XYZ jest 7- letnim chłopcem uczęszczającym do naszego przedszkola od samego początku. Więc można powiedzieć iż wszystkie etapy rozwoju były pod naszym czujnym okiem. Jeśli brać pod uwagę właśnie te wszystkie lata, XYZ przeszedł długą drogę i poczynił duże postępy w swoim zachowaniu (kiedy był 3-latkiem nauczycielka prowadząca XYZ przy zgodzie mamy XYZ zwróciła się o pomoc i konsultację do Poradni. Na obserwacje zachowania XYZ w grupie przeszła pani pedagog dwukrotnie po czym odbyła się długa i wnikliwa rozmowa z mamą XYZ w obecności nauczycielki). Przy wielkim wsparciu Mamy XYZ udało nam się wykonać naprawdę „niezłą robotę”.
W związku z przeprowadzanymi badaniami nad dojrzałością szkolną XYZ jego Mama zwróciła się do nas z prośbą o wystawienie opinii która ma dotyczyć jego zachowania w grupie i podczas zajęć.
A więc....
Praca z XYZ nie należy do miłych,łatwych i przyjemnych... Nie przepada za wszelkimi oddziaływaniami dydaktycznymi. Na samym wstępie nastawiony jest bardzo negatywnie. Podczas zajęć grupowych (np. na dywanie z całą grupą) rzadko kiedy jest skoncentrowany i gotowy do podejmowania działań i współpracy. Ciężko Mu usiedzieć nawet 10 minut. Po tym czasie zwykle zaczyna „przeszkadzać” innym dzieciom zaczepiając je lub też żartując sobie z ich odpowiedzi lub tego co mówi nauczycielka. Nierzadko aby skończyć zajęcia trzeba odesłać XYZ do stolika co wcale nie przychodzi Mu łatwo i zwykle kończy się jakimś niewybrednym komentarzem. Podczas pracy w książkach wymaga stałego nadzoru oraz szczególnie dokładnych objaśnień i poleceń. Jest mało cierpliwy i szybko się zniechęca przy niepowodzeniach na które często reaguje wzruszeniem ramion i powiedzeniem „nie obchodzi mnie to” lub agresją (rzuca książką, bazgrze po niej) w ostateczności płacze.
Ale jeśli tylko cała nasza uwaga skupiona jest na nim i cierpliwie powtarzamy raz za razem polecenia oraz izolujemy od bodźców płynących z grupy jest w stanie wykonać większość poleceń i zadań poprawnie choć do ich estetyki nie przywiązuje większej wagi. Zachęcany pochwałami pracuje dosyć chętnie i bardzo cieszy się z wykonanego poprawnie zadania.
Jego kontakty z rówieśnikami w ostatnich miesiącach bardzo się poprawiły... Choć bardzo chciałby „bawić się” z rówieśnikami to mimo wszystko bardzo często swoje problemy rozwiązuje popychając lub bijąc kolegów co powoduje, iż dzieci stronią od jego towarzystwa. Udało nam się jednak wypracować w XYZ umiejętność przeproszenia (czasem coś się zdarza niechcący)oraz cierpliwego poniesienia „kary” (laurka na przeprosiny). Ma jednego ulubionego kolegę (najdrobniejszy w grupie!) z którym bardzo chętnie buduje z klocków a budowle XYZ potrafią być naprawdę imponujące. Ale zwykle są to zabawy głośne i hałaśliwe.
Podczas tzw. zajęć wyciszających (puzzle ( do 45 sztuk) i układanki) stara się cierpliwie skupić na wykonywanym zadaniu niestety rzadko kiedy pracę swoją doprowadza do końca