Wesoły bałwanek

Sabina Kubiak

Scenariusz zajęć w grupie 5-6 latków
Temat: Wesoły Bałwanek.

Cele ogólne:
• doskonalenie umiejętności uważnego słuchania czytanego tekstu
oraz poleceń,
• stymulowanie rozwoju mowy poprzez organizowanie sytuacji sprzyjających aktywności mowy,
• kształtowanie umiejętności społecznych,
• pogłębianie wiadomości o charakterystycznych cechach pory roku-zimy,
• kształtowanie sprawności fizycznej dzieci,
• wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną,
• wzbogacenie doświadczeń plastycznych u dzieci,
• rozwijanie wyobraźni i twórczej inwencji dzieci,
• utrwalenie pojęć matematycznych: „zbiór”, „mniej”, „więcej”, „po tyle samo”.

Cele operacyjne (dziecko):
• w skupieniu słucha wiersza i wypowiada się na temat jego treści,
• potrafi podać swoje skojarzenia z zimą,
• rozwiązuje zagadki,
• doskonali umiejętność posługiwania się liczebnikami porządkowymi,
• dodaje i odejmuje w zakresie 10,
• wie, jak posegregować elementy,
• aktywnie uczestniczy w zabawie ruchowej,
• potrafi poruszać się w przestrzeni przy muzyce,
• potrafi współdziałać w grupie,
• wykonuje pracę plastyczną z użyciem różnych materiałów.
Formy pracy:
• indywidualna,
• zbiorowa.

Metody pracy:
• słowna – rozmowa,
• pokazu,
• praktycznego działania.

Pomoce dydaktyczne: Historia obrazkowa (zał.1), płyta CD z piosenką „Ulepimy bałwana” (Zbigniew Zamachowski, Edyta Jungowska), różne guziczki do tworzenia zbiorów, przeliczania, układania, klejenia, niebieska kartka papieru A-4, klej, nożyczki, wata, bibuła, papier kolorowy, papier biały.

Przebieg zajęć

1. Powitanie dzieci zagadką H. Ożogowskiej pt. „Kto to?”
(Nauczyciel czyta dzieciom).

Na podwórku już od rana, dziwny gość zawitał.
Nie rusza się, nic nie mówi, o nic się nie pyta.
Twarz okrągła, nos – kartofel, oczy dwa węgielki.
Szyi nie ma, nóg nie widać, a jak beczka wielki.
Koszyk stary. jak kapelusz ma na czubku głowy.
Któż to taki? Czy już wiecie?

2. Rozmowa na temat wyglądu bałwanka w oparciu o tekst zagadki.
• Jak wygląda bałwanek?
• Co jest potrzebne, aby ulepić bałwana?
• Lubicie lepić bałwana?
• Jaką pora roku pada śnieg?
• Co po kolei trzeba zrobić, aby go ulepić?
3. „Dziewięć bałwanków” – historyjka obrazkowa.
Nauczyciel czyta opowiadanie pt. „Dziewięć bałwanków”. Przy każdym skończonym opisie bałwanka, dzieci szukają obrazka, pasującego do opisu. Dzieci na podstawie opowiadania, układają bałwanki w kolejności obok siebie i pod każdym umieszczają odpowiednią cyfrę.

„Dziewięć bałwanków” A. Łada-Grodzicka

Ten pierwszy bałwanek ma brzuszek pękaty.
I pasek szeroki, co dostał od taty.
Ten drugi bałwanek garnek ma na głowie.
Czy mu w nim nie ciężko?
Kto na to odpowie.

Ten trzeci bałwanek też bielutki cały.
W ręku gałąź trzyma, co mu dzieci dały.
A czwarty bałwanek w dużym kapeluszu.
Chyba nic nie słyszy, no bo nie ma uszu.

A piąty bałwanek dużą miotłę trzyma.
I chce, żeby długo była mroźna zima.
A szósty bałwanek, zupełnie malutki.
Szepce cichuteńko: „Chcę mieć własne butki”.

A siódmy bałwanek, jakby większy nieco.
Woła: „Patrzcie w górę, płatki śniegu lecą”.
A ósmy bałwanek ma kilka wąsików,
kapelusz na głowie i osiem guzików.

Bałwanek dziewiąty to wielka chudzina.
Ale głośno krzyczy:
„Niech mróz długo trzyma!”
4. Rozmowa na temat opowiadania.
Nauczyciel zadaje dzieciom pytania oraz wybiera osoby do odpowiedzi.
Jak wygląda pierwszy bałwanek? Bardzo proszę go opisać.
Jak wygląda drugi bałwanek?
Kolejny bałwanek ma jaki numerek?
Następny to.......?
Czym różni się bałwanek 5 od 6?
Co mówi siódmy, ósmy i dziewiąty bałwanek?

5. Zabawa dydaktyczna „Którego bałwanka mam na myśli?”
Nauczyciel opisuje cechy charakterystyczne jednego bałwanka. Dzieci odgazują, którego nauczyciel ma na myśli, stosując liczebniki porządkowe (pierwszy, drugi, ósmy...).

6. Zabawa muzyczna - „Ulepmy bałwana”.
Nauczyciel w trakcie piosenki „Ulepimy bałwana” (Zbigniew Zamachowski, Edyta Jungowska), wykonuje ruchy, które naśladują i powtarzają dzieci. Zabawa polega na lepieniu bałwana.

7. Tworzenie zbiorów, przeliczanie, układanie bałwankowych guziczków.
Nauczyciel rozkłada dzieciom na dywanie różne bałwankowe guziczki. Prosi dzieci o sensowny sposób pogrupowania ich, formułuje uogólnienia typu: ten do tego pasuje, te są podobne, a te są inne.

Następnie prosi dzieci o przeliczenie poszczególnych grup. Zadaje dzieciom pytania:
• Których guziczków jest więcej?
• Których guziczków jest najmniej?
• Które zbiory są ilościowo takie same?

Następnie, zabawy z guzikami- dokładanie, zabieranie, przeliczanie.

8. Praca plastyczna „Bałwanek”.
Każde dziecko wybiera sobie jednego bałwanka z wcześniejszego opowiadania
i próbuje odtworzyć go na swojej kartce. Technika pracy dowolna.

9. Umieszczenie prac na tablicy wystawowej dla rodziców.

10. Pożegnanie dzieci i podziękowanie za wspólną zabawę.