Światowy Dzień Pluszowego Misia

Grupa: 6-latki „Jarzębinki”
Liczba dzieci podczas zajęć: 25, Liczba dzieci podczas parady misiów: 91
Zaproszony gość: Jacenty Jędrusik – aktor Teatru Rozrywki w Chorzowie

Temat: Światowy Dzień Pluszowego Misia.
Cel ogólny:
· zapoznanie z życiem niedźwiedzi brunatnych,
· zapoznanie dzieci z historią powstania pluszowego misia.
Cele operacyjne:
· Dziecko uważnie słucha tekstu czytanego na temat misiów i niedźwiedzi,
· Dziecko nabywa zainteresowania życiem niedźwiedzi brunatnych,
· Dziecko wie, że niedźwiedzie są gatunkiem chronionym,
· Dziecko uczestniczy w paradzie misiów,
· Dziecko nabywa umiejętności zabawy i pracy w zespole.
Data: 24.11.08.
Czas trwania: 1 godzina
Pomoce:
· Historia pluszowego misia,
· Encyklopedia przyrodnicza (Załącznik nr 1),
· Cz. Janczarski „Miś Uszatek i przyjaciele” - Uszatek idzie do przedszkola,
· 8 kart z Akademii Misia Haribo,
· Sylweta misia Haribo,
· Pacynka krasnala Hałabały
· Maskotki misiów przyniesione przez dzieci z domu,
· Wizytówki imion dzieci,
· 8 krążków,
· Odtwarzacz CD, płyty z piosenkami: „Jadą, jadą misie”, „Stary niedźwiedź”, „Miś i pajacyk”, płyta CD Kubuś Puchatek,
· Nagrody: żelki HARIBO, dyplomy
· Poczęstunek: miód, sok,

Opis zajęć

I . 1. ,,Niedźwiedzi uścisk”- zabawa integracyjna w kole: „Niedźwiadka uścisk przesyłam w krąg, niechaj wróci do mych rąk”.
2. Zgromadzenie dzieci przy tablicy tematycznej i zapoznanie z historią pluszowego misia poprzez rozmowę nauczycielki z pacynką krasnala Hałabały:
„Dzień dobry dzieci. Przyszedłem do was prosto z lasu bo chcę opowiedzieć historię pluszowego misia, która zaczyna się w 1902 roku. Wtedy to ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, Theodore Roosevelt, będąc na polowaniu, sprzeciwił się zabiciu młodego niedźwiadka. Świadkiem tego wydarzenia był Clifford Berryman, który uwiecznił tę historię na rysunku. Rysunek ukazał się w waszyngtońskiej gazecie, gdzie ujrzał go Morris Michton, właściciel sklepu z zabawkami. Michton wpadł na pomysł, aby wykonać kilka zabawek przedstawiających misia i zobaczyć, jak się będą sprzedawały. Jak można się domyślać, pluszowe misie sprzedawały się znakomicie. Producent zwrócił się z prośbą do prezydenta o zezwolenie nadania misiom imienia Teddy i tak się je nazywa do tej pory.
I od stu lat misie towarzyszą dzieciom na całym świecie, dodają im otuchy, pocieszają, łagodzą lęk przed samotnością.
A to mój przyjaciel miś Haribo. Opowiedział mi jak firma Haribo adoptowała trzy niedźwiedzie z Warszawskiego Ogrodu Zoologicznego – Małą, Sabinę i Grzesia. Wcześniej te niedźwiedzie ciężko pracowały w cyrku. Na pewno też zależy Wam drogie dzieci, aby niedźwiedzie i inne zwierzęta spokojnie żyły? Wiem, że bardzo dbacie o to bo należycie do Klubu Miłośników Piesków i też „adoptowaliście” pieski i kotki ze schroniska w Katowicach. A teraz, żeby bliżej poznać moich przyjaciół niedźwiedzi zapraszam wszystkie dzieci do odszukania ze mną Misia Haribo”.

