X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 5802
Przesłano:

Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

§ 8 ust. 2 pkt 1

Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrażania działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły.

Spis treści:

1. Udział w szkoleniach zewnętrznych.
2. Udział w wewnątrzszkolnym doskonaleniu zawodowym.
3. Udział w pracach zespołów zadaniowych.
4. Realizacja szkolnych programów edukacyjnych.

Opis i analiza realizacji wymagań, o których mowa w § 8 ust.2 pkt 1.

Każdy zawód ma określone cechy specyficzne związane z realizacją celów i zadań. Zawód nauczyciela wymaga ciągłego, globalnego rozwoju osobowości, podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez systematyczne dokształcanie i pogłębianie wiedzy
z różnych dziedzin, oraz praktycznego doskonalenia umiejętności interpersonalnych.
Pracując jako nauczyciel przyrody i wychowawca w świetlicy szkolnej dbałam o podniesienie jakości mojej pracy biorąc aktywny udział w różnych formach szkolenia zawodowego.

1. Udział w szkoleniach zewnętrznych.

W trakcie trwania stażu brałam udział w następujących szkoleniach, kursach, warsztatach:
o Konferencja metodyczna : „Jak sobie radzić z problemami wychowawczymi w szkole?” - zorganizowana przez Zakład Edukacyjny OWN.

Zaświadczenie z dnia 30 marca 2007r.

W trakcie konferencji rozwinęłam własne umiejętności interpersonalne i komunikowania się oraz kompetencje wychowawcze w zakresie:

- Jak rozmawiać z uczniem?
- Jak sobie radzić z sytuacjami trudnymi – korygowanie zaburzeń.
- Jak współpracować z rodzicami?

o Warsztat szkoleniowy: „ Awans zawodowy nauczyciela. Jak zostać nauczycielem dyplomowanym?”- zorganizowany przez Firmę Szkoleniowo – Doradczą Anna Szywała.

Zaświadczenie z dnia 29 października 2008r.

Udział w szkoleniu pozwolił mi na zdobyciu wiedzy, w jaki sposób pracować nad przygotowaniem dokumentacji potwierdzającej spełnienie wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia nauczyciela dyplomowanego, jak dokonać analizy przypadku.
Materiały szkoleniowe wykorzystałam do napisania niniejszej pracy.

o Warsztat metodyczny : „ Świat wokół nas – proste eksperymenty z wieloma przedmiotami codziennego użytku „ – zorganizowany przez WSIP.

Zaświadczenie z dnia 18 listopada 2008r.

Szkolenie prowadzone przez p. Ewę Kłos – nauczycielkę przyrody, autorkę cyklu „ Przyrodo witaj!”, prowadzone było w sposób bardzo interesujący, praktyczny. Umiejętności tam
zdobyte wykorzystałam na lekcjach przyrody i przekazałam koleżankom z edukacji wczesnoszkolnej na radzie pedagogicznej.

o Warsztat metodyczny: „ Świat gazet i nie tylko” – zorganizowany przez Centrum Szkoleniowe KLANZA.

Zaświadczenie z dnia 13 grudnia 2008r.

Dzięki odbytemu szkoleniu wzbogaciłam własny warsztat pracy o nowe możliwości:
- wykorzystanie gazet –materiału taniego i łatwo dostępnego
- umiejętność stworzenia atmosfery zaufania i poczucia bezpieczeństwa oraz odpowiedzialności we własnej grupie
- umiejętność ożywiania i integrowania grupy.

o Konsultacje: „ Aktywizowanie uczniów na lekcjach” – zorganizowane przez DODN w Wałbrzychu.

Zaświadczenie z dnia 22 kwietnia 2009r.

Poznałam czynniki i metody , które zwiększają aktywność uczniów na zajęciach, lekcjach.

Uzyskane efekty.

Zdobyta wiedza i umiejętności pomogły mi w zrealizowaniu postawionych przeze mnie w trakcie stażu celów, a przede wszystkim umożliwiły mi rozwiązywanie bieżących problemów w mojej pracy. Dużo łatwiej rozmawiać z uczniami, wprowadzać nowe metody pracy, mając uporządkowaną wiedzę i doświadczenie.
Uważam, że praca dydaktyczno – wychowawcza wymaga stałego podnoszenia swoich kwalifikacji i szukania nowych metod i sposobów pracy z dziećmi, dlatego zawsze będę starała się brać udział w interesujących mnie szkoleniach i kursach, gdyż wiem, że daje to wymierny skutek nie tylko dla nauczyciela, ale przede wszystkim dla szkoły, w której pracuję.


2. Udział w wewnątrzszkolnym doskonaleniu zawodowym.

Wewnątrzszkolne doskonalenie nauczycieli jest równie istotnym elementem, stałego poszerzania wiedzy nauczyciela, jak wzbogacanie swych umiejętności czy podnoszenie kwalifikacji podczas dodatkowych szkoleń czy kursów. Udział w szkoleniowych radach pedagogicznych uzupełnił moją wiedzę, wzbogacił umiejętności.

Uczestniczyłam w następujących radach szkoleniowych :

- 23.11.2006r. – „ Jak wzmacniać rolę rodziców w działalności szkoły?”- referat umocnił mnie w przekonaniu, że poprzez odpowiednia współpracę z rodzicami można otrzymać ich nieocenioną pomoc w uzyskiwaniu dobrych wyników nauczania oraz efektów wychowawczych, a także pomoc w większości szkolnych przedsięwzięć.

- 23.11.2006r. – „ Zachowania agresywne i sposoby ich przeciwdziałania” – analiza sytuacji w szkole. Na radzie tej zostało szczególnie podkreślone, iż należy reagować natychmiast w przypadku agresywnych zachowań w szkole, być konsekwentnym w działaniu, wzmacniać dyscyplinę na lekcji, rozmawiać z uczniami sprawiającymi trudności.

- 9.05.2007r. – „ Uwarunkowania zdrowia dzieci” – szkolenie to poszerzyło moja wiedzę na temat zdrowia dzieci, szczególnie w związku z odpowiednim odżywianiem wiadomości te wykorzystałam na najbliższym zebraniu z rodzicami.

- 30.05.2007r. – „ Miedzy agresją a depresją” – prowadząca przedstawiła najczęstsze zaburzenia występujące u dzieci w wieku szkolnym, ich etiologie, objawy oraz zalecane sposoby pracy. Materiały, które otrzymałam na radzie wykorzystywałam w pracy własnej.

- 2.10.2007r. – „ Wspieranie nauczycieli w pracy z uczniem zdolnym i słabym” –
p. wice-dyrektor naszej szkoły przedstawiła sytuację szkolną ucznia słabego i zdolnego, ich potrzeby edukacyjne i możliwości szkoły w zakresie pobudzania rozwoju indywidualnych zdolności każdego ucznia. Prowadząca przypomniała o skutecznych metodach pracy w indywidualizacji nauczania, wspomaganiu rozwoju na zajęciach kół zainteresowań.. Rady z tego szkolenia są przydatne podczas pracy koła ekologicznego oraz przy organizowaniu konkursów..

- 8.11.2007r. – „ Ocenianie kształtujące” – p. dyr. T. Gawron w oparciu o książkę D. Sterny przedstawiła założenia oceniania kształtującego, które pozwala na osiąganie lepszych wyników w nauce i motywacji do pracy. Prowadząc zajęcia zawsze staram się pamiętać o dwóch ważnych elementach oceniania kształtującego:jasnym określeniu celu oraz stwierdzeniu, czy cel został osiągnięty.

- 12.05.2009r. – „ Dzieci skrzywdzone – formy i sposoby udzielania pomocy” – szkolenie prowadzone przez pedagoga szkolnego poszerzyło moje umiejętności rozpoznawania niepokojących objawów przemocy wobec dzieci, oraz procedur zachowania się i reakcji nauczycieli w takiej sytuacji.

- 12.05,2009r. – „ Trochę umiaru, czyli o plusach i minusach metod aktywnych” prowadząca dokonała analizy metod aktywnych pod względem ich przydatności na poszczególnych przedmiotach, w różnorodnych grupach uczniowskich.

Uzyskane efekty.

Systematycznie uczestniczyłam w szkoleniowych radach pedagogicznych, których tematyka wynikała z bieżących potrzeb oraz uwzględniała zmiany w systemie oświatowym. Pogłębiłam na nich swoją wiedzę i umiejętności z zagadnień dydaktycznych, opiekuńczo – wychowawczych, a także zaprezentowałam swoje wiadomości z tych dziedzin. Wymiana poglądów i doświadczeń oraz śledzenie najnowszych trendów w dydaktyce dają szkole lepszą możliwość organizacji pracy oraz poszerzają zakres jej działań

3. Udział w pracach zespołów zadaniowych.

Jako członek Rady Pedagogicznej aktywnie uczestniczyłam w pracach na rzecz podniesienia jakości pracy szkoły. Zawsze z zaangażowaniem brałam udział w pracach różnego rodzaju zespołów zadaniowych do opracowania dokumentów szkolnych:

o Projektu planu mierzenia jakości pracy szkoły.
o Programu wychowawczego szkoły.
o WSO
o Dotyczących analizy wyników sprawdzianu kompetencji kl. VI
i programu naprawczego.
o Edukacji ekologicznej – jestem osobą, która od kilku lat promuje edukację ekologiczną w szkole.

Konstruując i wdrażając w/w dokumenty braliśmy pod uwagę identyfikację
problemów oraz wszechstronną diagnozę naszego środowiska szkolnego..
Praca w zespołach zwykle przebiegała według schematu:

- przygotowanie narzędzi badawczych, mających na celu zebranie danych ( od uczniów rodziców i nauczycieli),
- analiza zebranych danych i wyciagnięcie wniosków,
- wytworzenie propozycji rozwiązań z uwzględnieniem specyfiki, potrzeb i możliwości szkoły,
- weryfikowanie pomysłów,
- zaplanowanie działań w czasie.

Mój wkład w realizację zadań służących podniesieniu jakości pracy szkoły obejmował również prace w komisjach egzaminacyjnych podczas zewnętrznego sprawdzianu
dla klas VI. Jako członek komisji czuwałam nad prawidłowym i sprawnym przebiegiem sprawdzianu.

Uzyskane efekty.

