CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA:
Miejsce realizacji: ............
Data realizacji: ...........
Uczestnicy zajęć: kl. I
Osoba prowadząca zajęcia: ............
TEMAT: Gry i zabawy integracyjne
CELE OGÓLNE:
wzajemne poznanie się uczestników;
zwiększenie poczucia własnej wartości;
integracja uczniów poprzez stworzenie warunków do wspólnych przeżyć.
CELE OPERACYJNE:
uczeń:
ma świadomość własnej wartości;
zna imiona dzieci z grupy;
zdobywa informację o swoich kolegach i o ich zainteresowaniach;
swobodnie wypowiada się na podany temat;
potrafi słuchać ze zrozumieniem;
potrafi przeżywać pozytywne emocje płynące z zabawy;
potrafi współpracować w grupie.
METODY PRACY:
- słowna;
- praktycznego działania;
- zabawowo-zadaniowa.
FORMY PRACY:
- indywidualna;
- grupowa jednolita;
- zespołowa.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- piłka;
- kartki papieru ksero;
- kredki;
- płyta z muzyką relaksacyjną;
- odtwarzacz CD;
- tekst masażyku relaksacyjnego.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie. Zabawa integracyjna „Moje prawe miejsce jest puste”.
Dzieci i wychowawca siedzą w kręgu. Krzesełko po prawej stronie nauczyciela pozostaje puste. Nauczyciel rozpoczyna zabawę, od słów: moje prawe miejsce jest puste, proszę żeby usiadł tu ... (czyli osoba prowadząca wymienia czyjeś imię). Następnie zabawę kontynuuje dziecko, którego miejsce po prawej stronie zostało zwolnione.
Z kolei później nauczyciel przedstawia temat i cel zajęć.
2. Podawanie przedmiotów.
Uczniowie stają w kole zwróceni twarzami do siebie. Nauczyciel podaje piłkę, którą dzieci przekazują sobie tak, jakby była ona: gorąca, ciężka, brudna, lepka, krucha itp. Zmiana polecenia następuje po każdej rundzie.
3. Zabawa ruchowa „Części ciała”.
Dzieci stoją w gromadce zwrócone twarzą w stronę nauczyciela. Pokazuje on różne części ciała i nazywa je głośno. Dzieci równocześnie z nauczycielem pokazują wymienione przez niego części ciała. Co jakiś czas nauczyciel wprowadza dzieci w błąd - mówiąc np. „ręka”, pokazując nogę. Dzieci powinny wskazać prawidłową część ciała. Wygrywa dziecko, które zrobi jak najmniej błędów.
4. Zabawa „Puść - trzymaj”.
Dzieci stoją w rzędzie przodem do nauczyciela. Prowadzący rzuca piłkę po kolei do każdego dziecka wypowiadając poszczególne słowa. Na słowo „puść” - zadaniem dzieci jest złapać piłkę, natomiast na słowo „trzymaj” - dzieciom nie wolno złapać piłki. Kto popełni błąd odpada. Wygrywa osoba, która zostanie na końcu sama.
5. Zabawa integracyjna „Ludzie do ludzi”.
Uczestnicy zabawy dobierają się w pary. Osoba, która nie ma pary kontroluje wykonanie
i kieruje pracą grupy, mówiąc np. nos do nosa, plecy do pleców lub ręka do nogi. Kiedy wypowiada słowa „ludzie do ludzi” każdy z uczestników zabawy zmienia partnera (łącznie
z osobą prowadzącą, która wydaje polecenia). Osoba, która zostaje bez pary, prowadzi zabawę dalej.
6. Zwierzątko.
Nauczyciel mówi, że z pewnością każde dziecko potrafiłoby wymienić swoje ulubione zwierzę. Następnie pyta, za co dzieci lubią wybrane zwierzątka i czy zdarzyło się, że utożsamiali się z danym zwierzęciem. Dzieci siedząc w kręgu, rysują na kartkach papieru kredkami zwierzę, z którymi się identyfikują. Po wykonaniu rysunku każdy uczeń podaje sąsiadowi z prawej strony swoją ilustrację. Dzieci przyglądając się otrzymanym pracom, próbują wymienić cechy jakie posiadają przedstawione na rysunkach zwierzęta.
7. Masażyki w parach.
Uczniowie siedzą na dywanie w parach, w tle słychać muzykę relaksacyjną. W trakcie recytacji wierszyka masują plecy swojego kolegi, rysując określone kształty zgodnie z treścią rymowanki.
TEKST RYMOWANKI:
Kółko, kwadrat, mała kreska,
narysuję zaraz pieska.
Cztery nogi jak patyki,
oczy, nosek - trzy guziki.
Słońce świeci, deszczyk pada.
Smaczne kości piesek zjada.
Z kolei później następuje zamiana ról i powtórny masażyk.
8. Zakończenie.
Na zakończenie wszyscy uczestnicy zajęć stoją w kręgu trzymając się za dłonie przy splecionych rękach. Wychowawca wypowiada zdanie: „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niechaj powróci do mych rąk”, po czym lekko ściska rękę osoby stojącej po prawej stronie. Każdy kto otrzymuje uścisk dłoni, przekazuje go następnej osobie, tak aby ta „iskierka” powróciła do prowadzącego.
Po zabawie nauczyciel dziękuje wszystkim uczniom za udział w zajęciach.