Polskie krajobrazy - zabawa matematyczna

Konspekt zajęć z wychowania umysłowego

Grupa wiekowa: 5-6 latki
Miejsce prowadzenia: hol przedszkolny

Temat: Polskie krajobrazy – zabawa matematyczna.

Cele główne:
utrwalenie charakterystycznych cech krajobrazów: miejskiego, górskiego, morskiego
doskonalenie umiejętności określania położenia przedmiotów w przestrzeni: na, pod, obok, nad
rozwijanie umiejętności określania strony lewej i prawej, kierunkowości
doskonalenie umiejętności określania wielkości przedmiotów: najwyższy, wyższy, najniższy
utrwalenie nazw i wyglądu podstawowych figur geometrycznych: koło, trójkąt, kwadrat, prostokąt
rozwijanie analizy i syntezy wzrokowej 6 latki; czytanie wyrazów
doskonalenie umiejętności liczenia w konspekcie kardynalnym i porządkowym w zakresie 10 - 6 latki, 6 - 5 latki
rozwijanie umiejętności kojarzenia liczby elementów z jej zapisem graficznym
doskonalenie umiejętności dodawania i odejmowania oraz posługiwania się cyframi do podpisywania działań matematycznych i dokonywania obliczeń
rozwijanie umiejętności samodzielnego rozwiązywania prostych zadań z treścią
rozwijanie umiejętności porównywania liczb i stosowania znaków większości i mniejszości
rozwijanie umiejętności współpracy w grupie.

Cele szczegółowe:

Metody: czynna, słowna, oglądowa

Formy: grupowa, indywidualna

Pomoce: koła z samoprzylepnego papieru z liczbami od 1 do 25 dwa komplety; 2 komplety kartoników w formacie A5, na których z jednej strony naklejone są liczby od 1 do 10, na drugiej litery do ułożenia wyrazów: krajobrazy, dziękujemy; 3 tablice pomocnicze; ilustracje krajobrazu miejskiego, górskiego, morskiego; napisy: nazwa miasta, w którym mieszkają dzieci lub dowolnego miasta Polski, Tatry, Bałtyk; kartoniki ze strzałkami 24 sztuki; kartoniki z cyframi 1,2,3; trzy arkusze dużego papieru z liczbami 1,2,3; 25 kompletów figur geometrycznych (w kopertach): 5 niebieskich kwadratów, 4 czerwone kwadraty, 2 żółte prostokąty, 6 zielonych trójkątów w kopertach; 22 komplety kartoników z parami liczb i znakami większości i mniejszości po cztery dla każdego dziecka; 2 komplety kartoników z liczmanami dla 5 latków po 4 dla każdego; 22 pojemniki z liczbami od 1 do 10 po trzy sztuki i znakami matematycznymi +,- po 3 sztuki,= po 4 sztuki oraz 10 patyczków w każdym; liczmany dla 5 latków ( po 10 patyczków); chusta animacyjna; magnetofon, płyta CD Olek i Ada cz. 3 poz.6.

Przebieg zajęcia

Wstęp:
Każde dziecko na bluzce ma naklejone z kolorowego samoprzylepnego papieru koło z liczbą (liczby od 1 do 25 tyle ile jest dzieci w grupie). Ustawione są w pociąg wg kolejności liczb i przy akompaniamencie piosenki „Lato w kawiarence” wyruszają do wskazanego przez nauczyciela miejsca oznaczonego nr 1, gdzie na podłodze przyklejone są takie same koła z liczbami, a na tablicy pomocniczej napis i ilustracje przedstawiające miasto np. Warszawa (napis z nazwą miasta, herb, kilka ilustracji miasta i wybrane zabytki). Kierunek drogi wyznaczają ułożone na podłodze strzałki. Gdy muzyka milknie nauczyciel wg kolejności liczb od 1 do 25 prosi kolejno dzieci, aby usiadły na podłodze przy kole oznaczonym taką samą liczbą, jaką ma na bluzce. Przy kołach z liczbami leżą koperty, w których znajdują się figury geometryczne. Informuje je, że dotarliśmy do pierwszego miejsca od którego zaczniemy zajęcie.
- Wszystkie miejsca będziemy nazywać stacjami (wskazuje na tablicę pomocniczą, która przykryta jest dużym arkuszem papieru z liczbą 1). Jest to... która stacja? Dzieci odpowiadają pierwsza.

