Potrafię dbać o zdrowie i życie

Cel główny:
• Zachęcenie do dbałości o zdrowie i życie.
Cele operacyjne: Dziecko:
• wie, jakie korzyści przynosi ruch fizyczny,
• rozwija świadomość własnego ciała, dzieli się przestrzenią z innymi,
• reaguje na sygnały słowne i dźwiękowe,
• doskonali sprawność fizyczną z użyciem szarf,
• zgodnie współpracuje z dziećmi podczas ćwiczeń,
• rozwija sprawność i równowagę.
Metody: słowna, oglądowa, czynna.
Formy: indywidualna, zespołowa.
Pomoce i materiały: wiersz H. Świder pt. “Sport to zdrowie”, tamburyno, szarfy, kartki z numerami alarmowymi,

Przebieg zajęć:

1. Przywitanie wg. Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne:
– witamy się stopami, kolanami, łokciami, placami, uszami itp..
2. Recytacja przez nauczyciela wiersza H. Świder pt. „Sport to zdrowie”. Rozmowa na temat treści.
Tato mówi: “Sport to zdrowie”.
A więc Tomek na boisku, Piłkę kopie.
Darek piłkę rzuca w górę, Leci piłka ponad siatkę
A odrzuca ją Beatka.
W zimie sanki, łyżwy, narty, Wszyscy bawią się wspaniale.
I ty kolego pamiętaj, nie leż, Nie śpij, biegaj stale.
Baw się z nami na podwórzu, Tam jest mniej pyłu i kurzu,
Nabierzesz siły i zdrowia, Możesz się zahartować, Nie będziesz nigdy chorować.
3. „Spacer po lesie”– ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne.
Kiedy nauczyciel gra na instrumencie, dzieci naśladują ruch przedstawiony przez nauczyciela: chodzenie na palcach, na piętach, na zewnętrznej stronie stóp. Na przerwę w graniu dzieci szybko ustawiają się w sposób podany przez nauczyciela:
– “siad korekcyjny” – siadają prosto na dywanie, po turecku.
– “para” – ustawiają się parami przed nauczycielką.
– “figurka” – stają nieruchomo w wymyślonej przez siebie pozie.
– “koło” – tworzą koło na dywanie.
4. Zabawa orientacyjno – porządkowa ,,Drzewa w lesie”.
Połowa grupy otrzymuje szarfy i będą to drzewa. ,,Drzewa ” stają w rozsypce, pozostałe dzieci biegają w różnych kierunkach. Na hasło ,,Stój” zatrzymują się i chowają za najbliższe drzewo. Zabawa jest powtórzona parę razy, następnie zamieniamy rolę i zabawa toczy się dalej.
5. Ćwiczenie tułowia – skłony w przód ,,Łapiemy pająka”.
Dzieci stoją w rozsypce w rozkroku. Przed każdym leży szarfa ułożona w koło. Na hasło ,,łapiemy pająka” dzieci robią skłon do przodu, dotykają podłogi w środku koła, następnie prostują się i klaszczą trzy razy nad głową.
6. Ćwiczenie równowagi „Strumyk”.
Dzieci biegają dookoła sali. Na hasło ,,strumyk” kładą szarfę przed sobą i przeskakują ją w przód i tył.
7. Ćwiczenie odprężające w pozycji leżącej „Leśna cisza”.
• Unieś w górę ręce, sięgnij jak najwyżej
• Klaśnij rękami 5 razy, jak najciszej
• Unieś w górę nogi, sięgnij jak najwyżej
• Klaśnij stopami 5 razy, jak najciszej
• Unieś w górę prawą rękę i lewą nogę, sięgnij jak najwyżej
• Klaśnij prawą ręką o lewą stopę 5 razy, jak najciszej
• Unieś w górę lewą rękę i prawą nogę, sięgnij jak najwyżej
• Klaśnij lewą ręką o prawą stopę 5 razy, jak najciszej
• Unieś biodra w górę, sięgnij jak najwyżej
• Uśmiechnij się szeroko, zrób 5 głębokich oddechów; wdech nosem, wydech ustami.
8. „Na ratunek” – przypomnienie numerów alarmowych oraz prawidłowego sposobu powiadamiania służb ratunkowych o zdarzeniu lub wypadku. Dzwoniąc pod taki numer należy:
- przedstawić się, podać imię i nazwisko
- powiedzieć ile ma się lat
- powiedzieć gdzie się znajdujemy - adres
- powiedzieć dlaczego potrzebujemy pomocy? Kto potrzebuje pomocy? Ile osób?
- powiedzieć co się stało
- nie rozłączać się
9. Ćwiczenia praktyczne „Pozycja boczna”.
Dzieci wcielają się w rolę poszkodowanych układanych w pozycji bocznej ustalonej. Zaprezentowanie i omówienie zasad stosowania pozycji bocznej bezpiecznej przez zaproszonego na zajęcia pracownika służby zdrowia. Ćwiczenia w parach.