Gdzie są kropki dla biedronki - rozwijanie umiejętności rachunkowych u dzieci wg koncepcji prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej

Cele ogólne:
-doskonalenie pamięci poprzez zapamiętanie powtarzającego się ciągu zadań
-sprawne posługiwanie się liczebnikami głównymi

Cele szczegółowe:
-gromadzi doświadczenia w liczeniu , przelicza elementy
-skupia uwagę na poleceniach nauczyciela
-ilustruje piosenkę ruchem
-stosuje się do umów i regół w zabawach
-ćwiczy proces mimowolnego zapamiętania

Metody pracy:
-słowna- wiersz, piosenka
-oglądowa- pokaz, obserwacja
-czynna- zadań stawianych dziecku
- aktywna

Forma pracy: z całą grupą, zespołowa, indywidualna
Środki dydaktyczne- magnetofon, płyta CD, ilustracje mieszkańców łąki, kropki biedronki, listy, niebieski materiał, kamienie, kawałek drewna, talerze – biedronki (pomalowane przez dzieci ), sylwety motyla.

Przebieg:

Wstęp:

1. Przywitanie piosenką „Przyleciała pszczoła” -ilustrowanie ruchem treści piosenki.

2. Burza mózgów-„Jakie owady możemy spotkać na łące?”- dz. podchodzi i pokazuje ilustracje z danym mieszkańcem łąki

Część główna:

3. Wiersz ,, Jak biedronka zgubiła kropki?”

W poniedziałek bardzo rano pierwsza kropka wpadła w siano
Drugą kropką wiatr we wtorek grał w siatkówkę nad jeziorem
W środę kos dał swoim dzieciom do zabawy kropkę trzecią
W czwartek czwarta z siedmiu kropek w świat ruszyła autostopem
Piąta kropka w piątek rano wpadła w studnię murowaną
Szóstą kotek wziął w sobotę i nie oddał jej z powrotem
A ta siódma przy niedzieli spadła w mieście z karuzeli.

(podczas wiersza odpinanie kropek i przeliczanie)
Nauczyciel zadaje pytania:
- