Gry i zabawy przeciwko agresji - scenariusz zajęć świetlicowych

CEL OGÓLNY ZAJĘć:
• Kształtowanie umiejętności konstruktywnego radzenia sobie z agresją.
Cele operacyjne:
Uczeń :
• zna i potrafi nazwa zachowania agresywne,
• wie w jaki sposób radzi sobie z nagromadzeniem negatywnych uczuc,
• potrafi wykazać zrozumienie wobec problemów innych,
• Ćwiczy przezwyciężanie konfliktów,
• zdobywa nowe doświadczenia,
• przestrzega zasady obowiązujące w zabawach,
• doskonali umiejętności komunikacyjne w grupie,

Metody i formy pracy:
Zabawa, pogadanka, burza mózgów.
Praca z całą grupą.

Przebieg zajęć:

Zabawa wprowadzająca: Malowanie uczuć

Dzieci malują uczucia: wściekłość, zdenerwowanie, strach, bezradność, przerażenie, itp. Następnie, kto chce opowiada, objaśnia swój obrazek w pierwszej osobie liczby pojedynczej.
Zakończenie – rozmowa, w jaki sposób ten obrazek można zmienić na pozytywny?
Trzeba spróbować ze „strachu” zrobić „pewność siebie” poprzez np. dodanie innych kolorów, zmianę kształtów, itp.

Burza mózgów- Co to jest agresja?
- dzieci wymieniają wszystkie zachowania, które kojarzą im się z agresja, a następnie rozmawiamy czy z którymś z tych zachowań spotykają się na co dzień(w jakiej sytuacji, kiedy, czy my byliśmy agresywni itp.)

Rozpoznawanie przyczyn złości i agresji

Zabawa - Złości mnie...
Każde dziecko wypisuje na kartce papieru litery swojego imienia jedna pod drugą i szuka do każdej z nich dowolnego wyrazu – nazwy wydarzenia, które może szczególnie go złościć, irytować, (dzieci nie piszą, zabawę przeprowadzamy ustnie) np.
M matematyka
O okropna pogoda
N niedokończona praca domowa
I ironiczne spojrzenie
K karny rzut w meczu
A „a nie mówiłem...”

Rozumienie siebie samych i innych ludzi

Zabawa - Odgadywanie życzeń

Wszystkie dzieci odpowiadają na wylosowane na kartkach pytaia, np.
- Czego życzysz sobie na urodziny?
- Jakiej muzyki słuchasz najchętniej?
- Jakie cechy charakteru powinna mieć osoba, z którą chciałbyś się zaprzyjaźnić? Itp.

Opanowanie złości i agresji, a także ich przezwyciężanie

Zabawa - Start rakiety

Dzieci np.:
- bębnią palcami po blacie stołu, najpierw cicho i powoli, potem coraz szybciej i głośniej;
- uderzają płaskimi dłońmi o stół albo klaszczą, również z natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie;
- tupią nogami zaczynając cicho i powoli, a potem coraz głośniej i szybciej;
- cicho naśladują brzęczenie owadów przechodząc do głośnego wrzasku;
- powoli siadają na swoich miejscach, naśladują brzęczenie owadów, które stopniowo zanika, aż wszystko ucichnie.

Zabawa- Plecy o plecy

Dzieci tworzą dwa szeregi i chwytają się pod ręce. Oba rzędy odwracają się do siebie plecami i próbują odepchnąć przeciwników. Nie może przy tym dojść do rozerwania któregoś z szeregów.
Zabawa ta może być przeprowadzana w rozmaicie zestawionych rzędach..
Jak łatwiej działać skutecznie, samodzielnie czy zespołowo?- rozmowa.

Budowanie poczucia własnej wartości.

Zabawa- Jestem dumny

Dzieci przypominają sobie coś pozytywnego, czego się nauczyły, co zrobiły, z czego mogą być dumne w ostatnim czasie np. w minionym tygodniu. Następnie siadają w kole i uzupełniają po kolei początek zdania: „Jestem dumny z tego, że...” np.:
- Jestem dumny z tego, że pożyczyłem gumkę.
- Jestem dumny z tego, że nie uderzyłem Piotrka, kiedy mnie zdenerwował.
- Jestem dumny z tego, że nauczyłem się odbijać piłkę.
Zakończenie – rozmowa.
Czy trudno jest przypomnieć sobie coś pozytywnego?
Co się nam podobało najbardziej u innych?
Co mógłbym sam kiedyś wypróbować?

Zabawa na zakończenie- O kim myślę?

Jedno dziecko wyobraża sobie dowolną osobę z grupy i opisuje ją: „Myślę o dziecku które ma jasne włosy , lubi czyta itp. pozostałe dzieci próbują odgadną o kim mowa. Kto zgadnie jako pierwszy , określa następną osobę.