Kiedy do specjalisty z dzieckiem?

Koniec wakacji to również koniec błogiego czasu odpoczynku. Jednak dbanie o zdrowie jest niezależne od pory roku, pogody, czy pory dnia. Obowiązkiem każdego jest dbanie o dobry stan ducha i ciała, a obowiązkiem rodzica dodatkowo o zdrowie swego potomstwa. I jak zapewne większość z nas rodziców uważamy, że regularne bilanse, szczepienia, odwiedzanie przychodni w czasie choroby to jest to co do nas należy to mocno się mylimy, gdyż dzieci coraz częściej mają problemy z mową, spostrzeganiem świata, ruchem i inne zaburzenia rozwojowe wymagające wczesnej interwencji specjalisty innego niż doktor medycyny. Jednak gdy wizyta w przychodni zdrowia przychodzi nam rodzicom łatwo to wizyta w poradni psychologiczno -pedagogicznej już jest wielkim wyzwaniem. Nawet jeśli mamy jakieś wątpliwości co do rozwoju dziecka to słyszymy od znajomych i rodziny “dobre rady” typu: “mój też późno zaczął mówić”, “jeszcze ma czas”, “u nas wszyscy tak mieli i popatrz jak wyrośli”, te i inne sformułowania uspokajają niepokojące myśli i oddalają od wizyty u specjalisty. A obowiązkiem rodzica jest dbanie o wszechstronny rozwój dziecka w każdym wieku, nie czekanie aż dorośnie i samo naskoczy, więc dobrze należy obserwować maluszka już od pierwszych dni życia jak reaguje na głos, dźwięk, obraz, twarz, jak wykonuje ruchy. We wszystkim tym pomaga książeczka zdrowia dziecka, która zawiera tabelę rozwoju psychoruchowego dziecka do 24 miesiąca życia, a każdy niepokojący sygnał powinien być skonsultowany z lekarzem pediatrą, który kieruje dziecko na dodatkowe badania neurologopedyczne, sensoryczne lub inne wykonywane przez pedagogów, psychologów i terapeutów.
Oto niektóre niepokojące sygnały, które powinny być skonsultowane ze specjalistą:
niemowlak:
- ma trudność w podnoszeniu głowy w pozycji na brzuchu
- nie śledzi wzrokiem za osobą;
- nie reaguje na dźwięki z otoczenia;
- ma trudność z przewracaniem, siadaniem, raczkowaniem, chodzeniem;
- ma opóźniony repertuar gaworzenia;
- nie podejmuje zabawy rękami, grzechotkami;
- nie lubi kołysania, dotyku, kąpieli;
- ma trudność z ssaniem, przełykaniem (ok. 4 m-ca życia dziecko niemowlę uczy się połykać, dlatego tak ważne jest rozpoczęcie rozszerzania diety);
roczniak:
- ma trudność z powtarzaniem czynności typu: “kosi-kosi”, “pa-pa”
- jest mało ruchliwe i ma trudność z chodzeniem przy przedmiotach, za ręce, czy samodzielnie
- nie powtarza wyrazów dźwiękonaśladowczych tj.: “kap-kap”’ “stuk-stuk” czy krótkich wyrazów: “mama”, “baba”, “lala”
- w wieku ok 2 lat nie mówi lub mówi pojedyncze wyrazy;
- nie przeszło treningu czystości;
- ma ograniczoną dietę;

przedszkolak:
- ma problemy z prawidłowym wypowiadaniem wyrazów;
- reaguje płaczem na dźwięki z otoczenia;
- wydaje się nieobecny, patrzy w dal;
- nie rozumie poleceń pomimo iż je słyszy;
- izoluje się od grupy dzieci;
- nie koloruje, wycina, lepi, itp.;
- bawi się schematycznie;
- nie lubi zmian;
uczeń:
- ma wahania nastroju lub przeżywa trudności emocjonalne związane z sytuacją w domu czy szkole;
- nie potrafi odnaleźć się w grupie;
- nauka czytania, liczenia i pisania stanowi ogromne wyzwanie
- sytuacja trudna wywołuje lęk i wycofanie;
- ma trudność ze zrozumieniem mowy w szumie;
- niechętnie podejmuje zadania ruchowe;
Te i wiele innych symptomów wskazuje, że należy udać się do logopedy, terapeuty, psychologa czy psychiatry. Niekiedy wizyta może okazać się tylko przygodą albo początkiem ciężkiej pracy.
W terapii psychologiczno-pedagogicznej dziecka jak i farmakologicznej ważny jest czas diagnozy dlatego szybka konsultacja ze specjalistą to szybsza pomoc dziecku. Nie czekajmy, że “dorośnie” bo tak powiedziała bliska nam osoba, tylko działajmy, bo jako rodzice jesteśmy odpowiedzialni za zdrowie fizyczne i psychiczne naszych dzieci i to bez względu na wszystko powinniśmy im nieść pomoc i tej pomocy szukać.
Pamiętajmy!
Proszenie o pomoc i szukanie jej to nie oznaka słabości, to oznaka odwagi, chęci zmiany i walki o lepsze jutro dla swojego potomka. Bez względu na to co powiedzą inni jeśli czujecie, widzicie, że coś jest nie tak - działajcie, bo każdy dzień zwłoki jest stratą rozwojową.