W zdrowym ciele zdrowy duch - fitness dla przedszkolaków

„ W ZDROWYM CIELE ZDROWY DUCH
- FITNESS DLA PRZEDSZKOLAKÓW”

ZAJĘCIA FITNESS Z ELEMENTAMI GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ.

PROGRAM AUTORSKI

PROWADZĄCA
MAGDALENA BIAŁKOWSKA

WSTĘP

„ W ZDROWYM CIELE ZDROWY DUCH- FITNESS DLA PRZEDSZKOLAKÓW”
Program autorski skierowany dla Przedszkolaków

Okres przedszkolny jest szczególnie pomyślny dla prawidłowego kształtowania cech somatycznych i motorycznych dziecka. Głównym czynnikiem biologicznym stymulującym rozwój i sprawność fizyczną dziecka jest ruch, ponieważ aktywność ruchowa pociąga za sobą doskonalenie czynności i funkcji pracujących narządów. Wzmacnia organizm dziecka, kształtuje i usprawnia wszystkie jego układy, a przede wszystkim układ ruchowy, nerwowy, wegetatywny i dokrewny.
O zdrowiu dziecka w dużym stopniu decyduje jego postawa. Prawidłowa postawa nie powstaje sama, ale kształtuje się w miarę rozwoju dziecka przy korzystnym oddziaływaniu środowiska. Z obserwacji i badań wynika, że postęp cywilizacji przyczynia się do eliminowania wysiłku fizycznego, co prowadzi do dysfunkcji układu ruchu. Trzeba temu przeciwdziałać już w okresie przedszkolnym. Już na tym etapie rozwoju można zaobserwować pierwsze wady rozwojowe w postawie ciała. Jedne z nich wynikają ze słabej odporności organizmu, wątłości budowy czy niedożywienia, inne są skutkami przebytych chorób, a inne wywodzą się z błędów wychowawczych. Można je wyrównać i usunąć wzmacniając organizm poprzez stosowanie większej ilości ruchu, kształtujących ćwiczeń gimnastycznych oraz przyzwyczajając dziecko do zachowania poprawnej postawy. W tym celu, aby proces korygowania wad postawy był w pełni efektywny, należy ściśle współpracować z rodzicami. Zajęcia indywidualne w domu, które wchodzą w proces ciągłego usprawniania narządu ruchu mogą przynieść pozytywne efekty.
Korekcja wad postawy jest procesem długotrwałym i może trwać kilka lat, dlatego też powinna być przemyślana i konsekwentnie stosowana, aby dała oczekiwane rezultaty. Wady nie zauważone i nie korygowane  nasilają się w miarę dojrzewania i dorastania dziecka. Zaniedbanie ćwiczeń korygujących wady mogą doprowadzić do zmniejszenia sprawności układów krążenia, oddechowego, narządu ruchu, a także zmian zwyrodnieniowych w życiu dorosłym.

OGÓLNE ZAŁOŻENIA PROGRAMU

Proponowany przeze mnie program dotyczy kultury fizycznej w zakresie fitness i różnych form rekreacji ruchowej w połączeniu z gimnastyką korekcyjną.
Program przeznaczony jest Przedszkolaków Przedszkola Publicznego

Zajęcia przeznaczone są dla dzieci w wieku od 3- 6 lat z uwzględnieniem stopniowania trudności w poszczególnych grupach. Czas przeznaczony na zajęcia w zależności od grupy wiekowej ( od 15-30 minut).
Ilość dzieci biorących udział w zajęciach max do 25 osób.
Główne założenia programu polegają na obcowaniu dzieci z muzyką, ruchem i tańcem. Muzyka zawsze była i jest ważnym elementem twórczo oddziałującym na psychikę i ciało człowieka. Poprzez taniec, dziecko wyrabia w sobie poczucie rytmu, słuchu, swobodę i płynność ruchów oraz poprawia koncentrację i koordynację ruchową.
Ponadto dziecko zapamiętuje podstawowe kroki i elementy ruchu charakterystyczne dla aerobiku, poznaje różne formy ruchu i odmiany aerobiku.
Program ma również na celu przeciwdziałanie istniejącym wadom i doprowadzenie jej , o ile jest to możliwe do stanu prawidłowego oraz niedopuszczanie do powstawania wad postawy

