Scenariusz spotkania z rodzicami prowadzony metodą warsztatową

Temat: Sztuka motywacji i pozytywnego myślenia – jej rola w osiąganiu sukcesu i wyznaczonych celów.

Cele:
•podkreślenie znaczenia motywacji i pozytywnego myślenia w rozwoju ucznia (dziecka),
•prezentacja zasad i określenie warunków sprzyjających motywacji i pozytywnemu myśleniu,
•ustalenie klasowego planu motywacji i zasad pozytywnego myślenia.

Przebieg spotkania:
1.Powitanie i wprowadzenie do tematu. Nauczyciel definiuje kluczowe pojęcia, wskazuje rolę motywacji i pozytywnego myślenia w życiu każdego człowieka, określa zadania do wspólnej realizacji. Formułuje wraz z rodzicami najważniejsze dla tematu pytania, na które wspólnie będzie się szukać odpowiedzi. Propozycje pytań:, czym jest pozytywne myślenie i motywacja?Jakie mają znaczenie? Jakie warunki sprzyjają ich powstawaniu? Jak wydobywać z dzieci(uczniów) to, co najlepsze? Czy można zaprogramować sukces? Jak dzięki właściwej motywacji i pozytywnemu myśleniu dokonywać przemian w swoim życiu? Czy są odpowiednie strategie, które to umożliwiają?
2.Ćwiczenia aktywizujące wszystkich uczestników; praca w grupach, dyskusja.

Ćwiczenie 1
Nauczyciel: udowodniono, że rozwój zdolności zależy od inteligencji, doświadczenia, zadatków organicznych. Ale to nie wystarczy, potrzebna jest jeszcze motywacja i pozytywne myślenie. Wiemy, że łatwiej nam zachęcić do pracy zdolne i ambitne dziecko(ucznia) niż tego, który ma trudności w nauce. Jakie warunki muszą być spełnione, aby rozbudzić motywację i skłonić do zmiany nastawienia? Opisywane zdarzenia, po ich przeanalizowaniu, pomogą nam sformułować wnioski.
•Grupa młodzieży na obozie sportowym bierze udział w biegu po nagrodę (porcja lodów). Komu będzie najbardziej zależało na zwycięstwie? (wygra ten, kto lubi smak zwycięstwa, dodatkowo lubi lody).
Wniosek: Rozbudzenie motywacji i jej wielkość zależy od tego, na ile cel, który chcemy osiągnąć jest dla nas atrakcyjny i interesujący, w innym wypadku motywacja maleje.
•Grupie kilku osób zaproponowano naukę języka chińskiego, nagrodą za wytrwałą i owocną pracę miał być wyjazd na wycieczkę do Chin (zajęcia będą się odbywały codziennie po 1godz.), ale dopiero za trzy lata. Czy wszyscy z tej grupy dotrwali do obiecanej wycieczki?
Wniosek: Im cel jest bardziej odległy, a zadanie trudne, tym bardziej maleje motywacja i wiara w osiągnięcie sukcesu.
Wniosek ogólny: Plenum odpowiedzi, powstaje plakat pt. „Warunki skutecznej motywacji”
Cel powinien być:
•atrakcyjny,
•możliwy do osiągnięcia,
•dostosowany do wieku i możliwości,
•osiągalny w krótkim czasie lub możliwy do osiągnięcia w krótkich etapach cząstkowych (w przypadku celów dalekosiężnych),
•wzbudzać pozytywne myślenie poprzez wiarę w jego osiągnięcie,
•nastrajać optymistycznie.

Ćwiczenie 2
Nauczyciel rozdaje grupom kartki z opisanymi sytuacjami:
•Przychodzi do ciebie zrozpaczona córka, płacząc zwierza się, że właśnie rzucił ją chłopak, jej życie straciło sens.
•Jesteś na zebraniu rodziców, właśnie dowiedziałaś się, że syn siedzącej obok matki nie zdał do następnej klasy, po zebraniu idziecie w tę samą stronę, kobieta zaczyna płakać.
Nauczyciel prosi uczestników o wspólne ustalenie i zapisanie słów pocieszenia. Powstają zapisy będące przykładami pozytywnego myślenia (przykładowe użyte zwroty: będzie dobrze, wszystko się ułoży, przejdziesz przez, musisz dać sobie czas, nabrać dystansu wtedy inaczej na to spojrzysz itp.). Wszystkie te zabiegi będą świadczyć o tym, że chcemy wesprzeć psychicznie osobę potrzebującą pomocy, wizualizujemy pozytywnie przyszłość, nie dajemy gotowych rozwiązań, ale dajemy wyraźny sygnał, że jesteśmy i wspieramy w trudnej sytuacji. Te przykłady pokazują również, że możemy stosować pozytywne myślenie celowo, zmierzając do osiągnięcia wyznaczonego celu. Powstaje plakat z napisem:
WIARA – WYTRWAŁOŚĆ- SUKCES
Nauczyciel: musimy pamiętać, że najważniejszym elementem pozytywnego myślenia jest wiara we własne siły i możliwości. Drugim niezbędnym czynnikiem jest wytrwałość. Mając świadomość tego, jako rodzice, nauczyciele, wychowawcy możemy pomóc naszym dzieciom uwierzyć w sukces i go osiągnąć, będziemy mogli skutecznie motywować do nauki, nauczymy też dzieci wykorzystywać siłę pozytywnego myślenia.
Ćwiczenie 3
Nauczyciel zadaje pytanie: Dlaczego jedni ludzie wykorzystują siłę pozytywnego myślenia, a inni tego nie potrafią? Od, jakich czynników to zależy?. Prosi o podanie przykładów z życia, sam przytacza przykłady bohaterów literackich, filmowych, którzy dzięki pozytywnemu myśleniu osiągnęli sukces lub rozwiązali konkretny problem. Rodzice otrzymują kartki z tabelą:


Optymista
Zauważa przede wszystkim pozytywne strony życia.
Wierzy w lepszą przyszłość.
Widzi wyjście z każdej sytuacji.
Wierzy w życzliwość ludzi i osiągnięcie szczęścia.
Niepowodzenie postrzega jako początek zmiany i naprawy.
Z porażki wyciąga wnioski, jak wygrywać.
Planuje przyszłość, wyznacza sobie cele, wierząc w ich osiągnięcie.
Skupia się na działaniu, jest, więc aktywny, to sprzyja rozwojowi.

Pesymista
Dostrzega głównie ujemne strony życia.
Ma negatywną wizję przyszłości.
Twierdzi, że niewiele może zmienić.
Widzi wszystko w czarnych barwach.
Widzi klęskę, ale nie podejmuje działań naprawczych.
Porażka utwierdza go w przekonaniu,że może być tylko gorzej.
Nie wierzy w pozytywne zmiany.
Koncentruje się na możliwych porażkach, nie podejmuje działań, jest bierny, nie sprzyja to rozwojowi i zmianie nastawienia do życia.


Wnioski:
Nauczyciel zadaje pytanie:, Do której grupy ludzi chcecie Państwo, aby należało wasze dziecko? Najnowsze badania wykazują, że optymiści lepiej się uczą, są zdrowsi, dłużej żyją, szybciej osiągają sukcesy zawodowe i osobiste. Powstaje zapis zasad pozytywnego myślenia.
Podstawą pozytywnego myślenia jest:
•skupienie się na rzeczach i zdarzeniach, na które mamy wpływ,
•zmiana sposobu myślenia,
•niedopuszczanie do siebie tzw. czarnych myśli,
•optymistyczne widzenie świata,
•mówienie o rzeczach dobrych.

Nauczyciel wraz z uczestnikami warsztatów odpowiada na pytanie, co robić, jakim być (rodzicem, nauczycielem, wychowawcą), aby wzbudzać u innych (dzieci, uczniów) pozytywne nastawienie i motywację:
•Nieżyczliwy, pesymistyczny, sfrustrowany nauczyciel, rodzic obniża swój autorytet, tym samym traci możliwość oddziaływania
•Nie wstydź się przyznawać do błędów, okazuj, że nie jesteś nieomylny, ponieważ to zwiększa sympatię i modeluje zachowanie (uczniów, dzieci), stanowi wzór do naśladowania
•Utrzymuj własną motywację na wysokim poziomie
•Nie doszukuj się w dzieciach, uczniach złych intencji
•Udzielaj odpowiedzi na najtrudniejsze pytania
•Udaj czasami, że nie wiesz jak rozwiązać problem, uzyskasz wspaniała dyskusję, burzę mózgów
•Ucz wyciągania konstruktywnych wniosków z porażek
•Zachęcaj do odnoszenia sukcesów
•Słuchaj uważnie upewniając się, że dobrze rozumiesz
•Okazuj pozytywne uczucia
•Doszukuj się w swoich dzieciach, wychowankach zawsze tylko najlepszych cech osobowości
•Mów, że w nich wierzysz, pod warunkiem, że tak jest naprawdę
•Mów jasno, czego oczekujesz
•Doceniaj nawet najdrobniejsze osiągnięcia
•Rozwijaj samodzielność dzieci, uczniów
•Wyraźnie określaj cele
•Pokazuj korzyści
•Okazuj zaufanie
•Bądź zawsze szczery wobec siebie i swoich dzieci, uczniów
•Zachęcaj do krytycznego myślenia
•Odnoś do rzeczywistości to, czego uczysz, o czym rozmawiasz; niech praktyka uzupełnia teorię
•Wspieraj i bądź oparciem dla swojego dziecka, ucznia, wychowanka

Bibliografia:
1.A. Loy McGinnis, Sztuka motywacji, Warszawa 1997
2.A. Loy McGinnis, Potęga optymizmu, Warszawa 1993
3.T. Gordon, Wychowanie bez porażek,Warszawa 1997
4.A. Gurycka( pod redakcją), Godziny do dyspozycji wychowawcy klasowego, Warszawa 2000
5.J. Konopnicki, Powodzenia i niepowodzenia szkolne, Warszawa 1990