- Zanim zaczniemy podróż po naszych stacjach proszę dzieci z liczbami od 1 do 10 aby podeszły do kartoników rozłożonych na podłodze. Każdy z nich ma wybrać kartonik z taką samą liczbą. Następnie wydaje polecenie dzieciom, aby ustawiły się w szeregu w kolejności od 1 do 10 trzymając kartoniki liczbami do przodu. Pozostałe dzieci w tym samym czasie głośno wymieniają kolejno liczby ustawiających się dzieci. Po liczeniu liczebnikami głównymi, nauczyciel zadaje pytanie Która jest np. Zuzia?...., a dzieci odpowiadają liczebnikami porządkowymi pierwsza, druga, trzeci......
Po ustawieniu się dzieci nauczyciel prosi aby odwróciły kartonik na drugą stronę, po czym ukazują się litery, z których należy odczytać hasło k r a j o b r a z y . Po odczytaniu hasła nauczyciel wydaje polecenie dziecku z liczbą dziesięć, aby zebrało kartoniki i odłożyło na wyznaczone miejsce. Dziecko, które oddało kartonik zbierającemu wraca na swoje miejsce na podłodze.

Następnie nauczyciel nawiązuje krótką rozmowę dotyczącą tematyki tygodniowej „Wakacyjne podróże” ze zwróceniem uwagi na różne krajobrazy, o jakich rozmawialiśmy na wcześniejszych zajęciach i informuje, że dzisiaj właśnie odbędziemy krótką podróż krajobrazową ale z matematyką. Po wprowadzeniu nauczyciel odkrywa tablicę pomocniczą nr 1, na której znajduje się krajobraz miasta (miejski), w którym dzieci mieszkają. Odczytują napis z nazwą miasta np. Warszawa i krótko wypowiadają się na temat ilustracji. Nauczyciel mówi, że wszystkie miasta się rozrastają i nasze też. Właśnie teraz będziemy budować osiedle. Prosi aby wyjęły z kopert figury geometryczne: 5 niebieskich kwadratów, 4 czerwone kwadraty, 2 żółte prostokąty, 6 zielonych trójkątów. Dzieci nazywają figury. Nauczyciel prosi aby dzieci je pogrupowały.
Następnie układają z figur konstrukcję przestrzenną płaską wg instrukcji nauczyciela:
- Z niebieskich kwadratów zbudujcie dom ustawiając kwadraty jeden nad drugim. Każdy kwadrat, to piętro. Ile pięter ma dom z niebieskich kwadratów? (5)
- Po prawej stronie niebieskiego domu zbudujcie dom z czerwonych kwadratów ustawiając kwadraty jeden nad drugim. Ile pięter ma czerwony dom? (4)
- Po lewej stronie niebieskiego domu zbudujcie dom z żółtych prostokątów tak jak poprzednie domy. Ile pięter ma żółty dom? (2)
- Nad domami ułóżcie chmurki z niebieskich kół. Ile chmurek jest nad domami? (3)
- Pod domami zróbcie trawę z trójkątów. Z ilu trójkątów zrobiliście trawę? (6)
- Po ile domów zbudowaliście? Po trzy.
- Który dom jest najwyższy?
- Skoro niebieski jest najwyższy, to jaki jest czerwony? Niższy.
- A jaki żółty? Najniższy.
- Skończyliśmy budowanie do osiedla więc nadeszła pora aby wyruszyć do kolejnej stacji.
Wydaje polecenie aby dzieci ustawiły się w rzędzie, w kolejności od najmniejszej liczby do największej zgodnie z kolejnością im przypisanych liczb.
- Drogę wskażą nam strzałki. Do której stacji teraz ruszamy? ( wskazuje leżący na podłodze kartonik z liczbą 2). Do drugiej.
- W którym kierunku powinniśmy iść? W prawo.

