Mój wymarzony zawód - rozmowa na podstawie ilustracji i własnych doświadczeń dzieci

Grupa: 5- latki
Prowadząca: Justyna Jarocka

Temat zajęć: „Mój wymarzony zawód”- rozmowa na podstawie ilustracji i własnych doświadczeń dzieci.

Cele ogólne:
- wzbogacenie słownictwa o wyrazy związane z nazwami zawodów: księgowy, krawiec, bibliotekarka,
- kształtowanie umiejętności tworzenia dłuższych wypowiedzi na temat zawodów,
- rozbudzanie zainteresowań pracą zawodową rodziców,
- wdrażanie dzieci do szanowania pracy wykonywanej przez innych ludzi,

Cele szczegółowe (dziecko):
- wzbogaca swoje słownictwo o wyrazy związane z nazwami zawodów: księgowy, krawiec, bibliotekarka,
- tworzy dłuższe wypowiedzi na temat zawodów,
- interesuje się pracą zawodową rodziców,
- szanuje prace wykonywaną przez innych ludzi

Metody:
- czynne (met. zadań stawianych dziecku);
- słowne (rozmowy, objaśnienia).

Formy:
- zbiorowa
- indywidualna

Pomoce dydaktyczne: piłka, pudełko, długopis, kalkulator, metr krawiecki, nożyczki, łyżka, książka, kredki, KK.

Przebieg zajęcia:
I Część wstępna
1. „Witam wszystkich, którzy...”- zabawa w kręgu na powitanie.
Nauczyciel wita dzieci, kierując do nich różne zdania. Dzieci, które czują się powitane, klaskają w dłonie trzy razy. N. mówi do dzieci: Witam wszystkich, którzy: potrafią policzyć do ośmiu, wymienić słowa rozpoczynające się głoską j, znają zawody swoich rodziców, lubią malować farbami, lubią słuchać muzyki.
2. „Mój wymarzony zawód”- rozmowa.
Dzieci siedzą w kręgu i rzucają do siebie piłkę. Osoba trzymająca piłkę w dłoniach opowiada, co chciałaby robić w przyszłości, jaki zawód chciałaby kiedyś wykonywać.

II Część główna
3. „Atrybuty”- zabawa dydaktyczna.
Dzieci za pomocą dotyku próbują odgadnąć, jaki przedmiot umieszczony jest w pudełku. 
Po odgadnięciu dopasowują przedmiot do zawodu, w którym może być wykorzystywany, np.: 
Długopis- pisarz, 
Kalkulator- księgowy, 
metr krawiecki- krawiec, 
nożyczki- fryzjer, 
łyżka- kucharz, 
książka- bibliotekarka.

4. „Czego brakuje?”- zabawa rozwijająca spostrzegawczość.
Nauczyciel układa przedmioty z poprzedniej zabawy przed dziećmi, po czym prosi, żeby dzieci zamknęły oczy, a on w tym czasie chowa jeden przedmiot. 
Dzieci po otwarciu oczu mówią, jakiego przedmiotu brakuje, dzielą jego nazwę na sylaby, wyodrębniają głoskę w nagłosie.

5. „Prawda czy fałsz?”- zabawa dydaktyczna. 
Gdy dzieci usłyszą sformułowanie prawdziwe- podskakują, gdy usłyszą sformułowanie fałszywe- przykucają. Nauczycielka mówi zdania typu: 
Kasjerka obcina ludziom włosy.
Kucharz pracuje w restauracji.
W kiosku pracuje aptekarka.
Bibliotekarka sprzedaje książki.
Nauczyciel uczy w szkole itd. 
Dzieci poprawiają błędne zdania.

6. „Jaki to zawód”- zabawa ruchowo- naśladowcza

Wybrane przez nauczyciela dziecko przedstawia ruchami i mimiką czynności osób wykonujących zawód wybrany przez siebie

III Część końcowa
7. Podsumowanie zajęć.
Nauczyciel mówi do dzieci: Przypomnijmy sobie jakie poznaliście dziś zawody dotąd Wam nie znane? Dzieci wymieniają wszystkie zawody.
Nauczyciel prosi, aby każde chętne dziecko powiedziało, jakie zawody wykonują ich rodzice i powiedziało, czy zna jakieś szczegóły na temat tego zawodu. ????