Praca w zespołach opracowujących różnego rodzaju dokumenty szkolne umożliwiła mi:

- podzielenie się posiadaną wiedzą ( wyniesioną ze szkoleń, studiowania literatury) z innymi nauczycielami,
- zdobycie nowych kompetencji,
- pogłębienie mojej wiedzy na temat funkcjonowania szkoły,
- sprawniejsze planowanie zadań wychowawczych, dydaktycznych i opiekuńczych,
- zaznajomienie się z odpowiednimi aktami prawnymi.

4. Realizacja szkolnych programów edukacyjnych.

Nabytą wiedzę i umiejętności na kursach, szkoleniach i innych formach doskonalenia zawodowego wykorzystuję prowadząc lekcje, zajęcia w świetlicy szkolnej, zajęcia koła ekologicznego. Staram się bardzo aktywnie włączać w realizację różnych zadań wynikających z Planu Pracy Szkoły. W trakcie stażu realizowałam zadania szkolnych programów edukacyjnych i wychowawczych:

- Profilaktyczno - Zdrowotnego,
- Przeciwdziałania agresji i przemocy
- Pracy z uczniem zdolnym
- Programu ekologicznego.

* Szkolny Program Profilaktyczno – Zdrowotny.

W ramach realizacji zadań tego programu moja klasa brała udział w ogólnoszkolnym programie „ Bezpieczeństwo ponad wszystko”, wykonując plakietki i układając rymowanki na temat bezpiecznego zachowania się w szkole i na ulicy. Ponadto uczestniczyli w przemarszu po mieście z hasłami nawołującymi kierowców do wolniejszej, bezpieczniejszej jazdy. Program został podsumowany konkursem wiedzy i uroczystym apelem.

Moi wychowankowie uczestniczyli również w akcji fluoryzowania zębów, które poprzedzane były pogadankami pielęgniarki szkolnej na temat higieny jamy ustnej i ogólnie higieny osobistej.

* Szkolny Program Przeciwdziałania Agresji i Przemocy ( Szkoła Bez Przemocy).

Brałam udział w programie ogólnopolskim, który ma na celu przeciwdziałanie przemocy, rozumienie uczucia złości oraz konstruktywnego radzenia sobie ze złością i agresją.

Zajęcia w formie warsztatowej, metodami aktywnymi przeprowadzałam na godzinach wychowawczych. Dzięki tym zajęciom zwróciłam uwagę moich uczniów na różne zachowania, które dotyczą nie tylko przemocy fizycznej oraz na to, że w każdej zaistniałej sytuacji trzeba reagować, nawet wówczas gdy jest się obserwatorem.
Na bieżąco również reagowałam na złe zachowania uczniów, dyscyplinując ich, starałam się być konsekwentną w działaniu, przeprowadzałam rozmowy z uczniami sprawiającymi trudność.

* Szkolny Program Pracy z Uczniem Zdolnym.

W ramach realizacji zadań tego programu zorganizowałam w roku szkolnym
2008 / 2009 szkolną ligę matematyczno – przyrodniczą.. Do udział u w niej zaprosiłam uczniów z klas IV, V i VI. Uczniów poszukujących , otwartych na trudne zadania, zadania wykraczające ponad podstawę programową. W spotkaniach ligi brało udział 30 uczniów.
W celu realizowania treści matematycznych poprosiłam o współpracę koleżankę, nauczycielkę matematyki, która układała i sprawdzała zadania matematyczne.
Ja natomiast na siebie wzięłam oczywiście układanie i sprawdzanie zadań przyrodniczych oraz koordynowanie całości, na bieżąco podawałam aktualną punktację, przekazywałam informację pocztą elektroniczną na stronę naszej szkoły. Poprzez pocztę elektroniczną kontaktowałam się również z uczniami w celu podania im zakresu materiału jaki obowiązywał na następnym spotkaniu.
Uczniowie gromadzili wiedzę na podane przez nas zagadnienia, mieli na to około miesiąca
( ponieważ spotkania odbywały się raz w miesiącu) następnie wykorzystując zdobytą wiedzę rozwiązywali zadania o dużej trudności, wymagające posiadania umiejętności rozwiązywania problemów.

Najlepsi uczniowie otrzymali na koniec nagrody książkowe oraz dobry wynik miał wpływ na ocenę z matematyki i przyrody.

Uczniowie zgłębiając nową wiedzę poszerzyli własne horyzonty, posiedli nowe umiejętności, które zastosowali w praktyce biorąc udział w różnorodnych konkursach, godnie reprezentując szkołę .
Uczestnicy ligi z klas szóstych otrzymali dużą ilość punktów na teście kompetencji.

Liga zyskała poparcie dyrekcji szkoły oraz uczniów, będzie realizowana w latach następnych.

* Szkolny Program Ekologiczny.

Od kilku lat jestem szkolnym koordynatorem edukacji ekologicznej. Zadania i cele programów ekologicznych podaję w części dotyczącej zagadnień § 8 ust. 2 pkt 4a.

Uzyskane efekty.

Aktywny udział w szkolnych programach edukacyjnych i wychowawczych umożliwiał mi wzbogacanie procesu dydaktyczno – wychowawczego.

Najzdolniejszych uczniów motywowałam i przygotowywałam do reprezentowania klasy i szkoły w rozmaitych konkursach. Udział w nich zachęcał uczniów do działania, pozwalał na zdobycie nowych doświadczeń, wiedzy.


§ 8 ust. 2 pkt 2

Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.

Opis i analiza realizacji wymagań, o których mowa w § ust.2 pkt 2.


W dzisiejszych czasach komputer i jego możliwości to niezbędne narzędzie pracy nauczyciela.
W 2004 r. ukończyłam studia podyplomowe na kierunku nauczyciel przyrody, w ramach których odbyłam 30 godzinny kurs „ Technologie komputerowe”, na bieżąco doskonalę swoje umiejętności obsługi komputera.
Wiedza i umiejętności zdobyte na szkoleniach, studiowanie literatury fachowej, konsultacje
z nauczycielem informatyki, wiele godzin spędzonych przy komputerze sprawiły, że w chwili obecnej obsługa tego urządzenia nie stanowi dla mnie problemu.

Program Microsoft Word wykorzystuję do:

tworzenia dokumentacji nauczyciela i wychowawcy:
- planów wynikowych
- przedmiotowych systemów oceniania z przyrody
- planów wychowawczych
- zeszytów wychowawcy
- planu pracy koła ekologicznego.

pisania, następnie przesyłania pocztą elektroniczną na szkolną stronę:
- programów działań ekologicznych
- sprawozdań z realizacji koła ekologicznego
- sprawozdań z przebiegu programów ekologicznych
- analizy wyników nauczania
- analizy pracy własnej
- motywacje ocen

Przy pomocy edytora tekstu opracowuję również:
- zestawy zadań dodatkowych dla chętnych uczniów
- sprawdziany, kartkówki i karty pracy na zajęcia lekcyjne i pozalekcyjne.

Dzięki temu mogę dostosować je do indywidualnych możliwości i potrzeb ucznia, zarówno pod względem zawartych treści ( stopniowanie trudności) jak i szaty graficznej
( odpowiednia czcionka, rozmieszczenie ).

Za pomocą komputera, korzystając z zasobów Internetu opracowuję rebusy, krzyżówki tematyczne i gry dydaktyczne. Stanowią one urozmaicenie zajęć oraz są atrakcyjną forma pracy. Stosuję je jako wprowadzenie do tematu, oraz w celu utrwalenia i sprawdzenia stopnia opanowania wiadomości. Tego rodzaju rozrywki umysłowe inspirują dzieci do samodzielnego opracowywania krzyżówek, rebusów, zagadek i gier dydaktycznych,
a pośrednio stanowią element wdrażania uczniów do pożytecznego organizowania sobie czasu wolnego od zająć lekcyjnych.

Samodzielnie opracowuję wzory dyplomów, znaczków, podziękowań, które wykorzystuję prowadząc szkolne konkursy ekologiczne.

Internet jest dla mnie źródłem aktualnych informacji. Edukacyjne portale internetowe
jak : eduseek. pl, interklasa.pl, literka.pl, e-szkola.pl, madredzieci.net i inne stanowią efektywne narzędzie odnajdywania materiałów przydatnych w pracy dydaktyczno – wychowawczej. Ciekawe i przydatne informacje gromadzę i wykorzystuję na lekcjach, godzinach wychowawczych oraz zajęciach pozalekcyjnych.

Na zajęciach koła ekologicznego często odwiedzamy strony: reba.pl, recal.org, naszaziemia.pl, biolog.pl i inne, informacje tam zawarte poszerzają wiedzę uczniów, przygotowując ich do udziału w różnorodnych konkursach, zwłaszcza przyrodniczych i ekologicznych.

Dzięki stronom internetowym: kuratorium.wroclaw.pl, menis.pl, men.gof.pl, oswiata.org.pl,dodn.wroclaw.pl i innym, jestem na bieżąco z przepisami prawa oświatowego. Jest to między innymi miejsce, w którym następuję moje ustawiczne kształcenie.

W programie zajęć wychowawczych przewidziałam tematykę dotyczącą zagrożeń płynących ze strony komputera i Internetu: cyberprzemoc, uzależnienie, wady postawy, problemy ze wzrokiem i inne, były omawiane przeze mnie i uczniów na lekcjach.

W codziennej pracy korzystam też z aparatu cyfrowego do rejestrowania ciekawych przedsięwzięć związanych z ekologią, sprawami klasy, oraz drukarki i skanera zwłaszcza przy opracowywaniu kart pracy np. .mapki do uzupełniania elementów ukształtowania powierzchni itp.

Własne opracowania, scenariusze opublikowałam w Portalu Edukacyjnym – edux.pl, na stronie WWW. edukacja.edux.pl.
Na stronie internetowej zamieściłam swój plan rozwoju, programy ekologiczne dla klas I – VI oraz opracowanie na temat: „ Poznawanie ucznia - a praca wychowawcza nauczyciela”.

Uzyskane efekty.

Dzięki technologii komputerowej moja dokumentacja nauczyciela i wychowawcy prowadzona jest przejrzyście, estetycznie i czytelnie, warsztat pracy jest uporządkowany i na bieżąco udoskonalany.
Korespondencja elektroniczna z nauczycielami pozwoliła mi na wymianę doświadczeń, materiałów metodycznych oraz otrzymanie cennych rad w sprawie awansu zawodowego,
co ułatwiło mi realizację zadań w czasie stażu na nauczyciela dyplomowanego..

Korzystając z zasobów Internetu pogłębiałam swoją wiedzę i udoskonalałam swój warsztat pracy. Zajęcia prowadzone przeze mnie były urozmaicone i atrakcyjniejsze, proces dydaktyczny bogatszy.

