Sytuacje edukacyjne "Kropki biedronki" inspirowane opowiadaniem K. Tomiak-Zaremby "Szczęśliwa biedronka" - realizacja edukacji społecznej w zakresie wrażliwości na prawdę i dobro

Scenariusz zajęć w grupie 3-5-latków

Temat zajęć: Sytuacje edukacyjne „Kropki biedronki” inspirowane opowiadaniem K. Tomiak – Zaremby „Szczęśliwa biedronka” - realizacja edukacji społecznej w zakresie wrażliwości na prawdę i dobro

Cele ogólne:
* poznawcze:
- zapoznanie z postawami ukierunkowanymi na prawdę i dobro
- poznanie utworu K. Tomiak – Zaremby „Szczęśliwa biedronka”
* kształcące:
- kształtowanie pozytywnych cech charakteru tj. dobro i piękno
- rozwijanie dedukcji i wnioskowania;
* wychowawcze:
- wzmacnianie umiejętności dostrzegania pozytywnych cech charakteru u innych;
- zwracanie uwagi na zachowanie bezpieczeństwa podczas zajęć;

Metody:
- słowna: rozmowa, opowiadanie, objaśnienie;
- oglądowa: pokaz, obserwacja;
- czynna: samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych do wykonania;

Formy: praca indywidualna, w małych zespołach, zbiorowa;

Pomoce dydaktyczne: tekst powitania i opowiadania, 5 zestawów puzzli, szablony biedronek, czarne kropki z brystolu, CD z nagraniem utworu A. Vivaldiego „Wiosna”, kolorowe obręcze 28 szt

Przebieg zajęć

I. Wstęp
1. Powitanie - zabawa paluszkowa „Na łące”
Na łąkę przyszedł żuk: tup, tup, tup, tup
(delikatne stukanie opuszkami palców o dłoń)
Pasikonik zrobił skok: hop, hop, hop, hop
(stukanie zaciśniętymi piąstkami)
Gąsienica wyszła zza muru: szuru, szuru, szuru, szuru
(masowanie raz jednej, raz drugiej dłoni opuszkami palców)
Mucha przeleciała koło uchu tu: fu, fu, fu, fu
(dmuchanie na dłoń raz przy jednym, raz przy drugim uchu)
A zła oso: bzy, bzy, bzy – usiadła na nosku twym.
(dotykanie nosa palcem wskazującym)
2. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość „Kto mieszka na łące?”
- układanie puzzli przedstawiających bohaterów opowiadania w 5 zespołach
- wprowadzenie do zajęć

II. Rozwinięcie
1. Słuchanie opowiadania Katarzyny Tomiak-Zaremba „Szczęśliwa biedronka”
Mała biedronka latała smutna nad łąką. Wszystkie biedronki, które znała, miały skrzydełka ozdobione pięknymi kropkami i dzięki temu mogły ukryć się w razie niebezpieczeństwa. Jej skrzydełka były czerwone, bez śladu nawet malutkiej kropeczki i dlatego wciąż musiała mieć się na baczności, bo w razie problemów trudno byłoby jej się schować. Mama mówiła, żeby się nie martwiła, bo kiedyś kropki się pojawią, ale nie była tego taka pewna. Gdy tak rozmyślała, przyłączył się do niej motyl. Chwilę latali nad łąką, po czym usiedli na płatku
rumianku.
– Widzę, biedronko, że masz smutną minę. Czym się martwisz? – zapytał motyl.
– Od dawana marzę, żeby na moich skrzydełkach pojawiły się kropki. Powoli tracę już nadzieję...
– Jeśli to jest dla ciebie takie ważne, mogę się podzielić z tobą moimi kropkami –
odpowiedział motyl.
– Naprawdę? Nie żal ci oddawać swoich pięknych kropek? – zapytała zdziwiona biedronka.
– Podaruję ci dwie małe kropeczki, po jednej na każde skrzydełko. – Motyl szeroko rozpostarł
skrzydełka. – Chcę, żebyś była szczęśliwa i bezpieczna. – Motyl odkleił dwie kropki i podał biedronce, która uściskała go serdecznie i zadowolona odfrunęła. Przyleciała nad staw. Kiedy podziwiała w tafli wody swoje skrzydełka, tuż obok wyskoczyła zielona żabka.
– Spójrz, jakie piękne kropki podarował mi motyl – oznajmiła dumna biedronka i pomachała radośnie skrzydełkami.
– Faktycznie, bardzo ładne. Motyl sprawił ci wspaniały prezent – odpowiedziała żabka i wskoczyła do wody. Po chwili się wynurzyła. Trzymała w palcach maleńkie niczym pyłek kropeczki.
– Zauważyłam, że te kropki są dla ciebie bardzo ważne – rzekła, otrzepując się z wody. – Wyłowiłam jeszcze trzy. Sprawdź, czy będą pasowały do twoich skrzydełek.
– Och, nie wiem, jak ci dziękować! – zawołała radośnie biedronka. – Są piękne! Jeszcze przez chwilę przyglądała się swojemu odbiciu. Pomachała serdecznie żabce na pożegnanie i szczęśliwa odfrunęła. Usiadła na źdźble trawy. Tuż pod nią maszerowała mrówka, która machała w jej kierunku.
– Witaj! – zawołała biedronka i sfrunęła na ziemię. – Zobacz, jakie piękne kropki dostałam
w prezencie do motyla i żabki. Teraz będę mogła swobodnie latać po łące i skutecznie się ukryć w razie niebezpieczeństwa. Jestem dziś najszczęśliwszym owadem na całej łące! – wołała biedronka.
– Zaczekaj, sprawię, że ten dzień będzie jeszcze szczęśliwszy – oznajmiła mrówka i pobiegła wzdłuż ścieżki. Po chwili wróciła, turlając przed sobą maleńkie kółeczko. – To kolejna kropka do twojej kolekcji – wysapała nieco zmęczona. – Cieszę się, że mogę sprawić ci radość.
Biedronka zaniemówiła ze szczęścia. Przytuliła mocno mrówkę i powiedziała tylko – Bardzo ci dziękuję! Po dniu pełnym wrażeń biedronka wracała na łąkę. Zmęczona długim lotem usiadła na żółtym mleczu. Nie zauważyła pszczoły, która zbierała właśnie z kwiatka słodki nektar.
– Witaj, biedronko – przywitała się pszczoła. – Wyglądasz dziś jakoś inaczej. Jesteś bardzo radosna.
– O tak! Dostałam od motyla, żabki i mrówki wymarzone kropki na skrzydełka. Spójrz, czyż nie są śliczne?
– Wyglądają pięknie! – odpowiedziała pszczoła. – Jeśli chwilkę zaczekasz, to i ja coś ci dam.
Rozpostarła skrzydła i odleciała w stronę ula. Po chwili biedronka usłyszała ciche bzyczenie
i zobaczyła wracającą pszczółkę. W odnóżach trzymała coś czarnego i okrągłego...
– Czy to jeszcze jedna kropka dla mnie?! – zawołała z niedowierzaniem biedronka.
– Tak, do twojej kolekcji! Sprawdź, czy pasuje! – zawołała radośnie pszczoła. Biedronka umieściła kolejną kropkę na swoim grzbiecie. Pasowała jak ulał. Podziękowała serdecznie pszczółce za prezent i odleciała w kierunku domu.
– Dzięki motylowi, żabce, mrówce i pszczole to był najszczęśliwszy dzień w moim życiu! – wyszeptała bardzo uszczęśliwiona do mamy przez zaśnięciem.

2. Omówienie treści opowiadania
- dlaczego biedronka była smutna?
- z jakimi zwierzątkami spotkała się biedronka?
- co zrobiły dla biedronki?
- czy one były dobre, złe, czy coś chciały w zamian ?
- po co biedronce były potrzebne kropki?
- jak czuła się biedronka przed zaśnięciem?
- co to znaczy być dobrym?
- co to znaczy być prawdomównym?
- czy biedronka mówiła prawdę?

3. Zabawa z obręczami „Z kwiatka na kwiatek”

Dzieci poruszają się po dywanie między obręczami (2x więcej niż dzieci) przy dźwiękach utworu A. Vivaldiego „Wiosna”. Na pauzę zajmują miejsce na obręczy – kwiatku. Po umówionym sygnale przeskakują w wybrany sposób na inny kwiatek, np. na jednej nodze, obunóż, jak żabki...

4. Zabawa dydaktyczna „Kropki szczęśliwej biedronki” – rozwijanie kompetencji matematycznych

Raz biedronka mała po łące latała. Szczęśliwa była cała, bo nowe kropeczki dostawała
- umieszczanie na skrzydełkach biedronki określonej liczby kropek
- przeliczanie, sumowanie, odejmowanie

III. Zakończenie i ewaluacja
1. Podziękowanie dzieciom za zaangażowanie i wspólną zabawę.
2. Zabawa „Minki biedronki”
- dziecko wybiera uśmiechniętą biedronkę – gdy się podobało i smutną, gdy się nie podobało.