SCENARIUSZ ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH
Temat zajęcia: „Zabawy logorytmiczne”
Cele szczegółowe:
- usprawnienie oddychania i fonacji
- rozwijanie poczucia rytmu
- rozwijanie aktywności werbalnej
- ćwiczenie pamięci ruchowej
- rozwijanie umiejętności koncentracji uwagi
- wyrabianie umiejętności współdziałania w grupie
Metody: podająca, aktywizująca, praktycznego działania
Formy: zbiorowa, zespołowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: piórka, maskotka kota, płyty CD, zabawki: lalka, piłka, miś, traktor, samochód, kolejka, symbole pogody, bębenek.
Przebieg zajęcia:
1. Powitanie.
2. „Dmuchamy na piórko” – ćwiczenia oddechowe przy muzyce. Dzieci idą po obwodzie koła, na przerwę przy muzyce – wykonują szybkie oddechy – dmuchają na swoje piórka.
3. Ćwiczenia języka
Mają na celu doskonalenie zmiany kształtu i położenia masy języka oraz precyzyjności i szybkości wykonywania ruchów specyficznych do artykulacji głosek.
• Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego.
• Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem.
• Kląskanie językiem.
• Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust / żuchwa opuszczona/.
• Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.
• „Głaskanie podniebienia” zlizywanie opłatka z podniebienia czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.
4. Ćwiczenia warg
Ćwiczenia te mają na celu usprawnienie warg oraz poprawienie muskulatury policzków. Powinny uwzględniać synchroniczne ruchy i układy obu warg oraz samodzielne ruchy wargi dolnej lub górnej. Wpływają korzystnie na podwyższenie wyrazistości mówienia.
• Oddalanie od siebie kącików ust – wymawianie „ iii”.
• Zbliżanie do siebie kącików ust – wymawianie „ uuu”.
• Naprzemienne wymawianie „ i – u”.
• Cmokanie.
• Parskanie / wprawianie warg w drganie/.
• Masaż warg zębami ( górnymi dolnej wargi i odwrotnie).
• Wymowa samogłosek w parach: a-i, a-u, i-a, u-o, o-i, u-i, a-o, e-o itp.
• Wysuwanie warg w „ ryjek”, cofanie w „ uśmiech”.
• Wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie warg w prawo, w lewo.
• Wysuwanie warg w przód, następnie krążenie wysuniętymi wargami.
5. „Kto mruczy?” – ćwiczenia fonacyjne.
Dzieci słuchają wiersza i w odpowiednim miejscu mruczą – cicho, z jednakową głośnością i jak najdłużej na jednym wydechu wypowiadając głoskę m:
Mały kotek wskoczył
na babci kolana,
mruczy, by tu zostać
do samego rana:
- Mmm..., mmm...
A gdy kotek widzi
miskę pełną mleka,
głośno sobie mruczy,
z wypiciem nie zwleka:
- Mmm..., mmm...
Także duże misie
śniąc o plastrach miodu
mruczą bardzo głośno
i nie czują głodu:
- Mmm..., mmm...
Kiedy bure misie
są w pobliżu ula,
przyjemne mruczenie
aż pszczółki rozczula:
- Mmm..., mmm...
Bardzo grzeczne dzieci,
aby mówić pięknie,
na ćwiczeniach mruczą
przyjemnie i dźwięcznie:
- Mmm..., mmm...
6. Zabawa na zakończenie:
„Żabka żabkę klepie w łapkę” - ustawienie w kole, nauczyciel wypowiada zdanie i rozpoczyna
klepanie w prawą stronę (ręce wszystkich wyciągnięte przed siebie), jednemu klepnięciu
towarzyszy jedno „kum”.