Warto czytać dzieciom

Warto czytać dzieciom
Nikt nie rodzi się czytelnikiem
Czytelnika trzeba wychować’’.....

Współcześni psycholodzy uważają dzieciństwo za bardzo ważny etap w rozwoju człowieka. Dziecko stało się więc centrum procesu wychowawczego i dydaktycznego, a wiek przedszkolny i wczesnoszkolny to czas, w którym kształtują się jego nawyki, w tym również czytelnicze; warto więc wykorzystać ów moment, tym bardziej, że czytając dzieciom, poszerzamy ich wiedzę o człowieku, o świecie, dostarczamy naszym pociechom całego bogactwa przeżyć. Kontakt z książką wzbogaca słownictwo dziecka, jego wyobraźnię; książki rozszerzają świat ich uczuć i myśli.
Niestety, w chwili obecnej książka stała się zaledwie jednym z wielu środków umożliwiających człowiekowi kontakt z kulturą; pojawiło się wiele innych możliwości przekazywania informacji, a piękna i naprawdę wartościowa literatura dziecięca coraz częściej ginie w zalewie filmów i gier komputerowych.. Wiele dzieci bez umiaru korzysta z komputera lub telewizora i jest to dla nich najatrakcyjniejsza forma spędzania wolnego czasu, a rodzice często po prostu nie kontrolują, co i jak długo oglądają ich dzieci. Dlatego właśnie, mając na uwadze ów problem i szukając alternatywnych rozwiązań – postanowiłam zachęcić dzieci do czytania. Pragnę bowiem, by obok nas dorastały dzieci mądre i wrażliwe, by pozytywnych wzorców nie musiały szukać na ulicy. Jestem głęboko przekonana, że od naszego czytelniczego wysiłku, od naszej konsekwencji zależeć będzie, czy wykształcimy w dzieciach ów czytelniczy nawyk, tym bardziej, że przyjemność czytania i miłość do książek musi powstać właśnie w dzieciństwie; mądre i odnoszące sukcesy w szkole dzieci to często te, które mają codzienny kontakt z literaturą ,a dzieci, które mają kłopoty w szkole, to zazwyczaj te, o których rozwój umysłowy we wczesnym dzieciństwie nikt po prostu nie zadbał.

Zajęcia czytelnicze nazwałam „Czytamy Dzieciom”:

1. Zajęcia „Czytamy dzieciom” prowadzone były i będą w dalszym ciągu systematycznie – odbywały się codziennie
2. Dzieci biorące w nich udział to dzieci z klasy zerowej;
3. Książki czytane są w całości lub fragmentach;
4. Czytanie trwa 20-25 minut.
5. W drugim półroczu, w klasie O wprowadzę , dodatkowe czytelnicze zajęcia pod hasłem – „Rodzice Dzieciom” .

Lektura

1. Wybierając lekturę staram się , by były to książki :
- napisane lub tłumaczone poprawną i ładną polszczyzną,
- uczące racjonalnego myślenia,
- niosące przesłanie szacunku wobec dziecka, ludzi, innych istot, prawa,
- promujące pozytywne wzorce postępowania,
- dostosowane do wrażliwości dziecka - nie wzbudzające lęków, i niepokojów
- ciekawe dla dziecka.
2. Pragnęłam też, by książki, które proponuje uczyły dzieci czegoś dobrego, pobudzały do refleksji lub śmiechu, doskonaliły język, rozwijały wyobraźnię, przynoszą dobre wzorce zachowań - uczyły życzliwości, uczciwości, mądrości, odwagi.
3. Wymienione niżej pozycje zostały dobrane do realizacji tematów kompleksowych.

L.Krzemienieckiej, „Kłopoty Burka z podwórka”
Jakub i Wilhelm Grimm,, Czerwony Kapturek’’
Ch.Perrault "Czerwony Kapturek"
Alojzy Suchar ,, Baśnie pokręcone Czerwony Kapturek’’

Scenariusz 2
Cele główne:
- uwrażliwianie dzieci na trudne warunki zwierząt w okresie zimy,
- rozwijanie umiejętności posługiwania się mową kontekstową, dialogową,
- przyswajanie umiejętności czytania.
Cele operacyjne:
- dziecko rozumie potrzebę dokarmiania i opieki nad zwierzętami w okresie zimy,
- posługuje się mową kontekstową, powiązaną,
- potrafi prowadzić dialog,
- czyta tekst ze zrozumieniem.

Pomoce: kukiełki do przedstawienia: „Kłopoty Burka z podwórka”, emblematy i rekwizyty do odegrania ról, napisy: „Burek i buda”, „Zima”, „Kotek i mleko”, nagranie z piosenką „Puszek Okruszek”.

Przebieg:
1. Przedstawienie opowiadania „Kłopoty Burka z podwórka” przez nauczycielkę w formie teatrzyku kukiełkowego.
2. Omówienie treści poprzez pytania:
- kto występował w teatrzyku?
- Jaki problem miał Burek?
- U kogo szukał pomocy?
- Dlaczego nie otrzymał pomocy?
- Kto udzielił pomocy Burkowi?
- Jaki był Franuś?
3. Zabawa ruchowa „Wesoły Burek, smutny Burek”; reakcja na zmianę zapowiedzi ruchem ciała, mimiką oraz głosem.
4. Przedstawienie w oparciu o treść przygotowanej inscenizacji na podstawie opowiadania przez chętne dzieci:
- dzieci z użyciem rekwizytów improwizują sytuację, w której prowadzą dialogi.
5. Podpisanie przez dzieci ilustracji; indywidualne i wspólne czytanie napisów:
1) zima,
2) Burek i buda,
3) Kotek i mleko.
6. Zabawa ruchowa przy piosence „Kundel Bury” odzwierciedlanie muzyki i treści ruchem swobodnym.