Współdziałanie i komunikacja z rodzicem

WSPÓŁDZIAŁANIE I KOMUNIKACJA
NAUCZYCIELA Z RODZICEM

Współpraca jest jednym z najtrudniejszych wymiarów relacji międzyludzkich. Jest trudnym obszarem, gdyż wymaga rezygnacji z celów własnych, podrzędnych na rzecz celu nadrzędnego. W procesie kształcenia i wychowania dziecka nadrzędnym celem jest rozwój osobowościowy ucznia. Dlatego też, my nauczyciele, w imię dobra dziecka powinniśmy za wszelką cenę zabiegać o dobre relacje z rodzicami, nawet wtedy, gdy nie jest to łatwe i proste. Niedobrze jest, jeśli ta współpraca ogranicza się jedynie do comiesięcznych wywiadówek, podczas których podaje się oceny, omawia przewinienia uczniów, odczytuje komunikaty, prosi o składki na Radę Rodziców, czy też na potrzeby klasy. W tym modelu do szkoły przyciągają rodziców jedynie dydaktyczno – wychowawcze przewinienia dzieci. Są oni jedynie klientami, a nie partnerami, czy też sprzymierzeńcami szkoły.

Działania, które można podjąć w celu podwyższenia kompetencji wychowawczych rodziców:

Strategie informacyjne

Rodzice uczestniczą w spotkaniach informacyjnych na różne nurtujące ich tematy. Bardzo dobrze jest organizować tego typu spotkania przy współpracy innych specjalistów: psychologa, pedagoga itp. Znaczącą rolę odgrywa tu stworzenie odpowiedniej – kameralnej, rodzinnej atmosfery.

Strategie edukacyjne

Ich celem jest pomoc w rozwijaniu ważnych umiejętności psychologicznych i społecznych rodziców. Podstawą działania jest przekonanie, że ludzie mimo posiadanej wiedzy popełniają wiele błędów z powodu braku umiejętności psychospołecznych. Błędy te rzutują na proces wychowawczy, wywołując zaburzenia umiejętności społecznych dzieci. Podstawę działań stanowią formy pracy grupowej, które integrują i wzmacniają poczucie wspólnoty zespołu. Wszystkie te działania mają charakter warsztatów. Nauczyciel nie jest w stanie wyposażyć rodziców w gotowe zestawy reguł, które będą umożliwiały mądre wychowanie, ale może stworzyć warunki do osobistego przeżywania, doznawania emocji. Aktywne uczestnictwo pozwala na lepsze poznanie siebie, a zarazem autorefleksyjne spojrzenie na zachowanie wobec dziecka.
Innym aspektem spotkań warsztatowych jest wyzwolenie i wykorzystanie siły twórczej drzemiącej w rodzicach – entuzjazmu, zdolności, doświadczeń życiowych. Najlepszą metodą do zrozumienia drugiego człowieka jest doświadczanie i przeżywanie. Postawienie rodziców w sytuacji problemowej pozwala im wczuć się w sytuację własnego dziecka, empatycznie doświadczyć emocji, które ono przeżywa.

Strategie interwencyjne

To konsultacje indywidualne pełniące formę doraźnej pomocy w sytuacjach powstania wątpliwości wychowawczych u rodziców i w sytuacjach trudnych wychowawczo dla nauczyciela
Inne drogi budowania dobrych relacji z rodzicami
Wspólne przepracowywanie zagadnień związanych z funkcjonowaniem klasy i szkoły.
Aby rodzic miał poczucie ważności i podmiotowości należy stwarzać mu możliwość do wyrażania własnego zdania na temat zagadnień wychowawczych dotyczących jego dziecka.
Prowadzenie otwartych rozmów z rodzicami.
Jest to bardzo ważny aspekt pracy wychowawczej nauczyciela. Wymiana opinii i różnica zdań pomiędzy rodzicem a nauczycielem może mieć pozytywny wpływ na proces wychowania. Nigdy nie zastąpimy rodzica, nawet wtedy, gdy lepiej wiemy jak wychowywać. To rodzic jest tą osobą, która ma wziąć odpowiedzialność za proces wychowania. Nie należy go w tym wyręczać, ale wyzwalać w nim wszystkie siły potrzebne do sprostania roli rodzica.

Bariery w relacjach nauczyciel – rodzic

- Zbyt małe zaangażowanie w sprawy przedszkola
- Postawa roszczeniowa
- Bierność w trakcie spotkań
- Brak wsparcia działań w procesie dydaktycznym
- Przenoszenie odpowiedzialności za dziecko na nauczyciela
- Brak odpowiedniej motywacji dla dziecka
- Opóźnione reakcje rodziców interwencja dopiero na etapie poważnych trudności
- Kwestionowanie wymagań i podejmowanych działań wychowawczych

Bariery w relacjach rodzic – nauczyciel

- Negatywne doświadczenia z własnego dzieciństwa
- Negatywne doświadczenia z innymi pedagogami
- Różnice w pojmowaniu procesu dydaktycznego i sposobów utrzymania dyscypliny
- Traktowanie nauczyciela jako „konkurenta” rodziców
- Nieliczenie się z opinią i możliwościami rodziców
- Obawa przed wyrażeniem własnego zdania
- Brak delikatności w przekazywaniu informacji o dziecku
- Brak odpowiedniego „miejsca” i klimatu spotkania
- Zbyt mała oferta współpracy z rodzicami (ograniczenie się tylko do zebrań z rodzicami)

ZASADY OBOWIĄZUJĄCE W KONTAKTACH Z RODZICAMI

1. Miejscem rozmów nauczyciela z rodzicami o sprawach dziecka jest przedszkole.
2. Spotkania z rodzicami odbywają się w salach.
3. Spotkania mają charakter:
- Zebrań z rodzicami.
- Konsultacji indywidualnych.
4. Spotkania odbywają się w ściśle określonych terminach.
5. Obecność rodziców na zebraniach jest obowiązkowa. W przypadku nieobecności z ważnych przyczyn, rodzic jest zobowiązany do ustalenia indywidualnego kontaktu z wychowawcą w terminie nie późniejszym niż 2 tygodnie od zebrania.
6. W sytuacjach wyjątkowych możliwy jest dodatkowy kontakt nauczyciela z rodzicami, po wcześniejszym uzgodnieniu terminu.
7. Kontakt telefoniczny nauczyciel-rodzic, rodzic-nauczyciel jest możliwy w wyjątkowych, uzasadnionych sytuacjach.