...” Wszystkie dzieci mają dwie potrzeby:
PRAGNĄ CZUĆ SIĘ DOBRZE WE WŁASNYM CIELE ( „jak w domu” )-
Czyli umieć nad nim panować, po drugie
ODCZUWAJĄ POTRZEBĘ NAWIĄZYWANIA KONTAKTÓW Z INNYMI.
Zaspokojenie tych potrzeb – dobry kontakt z samym sobą i innymi ludźmi-
Jest możliwe dzięki dobremu nauczaniu ruchu ”...
Weronika Sherborne
SCENARIUSZ ZAJĘĆ PROWADZONYCH
METODĄ RUCHU ROZWIJAJĄCEGO
WERONIKI SHERBORNE
ZAJĘCIA Z DZIEĆMI 4 – LETNIMI
PRZEDSZKOLE NR 158 W POZNANIU
24 MARCA 2009
PROWADZĄCA: mgr Beata Kasprzak – Goliwąs
CEL ZAJĘĆ:
• Budowanie u dziecka poczucia całości ciała ( ruch całego ciała związany ze swobodnym przepływem jego ciężaru wywołuje u dzieci u poczucie harmonii – doświadczane jest szczególnie podczas turlania );
• Rozwijanie pozytywnych kontaktów między dziećmi podczas wspólnego wykonywania ćwiczeń.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
ŚWIADOMOŚĆ CZĘŚCI CIAŁA PRZENOSZĄCYCH JEGO CIĘŻAR – KOLAN
ĆWICZENIA
ROZWÓJ DZIECKA
POWITANIE:
dzieci w siadzie prostym „ witają się „ z kolanami dowolnymi częściami swojego ciała
SZTUCZKA ZE ZNIKAJĄCYM KOLANEM – dzieci trzymają się dłońmi za kolana, dzięki czemu mogą czuć co się z nimi dzieje
( bez obciążania )
Stymulacja sensoryczna, rozwijanie pomysłowości dzieci przy wyszukiwaniu określeń na to, co robią
UNOSZENIE CIĘŻARU –
klęcząc na kolanach dzieci mogą chodzić, ślizgać się itp.
Utrzymywanie ciężaru na kolanach, utrzymywanie równowagi
OTWIERAJĄCE SIĘ I ZAMYKAJĄCE ZWIERZĄTKA
dzieci zwijają się w kłębek na podłodze, twarzą w dół ( łokcie i kolana po obu stronach stykają się ), przesuwają się po podłożu cały czas trzymając złączone w/w części ciała, potem zwierzątko otwiera się ślizgiem na kolanach – do tyłu i łokciach – do przodu, aż do całkowitego wyprostowania się
Wyrabianie świadomości środka ciała, łokci i kolan
KRÓTKIE NÓŻKI
dzieci kucają tak, aby ich kolana znajdowały się blisko ramion, ręce przez cały czas trzymają na kolanach – dzieci mogą chodzić, podskakiwać w miejscu lub do przodu jak żaba itp.;
Odkrywanie innych sposobów poruszania się i kierunków w przestrzeni ( utrwalanie pojęć do przodu, do tyłu, do góry )
W WYSOKIEJ TRAWIE
dzieci chodzą i skaczą a ich kolana mogą się teraz poruszać swobodnie;
Ruchliwość stawów, swobodne poruszanie kończynami
ŚMIESZNE KROKI
Każde z dzieci prezentuje wymyślony przez siebie sposób poruszania się;
Rozwijanie inwencji dzieci, poczucia humoru
KOŁYSKA
Dzieci siedząc z kolanami podciągniętymi do piersi obejmuje je rękami i kołysze się w różne strony przy wtórze cichej, spokojnej muzyki;
Wyciszenie, uspokojenie, ćwiczenie zmysłu równowagi;
RELACJA „ RAZEM ”
WAHADŁO
Utrzymywanie równowagi w parze, gdy jedno z dzieci kuca, a drugie wstaje;
Wrażliwość w stosunku do kolegi, operowanie ciężarem, siła
PRZYKLEJONE PLECY
Utrzymywanie równowagi w pozycji plecami do siebie, próby wstawania i kucania;
Siła nóg, zależność od partnera, konieczność współpracy
CHODZENIE Z ZAMKNIĘTYMI OCZAMI
Jedno z dzieci w parze ma zamknięte oczy, zadaniem drugiego jest prowadzenie go w taki sposób , by nic mu nie groziło;
Rozwijanie wzajemnego zaufania dzieci do siebie, wyrabianie postawy opiekuńczej wobec drugiego człowieka
RELAKS PRZY MUZYCE
Dzieci leżąc na plecach słuchają muzyki klasycznej;
Rozluźnienie mięśni, wyciszenie, uspokojenie,