Gry i zabawy integracyjne dla dzieci

Poniższe przykłady zabaw można wykorzystać na zajęciach dydaktycznych lub uroczystościach szkolnych:

Powitanie- grupowa
Wszystkie osoby stają w kręgu. Prowadzący wypowiada różne powitania. Dzieci, które uważają, że zostały powitane, podnoszą ręce i machają do pozostałych.
- Witamy tych, którzy mają na sobie sukienkę zakupy.
- Witamy tych, którzy lubią niespodzianki.
- Witamy tych, którzy mają spinki we włosach.
- Witamy tych, którzy lubią dobrą zabawę.
- Witamy tych, którzy przybyli na nasze dzisiejsze spotkanie.

Powitanie - grupowa
Wszystkie osoby stają w kręgu i prowadzący wymienia poszczególne elementy ciała a dzieci dotykają się nimi z osobą, która stoi po prawej i lewej stronie:
Witają się nasze stopy
Witają się nasze dłonie
Witają się nasze czoła
Witają się nasze brzuchy itd.

Wesoły balon ( nauka imion)- grupowa
Jedno dziecko wchodzi do środka koła i zaprasza kolegę, wołając go po imieniu. Tworząc drugie koło w środku dzieci wołają się po kolei imionami, dopóki wszyscy nie znajdą się w jednym kręgu.

Rekin - grupowa (kilka arkuszy szarego papieru)
Na sygnał wszystkie dzieci uciekają na ,tratwę” i muszą się zmieścić na dużym arkuszu szarego papieru, który objada wybrane wcześniej dziecko- rekin. Tej osobie które uda się najdłużej wytrwać zostaje w następnej rozgrywce rekinem.

Gazetowa wojna- 2 zespoły (gazety)
Rozgrywka odbywa się na dwóch polach tej samej wielkości. Grupa zostaje podzielona na 2 zespoły. Każda z drużyn musi mieć przygotowaną taką samą ilość kul zrobionych z gazet. Na sygnał prowadzącego rozpoczyna się wojna i zadaniem każdego zespołu jest przerzucenie jak największej liczby kul na pole przeciwnika, ale nie wolno wziąć do ręki więcej niż 1 kulki. Wygrywa zespół, który ma na swoim polu mniej kul.

Po mojej prawej ręce- grupowa
Grupa stoi w kręgu i po prawej ręce miejsce prowadzącego jest puste i wypowiada formułę: Po moje prawej ręce miejsce jest puste i zapraszam np. Wiktorię. Osoba która ma wolne miejsce po swojej stronie zaprasza inną osobę i każda następna postępuje tak samo.

Ludzie do ludzi- grupowa
Cała grupa dzieli się na pary i prowadzący mówi komendy i dzieci dotykają się poszczególnymi częściami ciała:
Głowa do głowy
Dłoń do dłoni
Nos do nosa itd.
Gdy padnie hasło: Ludzie do ludzi wszyscy zamieniają się parami.

Wielka Pardubicka- grupowa
Dzieci siedzą w kręgu na krzesłach i zgodnie z narracją prowadzącego naśladują jego ruchy. Konie przygotowują się do jazdy i żegnają się z rodziną ( cmokają). Powoli ruszają ( równe rytmiczne uderzanie rękami o kolana). Są już w galopie (przyspieszenie tempa), pędzą przez bruczek (uderzanie piąstkami o klatkę piersiowa), przeskakują przez przeszkodę z wodą (2 uderzenia o kolana), a teraz czeka skok przez płotek (podskok z okrzykiem hop!). Uwaga, zbliża się ostry zakręt w prawo ( wychylenie w prawo) i w lewo( wychylenie w lewo), a teraz na drodze ślimaczki ( na wysokości twarzy rękami pokazujemy 2 ślimaki) i dalej biegniemy. Mijają łaźnię dziewczęcą ( okrzyk cienkim głosem aaa!) a teraz łaźnię chłopięcą ( okrzyk grubym głosem ooo!) dalej biegną i mijają szuwary ( złożone ręce na wysokości twarzy i okrzyk sz!sz!sz!) Teraz zwalniają biegu, zatrzymują się i pomału zmęczone człapią do stajni i w nagrodę otrzymują cukier. Wszyscy widzowie z radością żegnają się przez podanie dłoni. Do zobaczenia na następnych wyścigach! (machanie).