Samodzielne wyszukiwanie przez uczniów informacji, ciekawostek przyrodniczych w Internecie rozwinęło zainteresowania, wyzwoliło aktywność poznawczą i usprawniło posługiwanie się komputerem.


§ 8 ust. 2 pkt 3

Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.


Spis treści:

1. Prowadzenie zajęć otwartych.
2. Podejmowanie działań w ramach doskonalenia zawodowego.
3. Opracowanie i udostępnienie innym nauczycielom materiałów edukacyjnych.

Opis i analiza realizacji wymagań, o których mowa w § 8 ust.2 pkt 3.

1. Prowadzenie zajęć otwartych dla nauczycieli.

Współpraca pomiędzy nauczycielami sprzyja wymianie osobistych doświadczeń i pozwala wzbogacić warsztat metodyczny każdego nauczyciela. W ten sposób można uzyskać wymierne korzyści w postaci nowych pomysłów na prowadzenie zajęć.

Zajęcia otwarte prowadzone przeze mnie obserwowane były przez koleżankę A. Dudzic, nauczycielkę kontraktową oraz nauczycielki stażystki A. Cejmer i S. Gajdę.

* Zajęcia w świetlicy szkolnej.

Realizując w świetlicy zajęcia z elementami socjoterapii, zaprosiłam koleżanki chcąc podzielić się metodami pracy w grupie. Zajęcia z elementami socjoterapii wdrażają do nabycia nowych sposobów zachowań, nowych umiejętności, przede wszystkim interpersonalnych, takich jak: współdziałanie w grupie rówieśniczej, radzenie sobie w trudnych sytuacjach, szukanie pomocy i podejmowania właściwych decyzji.
W świetlicy często pracuję z dziećmi w kręgu, sprzyja to nawiązaniu kontaktu i zmniejsza dystans. Przy realizacji zajęć obserwowanych przez koleżanki stosowałam pracę w kręgu i w małych grupach, co daje możliwość uczestnictwa każdemu dziecku, nawet nieśmiałemu.
Do podsumowania zajęć korzystałam z rundki, w której każdy wypowiada się, a inni uważnie słuchają.
Dzieci chętnie rysują i wykonują prace techniczne . Wspólne prace pomagają wyrazić uczucia oraz umożliwiają przeżycie sukcesu. Stosowałam również odgrywanie scenek, metoda ta pozwala wczuć się sytuacje drugiej osoby, zrozumieć ją.
Podstawową formą naszych zajęć była jednak zabawa, która niesie zadowolenie, daje dziecku radość, odprężenie fizyczne i psychiczne.

Tematyka obserwowanych zajęć była następująca:

1. Tworzymy grupę.
Celem zajęć było- wdrożenie do zintegrowania grupy, budowanie życzliwości, otwartości, rozładowanie napięcia.

2. Jesteśmy niepowtarzalni.
Cel zajęć: podniesienie poczucia własnej wartości, budowanie pozytywnego obrazu siebie, wdrożenia do zgodnej zabawy.

Przeprowadzone przeze mnie zajęcia były wysoko ocenione przez obserwujące je koleżanki, które stwierdziły, że poszczególne zabawy i ćwiczenia będą wykorzystywać na lekcjach jako elementy integrujące zespół klasowy i podnoszące aktywność.

* Zajęcia z przyrody oraz koła ekologicznego , przeprowadzone w sali komputerowej.

Tematem lekcji przyrody było: Pionowe i poziome ukształtowanie Europy. – powtórzenie i utrwalenie wiadomości.

Cele lekcji były następujące:

- Uczeń wyjaśnia pojęcia: nizina, wyżyna, góra, półwysep, wyspa.
- Potrafi nazwać i wskazać na mapie elementy ukształtowania Europy.
- Doskonali umiejętność obsługi komputera i korzystania z zasobów Internetu.
- Interesuje się formami ukształtowania kontynentu, na którym mieszka.
- Efektywnie i zgodnie współdziała w zespole.

Uczniowie wykorzystując swą wiedzę, przy pomocy programów Microsoft Point i Microsoft Word, pracując w zespołach wypełniali karty pracy oraz w grupach dwuosobowych uzupełniali mapki Europy wskazanymi przeze mnie elementami ukształtowania powierzchni.

Tematyką zajęć ekologicznych były: Parki narodowe i krajobrazowe na Dolnym Śląsku.

Cele zajęć;

- Uczeń wyjaśnia terminy: park narodowy i krajobrazowy.
- Wymienia nazwy wszystkich parków narodowych w Polsce.
- Określa położenie parków narodowych i krajobrazowych na Dolnym Śląsku.
- Wymienia chronione rośliny i zwierzęta.
- Rozwija zainteresowania przyrodnicze.
- Jest świadomy konieczności ochrony przyrody.
- Zna zasady zachowania się na terenie parku narodowego.
- Doskonali umiejętność korzystania z zasobów internetowych.

Na kole ekologicznym uczniowie korzystając z możliwości Internetu poszukiwali istotnych informacji dotyczących tematu zajęć, a następnie tworzyli proste prezentacje uczniowskie.

Lekcje i zajęcia przeprowadzane z wykorzystaniem komputera, Internetu są lubianą przez uczniów formą realizacji zagadnień, na co chciałam zwrócić uwagę swoim młodszym koleżankom.

Nauczycielki oceniły wysoko atrakcyjność i przydatność zajęć.

* Pełnienie funkcji opiekuna stażysty.

W roku szkolnym 2005/2006 byłam opiekunem stażu koleżanki ubiegającej się o stopień nauczyciela kontraktowego A. Szymańskiej.
Zgodnie z przyjętą wcześniej umową, systematycznie spotykałam się z podopieczną w celu wspólnego planowania pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej. W każdym miesiącu prowadziłam zajęcia, które starannie omawiałam z nauczycielką. Wspierałam koleżankę w prawidłowym tworzeniu scenariuszy lekcji, obserwowałam prowadzone zajęcia,
omawiałam je i udzielałam instruktażu. Moja podopieczna w przewidzianym czasie uzyskała stopień nauczyciela kontraktowego.

Uzyskane efekty.

Możliwość dzielenia się wiedzą i własnymi doświadczeniami to jedna z podstaw dobrej współpracy w gronie pedagogicznym. Pozwala na wypracowanie najlepszego sposobu na rozwiązywanie bieżących problemów, np. wychowawczych, poznania metod działania innych nauczycieli. Wspólna wymiana doświadczeń to także dobre źródło pomysłów w procesie dydaktycznym.

2. Podejmowanie działań w ramach wewnątrzszkolnego
doskonalenia zawodowego.

Po odbyciu w dniu 18 listopada 2008r. warsztatu pt: „ Świat wokół nas – proste eksperymenty z wieloma przedmiotami codziennego użytku”, 12.05.2009r. przeprowadziłam szkolenie Rady Pedagogicznej, którą reprezentowały koleżanki z edukacji wczesnoszkolnej.
Na radzie zaprezentowałam proste doświadczenia przyrodnicze z wykorzystaniem przedmiotów codziennego użytku, prezentujące ciekawe sposoby wyjaśnienia uczniom przyczyn zjawisk zachodzących w przyrodzie.

Przygotowany przeze mnie materiał przekazałam następnie do biblioteki szkolnej, w celu udostępnienia go innym nauczycielom. Były w nim opisane potrzebne materiały i dokładne instrukcje wykonania doświadczeń.

Nowa podstawa programowa zwraca uwagę na konieczność wprowadzenia większej ilości eksperymentów, doświadczeń na lekcjach przyrody w kl. IV – VI i na lekcjach o środowisku w kl. I – III. Uczniowie powinni obserwować, prowadzić proste doświadczenia, następnie je analizować i wiązać przyczynę ze skutkiem.
Dzieci poprzez swoją naturalną ciekawość świata , bardzo lubią eksperymentować, przeprowadzać doświadczenia.
Taki sposób nauczania sprawia, że nauka jest łatwiejsza, przyjemniejsza, daje radość ze zdobywania nowej wiedzy i dlatego tą wiedzą podzieliłam się z koleżankami.

Uzyskane efekty.

Przeprowadzone przeze mnie szkolenie wzbogaciło wiedzę i umiejętności nauczycielek. Przygotowane materiały były wielokrotnie wykorzystywane na zajęciach o środowisku . Koleżanki korzystały z mojego opracowania i wraz z dziećmi wykonywały doświadczenia co sprawiało im wiele wspólnej radości, a jednocześnie w ciekawy i bardzo atrakcyjny sposób realizowały treści przyrodnicze.

3. Opracowanie i udostępnienie innym nauczycielom materiałów edukacyjnych.


Na stronie internetowej WWW.edukacja.edux.pl opublikowałam swój plan rozwoju, cztery programy ekologiczne dla klas I – VI oraz opracowanie na temat: „ Poznawanie ucznia - a praca wychowawcza nauczyciela”.

Otrzymałam informację od administratora forum edux.pl, że z umieszczonych przeze mnie materiałów korzysta wiele osób.

W zbiorach biblioteki szkolnej umieściłam następujące opracowania:

• „Przykłady prostych doświadczeń przyrodniczych z wykorzystaniem przedmiotów codziennego użytku”.

W pracy tej opisałam ponad dwadzieścia różnych prostych eksperymentów wyjaśniających zjawiska zachodzące w przyrodzie do wykorzystania na lekcjach przyrody lub środowiska.
Praca ta zawiera potrzebne materiały i dokładne instrukcje wykonania doświadczeń.

• „Sposoby i metody badania czystości wód. Biowskaźniki”

W opracowaniu przedstawiłam naturalne metody organoleptyczne , oraz za pomocą biowskaźników, sprawdzania klasy czystości wód.
Tymi metodami wraz z uczniami z koła ekologicznego badałam wodę w miejscowej żwirowni.

• „Poznawanie ucznia – a praca wychowawcza nauczyciela”.
Przedstawiłam tu cele, metody, sposoby i warunki poznawania uczniów i wychowanków.

Uzyskane efekty:

Opracowując i udostępniając materiały dotyczące różnych obszarów działalności dydaktyczno – wychowawczej dążyłam do tego, by były wykorzystywane przez innych nauczycieli nie tylko z mojej placówki i wpływały na systematyczne podnoszenie jakości pracy szkoły.


§ 8 ust. 2 pkt 4a


Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.