W rytm piosenki dzieci w rzędzie przemieszczają się do stacji oznaczonej nr 2.
Zajmują miejsca przy kołach z liczbami tak jak przy pierwszej stacji. Przy każdym 6 latku znajduje się pojemnik z liczbami od 1 do 10 i znakami matematycznymi +,-,= po cztery sztuki oraz 10 patyczków, przy 5 latkach liczmany ( patyczki). Dzieci wyjmują z pudełka liczby układają je od najmniejszej do największej, obok znaki matematyczne i patyczki.
Nauczyciel odsłania tablicę, na której znajduję się napis Tatry oraz ilustracje. Dzieci odczytują wyraz Tatry. Nauczyciel pyta - Co to są Tatry? Góry. Wywiązuje się krótka rozmowa na temat krajobrazu górskiego.
Następnie nauczyciel informuje dzieci, że w stacji numer 2 będziemy dodawać i odejmować. Nauczyciel mówi zadania po dwa na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 dla 6 latków i w zakresie 6 dla 5 latków. Dzieci 6 letnie mają do treści zadania ułożyć równanie, pięcioletnie obliczają za pomocą liczmanów i podają wynik:

1. Mama Olka i Ady kupiła 5 oscypków. Tato kupił jeszcze 3. Ile razem oscypków kupili rodzice Olka i Ady?
5 + 3 = 8

2. Po górach chodziło 6 niedźwiedzi. Po chwili doszło do nich 4. Ile razem niedźwiedzi chodzi po górach?

6 + 4 = 10

3. Na górskiej hali pasło się 10 owiec. 3 owce odeszły od stada. Ile owiec zostało?

10 – 3 = 7

4. W zagrodzie było 9 kóz. 4 uciekły na łąkę. Ile kóz zostało w zagrodzie?

9 – 4 = 5
Gdy wszyscy skończą rozwiązywać zadanie, wybrane dziecko udziela odpowiedzi i odczytuje działanie. Wszyscy w tym czasie sprawdzają swój zapis.

Po wykonaniu zadania nauczyciel zaprasza dzieci do kolejnej stacji oznaczonej numerem 3. Dzieci ustawiają się w rzędzie wg kolejności liczb od 1 do 25. Nauczyciel zadaje pytanie - Do której stacji będziemy wyruszać? Do trzeciej.
- Drogę wskazują strzałki. W którą stronę będziemy szli? W lewo.
W rytm piosenki przemieszczają się do stacji nr 3, gdzie znajduje się tablica pomocnicza z zakrytymi ilustracjami krajobrazu morskiego i napisem Bałtyk, a na podłodze leży rozłożona chusta animacyjna. Dzieci siadają wokół chusty, nauczyciel odsłania tablicę. Dzieci odczytują wyraz Bałtyk. Następnie nauczyciel prowadzi krótką rozmowę na temat charakterystycznych cech krajobrazu morskiego. Po rozmowie odnosi się do chusty, która właśnie symbolizuje na dzisiejszych zajęciach morze. Wyjaśnia, że woda w morzu może mienić się różnymi kolorami w zależności od tego jakie jest światło (np. gdy zbliża się burza, woda w morzu może wydawać się granatowa, przy zachodzie słońca czerwona, podczas bezchmurnego nieba, gdy słońce mocno świeci żółta a nawet złota, gdy jest pochmurno zielona).
- W morzu kryją się także różne skarby. Zajrzyjcie pod chustę i zobaczcie co się pod nią kryje.
Dzieci wyjmują spod chusty kartoniki z parami liczb i znaki matematyczne większości i mniejszości po cztery dla każdego.
Nauczyciel wydaje polecenie aby dzieci na chuście ułożyły w rzędzie kartoniki z parami liczb, porównały je i wstawiły odpowiedni znak (każde dziecko ma inne pary liczb). Dla 5- latków po cztery kartoniki z muszelkami w różnych ilościach. Dzieci mają za zadanie policzyć muszelki i powiedzieć, których jest więcej, a których mniej.

Nauczyciel informuje dzieci, że ich podróż dobiegła końca. Na zakończenie wszystkich zaprasza do zabawy z chustą.
W pozycji stojącej wszyscy trzymają chustę i robią morskie fale wznosząc ręce w górę i opuszczając w dół. Na polecenie nauczyciela dzieci wykonują zdanie np. - Pod chustą chowają się dzieci, które mają liczbę mniejszą od 10, większą od 10 itp. Zabawę powtarzamy kilka razy.
Po zabawie i położeniu chusty na podłodze nauczyciel rozkłada na niej kartoniki ponumerowane od 1 do 10. Dzieci mają za zadanie ułożyć kartoniki od największej do najmniejszej liczby. Następnie wybrane dzieci odwracają kartoniki, na których znajdują się litery i wszyscy odczytują wyraz dziękujemy.