IPET - spektrum autyzmu

Analiza orzeczenia - Chłopiec jest pogodny i sympatyczny. Rozumie kierowane do niego komunikaty. Wykazuje się dość dużym zasobem wiedzy o najbliższym środowisku społeczno-przyrodniczym. Prawidłowo przelicza elementy zbiorów i porównuje ich wielkość. Rozumie aspekt porządkowy liczby. Klasyfikuje przedmioty wg cech jakościowych. Potrafi dopełniać do 10. Uczeń potrafi wyrazić swoje potrzeby, jest zainteresowany otoczeniem, chętnie podejmuje kontakt z osobami dorosłymi. Jest samodzielny w czynnościach samoobsługowych. Odpowiada na pytania. Właściwie reaguje na pochwały, które stymulują go do wysiłku. Prawidłowo dzieli słowa na sylaby. Ma utrwalone strony lewa-prawa. Chłopiec nie zawsze słucha poleceń, bywa rozproszony i niechętny do pracy. Podczas wykonywania zadań wymaga wsparcia, kontroli oraz dodatkowych form motywacji zewnętrznej. Chłopiec nie prawidłowo trzyma narzędzie pisarskie, chwyta kredkę całą dłonią. Ma trudności z trzymaniem nożyczek i wycinaniem. Bardzo słabo czyta głoskując, myli litery. Ma trudności ze zrozumieniem dłuższych tekstów czytanych przez nauczyciela. Nie uczestniczy w zajęciach prowadzonych przez nauczyciela z całą grupą, często przyjmuje postawę obserwatora. Słabe myślenie przyczynowo-skutkowe. Wykazuje trudności w zakresie rozumienia zachowań społecznych. Bywa mało komunikatywny ze względu na wadliwą artykulację. Nie dokonuje syntezy i analizy głoskowej słów. Bywa pobudzony psychoruchowo. z podtrzymaniem relacji z dziećmi oraz przestrzeganiem obowiązujących norm i zasad. Chłopiec nawiązuje kontakty z innymi dziećmi, ale z uwagi na swoje niewłaściwe zachowania, po pewnym czasie dzieci nie chcą się z nim bawić. Ma trudności z utrzymaniem porządku.
IPET
Cele terapeutyczne:
• kształtowanie umiejętności społecznych, podejmowania aktywności społecznych (międzyrówieśniczych),
• budowanie odporności psychicznej (emocjonalnej),
• organizowanie sytuacji zapewniających dziecku sukces,
• trening radzenia sobie z emocjami sytuacjach trudnych,
• usprawnianie umiejętności fizycznych (dużej i małej motoryki),
• usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• rozbudzanie zainteresowań, angażowanie w konkretne działania,
• budowanie poczucia własnej wartości,
• wsparcie w budowaniu pozytywnej samooceny ucznia,
• pozytywne wzmacnianie oczekiwanych zachowań,
• rozwijanie mocnych stron.
Cele edukacyjne;
• realizacja celów wynikających z podstawy programowej wychowania przedszkolnego
• wspieranie ciekawości dziecka,
• kształtowanie jego umiejętności i wiadomości z zakresu wiedzy o świecie (społecznym, przyrodniczym, technicznym),
• usprawnianie umiejętności wypowiadania się (mowy).
• rozwijanie zainteresowań i zdolności,
• poszerzanie umiejętności społecznych,
• poprawa jakości pracy i umiejętności koncentrowania się na zadaniu.
Zakres dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia
Warunki zewnętrzne (w tym stanowisko pracy):
• Sadzać chłopca blisko nauczyciela;
• Ograniczać dekoncentrujące go bodźce (sadzać z dala od okna, czy półki z książkami);
• Częste odwoływanie się do konkretu.
• Udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wskazówek, sprawdzanie rozumienia treści poleceń.
• Zachęcanie do udziału w zabawach, gdzie obowiązują reguły (uczenie zasad, wskazywanie zależności przyczynowo-skutkowych).
• Stosowanie konsekwencji w postępowaniu, stawianie jasnych granic, co wolno, a czego nie.
• Stała kontrola i przypominanie o obowiązkach.
• Stopniowe wydłużanie czasu pracy dziecka.
• Wykorzystanie kolorowych obrazków i symboli komunikacyjnych w celu ułatwienia porozumiewania się.
• Dostosowanie materiałów edukacyjnych do poziomu umiejętności chłopca,
• Wykorzystanie zabawek sensorycznych w celu wspierania motoryki małej.
