Program terapii logopedycznej ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim

1. Usprawnienie funkcji fizjologicznej aparatu artykulacyjnego

- Usprawnienie narządów artykulacyjnych poprzez:
­ Masaż twarzy i zewnętrznych narządów artykulacyjnych (metodą C. Moralesa), ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń usprawniających mięsień okrężny ust)
­ Masaż wewnętrzny narządów artykulacyjnych (mięśni poprzecznych języka, prowokowanie języka do pionizacji, dziąseł, podniebienia twardego), z wykorzystaniem gazy, szczoteczki do zębów, płynów o różnych smakach i temperaturach (kwaśne soki owocowe, słodkie herbaty)
­ Bierne ćwiczenia artykulacyjne (zaciskanie warg, nakładanie górnej wargi na dolną, zamykanie ust, unoszenie kącików ust, pionizowanie języka
(tu - uczulanie podniebienia i czubka języka nutellą)

- Nauka gryzienia i żucia
­ Ćwiczenia gryzienia miękkich produktów w woreczku z bandaża elastycznego (żelki, marchewka, ziemniak itp.)
­ Gryzienie produktów stałych (bułka, drożdżówka)
­ Ćwiczenia w jedzeniu zupy

- Nauka zbierania pokarmu z łyżki
­ Bierne ćwiczenia ruchów szczęki względem żuchwy
­ Ćwiczenia zbierania pokarmów płynnych i półpłynnych
­ Ćwiczenia zbierania pokarmów stałych

2. Rozwijanie wokalizacji
- Próby naśladowania przez chłopca samogłosek ustnych: a, o, u
- Wywoływanie artykulacji głosek dwuwargowych: p, b, m
- Próby łączenia spółgłosek i samogłosek w sensowne komunikaty: mama, pa pa, am

3. Usprawnienie oddychania
- Usprawnienie rytmiczności oddechu poprzez masaż i ucisk na żebra (podczas fazy wydechu)
- Bierne ćwiczenia artykulacyjne zmierzające do nauki oddychania przez nos

4. Kształtowanie rozumienia mowy
- Słuchanie i doświadczanie wibracji głową i rękoma (z wykorzystaniem instrumentów drewnianych perkusyjnych)
- Zwiększanie pola percepcji słuchowej - postrzeganie wibracji drogą słuchową
- Ćwiczenia w lokalizowaniu źródła dźwięku
- Rozumienie prostych komunikatów: dzień dobry, do widzenia, podnieś ręce, wyjmij ręce z buzi, uśmiechnij się
- Podczas komunikacji wykorzystywanie metody baby – talk (dziecinnej mowy), zasady tej metody:
­nieustanne mówienia podczas zajęć, częste powtarzanie prostych przekazów, wolne tempo mówienia, podwyższony ton wypowiedzi, akcentowanie modulacji i melodii wokalnej
­podczas mówienia robienie co jakiś czas przerwę , dając dziecku czas na wokalizację
­wszelkie próby wydawania głosu są wzmacniane
­rytualne pożegnania i powitania ( na początek zajęć masażyk z nazywaniem części ciała, a na zakończenie krótka piosenka)