Udział w zajęciach fitnessu jest dobrowolny, a zadaniem prowadzącego jest starać się utrzymać zainteresowanie i chęci dzieci do ruchu i gimnastyki rytmicznej poprzez:
1. atrakcyjność zajęć
2. ciekawy dobór repertuaru
3. właściwą motywację emocjonalną
4. stworzenie przyjemnej atmosfery
5. rozwijanie zamiłowania i twórczej inicjatywy

SZCZEGÓŁOWE CELE PROGRAMU
1. Rozwijanie aktywności fizycznej.
2. Ukazywanie znaczenia ruchu dla utrzymania zdrowia.
3. Wspomaganie harmonijnego rozwoju psychofizycznego uczniów.
4. Hartowanie organizmu adaptacja do trudnych warunków (walka ze stresem, chorobami),
5. Kształtowanie właściwych postaw prozdrowotnych.
6. Kształtowanie proekologicznych postaw i uczulanie na piękno przyrody.
7. Pokazanie gotowych pomysłów na organizację wolnego czasu.
8. Rozwijanie zainteresowań uczniów (pokonanie bariery braku przyjemności z ćw ruchowych.
9. Ukazywanie wzorców kulturowych zdrowego stylu życia.
10. Integrowanie zespołów ćwiczących i doskonalenie ich wzajemnej komunikacji.
11. Inspirowanie do samokontroli ( w rozwoju układu krążeniowo- oddechowego, sprawności, postawy i urody ciała.
12. Kształtowanie postaw do całożyciowej aktywności fizycznej.
13. Promowanie zdrowotnego stylu życia.
14. Nabycie przez uczniów umiejętności wykonywania podstawowych kroków i figur w tańcach i układach choreograficznych.
15. Kształtowanie i rozwijanie zdolności rytmiczno-tanecznych, harmonii i piękna ruchu.
16. Wyrobienie nawyku aktywnego spędzenia wolnego czasu.
17. Rozwijanie indywidualnych zainteresowań .
18. Wyrobienie umiejętności stosowania form tanecznych jako sposobu walki ze stresem.
19. Nabycie umiejętności pokonywania nieśmiałości i tremy podczas prezentowania się na scenie.
20. Doskonalenie sprawności fizycznej (zdolności kondycyjnych i koordynacyjnych).
21. Propagowanie aerobiku, jako formy aktywności sportowo-rekreacyjnej do realizacji w czasie wolnym (aktywna forma wypoczynku).
22. Pogłębienie wiadomości dotyczących ruchu fitness, aerobiku a także wpływu regularnie podejmowanej aktywności ruchowej na organizm.

PONADTO:
23.Kształtowanie odruchu prawidłowej postawy ciała
24.Kształtowanie świadomości dzieci i rodziców o istnieniu wady i jej skutkach w wyniku braku korekcji
25.Wykształcenie świadomości własnego ciała
26.Przeciwdziałanie nieprawidłowego nawyku i wytworzenie nawyku prawidłowego
27.Kształtowanie zdolności do długotrwałego utrzymania postawy skorygowanej
28.Usprawnianie motoryki dziecka, podnoszenie ogólnej sprawności i wydolności organizmu
29.Korygowanie zaburzeń statyki ciała i przeciwdziałanie ich pogłębianiu się
30.Zwiększenie wydolności narządów ruchu, krążenia i oddechowego
31.Zwiększenie ruchomości w stawach, wydłużenie, skrócenie i wzmocnienie odpowiednich grup mięśniowych