Spis treści:

Programy ekologiczne.
Rok szkolny 2005/2006 - „ Święto drzewa”
Rok szkolny 2006/2007- „Odpady segreguję, bo Ziemię szanuję”
Rok szkolny 2007/2008 – „ Młody Ekolog – oszczędza, wyłącza, odzyskuje i świeci przykładem”.
Rok szkolny 2008/2009 – „ Ziemia w naszych rękach”.

Opis i analiza realizacji wymagań, o których mowa w § 8 ust.2 pkt 4a


Jako nauczyciel przyrody i osoba odpowiedzialna w szkole za realizację zadań ekologicznych wraz z koleżanką z edukacji wczesnoszkolnej ( opiekującej się klasami I – III )
co roku opracowujemy programy ekologiczne, które są przedstawiane na Radzie Pedagogicznej i zatwierdzane do realizacji.
Konstruując nowe programy staramy się zwrócić uwagę na różne aspekty ochrony środowiska i zagadnienia ekologii.

Cele operacyjne programów były następujące:

• zdobycie i popularyzacja wiedzy proekologicznej,
• uświadomienie uczniom odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego,
• wzbogacenie słownictwa tematycznego,
• przyswojenie właściwej reakcji na przejawy nieodpowiedniego zachowania się wobec środowiska naturalnego,
• wykazanie własnej inwencji twórczej,
• zgodne współdziałanie w grupie.

I. W roku szkolnym 2005/2006 nadrzędnym zagadnieniem była ochrona drzew, lasów itp. Temat brzmiał: „ Święto drzewa”.
„ O cóż jest piękniejsze niż wysokie drzewo, w brązie zachodu kute wieczornym promieniem...”

Te słowa Leopolda Staffa były mottem programu” Święto drzewa”.
Program zainaugurowany audycją radiową 10 października 2005r. trwał do maja 2006r.
Rok szkolny 2005/2006 został nazwany „ Rokiem drzewa” klasa , która zebrała najwięcej punktów za wykonanie poszczególnych zadań otrzymała miano „Przyjaciela lasów i drzew”.

W programie brali udział uczniowie klas I – VI.

Realizowano następujące zadania:

- Prace plastyczne „ Drzewo w czterech porach roku” – wystawa.
- Życie lasu w dokumentacji fotograficznej – albumy.
- Rymowanki ilustrowane o leśnych zwierzętach.
- Opis drzewa w literaturze.
- Audycje radiowe o chronionych roślinach i zwierzętach leśnych.
- Szkolny konkurs na ekologiczną choinkę.
- Gazetka klasowa „ Rola lasu w przyrodzie”.
- Spotkanie z leśniczym z okazji Światowego dnia Leśniczego.
- „Drzewo wiosną” – pokazy mody ekologicznej i odpadkowej.
- Konkursy wiedzy.
- Z okazji Dnia Ziemi, posadzenie wokół szkoły drzewek iglastych podarowanych przez p. T. Podkówkę, leśniczego z Grochotowa.
- Całoroczna zbiórka puszek aluminiowych.
- Uroczysty apel podsumowujący działalność ekologiczną w szkole, wręczenie nagród najlepszym klasom.

II. W roku szkolnym 2006/2007 „ Odpady segreguję, bo Ziemię szanuję”

Tematem przewodnim projektu było segregowanie śmieci, ponieważ odpady i gospodarowanie nimi to ciągle aktualny temat i dotyczy każdego człowieka. Śmieci stanowią poważne źródło zagrożeń życia i zdrowia ludzi i środowiska..

Program ekologiczny był realizowany przez wszystkich uczniów w szkole od października do kwietnia,
Cele operacyjne były następujące:
- uczeń rozumie konieczność ochrony środowiska przed zniszczeniem,
- potrafi ocenić zachowanie innych ludzi oraz wskazać zagrożenia, jakie płyną
z niektórych zachowań dla naszej planety,
- rozumie potrzebę segregowania śmieci,
- ma nawyk zbierania surowców wtórnych,
- wie, co to jest recykling,
- wchodzi w rolę obrońcy Ziemi,
- zgodnie i twórczo współdziała w grupie,
- dokonuje samooceny, czy postępuje ekologicznie.
Program rozpoczęła audycja radiowa i gazetka wykonana przez członków koła ekologicznego, przedstawiająca cele oraz główne zadania do realizacji.
Zadania programu były następujące:
- Gazetka klasowa „ Recykling – co to?”
- Praktyczna nauka segregowania odpadów. Uczniowie na zajęciach wykonali trzy pudełka: niebieskie na makulaturę, żółte na plastik, fioletowe – zużyte baterie, w których segregowali śmieci.
- Tematyczne audycje radiowe.
- Prezentacja świątecznych stroików, wykonanych z elementów surowców wtórnych.
- Prace plastyczne – przedmioty wykonane z odpadów: wazony i wiosenne kapelusze.
- Konkursy wiedzy ,sprawdzające przyswojenie informacji.
- Zbiórka puszek aluminiowych i zużytych baterii.
- Uroczysty apel podsumowujący całoroczną działalność ekologiczną i wręczenie nagród najlepszym klasom.
Klasy, które zdobyły pierwsze miejsce wśród klas I – III i klas IV – VI otrzymały puchary przechodnie, cenne nagrody oraz miano „Ekologicznych klas” .

III. W 2007/2008 – „ Młody Ekolog – oszczędza, wyłącza, odzyskuje i świeci przykładem”
„Szlachetnym człowiekiem jest nie tylko ten, który nie krzywdzi, ale i ten, który może krzywdzić i nie czyni tego.”
Ioannis Filipon
Tym cytatem rozpoczęliśmy kolejny program ekologiczny, który trwał od października do kwietnia, w realizacji zadań brała udział cała społeczność szkoły.

Cele i spodziewane efekty – uczeń:

- twórczo wykorzysta zdobytą wiedzę ekologiczną,
- będzie gasił zbędne oświetlenie i zakręcał wodę,
- zastosuje poznane umiejętności oszczędzania zasobami naturalnymi w domu rodzinnym i w przyszłości,
- pozna sposoby odzyskania surowców wtórnych w pracach plastyczno-technicznych,
- będzie zbierał surowce wtórne,
- przygotuje scenkę teatralną.

Zadania były następujące:

- Zaprojektowanie i wykonanie znaczków – symboli, mówiących o oszczędzaniu wody i energii elektrycznej umieszczenie ich przy umywalkach i włącznikach światła.
- Torebka, pudełko, opakowanie na prezenty świąteczne oraz torba na zakupy, przedmioty wykonane z elementów wtórnych – wystawa, sprzedaż na kiermaszu bożonarodzeniowym.
- Tematyczne audycje radiowe.
- Krótka forma teatralna związana z realizowanymi zagadnieniami.
- Plakaty klasowe – zawieszenie ich na korytarzach szkoły.
- Zbiórka puszek aluminiowych, makulatury oraz zużytych baterii.
- Uroczysty apel - podsumowanie programu, wręczenie nagród najlepszym klasom.

Dodatkowo w ramach programu odbywał się cykl filmów o ochronie przyrody, po których następowała dyskusja

IV. W tym roku szkolnym był to program „ Ziemia w naszych rękach”.
Środowisko potrzebuje nas, nam jest potrzebne środowisko.

Motto programu było jednocześnie naszym celem. Było to zdobycie przez dzieci wiedzy ekologicznej oraz wytworzenie nawyków działania na rzecz środowiska.

Cele i spodziewane efekty – uczeń:

- pozna nowe zagadnienia i terminy proekologiczne,
- pogłębi umiejętności i zdobytą wiedzę przyrodniczą,
- twórczo wykorzysta wiedzę,
- przejawi oryginalność i inwencję twórczą,
- łączy i wykorzystuje wiedzę z różnych dziedzin,
- świadomie korzysta z dóbr przyrody,
- zbiera i sortuje surowce wtórne,
- na co dzień myśli i działa na rzecz Ziemi.

Realizowane zadania przez uczniów klas I – VI były następujące:

- Poszukiwanie i gromadzenie informacji na temat gazetek zgodnych z kalendarzem ekologicznym.
- Gazetki klasowe – prezentowane na korytarzach szkolnych.
Tematyka gazetek:

- Światowy Dzień św. Franciszka – patrona ekologów.
- Światowy Dzień bez papierosa.
- Odnawialne źródła energii.
- Zdrowa żywność.
- Dzień Ochrony Zwierząt Leśnych.
- Światowy Dzień Wody.

- „ Ekologiczne Echo” rymowane teksty o ochronie przyrody zaśpiewane na znaną melodię.
- Międzynarodowy Dzień Ptaków – „Dzień Zielonych i Oznaczonych”. Uczniowie w zielonych strojach, prezentowali plakietki, znaczki z hasłami o ochronie ptaków.
- Konkursy przyrodnicze:
„ Chrońmy Ziemie” dla klas I – III
„ Paszport do przyszłości” – dla klas IV – VI.

- Całoroczna zbiórka surowców wtórnych; makulatury, puszek aluminiowych oraz zużytych baterii.
- Apel podsumowujący działalność ekologiczną w szkole, wręczenie nagród indywidualnych i najlepszym klasom.

Na uroczyste apele kończące realizację programów ekologicznych byli zapraszani goście, rodzice. Nagrody wręczał Burmistrz Miasta oraz Dyrektor Szkoły.

Nagrody były zakupione z pieniędzy pozyskanych w U. G. w Jaworzynie Śląskiej.

Uzyskane efekty.

Realizacja programów ekologicznych wpłynęła na:

o twórcze wykorzystanie wiedzy przyrodniczej i ekologicznej,
o świadome zastosowanie poznanych umiejętności oszczędzania zasobów naturalnych,
o poznanie sposobów odzyskania surowców wtórnych,
o sposób myślenia i działania na rzecz Ziemi,
o promowanie szkoły w środowisku lokalnym,
o integrację nauczycieli, uczniów i rodziców wokół wspólnych działań,
o podwyższenie stanu wiedzy społeczności uczniowskiej,
o zwiększenie własnej pewności siebie,
o kształtowanie świadomości ekologicznej rozumianej jako gotowości do działania w zgodzie ze środowiskiem teraz i w przyszłości, gdy będą ludźmi dorosłymi.