Organizacja pracy na zajęciach:
• Podział materiału na mniejsze części,
• wydłużenie czasu na realizację poleconych dziecku zadań (rysowanie, malowanie, lepienie/modelowanie, udzielanie podpowiedzi),
• ograniczenie poleceń werbalnych na rzecz instrukcji słowno-obrazowych,
• stosowanie krótkich, prostych poleceń, pytań naprowadzających,
• częste stosowanie powtórzeń podczas wydawania poleceń,
• częste powtarzanie wcześniej zrealizowanego materiału,
• systematyczne sprawdzanie zdobytej przez dziecko wiedzy,
• częste zachęcanie dziecka do pracy,
• praca na konkretach (odwoływanie się do rzeczywistych sytuacji z życia dziecka, jego doświadczeń, obserwacji, wykorzystywanie fizycznych pomocy dydaktycznych – zdjęć, obrazków, modeli, modelowania właściwych sposobów zachowań),
• stwarzanie sytuacji pozwalających na wyrażenie własnego zdania i opinii,
• aktywizowanie ucznia podczas zajęć poprzez umożliwienie doświadczania, badania zjawisk, ukazywanie związków między wiedzą zdobywaną podczas zajęć a jej praktycznym wykorzystaniem w różnych sytuacjach życia codziennego,
• uwzględnianie mocnych stron ucznia, jego ograniczeń i zainteresowań,
• uwzględnienie w pracy występujących zaległości programowych, wyjaśnianie, chwalenie za osiągnięcia, dowartościowywanie, motywowanie do podejmowania dalszego wysiłku, ocenianie wkładu pracy, a nie tylko efektów pracy.
Egzekwowanie wiedzy, motywowanie i ocenianie:
• Systematyczne przechodzenie od zadań łatwiejszych do coraz to trudniejszych.
• Dostrzeganie wysiłku dziecka wkładanego w realizację poleceń, a nie tylko końcowego efektu pracy.
• Ciągłe powtarzanie i wykorzystywanie w życiu codziennym czynności, które chłopiec już opanował i nad opanowaniem których pracuje.
• Stwarzanie sytuacji umożliwiających dziecku osiągnięcie sukcesu.
• Prezentowanie osiągnięć chłopca na tle grupy rówieśniczej.
• Częste stosowanie wzmocnień pozytywnych.
• Kształtowanie postawy odpowiedzialności i zachęcanie do finalizowania rozpoczętych działań.
Zakres działań o charakterze korekcyjno-kompensacyjnym:
1. Usprawnia wszechstronny rozwój psychomotoryczny, rozwija funkcje percepcyjne, myślenia i komunikowania się:
• rozwija umiejętności naśladowania;
• rozwija percepcję słuchową: ćwiczenia słuchowe – dźwięki werbalne i niewerbalne, naśladowanie wydawania dźwięków, lokalizacja dźwięków w przestrzeni, rozpoznawanie i zapamiętywanie dźwięków, różnicowanie dźwięków, naśladowanie dźwięków.
• ćwiczenie percepcji wzrokowej, pamięci i spostrzegawczości,
• rozwijanie motywacji i gotowości do podejmowania nowych zadań dydaktycznych,
• doskonalenie funkcjonowania w sytuacji zadaniowej, trudnej,
• Rozszerzanie pojęć ogólnych: grupowanie obrazków, przedmiotów wg pojęć – np. zwierzęta, rośliny, ubrania,
• Rozwijanie wypowiedzi dziecka poprzez stosowanie przymiotników np. w zakresie opisu koloru, wielkości itp. (coś jest czerwone, duże, zimne, puszyste).
• Rozwijanie i wzbogacanie słownictwa biernego i czynnego.
• Wyrabianie umiejętności wyodrębniania elementów akcji z bajek, opowiadań.
• Zabawy w teatrzyki z użyciem pacynki.
• Ćwiczenie umiejętności łączenia przyczyny ze skutkiem (zaczynamy od najprostszych, np. co trzeba zrobić, żeby zbudować zamek; co trzeba zrobić, by wyjść na spacer).
• Rozwijanie umiejętności rozumienia poleceń, zadań słownych stawianych dziecku do wykonania.
2. Rozwija funkcje wzrokowe:
• podtrzymuje kontakt wzrokowy;
• kontroluje wzrokiem wykonywane czynności;
• przeprowadza analizę i syntezę wzrokową na materiale tematycznym i atematycznym (identyfikacje przedmiotów, obrazków, porównywanie, różnicowanie).
3. Stymuluje rozwój zabawy:
• zabawy naśladujące jedną czynność;
• zabawy z wykorzystaniem sekwencji działań;
• zabawy z regułami;
• zabawy tematyczne.
4. Rozwija myślenie:
• kategoryzowanie według koloru, wielkości, kształtu;
• tworzenie kategorii tematycznych (jedzenie, zabawki, pojazdy, ubrania, naczynia, meble, zwierzęta, ludzie).
• ćwiczenie poprawy koncentracji uwagi na danej czynności,
• rozwijanie poczucia własnej wartości.
5. Terapia integracji sensorycznej w celu poprawy odbioru i przetwarzania informacji, niwelowanie bodźców dezintegrujących, stosowanie bodźców organizujących.
6. Ćwiczenia motoryki małej i dużej:
• Ćwiczenia kształtujące nawyk prawidłowej postawy.