TREŚCI ZGODNE Z TREŚCIAMI NAUCZANIA ZAWARTYMI W PODSTAWIE PROGRAMOWEJ

1.Zabawy i ćwiczenia kształtujące poczucie rytmu.
2.Ćwiczenia doskonalące elementy techniki ruchowej do rytmu muzyki: biegi, podskoki, półobroty, obroty.
3.Ćwiczenia kształtujące rąk, nóg, tułowia i szyi.
4.Ćwiczenia gimnastyczne-korekcyjne w rytmie.
5.Kroki przesuwne stosowane w choreografii, prezentacja kroków, tworzenie piramidy.
6.Praca aerobowa - krótki układ choreograficzny na bazie kroków przesuwnych.
7.Doskonalenie kroków bazowych aerobiku - step touch, skrzyżny, jive, szasse, cha, cha, cha, v-i step, obroty itp. Technika ruchu i praca nóg.
8.Doskonalenie podstawowych kroków aerobiku - łączenie pracy rąk i nóg w rytmie.
9.Tworzenie krótkich układów tanecznych.
10.Wykonanie zestawu ćwiczeń aerobiku według inwencji nauczyciela.
11.Aerobik - tworzenie układu ćwiczeń według inwencji uczniów.
12.Improwizacje ruchowe.
13.Aerobik w 2 - kach - ćwiczenia gimnastyczno-taneczne w rytmie w parach.
14.Tworzenie własnych układów w oparciu o poznane kroki i ćwiczenia gimnastyczne.
15.Ćwiczenia izolowane.
16.Ćwiczenia poprawiające koordynację ruchowe.

METODY PRACY
1.Oglądowe (pokaz, obserwacja, film)
2. Słowne (opis, objaśnienie, wyjaśnienie)
3. Praktycznego działania
4. Częściowo - kompleksowa:
- syntetyczna - nauczanie całego ruchu,
- analityczna - rozbicie ćwiczenia na fragmenty,
- kompleksowa - dzielenie całości na fragmenty i po ich opanowaniu łączenie w całość

Metody prowadzenia zajęć z gimnastyki korekcyjnej obejmują :
metoda zabawowo – naśladowcza
metoda bezpośredniej celowości ruchu – zadaniowa
metoda ścisła
metody twórcze – ruchowej ekspresji twórczej R. Labana, C. Orffa – powiązanie ruchu z muzyką, ruchu rozwijającego W. Scherborne.

ZASADY NAUCZANIA
aktywności i świadomości
- przystępności
- łączenia teorii z praktyką
- systematyczności,
- stopniowania trudności
- indywidualizacji zajęć

FORMY ORGANIZACYJNE
Zespołowa
Grupowa
Indywidualna

FORMY PROWADZENIA ZAJĘĆ- gimnastyka korekcyjna
– zabawy ruchowe
– gry ruchowe
– forma stacyjna
– tor przeszkód
– współzawodnictwo indywidualne i zespołowe
– ćwiczenia indywidualne

MIEJSCE ZAJĘĆ
Sala przedszkolna lub zajęcia w terenie

PODSTAWOWE INFORMACJE DLA PROWADZĄCEGO ZAJĘCIA

Fitness stał się wyrazem nowej formy aktywności fizycznej i nowej filozofii życiowej. Zaczęło się upowszechniać pojęcie "fit" - czyli bycie sprawnym i zdrowym. Nowoczesny fitness jest coraz bardziej wszechstronny i dostępny dla każdego, niezależnie od wieku i sprawności. We wszystkich programach fitness istnieje koncepcja holistycznego, czyli całościowego podejścia do człowieka, pozwalająca na jak największe zaangażowanie się w formy aktywności fizycznej i wykorzystanie ich w stopniu odpowiednim do możliwości.