Dzięki metodzie projektu edukacyjnego uczniowie zdobyli umiejętność: wyszukiwania informacji, wyrażania swoich myśli i opinii, efektywnej współpracy, organizowania pracy, dyskusji, kreatywności, oceniania pracy własnej i innych, znajdowania związków między różnymi treściami. Umiejętności te bardzo przydały się w różnych sytuacjach szkolnych, na konkursach wiedzy, przy rozwiązywaniu zadań problemowych itp.
Realizacja powyższych zadań wzbogaciła treści programowe z przyrody w klasach IV – VI i środowiska w klasach I – III.

§ 8 ust. 2 pkt 4c

Poszerzenie zakresu działań, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.

Spis treści:

1. Praca z uczniem słabym.
2. Założenie Szkolnego Koła PTTK.
3. Opieka nad kołem ekologicznym.
4. Współpraca z rodzicami.

Opis i analiza realizacji wymagań, o których mowa w § 8 ust.2 pkt 4c.

1. Praca z uczniem słabym.

Wiele czasu poświęcam na pracę z dziećmi mającymi trudności w nauce przyrody. W celu zapewnienia im warunków do maksymalnego wykorzystania i rozwoju własnych możliwości, prowadziłam konsultacje dla wszystkich uczniów oraz zajęcia dodatkowe dla uczniów klas VI. Dawało to możliwość wyrównywania braków z przyrody. Głównym zadaniem zajęć dodatkowych było stworzenie uczniom możliwości utrwalania poznanych wiadomości i doskonalenia umiejętności tak, aby wykorzystywać je w pełni na sprawdzianie kompetencji klas VI.

Zwracałam szczególną uwagę na dobór odpowiednich pomocy dydaktycznych, opracowałam indywidualne karty pracy.

Uzyskane efekty.

Moje działania były widoczne już po kilku spotkaniach. Uczniowie systematycznie uzupełniali braki wiedzy, uzyskując pozytywne oceny, wzmacniając w ten sposób poczucie własnej wartości.

2. Założenie Szkolnego Koła PTTK.

W celu zapewnienia uczniom właściwego zagospodarowania czasu wolnego od nauki, rozbudzenia w nich zamiłowania do turystyki pieszej wraz z koleżanką założyłam Szkolne Koło PTTK.
Jestem czynnym członkiem PTTK, pracuję w Komisji Rewizyjnej PTTK w Świdnicy, piesze wędrówki to moja pasja i chciałam tą pasją zarazić uczniów. W kole już mamy stałą grupkę dzieci z którymi jeździmy na wycieczki.

Każdy wyjazd poprzedzało spotkanie organizacyjne, na którym była omawiana trasa wędrówki, ciekawostki turystyczne, przyrodnicze i historyczne. Przypominałyśmy o odpowiednim stroju, ekwipunku oraz zasady bezpiecznego zachowania się na wycieczkach.

Szkolne Koło PTTK rozpoczęło swą działalność w październiku 2008r., wówczas zgłosiło się kilku uczniów z klas I – VI. Odbyliśmy pierwszy wyjazd wraz z kołem PTTK ze Świdnicy.
Wyjazdy odbywają się w dni wolne od pracy, ten był w sobotę. Był to rajd pieszy z Przełęczy Tąpadła na Ślężę, na którym odbywał się zlot członków PTTK z całego województwa.

Nasi nowi członkowie mogli zobaczyć jak dużo osób należy do PTTK i czynnie spędza wolny czas.
W trakcie wspinaczki dzieci miały za zadanie zdobyć jak najwięcej wiadomości z tablic informacyjnych, przewodników, opisów. Ta wiedza przydała się na szczycie, gdzie odbyły się zabawy zręcznościowe i konkurs o Ślęży.
Tam również uroczyście otrzymali legitymacje członków PTTK.

Po powrocie zamieściłyśmy zdjęcia z naszej wyprawy na stronie internetowej szkoły, co zachęciło innych do zapisania się do koła PTTK.
Obecnie Szkolne Kolo PTTK liczy 15 uczniów z różnych klas.
Z tymi dziećmi byłyśmy na kolejnych wycieczkach:

- Zdobycie Szczytu Sokolika w Górach Sokolich, - gry, zabawy, pieczenie kiełbasek.
- Powitanie sezonu turystycznego na wielkiej Sowie w Górach Sowich - wiele atrakcji i nagród dla dzieci..

Kilkoro z naszych podopiecznych uzyskało już Popularną Odznakę PTTK, teraz zbierają punkty na Brązową Odznakę.
Już planujemy kolejne wycieczki, między innymi wejście na Śnieżkę.

Uzyskane efekty.

Udział uczniów w wycieczkach pozwalał im ciekawie i aktywnie spędzać czas wolny, wzmacniał więzi koleżeńskie, integrował grupę, rozbudzał wrażliwość na piękno przyrody, zamiłowanie do turystyki oraz wdrażał do bezpiecznych zachowań Uczniowie mieli również stworzone warunki do poznania wartości kulturowych własnego regionu i kraju.

3. Opieka nad kołem ekologicznym.

Kolo ekologiczne prowadzę od 2005r. działają w nim uczniowie z klas IV – VI.
CELE KOŁA:
- Budzenie i rozwijanie zainteresowań przyrodniczych.
- Wyrabianie właściwego stosunku do otaczającej przyrody.
- Popularyzacja problematyki ekologicznej.
- Pogłębianie wiadomości zdobytych na lekcjach.
- Kształtowanie aktywnej świadomości ekologicznej.
- Inicjowanie oraz koordynowanie akcji na rzecz ochrony środowiska.
- Kreowanie zdrowego stylu życia.
- Zapoznanie z ekologicznymi i zdrowotnymi następstwami dewastacji środowiska.
- Nabycie podstawowych praktycznych umiejętności samodzielnej oceny stopnia skażenia środowiska.

W ramach różnorodnych działań ekologicznych na stałe w program koła wpisały się:

- Apele i gazetki z okazji Sprzątania Świata, Dnia Ziemi i według kalendarza ekologicznego.
- Porządkowanie terenu wokół szkoły i pobliskiego lasu.
- Zbiórkę surowców wtórnych.
- Zbiórkę żołędzi kasztanów na karmę dla zwierząt w czasie zimy.
- Konkurs ekologiczny „ Bieg po paszport do przyszłości”
- Udział w Ogólnopolskim Konkursie Ekologicznym „ Eko – Planeta”.

Współpracujemy też z :

- Nadleśnictwem w Świdnicy – w czasie spotkań z leśniczym dzieci słuchały opowieści o życiu zwierząt , spacerowały po lesie ucząc się rozpoznawać napotkane rośliny i zwierzęta, śpiewały piosenki i piekły kiełbaski przy ognisku. W ramach Sprzątania Świata porządkowaliśmy pobliski las. Nadleśnictwo dostarczało nam worki i rękawiczki oraz zabezpieczało śmieci. Od pana T. Podkówki leśniczego z Grochotowa, otrzymaliśmy sadzonki drzew iglastych, które posadziliśmy w ramach obchodów Dnia Ziemi na terenie wokół szkoły.

- Zakładem „ Ekowtór” – oddając makulaturę i puszki aluminiowe dbamy o środowisko, przy okazji zarabiając pewne kwoty pieniędzy, za które kupujemy nagrody dla klas, które zebrały najwięcej surowców wtórnych.

- Organizacją „ Nasza Ziemia” – otrzymujemy od nich materiały i pomoce dydaktyczne dotyczące Sprzątania Świata, my w zamian przekazujemy sprawozdania z akcji przeprowadzonej w szkole.

- Klubem Ekologicznym Gaja – otrzymujemy od nich materiały i pomoce dydaktyczne w postaci plakatów informacyjnych i propagujących ekologiczne treści, filmów edukacyjnych, które są oglądane i omawiane na zajęciach koła ekologicznego.

W ramach akcji Gai „ Zbieraj surowce, ratuj konie”, zebraliśmy 100 kg. puszek na kwotę
400 zł., które przekazaliśmy organizacji.

Uzyskane efekty.

Działalność koła ekologicznego miała ogromne znaczenie. Uczniowie byli wyposażani w wiedzę i umiejętności z zakresu ochrony środowiska, z wielkim zaangażowaniem włączali się w realizację różnorodnych zadań służących poprawie stanu środowiska.

4. Współpraca z rodzicami.

Podczas systematycznych spotkań z rodzicami poruszam tematy, które wynikają bezpośrednio z sytuacji wychowawczej zespołu klasowego ( współpraca między uczniami, zachowanie w szkole), omawiam postępy uczniów w nauce, prezentuję ich osiągnięcia w różnorodnych konkursach, zawodach w których biorą licznie udział.
W trakcie zebrań z rodzicami stosuję pedagogizację, omawiając przyczyny niepowodzeń szkolnych, agresji wśród dzieci, zagrożeń płynących z Internatu itp., przedstawiam propozycję sposobów zapobiegania trudnościom..
W razie potrzeby spotykam się indywidualnie z rodzicami moich wychowanków, co pozwala na bieżąco likwidować zauważone u nich problemy wychowawcze, czy zapobiegać trudnościom w nauce.
Współpraca jest dwustronna, układa się bardzo dobrze, rodzice chętnie pomagają w: - - organizacji imprez klasowych jak:
o Dzień Dziewczynek
o Dzień Chłopca
o Spotkanie Opłatkowe
o Dzień Dziecka

- organizacji wycieczek:
W tym roku szkolnym byliśmy na trzydniowej wycieczce Kraków – Zakopane – Wieliczka
Z rodzicami omówiłam trasę wycieczki, sprawę telefonów komórkowych, ekwipunku.
Dzieci były bardzo dobrze przygotowane do różnych sytuacji pogodowych i terenowych.

W czerwcu wraz z rodzicami i dziećmi przygotowałam „ Piknik rodzinny”, z występami dzieci, pieczeniem kiełbasek, rodzice przygotowali ciasta i słodkie upominki dla swych pociech.

Należy tez wspomnieć o dużej frekwencji na zebraniach, częstych kontaktach indywidualnych z wychowawcą, szybkiej reakcji na uwagi wychowawcy, innych nauczycieli, otwartości na propozycje wychowawcy.

Uzyskane efekty.

Najważniejszym celem kontaktów wychowawcy z rodzicem jest wypracowanie wspólnie takich metod współpracy, aby w jak najlepszy sposób zwiększyć szanse edukacyjne uczniów.
W klasie, której jestem wychowawcą, dzięki mojemu dużemu zaangażowaniu, udało mi się nawiązać dobry kontakt z rodzicami, co przyczyniło się do znacznej poprawy w przestrzeganiu zasad zachowania grupy, oraz moi uczniowie uzyskali najwyższą średnią ocen w szkole.