• Ćwiczenia z wykorzystaniem przeszkód naturalnych i sztucznych do pokonywania
w marszu i biegu.
• Ćwiczenia z czworakowaniem, rozwijające ruch naprzemienny.
• Ćwiczenia z zakresu motoryki małej, poprawiające płynność ruchów, szerokich i spokojnych ruchów ramienia i przedramienia.
• Ćwiczenie ruchów precyzyjnych – nawlekanie koralików, przewlekanie sznurków.
• Ćwiczenia dłoni – wymachy, krążenia, pocierania, zamykania, ściskanie piłeczek.
• Wykonywanie drobnych ruchów palcami – wystukiwanie, chodzenie po stole palcami, malowanie palcami, wodzenie po śladzie.
Zajęcia logopedyczne – logopeda
• Usprawnia mowę, rozumienia języka i komunikacji.
• Przeprowadza ćwiczenia artykulacji: proste wykrzyknienia, pierwsze słowa, witanie i żegnanie, mówienie własnego imienia, naśladowanie dźwięków otoczenia, nazywanie czynności, nazywanie członków rodziny, dokonywanie wyboru „co chcesz?”, rozumienie i nazywanie, odpowiadanie na pytania.
• Wzmacnianie aparatu artykulacyjnego.
• Ćwiczenia usprawniające język pod katem przygotowania do prawidłowej pozycji spoczynkowej języka.
• Ćwiczenia na cofanie języka w głąb jamy ustnej.
• Ćwiczenia utrwalające prawidłowe ułożenie języka w buzi – utrwalanie wywołanej prawidłowo głoski (automatyzacja wywołanej głoski), różnicowanie wywołane prawidłowo głoski.
Wychowawca podczas obowiązkowych zajęć
• Dostosowuje wymagania do indywidualnych potrzeb dziecka.
• Rozwija umiejętności naśladowania: rytmicznego stukania, dźwięków, dotykania części ciała, klaskania, użycia przedmiotów; przeprowadza proste zabawy naśladowcze (z pomocą nauczyciela wspomagającego).
• Rozwija samodzielność w sytuacjach samoobsługowych – naśladowanie, stosowanie podpowiedzi manualnych (umiejętność ubierania się, korzystania z toalety, mycia, wycierania się).
• Przerywa stereotypowe zabawy.
• Organizuje aktywności dziecka w czasie tzw. zabaw swobodnych, modeluje zabawę, zachęca do naśladowania.
• Buduje kontakt z dzieckiem, rozwija komunikację według możliwości dziecka (po konsultacji ze specjalistą komunikacji alternatywnej), stosuje wypracowane symbole w pracy, nawiązuje kontakt wzrokowy, wydłuża jego czas.
• Opracowuje plany aktywności.
• Pomaga w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, kontroluje i monitoruje aktywności dziecka w grupie.
• Przeprowadza proste zabawy naśladowcze.
• Zachęca do wspólnej zabawy z drugim dzieckiem – jeżdżenie samochodem, toczenie piłki, zabawa lalką, klockami.
• Modeluje właściwe zachowania w różnych sytuacjach społecznych, konsekwentnie wymaga od dziecka spełniania poleceń, nie wyręcza go w działaniu, stosuje nagrody.
• Pomaga w wyrażaniu i rozumieniu emocji (okazuje, nazywa emocje, stosuje w pracy zabawy z pacynkami, obrazkami przedstawiającymi emocje).
• Kształtuje poczucie schematu własnego ciała i orientacji w przestrzeni – dotykanie części ciała, naśladowanie prostych gestów, szukanie przedmiotów, wykonywanie poleceń (połóż misia na stole, połóż misia pod stołem, połóż misia za stołem itp.).
Każde zajęcia powinny przebiegać wg stałego schematu –planu aktywności:
• Należy jasno, konkretnie, zwięźle formułować polecenia, stosować wypracowane symbole z komunikacji alternatywnej.
• Trzeba zapewnić taką organizację zajęć, aby chłopiec miał okazję pracować w parze z innym dzieckiem.
Rozwijanie percepcji i czynności poznawczych:
• budowanie piramidy z kółek,
• ustawianie wieży z kółek,
• rozróżnianie rysunków,
• rozróżnianie przedmiotów wydających dźwięki,
• dopasowywanie przedmiotów,
• dopasowywanie przedmiotów do obrazków,
• sortowanie przedmiotów,
• nauka nazw członków rodziny,
• wykonywanie prostych poleceń.
Rozwijanie motoryki małej i dużej:
• nalewanie, przelewanie;
• nabieranie łyżką materiałów sypkich;
• otwieranie pojemników;
• ćwiczenie rąk – z wykorzystaniem piłek o różnej miękkości, klamerek; wodzenie palcem, składanie papieru, cięcie nożyczkami;
• stanie na jednej nodze, kopanie piłki, stanie na palcach, toczenie piłki, podrzucanie piłek, woreczków itp.