Fitness - rozumiany jako styl życia - to nie tylko dbałość o sprawność ciała, ale także troska o wszystkie aspekty naszego życia: sposób zachowania, nawyki żywieniowe, aktywność w życiu codziennym, unikanie używek, odpowiednie proporcje pomiędzy pracą i wypoczynkiem, odporność na sytuacje stresowe, regularność codziennych zajęć i cała gama pochodnych zachowań wpływających na poziom zadowolenia z życia

Angielskie "fit" oznacza być w formie, a dokładniej być w szczytowej formie poprzez odpowiedni trening. Do poziomu fit należy dochodzić poprzez różnorodne formy aktywności fizycznej, której cele uzależnione są od: płci, wieku, zainteresowań, potrzeb i poziomu sprawności fizycznej. Pojęcie fitness nie ma jednoznacznego odnośnika; fitness to raczej sposób życia i bycia w formie. Różnorodność rozumienia pojęcia fitness wynika z różnorodności czynników wzajemnie na siebie działających w układzie: człowiek - ruch - środowisko.

Ruch fitness został zapoczątkowany w Stanach na początku lat osiemdziesiątych, skąd rozprzestrzeniał się na kolejne kraje. Zaczęło upowszechniać się pojęcie "fit", czyli bycie dobrym i sprawnym. W Polsce z fitnessem tak naprawdę mamy do czynienia dopiero od początku lat dziewięćdziesiątych.

Na międzynarodowej konferencji w Birmingham (Wielka Brytania) w 1996 roku podjęto próbę zdefiniowania słowa "fitness" właśnie jako pojęcia ogólnego, utożsamianego z ideologią, a nie z faktem "bycia sprawnym". Można przyjąć następującą definicję[1].

FITNESS to dynamiczny stan /system/ poszukiwań dobrego samopoczucia z punktu widzenia psychologicznego i socjologicznego, w połączeniu z dążeniem do osiągnięcia maksymalnej /dla jednostki/ sprawności fizycznej - poprzez różnorodne formy ruchowe dostosowane do możliwości, gustu, oczekiwań tej jednostki, która tym samym bierze odpowiedzialność za funkcjonalne doskonalenie własnego organizmu.

Korzyści wynikające z uprawiania form fitness uszeregowano według następujących czynników: [2]

- Kompensacyjne
- Kondycyjne
- Kształtujące
- Estetyczne
- Zapobiegawcze
- Neutralizujące
- Zaspakajające
- Integrujące
- zabawowe

Formy zajęć fitness

Dzisiejszy fitness oferuje mnóstwo rozmaitych zajęć z przyborem i bez, choreograficznych i tych nastawionych na wzmocnienie mięśni.
Oto przykładowy podział ruchu fitness[4], zestawienie uzupełnione o najczęściej pojawiające się formy ćwiczeń do roku 2002 i uszeregowane alfabetycznie.

Tabela nr 1: Podział ruchu fitness

Ogólnorozwojowy
Z przyborami
lub przyrządami
Taneczny
ABT
Body Sculp
Body Work
Boxerfit
BBS
Easy Funk
Fat Burning
Kids
Pilates
Power Sculp
Rucken
Senioren
Streching
Total Body
Walk
Tai- chi
Yoga-robik
Aqua Aerobik
Bodybuilding
Box
Circuit training
Fit Ball
Magic Bar
Pump
Slide
Spinning
Step
Step Funk
Step Pump
TBC
Thera -Band
Afrobics
Brasilian
Funky
Hi/lo
Hip-hop
Hip-hop Funk
Hi Impact
Latino
Low-dance
Low-Impact

Formy fitness

LOW-IMPACT AEROBIC: na zajęciach osiąga się wspaniałą dynamikę ruchu dzięki odpowiedniej muzyce i entuzjazmowi instruktora. Ćwiczenia są proste i w większości przypadków nie wywołują uczucia onieśmielenia u ćwiczących. Sekret tkwi w umiejętności dostosowania wysiłku do własnych możliwości. Ustalono tzw. pozycję bazową ciała: kolana
i ramiona lekko zgięte - zapobiega to nadmiernemu obciążeniu stawów - miednica lekko wysunięta w przód, mięśnie pośladków i brzucha lekko napięte. Konstrukcja seansu nie ma nic wspólnego z lekcją tańca - większość wykonywanych kroków ma podłoże gimnastyczne.