§ 8 ust. 2 pkt 4e

Wykonywanie działań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami lub innymi podmiotami.

Spis treści:

1. Współpraca z SOK „ Karolina”.
2. Współpraca z poradnią psychologiczno – pedagogiczną oraz pedagogiem szkolnym.
3. Współpraca z UKS „ Karolinka”.
4. Współpraca z UG w Jaworzynie Śląskiej.
5. Koordynowanie akcji zbierania zużytych baterii w szkole.
6. Koordynowanie Ogólnopolskiego Konkursu Ekologicznego
„ Eko – Planeta”.
7. Szkolny opiekun projektu „ Uczniowie z klasą”.
8. Przygotowanie i prowadzenie szkolnego konkursu ekologicznego „ Bieg po paszport do przyszłości”.
9. Dodatkowe zadania wychowawcze i opiekuńcze.

Opis i analiza realizacji wymagań, o których mowa w § 8 ust.2 pkt 4e.

1. Współpraca z SOK „ Karolina”.

Jako wychowawca w świetlicy szkolnej ściśle współpracuję z Samorządowym Ośrodkiem
Kultury „ Karolina” w Jaworzynie Śląskiej, zachęcając uczniów do udziału w konkursach tam organizowanych.

Przygotowuję uczniów do następujących konkursów recytatorskich:

- Pegazik.
- Bożonarodzeniowy Konkurs Recytacji.
- Konkurs recytacji poezji i prozy religijnej.

Uczniowie w świetlicy szkolnej wykonali wiele różnorodnych prac plastycznych, które wzięły udział w konkursach organizowanych przez SOK „ Karolina”. Były to:

- Wielkanocny konkurs na najładniejszą pisankę, kartkę pocztową palemkę.
- Bądźmy rodziną
- Bożonarodzeniowy konkurs na stroik, ozdoby oraz kartkę pocztową.

Uzyskane efekty.

Uczniowie poszerzyli i rozwinęli swoje umiejętności, uwrażliwili się na piękno poezji, poznali nowe techniki plastyczne.

Wielu uczniów otrzymało nagrody, prace były prezentowane na wystawach, co wzmocniło ich poczucie wartości dając im satysfakcję i budząc dumę rodziców, przyczyniło się również do promowania szkoły w gminie.

2. Współpraca z poradnią psychologiczno – pedagogiczną oraz pedagogiem szkolnym.

Rozpoznając bieżące potrzeby i problemy uczniów, jako wychowawca wielokrotnie konsultowałam różne przypadki z pedagogiem szkolnym, a także zachęcałam rodziców do korzystania z pomocy specjalistów z dziedziny psychologii i pedagogiki. Na prośbę rodziców sporządzałam opinie pedagogiczne konieczne do rzetelnego badania.

Organizując proces dydaktyczno – wychowawczy w klasach, zawsze opierałam się na zaleceniach poradni psychologiczno – pedagogicznej.
Dostosowałam formy i metody pracy z uczniem według indywidualnych zaleceń. Uwrażliwiałam rodziców na konieczność pomocy uczniom z trudnościami w nauce i w zachowaniu, współpracowałam z nimi w tym zakresie.

Uzyskane efekty.

Poprzez rozpoznawanie bieżących problemów i potrzeb uczniów oraz pomoc im w tym zakresie podniosłam jakość pracy szkoły, która jest przyjazna uczniom.

3. Współpraca z UKS „ Karolinka”.

W ramach współpracy z Uczniowskim Klubem Sportowym „ Karolinka” uczestniczyłam
w pracach Komisji Rewizyjnej UKS „ Karolinka”, której jestem przewodniczącą, współprowadząc księgę ewidencji sprzętu sportowego, sprawdzając jego zużycie i pomagając w zakupie nowego. Wraz z koordynatorem UKS tworzę projekty. w celu zdobycia funduszy do realizacji działań sportowych.

Uzyskane efekty.

Pozyskane środki finansowe wydatkowane były przede wszystkim na zakup sprzętu sportowego i na nagrody za udział w zawodach wewnątrzszkolnych. Było to dużym wsparciem szkoły, uczniów i nauczycieli wychowania fizycznego w działalności sportowo – rekreacyjnej.

4. Współpraca z UG w Jaworzynie Śląskiej.

Dzięki współpracy z Urzędem Gminy w Jaworzynie Śląskiej, zdobywam fundusze na realizację programów ekologicznych. W tym celu w październiku każdego roku, wspólnie z koordynatorem ekologii w klasach I – III p. K. Lis opracowujemy program działań proekologicznych, które są realizowane w ciągu roku przez uczniów w naszej szkole. Projekt przedkładamy w urzędzie z prośbą o dofinansowanie programu. Po zakończeniu rocznej akcji przedstawiamy sprawozdanie z realizacji projektu i rozliczenie finansowe z wydatkowania pieniędzy przekazanych nam przez Burmistrza Miasta.

Dzięki opracowywaniu i koordynowaniu realizacji programów ekologicznych do tej pory wraz z koleżanką pozyskałam środki finansowe na kwotę ponad 8 tyś. zł., za które zakupiłyśmy 5 telewizorów, 2 odtwarzacze VHS, 5 DVD, 3 radiomagnetofony, 3 odtwarzacze MP3 , aparat cyfrowy oraz pomoce dydaktyczne i sprzęt sportowy.

Nagrody są wręczane przez Burmistrza Miasta oraz Dyrektora Szkoły na oficjalnych apelach, na których zostają podsumowane wyniki przeprowadzonych akcji ekologicznych.

Uzyskane efekty.

Zakupiony za pozyskane fundusze sprzęt wzbogacił bazę materialną szkoły, nauczycielom ułatwił pracę, a uczniom uatrakcyjnił i uprzyjemnił zajęcia.

5. Koordynowanie akcji zbierania zużytych baterii w szkole.

Od września 2006r.wraz z koleżanka K. Lis współpracujemy z Organizacją Odzysku
„Reba”. Realizujemy szkolny program „ Zbierając baterie-chronisz środowisko”
i koordynujemy akcje zbierania zużytych baterii w szkole. We wrześniu każdego roku kontaktujemy się z przedstawicielem organizacji w celu zamówienia specjalnych, bezpiecznych pojemników na baterie. Przez cały rok odnotowujemy ilość przyniesionych baterii, rozpropagowujemy materiały na temat szkodliwości zużytych baterii wyrzuconych np. do zwykłego kosza, które otrzymujemy z „Reby”.

W maju 2008r. oddaliśmy 200kg. baterii, zdobywając 200 punktów. Punkty w tym programie można wymieniać na nagrody . Wraz z panią Dyrektor zdecydowałyśmy, że przyda się drukarka do pokoju nauczycielskiego, którą otrzymaliśmy we wrześniu 2008r. i od tej pory jest do dyspozycji nauczycieli.. W tym roku kontynuowaliśmy zbiórkę zużytych baterii, które przekażemy w przyszłym roku szkolnym.

Uzyskane efekty.

Dzięki intensywnym działaniom informacyjnym i edukacyjnym uczniowie są świadomi szkodliwego wpływu na środowisko naturalne zużytych baterii i akumulatorów przy niewłaściwym ich składowaniu. Dbali o stan środowiska i zaangażowali w akcje swoje rodziny. Akcja zatoczyła szerokie kręgi. Baterie nie były wyrzucane do śmieci, tylko do specjalnych pojemników znajdujących się w szkole.

6. Koordynowanie Ogólnopolskiego Konkursu „ Eko – Planeta”.

Organizatorem Ogólnopolskiego Konkursu Ekologicznego „Eko – Planeta” jest Stowarzyszenie Upowszechniania Wiedzy i Kultury Regionalnej” Pokolenie” w Warszawie, przy współpracy merytorycznej Międzywydziałowego Studium Ochrony Środowiska Szkoły Głównej i Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Ideą konkursu jest :

- Upowszechnianie wiedzy o ochronie środowiska i zagrożeniach wynikających z rozwoju gospodarczego.
- Aktywizacja miłośników ojczystej przyrody poprzez prezentowanie i honorowanie ich osiągnięć.
- Poszerzanie wśród dzieci wiedzy o przyrodzie Polski.

Zadaniem koordynatora jest:

- zachęcenie do udziału w konkursie,
- stworzenie listy uczniów biorących udział w konkursie,
- spotkania z grupą chętnych uczniów, poszukiwanie ciekawych informacji, powtarzanie materiału z zakresu przyrody, rozwiązywanie przykładowych testów z lat wcześniejszych i omawianie ich,
- przygotowanie sali do konkursu i przeprowadzenie go zgodnie z wytycznymi organizatora,
- przekazanie prac do organizatora,
- wręczenie nagród i dyplomów.

Uzyskane efekty.

Uczniowie sprawdzili się w nowej formie testu, zdobyli umiejętność kodowania testu, rozplanowania czasu, poszerzyli swoją wiedzę na tematy przyrodniczo – ekologiczne, wykorzystując wiedzę w praktyce, osiągnęli wyższe rezultaty w teście szóstoklasisty.

7. Szkolny opiekun projektu „ Uczniowie z klasą”.

W ramach programu „ Uczniowie z klasą” grupa chętnych uczniów klas V i VI realizowała pod moim kierunkiem projekt ekologiczny „ Daj szansę przyrodzie”.
Projekt polegał na zaplanowaniu co najmniej jednego zadania w miesiącu, wykonanie go i opisanie sposobu jego realizacji oraz wniosków z obserwacji na łamach przydzielonej nam strony w portalu internetowym. Zadaniem uczniów było również kontaktowanie się z pozostałymi grupami uczestniczącymi w projekcie, zapoznawanie się z ich programem i wpisywanie własnych komentarzy, przemyśleń dotyczących rozwiązań innych uczestników.
Ostatnim elementem do wykonania było sporządzenie sprawozdania z przebiegu projektu i również przedstawienie go na łamach portalu.
Przez cały okres projektu mobilizowałam uczniów do pracy, wspólnie układaliśmy plan działań na kolejny miesiąc, czuwałam nad prawidłowym przebiegiem zadań, sprawdzałam ich wpisy i komentarze, wpisywałam również własne.
W sprawozdaniu z realizacji programu każdy uczeń opisał własne wnioski, przemyślenia, efekty udziału w projekcie, mój wpis zawierał ocenę pracy podopiecznych , ich zaangażowanie i końcowy komentarz opiekuna.

