Gry i zabawy alternatywne do gry w dwa ognie

GRY I ZABAWY ALTERNATYWNE DO GRY W „DWA OGNIE”

„Berek z piłką”
Berek biega z piłką (lub kilku berków z piłkami), pozostali uczestnicy zabawy rozstawieni są na polu zabawy. Zadaniem berka jest trafić piłką w uciekającego (tylko nie w głowę). Trafiona osoba staje się berkiem, a poprzedni berek odpada z zabawy. W kolejnej rundzie można zmienić zadanie – traf w lewą/prawą nogą. Zwracamy uwagę na bezpieczeństwo podczas zabawy.

„Wąż w kole”
Jedna drużyna staje na obwodzie koła, druga wchodzi do środka, stając w rzędzie i kładąc ramiona na barki poprzednika (tworzy „węża”). Zadaniem grupy stojącej na obwodzie koła jest trafić piłką w ostatnią osobę „węża” lub zmusić „węża” do rozerwania się (za każde trafienie lub rozerwanie zbijający otrzymują „mały” punkt). „Wąż” ucieka przed uderzeniami, pierwsza osoba w „wężu” może blokować piłkę lub złapać ją i odrzucić jak najdalej. Po każdej utracie „małego” punktu pierwsza osoba „węża” przechodzi na jego koniec. Po określonym czasie zespoły zamieniają się rolami. Wygrywa ta drużyna, która zdobędzie więcej „małych” punktów. Odmiana: można bawić się na odpadanie. Wygrywa drużyna, która szybciej lub w określonym czasie trafiła więcej przeciwników.

„Dwa ognie z tarczami”
Obowiązują przepisy jak w grze „Dwa ognie”, ale każda z drużyn ma dodatkowo materac lub skrzynię gimnastyczną, które służą jako tarcza pozwalająca chować się podczas kucia przeciwnika. Materac musi być trzymany przez przynajmniej dwóch graczy zespołu w pozycji pionowej. Gra toczy się do zdobycia określonej liczby punktów lub na czas.

„Myśliwi i kaczki”
Grupę dzielimy na dwie drużyny. W każdej drużynie wyznaczamy „myśliwych” i „kaczki”. „Myśliwi” ustawieni są z piłką na liniach otaczających boisko.
„Kaczki” ustawione są wewnątrz wyznaczonego pola. Za pomocą podań w określony sposób zawodnicy podają między sobą piłkę i starają się zbić zawodników drużyny przeciwnej („kaczki”). Zbijać mogą tylko zawodnicy zza linii bocznych („myśliwi”). Zawodnik zbity opuszcza boisko. Gra kończy się w chwili, kiedy zostaną zbici wszyscy zawodnicy jednej drużyny.

„Cztery ognie z materacami”
Grupę dzielimy na dwie drużyny. W każdej wyznacza się kapitana (matkę) oraz po dwie osoby do pomocy kapitanowi, które zajmować będą miejsce na materacach znajdujących się na połowie przeciwnej drużyny. Obowiązują przepisy jak w grze „Dwa ognie”, ale utrudnieniem jest obecność dwóch zawodników drużyny na polu przeciwnika. Zawodnicy ci mogą podawać piłkę zarówno do kapitana, jak i do zawodników własnej drużyny, i mogą kuć przeciwników. Mie wolno im jednak opuszczać materaca. Gra toczy się na czas, punkty lub schodzenia.

„Czteropolowe ognie”
Uczestników gry dzielimy na cztery drużyny o równej liczbie zawodników. Każda drużyna zajmuje miejsce na jednym z czterech pół na boisku. Wyznaczony kapitan (matka) ustawia się poza boiskiem, po przekątnej. Obowiązują przepisy jak w grze „Dwa ognie”. Zawodnicy jednej drużyny mają prawo skuć dowolnego zawodnika jednej z trzech drużyn przeciwnych. Gra odbywa się na czas lub punkty. Zawodnik zbity staje się pomocnikiem kapitana. Kapitanowie stoją poza boiskiem, po przeciwnej stronie. Mają oni także prawo zbijania zawodników drużyn przeciwnych.

„Zbijak”
Gra podobna do gry w „Dwa ognie”, z tą różnicą , iż w zbijaku nie ma „matek”. Celem gry jest zbicie wszystkich uczestników należących do przeciwnika, poprzez rzucenie w nich piłką.