Hi Lo impact: kombinacja kroków aerobiku ujęta w logiczny układ ćwiczeń
o dużej intensywności, może przekraczać chwilami próg 85% częstotliwości skurczów, przeplatana podskokami, wymagająca koordynacji i kondycji, muzyka 150-160 bpm.
Grupa docelowa - wzmacnianie układu sercowo - naczyniowego, poprawa koordynacji[6].

STEP: Jest to platforma, którą podnosimy lub obniżamy za pomocą tzw. "pięter" (płyt podnoszących wysokość w zależności od stopnia wytreno-wania). Efekty uprawiania stepu to: utrata zbędnych kalorii, zdolność do efektywnego spalania tłuszczu, wzmocnienie garnituru mięśniowego, usprawnienie układu sercowo-naczyniowego. Step jest odmianą aerobiku uprawianą z taką samą popularnością przez kobiety i mężczyzn[7].

ABT: klasyczna rozgrzewka, po której następuje seria gimnastycznych ruchów i pozycji szczególnie nastawionych na mięśnie brzucha, pośladków i ud. ABT wspaniale rzeźbi ciało. Gimnastyka nie jest ciężka, ale regularnie powtarzana pozwala osiągnąć wynik w postaci silniejszej i bardziej kształtnej sylwetki.

Boxaerobik: ćwiczenia typu aerobowego uzupełnione elementami boksu. Ćwiczenia wyrabiające przede wszystkim kondycję. Proste, silne i atletyczne ruchy. Grupa docelowa - podniesienie kondycji organizmu.

Stretching: stopniowe i kontrolowane rozciąganie mięśni. Składają się na ten termin 4 pojęcia [8]:
Rozciąganie - bierne rozciąganie rozluźnionego mięśnia powyżej jego normalnej długości,
Stretching - utrzymanie mięśni w pozycji rozciągniętej,
Ruchomość - możliwości ruchowe stawów między najdalej wysuniętym punktem osiągniętym podczas rozciągania,
Elastyczność - współpraca nerwów i mięśni mająca wpływ na ruchomość, siłę
Elastyczność - współpraca nerwów i mięśni mająca wpływ na ruchomość, siłę mięśni i koordynację ruchów.
Fat burning (z ang. spalanie tłuszczu): osoby wykonują w takt niezbyt szybkiej muzyki bardzo proste, niezbyt męczące ćwiczenia, tworzące nieskomplikowany układ choreograficzny. Nie ma mowy o skokach, wymachach czy energicznych ruchach. Tajemnicą sukcesu jest bowiem taki trening, który pozwala utrzymać stałe tętno 120-130 uderzeń na minutę, bo wtedy najłatwiej pozbyć się zbędnej tkanki tłuszczowej.

Aqua Aerobik: Środowisko wodne umożliwia wykonywanie ćwiczeń, które dla niektórych osób bywają niemożliwe do wykonania na lądzie, gdyż są bolesne lub zbyt trudne. Aqua aerobik jest polecany jako forma usprawniania, dostępna dla wszystkich: dla osób po operacjach, otyłych, starszych, cierpiących na artretyzm, osteoporozę, mających problemy z układem kostno-stawowym. Kto raz spróbował aqua aerobiku, będzie do niego wracał [9].

Pilates: Metoda Pilates jest unikalnym systemem ćwiczeń, który podnosi świadomość prawidłowej postawy i czucia w przestrzeni. Zapewnia idealnie zbalansowane, sprawne i silne ciało. Jest adresowane do wszystkich, niezależnie od wieku i kondycji fizycznej. Ćwiczenia pilatesa to łagodny i delikatny sposób kształtowania ciała, jednocześnie jednak trudny i dlatego naprawdę skuteczny. Sekretem giętkiego, "pilatesowego" wyglądu jest silny rozwój centrum naszego ciała - mięśni brzucha, pleców i miednicy. Trening ten poprawia też równowagę, stabilność ciała i koordynację[10].