II. 3. „Tropem misia Haribo” odszukiwanie w sali przez dzieci ukrytych (wcześniej przez nauczycielkę) kart z Akademii Misia Haribo. Gromadzenie się dzieci przy kolejno znalezionych kartach i omówienie naturalnego środowiska życia niedźwiedzi oraz ich odżywania w oparciu o karty i Encyklopedię przyrodniczą (Załącznik nr 1).
4. „Niedźwiedzi spacer” – zabawa ruchowa z elementami czworakowania.
5. „Niedźwiedzia zgaduj – zgadula”:
· nauczycielka na dywanie tworzy z krążków leśną ścieżkę,
· w każdy krążek wkłada odszukaną przez dzieci kartę z Akademii Misia Haribo (Jestem niedźwiedziem, Jestem pszczołą, Jestem górą, Jestem lasem, Jestem grzybem, Jestem jagodą, Jestem rybą, Jestem miodem),
· prowadząca losuje wizytówkę z imieniem dziecka,
· dzieci odczytują imię i ta osoba jest zaproszona do wzięcia karty, zagadkę przedstawia ruchem lub układa słowną do tego przedstawia jej karta, pozostałe dzieci odgadują,
· kiedy dzieci odsłonią i odgadną wszystkie zagadki z kart, prowadząca nagradza wszystkich uczestników gry żelkami HARIBO.
6. „Jadą, jadą misie” zabawa taneczna do piosenki.
7. Przybycie zaproszonego gościa aktora Jacentego Jędrusika.
8. Czytanie przez aktora bajki Cz. Janczarskiego „Miś Uszatek i przyjaciele” (Uszatek idzie do przedszkola):
· nawiązanie rozmową, że dzieci też przyprowadziły dzisiaj ze sobą swoje ulubione misie z domu,
· przedstawienie przez dzieci swoich misi: Kubuś Puchatek, Miś Uszatek, Miś Haribo, Pluszowy Miś itp.
9. Zaproszenie grupy Jarzębinek oraz dzieci z całego przedszkola na „Paradę misiów”.
10. Zgromadzenie czterech grup przedszkolnych na sali gimnastycznej.
11. „Parada misiów” prezentacja maskotek misiów przez poszczególne grupy przedszkolne w rytmie muzyki.
12. „ Misiowe tańce’’- ilustracja ruchowa do piosenek ,,Jadą, jadą misie”,,Miś i pajacyk’’, „Kubuś Puchatek – piosenki ze stumilowego lasu”.

III. 13. Podziękowanie dzieciom i gościowi za wspólną zabawę wręczenie dyplomów.
14. Zaproszenie dzieci do poszczególnych sal na poczęstunek: miód, sok Kubuś.

Załącznik nr 1

Nauczycielka opowiada wg kolejności znalezionych kart przez dzieci.

Karta „Jestem niedźwiedziem”, brunatnym - większość niedźwiadków przychodzi na świat zimą. Mama – niedźwiedzica leży w wykonanej przez siebie norze i tuli dwoje, a czasem nawet troje niedźwiedziątek. Tuż po narodzinach niedźwiadek waży tyle co kostka masła. Pod koniec kwietnia po raz pierwszy wychodzi na spacer. Przez cały czas trzyma się jednak blisko mamy. Woli podróżować na jej plecach zamiast samemu przebierać łapami. Niedźwiedziątka muszą uczyć się wielu rzeczy, dzięki temu mogą przetrwać. Pierwsza lekcja to wspinaczka, aby w razie niebezpieczeństwa uciec na drzewo.

Karta „Jestem górą”, Karta „Jestem lasem” – niedźwiedzie żyją w lasach, szykują sobie legowisko – gawrę. Może to być jama w ziemi wyścielona liśćmi, gałązkami i mchem lub jaskinia, spróchniałe pnie drzew. Nie opuszczają jej aż do wiosny. Kiedy się budzą są lżejsze prawie o 200 kg i bardzo głodne!

Karta „Jestem grzybem”, Karta „Jestem jagodą” - niedźwiedź brunatny jest wszystkożercą, lubi prawie wszystko: owoce, korzenie roślin, grzyby, żołędzie oraz ryby, jaja ptaków i mięso.

Karta „Jestem rybą” - niedźwiadki potrafią pływać od urodzenia i właściwie nie muszą się tego uczyć. Bardzo chętnie wskakują do wody. Za to z łapaniem ryb idzie im trochę gorzej. Obserwując mamę mogą się jednak nauczyć wielu sztuczek.

Karta „Jestem pszczołą”, Karta „Jestem miodem” – przysmakiem niedźwiedzi jest miód.