Lustro-grupowa
Dzieci parami stają naprzeciw siebie. Jedna osoba A pokazuje różne miny, druga osoba B ,,lustro” pokazuje to samo-naśladuje jej ruchy. Po 2 minutach następuje zmiana ról.

Perskie oko- grupowa ( nieparzysta liczba uczestników)
Dzieci stoją w kręgu a przed każdym z nich siedzi osoba na krześle twarzą do środka, przy czym jedna osoba ma puste krzesło. Ona rozpoczyna zabawę i mruga okiem do dowolnego dziecka, które siedzi i ono musi szybko usiąść na pustym krześle. Jeśli jednak osoba, która za nią stoi to zauważy może ją przytrzymać i wtedy nie może się przesiąść i siedzi dalej na swoim miejscu. Wówczas osoba, która ma wolne krzesło skutecznie mruga po kolei do innych dzieci aż do skutku.

Przyjdź do mnie jako- grupowa
Dzieci stoją w gromadce, jedno jest przed nimi, po drugiej strony sali i woła po jednym dziecku do siebie, np.
Przyjdź do mnie Kasiu jak chmurka!
Przyjdź do mnie Tomku jak kisiel!
Przyjdź do mnie Aniu jak bocian! itd.
Wskazane dzieci idą do wołającego, naśladując ruchem, sposobem poruszania się wskazaną rzecz.

Supeł- grupowa
Trzymając się za ręce dzieci tworzą supeł ze swoich ciał, przechodząc wężykiem między dziećmi a następnie rozwiązujemy go, wracając tą samą drogą, ale utrudnienie polega na tym, że nie wolno puścić się za ręce.

Kto ma zapałkę- grupowa ( zapałka lub niewielki przedmiot)
Uczniowie stają w kręgu, są twarzami zwróceni do środka i stoją bardzo blisko siebie. Jedna osoba stoi w środku koła. Uczniowie podają sobie dyskretnie zapałkę za swoimi plecami. W pewnym momencie prowadzący mówi „zabawa stop” i dziecko, które stoi w środku musi wskazać tego kto trzyma w tym momencie zapałkę. Jeśli zgadnie może wejść do kręgu, jeśli nie nadal pozostaje w środku.

Prawda-fałsz- grupowa ( kartki, taśma, flamastry, 2 krzesła)
Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach na jednej linii naprzeciwko dwóch krzeseł z przyklejonymi kartkami „TAK” i „NIE”. Prowadzący czyta krótkie zdania, a zadaniem każdej osoby jest określenie czy dane stwierdzenie jest fałszywe czy prawdziwe i zajęcie właściwego miejsca. Ta osoba, która zajmie właściwe miejsce zdobywa punkt dla drużyny. Wygrywa ten zespół, który zdobędzie więcej punktów.
- Wiosna opadają liście.
- Żaby są czerwone.
- Kangury mieszkają w Australii.
- Wiewiórki lubią orzechy. itd.

Zadania przy muzyce- grupowa ( woreczek z zadaniami, każde na osobnej kartce)
Wszystkie dzieci siedzą w kręgu i prowadzący włącza muzykę. Podczas jej trwania uczestnicy podają sobie po kolei woreczek, gdy muzyka nagle ucichnie to dziecko, która trzyma worek losuje zadanie, czyta je na głos i wykonuje.
- Wykonaj 5 pajaców
- Wymień 5 zwierząt
- Podaj imiona pary młodej
- Zrób 2 okrążenia wokół stołu itd.

Czyja to ręka- grupowa ( płachta materiału)
2 osoby trzymają rozciągnięty parawan za którym stoi 5 dzieci. Każde z nich trzyma wyciągniętą do góry dłoń, która jest widoczna nad linia materiału. Zadaniem pozostałej części grupy jest zgadnąć czyja to ręka.