Yoga: Jest to alternatywa forma ćwiczeń dla osób poszukujących w klubach form ruchu, które przez "usprawnianie ciała" jednocześnie pozwolą się odstresować, wyciszyć, oczyścić, dając jednak ciału możliwość wzmocnienia mięśni, lepszego rozciągnięcia,
poprawienia ruchomości w stawach itp. Joga obejmuje ukierunkowany zestaw ćwiczeń (pozycji), którym towarzyszy świadome kierowanie energii życiowej do poszczególnych układów ciała [11].

Spinning: to forma ćwiczeń aerobowych wykonywanych na rowerze stacjonarnym. Spinning to dużo więcej niż trening wytrzymałościowo - siłowy, to praca nad samym sobą, tworzenie silnego umysłu, pomagającego zwalczać problemy, panować nad stresem, to przede wszystkim praca nad własnym ciałem w sposób przyjemny i bezpieczny. Spinning poszerza wyobraźnię. [12]

FIT BALL: to zajęcia prowadzone z wykorzystaniem piłki. Celem treningu
z piłką jest wzmocnienie mięśni, zwiększenie stabilizacji ciała, doskonalenie równowagi, poprawa wytrzymałości organizmu, pobudzenie proprioreceptorów (propriocepcja - czucie głębokie), relaksacja i odprężenie[13].

SPOSÓB OSIĄGANIA CELÓW W ZALEŻNOŚCI OD POTRZEB I MOŻLIWOŚCI DZIECI
ĆWICZENIA STOSOWANE W PRZYPADKACH WAD POSTAWY CIAŁA

PLECY OKRĄGŁE
Kształtując nawyk prawidłowej postawy u dziecka z wadą pleców okrągłych szczególną uwagę zwracamy na to aby: głowa i barki były cofnięte do tyłu, łopatki ściągnięte, klatka piersiowa wysunięta do przodu.
ZADANIA:
– rozciąganie mięśni przykurczonych brzucha
– wzmocnienie mięśni karku, ściągających łopatki w pozycji zbliżenia ich do kręgosłupa
– rozciąganie mięśni odcinka piersiowego w pozycji zbliżenia przyczepów
– utrzymanie prawidłowej ruchomości kręgosłupa, celem zapobiegania jego usztywnieniu
– poprawa czynności oddechowych.
Ćwiczenia rozluźniające kręgosłup
W celu zmniejszenia sztywności kręgosłupa stosuje się ćwiczenia:
– odchylenie kręgosłupa w tył z przyłożeniem dodatkowych sił zewnętrznych,
– boczne wygięcia i ruchy skrętne w pozycjach horyzontalnych,
– ćwiczenia lordozujące, pogłębiające wygięcie kręgosłupa w przód w odcinku lędźwiowym,
– ćwiczenia w cofaniu głowy ku tyłowi z zachowaniem poziomego jej ustawienia
– ćwiczenia mięśni brzucha przez skłony tułowia w tył

