga BĘC!
Po słowie „bęc” wszyscy stają z szeroko rozstawionymi nogami, a ostatnia osoba przechodzi pod nimi (lub się przeczołguje) - rozpoczynamy zabawę od początku.
- „Obcy w mieście”. Wszyscy spacerują swobodnie po sali. Nauczycielka czyta polecenia, a dzieci wykonują je. „Do wielkiego miasta przyjeżdża grupa obcych przybyszów. Speszeni:
• spoglądają na innych
• oglądają, jak kto jest ubrany
• patrzą na swoje ręce
• patrzą na twarze
• poruszają się pewnie, czasem wyniośle
• witają się
• rzucają się sobie w ramiona”.

3. Rozdanie kart pracy:
- Pisanie małej i wielkiej litery po śladzie:
Rysuj palcem po śladzie tak, jak są napisane litery „t”, „T”. Spróbuj je napisać po śladzie ołówkiem.
- Ćwiczenie słuchu fonemowego:
Podziel nazwy obrazków na sylaby. Zamaluj okienko odpowiadające sylabie „ta”.
- Ustalanie liczby obiektów:
Agata i Emil przygotowują uroczysty podwieczorek. Zgromadzili już część potrzebnych rzeczy. Policz, ile ich jest i uzupełnij tabelkę według wzoru.
Czego jest najmniej, a czego najwięcej?
Czego jest tyle samo?
Jakimi głoskami rozpoczynają się nazwy rzeczy i owoców przedstawionych na ilustracji?
Które nazwy rozpoczynają się takimi samymi głoskami?
- Doskonalenie techniki czytania – praca z podręcznikiem.

4. Wykonanie „drzewka szczęścia”:
- Nauczycielka wyjaśnia pojęcie „drzewka szczęścia”, a następnie pyta każde z nich, komu chciałoby podarować magiczne drzewko.
- Dzieci wkładają gałązki w plastelinę umieszczoną w pojemniku po jogurcie. Do gałązek przywiązują koraliki.
- „Zaczarowywanie drzewka” – wypowiadanie życzeń dla najbliższych (z pomocą nauczycielki).
- Wymyślanie odpowiednich zaklęć do zaczarowanie drzewka.
5. Zabawa „Tunel dobrych życzeń”:
Dzieci stają w szpalerze twarzami do siebie. Dziecku przechodzącemu przez szpaler mówią szeptem miłe zdania o nim. Zabawę rozpoczyna osoba wskazana przez nauczycielkę, stojąca na początku lub końcu jednego z rzędów. Przez szpaler przechodzą wszystkie dzieci.

6. Ćwiczenie pamięci wzrokowej:
Nauczycielka układa na dywanie dwie ilustracje, dzieci przyglądają się im przez chwilę. Następnie nauczycielka odwraca ilustracje i pyta co się na nich znajdowało. Kolejno nauczycielka układa 3 ilustracje dzieci przyglądają się im przez chwilę. Następnie nauczycielka odwraca ilustracje i pyta co się na nich znajdowało. Nauczycielka za każdym razem zwiększa ilość ilustracji.

7. Gra „Memo”:
W grze bierze udział dwoje dzieci, które rozkładają komplet kart tak, aby obrazki były niewidoczne. Gracze kolejno odkrywają po dwie karty. Jeżeli nie stanowią one pary, gracze odkładają je na miejsce i odkrywają kolejne pary kart. Gdy trafią na parę kart – zabierają ją. Wygrywa ten gracz, któremu uda się zebrać więcej par.

8. Zabawy ruchowe:
- „Żabki na łące”. Dzieci (część) jako żabki wyłażą ze stawu na łąkę i chodzą na czworakach, „bociany” czatują opodal na łące. Bociany zobaczywszy na łące żabki, biegną do nich machając wielkimi skrzydłami (ręce naśladują ruchy skrzydeł). Gdy zbliżają się do żabek, zaczynają je chwytać skacząc na jednej nodze. Żabki uciekają na czworakach do stawu. Schwytane zamieniają role z bocianami. Jeśli jest ich za mało, wyznaczamy dodatkowe polowanie. Należy pość często wprowadzać zmiany.
- „Wiewiórka w dziupli”. Uczestnicy zabawy dzielą się na trójki, które stają na obwodzie dużego koła w ten sposób, że dwoje stojąc na przeciw siebie podaje sobie ręce, trzeci zaś staje między nimi. To „wiewiórka w dziupli” . W środku koła staje jeden uczestnik zabawy. Na sygnał prowadzącej „wiewiórki w dziupli” zmieniają one miejsca między sobą. Wybiegają więc z dziupli i wbiegają do zwolnionych. Stojący w środku koła, stara się również zająć dziuplę. Wiewiórka, która nie ma dziupli zostaje w środku.
- „Taniec pajaców”. Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy przy muzyce: „To będzie taniec pajaców”. Dzieci wykonują znane im ruchy pajaca w takt muzyki. „Pajacom zepsuły się prawe ręce” – mówi nauczycielka. Dzieci z rozbawieniem przyjmują tę propozycję i próbują wykonywać ruchy pajaca, nie poruszając prawą ręką. W dalszym ciągu zabawy nauczycielka sugeruje zepsucie się lewej nogi, potem prawej ręki i lewej ręki. Za każdym razem pajace powracają do stanu wyjściowego; są naprawione.

9. Domino obrazkowe:
Gra polega na dobieraniu takich samych obrazków lub napisów (na odwrocie każdego obrazka znajduje się jego nazwa) i układaniu ich w ciągu.

10. Ewaluacja - ocena zajęć przez uczniów. Proszę aby podniosły rączkę do góry te dzieci, którym dzisiejsze zajęcia się podobały oraz te, którym się nie podobały. Podziękowanie za udział w zajęciach.