Program „ Uczniowie z klasą” był częścią akcji „ Szkoła z klasą”, która była prowadzona przez Agorę SA wydawcę „ Gazety wyborczej” oraz portal Gazeta.pl i Centrum Edukacji Obywatelskiej.

Uczniowie wykonali wszystkie zadania prawidłowo i otrzymali tytuły „ Uczniów z klasą” potwierdzone pismem od organizatorów co dało nam dużo satysfakcji, oraz pamiątkowe dyplomy i zaświadczenia. Uczniowie ponadto otrzymali odpowiednie wpisy na świadectwach w rubryce „Szczególne osiągnięcia”.

Uzyskane efekty.

Udział uczniów w projekcie:

- zapoznał uczniów z tą metodą pracy,
- umożliwił publiczne zaprezentowanie swojej pracy i osiągnięć,
- udoskonalił umiejętność obsługi komputera,
- przygotował uczniów do zgodnej pracy w grupie,
- dał możliwość zdobycia umiejętności rozwiązywania problemów i odczucia satysfakcji z wykonania trudnego zadania.

8. Przygotowanie i prowadzenie konkursu ekologicznego.

Co roku w kwietniu z okazji Dnia Ziemi wraz z uczniami z koła ekologicznego przygotowuję konkurs w naszej szkole o tematyce ekologicznej „ Bieg po paszport do przyszłości”. Jest to już tradycyjny konkurs w naszej szkole, odbywający się od wielu lat.

Regulamin konkursu:

* Biorą udział dwuosobowe drużyny z klas IV – VI.
* Przebieg turnieju:
- rozwiązanie testu o treści ekologicznej
- losowanie numeru startowego
- wykonanie zadań przy stanowiskach tematycznych.
* Zadania dotyczą :
- roślin i zwierząt chronionych w Polsce
- zasad segregowania śmieci
- podstawowych pojęć i terminów ekologicznych
- znaków ekologicznych
- parków narodowych i krajobrazowych.
* Wiedzę sprawdzamy za pomocą:
- działań praktycznych i sprawnościowych
- rebusomanii
- zadań matematyczno – przyrodniczych
- zagadek
- puzzli
- rozsypanek wyrazowych.

Konkurs ekologiczny poprzedza prezentacja na korytarzach szkoły materiałów dydaktycznych mówiących o ochronie przyrody, oraz spotkanie organizacyjne z uczestnikami w celu przedstawienia sposobu realizacji i zasad konkursu.
Najlepsi otrzymują nagrody i pamiątkowe paszporty.

Uzyskane efekty.

Konkursy wiedzy są jedną z form zwiększenia aktywności uczniów, atrakcyjności metod nauczania. Aktywizują nie tylko uczniów zdolnych, dodają tez wiary w siebie uczniom słabszym. Uczniowie i nauczyciele mają dużą satysfakcję z włożonego wysiłku.
Poprzez konkurs „ Bieg po paszport do przyszłości” uczniowie zdobyli i pogłębili wiedzę przyrodniczą, umiejętności i wiadomości z zakresu ochrony środowiska.

9. Dodatkowe zadania wychowawcze i opiekuńcze.

Od kilku lat pełnię dodatkowo funkcję wychowawcy kolonijnego. Dzięki tej pracy rozwijam umiejętności organizacyjne, utrzymuję kontakt z dziećmi poprzez co zdobywam ciągle doświadczenie. Praca z dziećmi wykracza często poza obowiązki szkolne i pozwala mi na ocenę ich zachowań poza szkołą, a jednocześnie na rozwijanie umiejętności dostrzegania problemów i zainteresowań dzieci w różnych wieku. Jest to nowe wyzwanie, gdyż sprostanie oczekiwaniom dzieci i młodzieży poprzez np. układanie planu pracy
i terminarza zajęć, który musi obejmować nie tylko sferę odpoczynku, ale i cele poznawcze – wycieczki do interesujących miejsc, muzeum lub miejsc ciekawych geograficznie. Praca ta uczy otwartości na dzieci i przede wszystkim odpowiedzialności.

Uzyskane efekty.

Dzięki podejmowaniu obowiązków wychowawcy kolonijnego rozwinęłam swój potencjał organizacyjny co jest niezwykle przydatne w szkole, łatwiej podejmuję decyzję, przekłada się to również na większą aktywność i mobilizację do podejmowania nowych przedsięwzięć.
Stałam się bardziej kreatywna, poszukująca i twórcza.


§ 8 ust. 2 pkt 5

Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych i innych, z uwzględnieniem specyfiki szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.

Spis treści:

1. Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania problemu trudności szkolnych i wychowawczych uczennicy z zespołem Aspergera.

2. Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązania problemu trudności szkolnych i wychowawczych dotyczącego klasy, której jestem wychowawcą.

Opis i analiza przypadku rozpoznawania i rozwiązywania problemu trudności szkolnych i wychowawczych uczennicy z zespołem Aspergera.

1. Identyfikacja problemu.

Każde dziecko jest jedyne w swoim rodzaju, ma swoja własną osobowość, odmienne uzdolnienia i możliwości funkcjonowania. Również osoby z dysfunkcjami posiadają różnorodne cechy osobowościowe, mocne i słabe strony, mniejsze lub większe możliwości do pełnego rozwoju, poprawnego funkcjonowania w społeczeństwie, osiągania sukcesów lub porażek.

Zespół Aspergera jest to zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, kwalifikowane do spektrum autyzmu. Dysfunkcja ta powoduje znaczne utrudnienia w komunikacji i kontaktach międzyludzkich, ogranicza logiczne myślenie i działanie, zaburza koordynację ruchową, rodzi problemy emocjonalne oraz anomalie wymowy. Osoby dotknięte tym zespołem zaburzeń nie są zdolne do nawiązywania poprawnych relacji i więzi w otoczeniu społecznym.

Dokładnie takie same trudności zaobserwowałam u uczennicy, której byłam wychowawczynią od drugiego semestru czwartej klasy ( wcześniej była w innej klasie), ale również znałam ją wcześniej ponieważ w klasach I - III uczęszczała na zajęcia w świetlicy szkolnej. Roksana od początku edukacji ( również przedszkolnej) nie potrafiła dostosować się do sytuacji społecznej i funkcjonowania w grupie. Codziennie wdawała się w konflikty z rówieśnikami, była niegrzeczna i nieposłuszna w domu i w szkole, żyła w swoim wymyślonym świecie. Cechowały ja ponadto: nagła zmiana nastrojów i zachowań, nadmierna drażliwość, pobudliwość, wzmożona ruchliwość lub apatia, lękliwość, w sytuacjach wywołujących silny stres – agresja, krzyk, chowanie się pod stół, w rogu sali itp.

Konsekwencją takiej postawy było całkowite odrzucenie dziewczynki przez klasy oraz objęcie jej wzmożona opieką wychowawczą i pedagogiczną na terenie szkoły.

W celu poznania sytuacji domowej uczennicy utrzymywałam częste i bliskie kontakty z jej rodzicami. Wymagało to ode mnie dużego, osobistego zaangażowania, ciągłej gotowości do podejmowania działań i udzielania właściwych form pomocy.

2. Geneza i dynamika zjawiska.

Przyczyn problemów Roksany można wyróżnić wiele:

• podłoże cech genetycznych – przekazywane z rodziców na dziecko,
• mikro uszkodzenia powstałe w okresie prenatalnym i okołoporodowym,
• patogenne środowisko rodzinne – brak miłości, wzajemnego szacunku i akceptacji,
• niewłaściwe metody wychowawcze,

• odrzucenie przez rówieśników,
• nieumiejętność wyrażania własnych myśli i uczuć,
• trudności w akceptowaniu zmian,
• specyficzne nietypowe zainteresowania,
• zaburzenia sensoryczne.

3. Znaczenie problemu.

Postawa mojej wychowanki stanowiła poważny problem, wymagający interwencji, pomocy. Roksana niemal codziennie wdawała się w konflikty z otoczeniem, nie potrafiła skoncentrować się na nauce, miała kłopot z rozumieniem poleceń nauczyciela, myślami była w stworzonym przez siebie świecie. W chwilach zwrócenia jej uwagi reagowała krzykiem, agresją słowną lub fizyczną, chowaniem się pod ławką i w rogu sali, próbą ucieczki ze szkoły lub z domu. Takie zachowania wywierały negatywny wpływ na pozostałych uczniów, dezorganizowały zajęcia i uniemożliwiały efektywne nauczanie całej klasy.

Wraz z pedagogiem szkolnym oraz kuratorem społecznym Roksany ( była nią pielęgniarka szkolna, więc często wymieniałyśmy informacje, rady) objęłam dziewczynkę szczególną opieka wychowawczą i wsparciem.

4. Prognoza.

• negatywna

Brak przemyślanej interwencji i pozostawienie uczennicy samej sobie może doprowadzić do nasilenia i utrwalenia zaburzeń, pogłębienia izolowania przez zespół klasowy, depresje dziecięcą, rozwój psychozy np. schizofrenii, podejmowania prób samobójczych.

• pozytywna

Otoczenie Roksany wsparciem emocjonalnym, zrozumieniem, atmosferą bezpieczeństwa i akceptacji, zajęcia terapeutyczne, stałą opieką psychiatry dziecięcego ( w razie potrzeby leczenie farmakologiczne) oraz rejonowej Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej, jak również pomocy w nauce ,mogą w znacznym stopniu pomóc dziecku lepiej funkcjonować w społeczeństwie, ograniczyć napady lęku, buntu, agresji, ukończyć naukę i zdobyć zawód.

5. Propozycje rozwiązań.

Moim głównym celem w pracy z Roksaną było udzielenie jej wsparcia i pomocy w prawidłowym komunikowaniu się z rówieśnikami oraz przestrzeganiu podstawowych norm i zasad społecznych. W razie potrzeby byłam do dyspozycji dziewczynki, nawiązałam z nią ciepłe i życzliwe więzi emocjonalne. Starałam się jej pomóc poprzez:

• utrzymywanie stałego kontaktu z pedagogiem szkolnym, omawianie na bieżąco jej zachowania i ustalanie wspólnego frontu działań,
• ciągła współpraca ze społecznym kuratorem Sądu Rejonowego w Świdnicy – Wydział III Rodzinny,
• rozmowy z uczennicą o problemach trudnościach,
• wspólne analizowanie przyczyn konfliktów oraz omawianie prawidłowych sposobów ich rozwiązywania,
• stałe prowadzenie treningu społecznych umiejętności w klasie, w szatni, na przerwach.
• stałą współpracę z rodzicami,
• w razie napadu leku i paniki – natychmiastowe udzielanie wsparcia pomocy.