PLECY WKLĘSŁE
W przypadku pleców wklęsłych należy zwrócić uwagę na elementy: zmniejszenie przodo-pochylenia miednicy, brzuch wciągnięty, pośladki wciągnięte, nogi lekko zgięte w kolanach, górna część tułowia wyprostowana, łopatki ściągnięte, głowa wyprostowana.
ZADANIA:
– rozciąganie mięśni nadmiernie napiętych, zwłaszcza biodrowo – lędźwiowych, grzbietu w odcinku lędźwiowym i towarzyszących,
– wzmocnienie mięśni brzucha, pośladkowych i kulszowo – goleniowych
– utrzymanie prawidłowej ruchomości kręgosłupa
– wzmocnienie mięśni karku i  grzbietu odcinka piersiowego, ustalających łopatki
Ćwiczenia mięśni karku.
Celem tych ćwiczeń jest prawidłowe ustawienie głowy w pozycji strzałkowej. Wykonywane ruchy to głównie cofanie głowy ku tyłowi z zachowaniem poziomego jej ustawienia, pochylanie głowy w przód po uprzednim maksymalnym ściągnięciu brody.
Ćwiczenia mięśni grzbietu.
Celem tych ćwiczeń jest zmniejszenie nadmiernych wygięć kręgosłupa w odcinku piersiowym ku tyłowi przez wzmocnienie i skrócenie długości mięśni w odcinku lędźwiowym do przodu przez wydłużenie skróconych mięśni. Wykonywane ruchy to skłony tułowia w tył z pozycji leżenia przodem oraz opady tułowia w przód z pozycji stojącej, siadu lub klęku.
Ćwiczenia obręczy barkowej.
Ćwiczenia mają na celu wzmocnienie mięśni ustalających łopatki, czyli zbliżających je do kręgosłupa, a tym samym rozciągających mięśnie piersiowe, których skrócenie powoduje wysunięcie barków do przodu. Ruchy to głównie prostowanie, skręcanie na zewnątrz i odwodzenie ramion.
Ćwiczenia mięśni brzucha.
Mięśnie brzucha są synergistami mięśni prostujących uda w utrzymaniu miednicy we właściwym ustawieniu. Dlatego w celu zmniejszenia jej nadmiernego pochylenia do przodu mięśnie brzucha należy wzmocnić i skrócić.
Ćwiczenia mięśni obręczy biodrowej.
Ćwiczenia te mają na celu prawidłowe ustawienie miednicy. Dlatego należy wzmocnić i skrócić mięśnie prostujące udo, a rozciągnąć zginające. Są to ćwiczenia związane z wyprostem nóg.

PLECY PŁASKIE
Głównym celem jest wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ze zwróceniem uwagi na: pogłębienie krzywizny piersiowej kręgosłupa, pogłębienie krzywizny lędźwiowej kręgosłupa.
ZADANIA:
– wzmocnienie mięśni unoszących barki, grzbietu w odcinku lędźwiowym,
– ogólne i wszechstronne wzmocnienie muskulatury,
Wydłużenie mięśni prostujących udo i mięśni brzucha.
Ćwiczenia mięśni grzbietu.
Wzmocnienie i skrócenie mięśni grzbietu w odcinku lędźwiowym ma na celu zwiększenie lordozy lędźwiowej. Zbliżenie przyczepów mięśni należy ograniczyć jedynie do tego odcinka , aby nie spowodować pleców wklęsłych na całej długości.
Ćwiczenia mięśni obręczy barkowej.
Celem ćwiczeń jest uzyskanie wysklepienia klatki piersiowej i wyższego ustawienia opadających w dół barków. Wskazane ruchy to unoszenie barków , nie za wysoko w górę.
Ćwiczenia mięśni brzucha.
To głównie skłony tułowia w tył, przy wykonywaniu których mięśnie się wydłużają.
Ćwiczenia mięśni obręczy biodrowej.
Wskazane ćwiczenia to zbliżanie ud do miednicy, celem znoszenia lordozy lędźwiowej, czemu należy przeciwdziałać przez podkładanie zwiniętego koca w okolicy kręgosłupa lędźwiowego.
BOCZNE SKRZYWIENIE KRĘGOSŁUPA – SKOLIOZY
Głównym celem leczenia skolioz 1 jest likwidacja lub zmniejszenie  skrzywienia, zatrzymanie postępu skrzywienia, utrzymanie opracowanych wyników.
ZADANIA:
– wyrównywanie skrzywienia,
– wzmocnienie mięśni posturalnych,
– usunięcie przykurczów wiązadeł i mięśni –w obrębie grzbietu i miednicy,
– zrównoważenie sił układu mięśniowego,
– podniesienie ogólnej wydolności fizycznej, wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ciała.
Ćwiczenia w wyrabianiu prawidłowej postawy ciała.
– ćwiczenia orientacji przestrzennej,
– ćwiczenia korygujące,
ćwiczenia elongacyjne.

WADY STÓP
Podstawowym celem postępowania korekcyjnego w płaskostopiu jest przywrócenie prawidłowych warunków anatomicznych w stawach stóp oraz wyrobienie nawyku prawidłowego ich ustawienia i obciążenia.
ZADANIA:
– wzmocnienie mięśni stopy ( zginaczy podeszwowych, zginaczy palców, mięśni krótkich i długich)
– rozciągnięcie mięśni przykurczonych,
– zachowanie pełnej ruchomości we wszystkich stawach.
Ćwiczenia przeciw płaskostopiu.
Ćwiczenia polegają na wykonywaniu takich ruchów jak: zginanie podeszwowe, przywodzenie i odwracanie stóp, ruchów manipulacyjnych palców stóp. Wskazane jest również chodzenie we wspięciu oraz ćwiczenia równoważne.

SPODZIEWANE EFEKTY
Dziecko chętnie uczestniczy w zajęciach w zajęciach z gimnastyki korekcyjnej.
Dziecko zna na miarę swoich możliwości przyczyny i skutki powstawania wad postawy.
Posiada motywację i pracuje nad korygowanie swoich wad.
Potrafi przyjmować prawidłową postawę w pozycjach wyjściowych do ćwiczeń.
Potrafi dokonać autokorekty postawy.
Prawidłowo oddycha podczas wykonywanych ćwiczeń oddechowych.
Dziecko przestrzega zasad bezpiecznego zachowania się podczas gier, zabaw i ćwiczeń korekcyjnych.

EWALUACJA PROGRAMU

Przez cały czas realizacji programu prowadzona będzie ewaluacja, w której uwzględnione zostaną opinie wychowanków, rodziców i nauczycieli.
SPOSOBY EWALUACJI:
– analiza dokumentów – dziennik zajęć
– ankiety dla rodziców
– ocena realizacji programu na półrocznej i końcowej radzie pedagogicznej

Bibliografia
Biernat A., Body Mind Joga, "Body Life" 2002 nr 2.
Brańska Ż. Aerobic, TKKF W-wa 1983.
Dąbrowska M., Trening rowerowy, "Body Life" 2002, nr 4.
Dyraga B., Czym jest fitness dla wellnessu?, "Body Life" 2003 nr.
Grodzka-Kubiak E., Aerobik czy Fitness, Poznań 2002.
Ignaszewska- Kuhbauch J., Piłki Fitball, "Body Life" 2001, nr 4.
Ignaszewska-Kuhbauch J., Fitness w szkole, "Body Life" 2002, nr 5.
Janik B., Pilates, "Body Life" 2002, nr 4.
Listkowscy M., Streching, "Body Life" 2002, nr 4.
Mickiewicz A., Jaki Fitness, "Body Life" 2000, nr 1.
Radomski M., WELLNESS- jak osiagnać ten stan?, "Body Life" 2002, nr 4.
Stasikowa I., Aqua aerobik, "Body Life" 2001 nr 1.
Szot Z., Aerobik, Gdańsk 2002.
Szymański I., Fitness-Aerobik, "Body Life" 2000, nr 1.
Szymański I., Hi-Lo Combo, "Body Life" 2000, nr 1.
Sławomir Owczarek, Marian Bondarowicz., „ Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej”Korso 2017.
Owczarek Sławomir.,” Gimnastyka Przedszkolna”, Korso 2020.
Owczarek Sławomir.,'Atlas ćwiczen Korekcyjnych”,Korso 2016.