6. Wdrażanie oddziaływań.

W realizacji zadań pomogły mi systematyczne kontakty z pedagogiem szkolnym, społecznym kuratorem sądowym, a także przebyte szkolenia.

Wczesne rozpoznanie zaburzenia ( w kl. I) i postawiona diagnoza, pozwoliło Roksanie coraz lepiej funkcjonować w społeczności szkolnej, w okresie stabilizacji objawów – prawie normalnie uczestniczyć w lekcjach i ukończyć w ubiegłym roku szkolę podstawową.

Zawsze starałam się prowadzić rozmowy wspierające wg indywidualnych potrzeb dziewczynki ( częstsze w okresach pobudzenia i lęku), wspólnie z nauczycielami uczącymi oraz rodzicami Roksany planować oddziaływania, omawiać efekty, pojawiające się problemy.

Realizując trening umiejętności społecznych uczyłam dziewczynkę następujących zasad i czynności:

• punktualnego przychodzenia na lekcje,
• nie przeszkadzania podczas zajęć,
• okazywanie odpowiedzialności za książki i pomoce dydaktyczne,
• unikania konfliktów z kolegami,
• nawiązywania pozytywnych kontaktów rówieśniczych,
• radzenia sobie w nowych sytuacjach,
• umiejętności kulturalnego szukania pomocy u rówieśników lub osób dorosłych,
• sposobów konstruktywnego rozładowywania nagromadzonych emocji i napięć.

7. Efekty oddziaływań.

Realizacja w/w rozwiązań i działań w pracy z uczennicą z zespołem Aspergera nie zlikwidowała w pełni istniejących problemów, ale pomogła Roksanie w znacznym stopniu lepiej i sprawniej dopasować się do społeczności szkolnej, uzyskiwać pozytywne oceny, nawiązywać przyjacielskie kontakty koleżeńskie, zredukować lęki, napięcia oraz nabyć podstawowe umiejętności społeczne.

Dziewczynka zdaje sobie sprawę ze swej odmienności, stara się zapanować nad negatywnym zachowaniem, podejmuje próby zastępowania działań agresywnych lub napadów lęku konstruktywnym działaniem i nauką na lekcjach. Czasami udawało jej się wziąć udział w przedstawieniu klasowym na forum całej szkoły, co było niewątpliwie ogromnym sukcesem.

Ze względu na złożoność opisywanego problemu zachęcałam uczennicę do szukania wsparcia u pedagoga szkolnego i wychowawcy w nowej placówce.

Ukończenie przez Roksanę szkoły podstawowej nie zakończyło moich kontaktów z dziewczynką , poprzez rozmowy i spotkania na terenie miasta nadal udzielam jej rad i wsparcia psychicznego, potrzebnego w dalszym ciągu na nowym szczeblu edukacji.

Opis i analiza przypadku rozpoznawania i rozwiązywania problemu trudności szkolnych i wychowawczych dotyczącego klasy, której jestem wychowawcą.

1. Identyfikacja problemu.

Jednym z zadań wychowawcy klasy jest dokładne poznanie dzieci w swoim zespole. to niezbędny warunek zapewniający harmonijny rozwój osobowości dziecka we wszystkich sferach. Wynika on z założeń kształcenia i wychowania.

Problem, który przedstawiam dotyczy klasy, której jestem wychowawcą – przejawiający się w nieprzestrzeganiu zasad i norm zachowania obowiązujących w szkole.

Od drugiego semestru roku szkolnego 2008/2009 pełnię funkcję wychowawcy klasy IV b.
Zespół ten od początku edukacji szkolnej sprawia liczne problemy w pracy dydaktycznej i wychowawczej.
Trudności te objawiają się poprzez:

• brak koncentracji i uwagi podczas lekcji,
• nadmierną ruchliwość i głośne zachowania uczniów na zajęciach w celu zwrócenia na siebie uwagi ( egocentryzm),
• brak u niektórych dzieci nawyków systematycznej i efektywnej pracy na zajęciach,
• nietypowe i niekulturalne zachowania w trakcie lekcji,
• izolację niektórych uczniów przez grupę,
• nie stosowanie zasad i norm właściwego zachowania,
• nieumiejętność współdziałania w grupie i ugodowego rozwiązywania konfliktów,
• chęcią zaimponowania grupie złym zachowaniem.

2. Geneza i dynamika zjawiska.

Poczynione obserwacje, analiza dokumentów, rozmowy z nauczycielami, pedagogiem szkolnym oraz rodzicami uczniów przybliżyły mnie do zrozumienia genezy problemu.

Przyczyny problemu wynikają z:

• niewłaściwych postaw rodzicielskich ( nadmiernie chroniących lub obojętnych ) i cech charakteru wychowanków,
• nadopiekuńczości rodziców, co powoduje brak samodzielności u uczniów
( przykładem może być zaobserwowana w czasie wycieczki klasowej nieumiejętność samoobsługi ),
• różnorodnego statusu społecznego i materialnego rodzin, czego wynikiem jest nieakceptowanie niektórych osób w grupie,
• faktu, że przewagę stanowią rodzice młodzi wychowujący jedno dziecko,
• różnorodności bodźców obecnych w mediach,
• braku wzorców osobowych u osób dorosłych, propagujących stałe ponadczasowe wzory postaw społecznych.

3. Znaczenie problemu.

Poziom dojrzałości emocjonalno – społecznej dziecka w dużym stopniu decyduje o jego powodzeniu w szkole i w grupie. Wpływ mają tu uwarunkowania biologiczne i społeczno – wychowawcze.

Takie uwarunkowania mają też wpływ na zachowanie mojej klasy. Stanowi ono duży problem w poprawnym funkcjonowaniu grupy w szkole, podczas zajęć lekcyjnych, pozalekcyjnych i w czasie przerw. Niesie to za sobą:

• konflikty w klasie z rówieśnikami,
• zakłócenia w toku lekcji,
• konieczność częstego przerywania lekcji i dyscyplinowania na bieżąco,
• utrudnienia w przyswajaniu wiedzy,
• dużą liczbę negatywnych wpisów do zeszytu uwag klasy,
• dwóch uczniów na koniec pierwszego semestru otrzymało oceny nieodpowiednie z zachowania.

4. Prognoza.

• negatywna

Na podstawie własnych doświadczeń i po przeanalizowaniu literatury z zakresu wychowania stwierdziłam, że brak pracy wychowawczej z grupą i realizacji przemyślanych
działań spowodowałoby całkowite zaburzenie w prawidłowym funkcjonowaniu klasy jako grupy społecznej.

• pozytywna

Dzięki współpracy rodziców, nauczycieli, pedagoga szkolnego i samych dzieci, istnieje szansa, że trudności w zachowaniu nie będą się pogłębiać. A wręcz otoczenie klasy właściwym wsparciem wychowawczym i pedagogicznym, stawianie konkretnych wymagań, realizacja zaplanowanych oddziaływań spowoduje kulturalne i właściwe funkcjonowanie zespołu w środowisku szkolnym i lokalnym.

5. Propozycje rozwiązań.

Moim głównym celem pracy z klasą jest i będzie wpojenie wychowankom podstawowych norm i zasad właściwego zachowania, nauka umiejętności postępowania w życiu i radzenia sobie w różnych trudnych sytuacjach.

Swoje działania realizowałam i będę kontynuować poprzez:

• cykl lekcji wychowawczych dotyczących przestrzegania regulaminu szkoły i klasy oraz zasad dobrego zachowania,
• stałe rozmowy i systematyczna współpracę z nauczycielami uczącymi i pedagogiem szkolnym,
• obserwacje uczniów i natychmiastowe reagowanie przy niewłaściwym zachowaniu, we współpracy z rodzicami,
• stwarzanie atmosfery sprzyjającej w przestrzeganiu zasad właściwego zachowania, poprzez:
- uroczystości klasowe, np. Dzień Chłopca, Andrzejki itp.
- spotkanie opłatkowe,
- wycieczki , wyjazdy do kina,
- integracyjne spotkania z dziećmi i rodzicami.

W tym roku szkolnym zorganizowałam wraz z rodzicami:

• uroczysta godzinę wychowawczą z okazji Dnia Dziewczynek,
• trzydniową wycieczkę klasową Kraków – Zakopane – Wieliczka,
• słodki poczęstunek – gofry z owocami z okazji Dnia Dziecka w tutejszej cukierence,
• „Piknik rodzinny” – wspólne spotkanie , pieczenie kiełbasek, występy dzieci, rodzice przygotowali ciasta i słodkie upominki dla swych pociech.

Należy tez wspomnieć o dużej frekwencji rodziców na zebraniach, częstych kontaktach indywidualnych z wychowawcą, szybkiej reakcji na uwagi wychowawcy i innych nauczycieli, otwartości na propozycje wychowawcy.

6. Wdrażanie oddziaływań.

Po zdiagnozowaniu istniejącego problemu w klasie IV b zastosowałam odpowiednie metody i formy pracy stosowałam w/w rozwiązania, sprzyjające rozwojowi emocjonalno – społecznego uczniów.
Wiele czasu poświęcałam na indywidualne rozmowy z uczniami, opracowałam i przygotowałam wspólnie z uczniami lekcje wychowawcze dotyczące zasad savoir – vivreu, Przy pomocy metody odgrywania scenek dotyczących życia szkoły, uczniowie spostrzegali swe niewłaściwe zachowania, które były omawiane wraz z propozycjami postępowania. Efektem naszej pracy było opracowanie klasowego kodeksu zasad.

Podejmowane przeze mnie działania miały wsparcie w środowisku rodzinnym,
w realizacji zadań pomogły mi również systematyczne rozmowy z pedagogiem szkolnym, nauczycielami, konsekwencja w działaniu, poszukiwanie rozwiązań w literaturze fachowej.

7. Efekty oddziaływań.

Realizacja w/w działań pozwoliła na częściową zmianę zahamowań występujących u wychowanków.
Poprawa w zachowaniu uczniów była widoczna, co przejawiało się dużo mniejszą ilością negatywnych opinii w zeszycie uwag, a na koniec klasy czwartej wszyscy uczniowie otrzymali pozytywne oceny z zachowania.
Dalsza praca z moimi wychowankami rokuje pozytywnie.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.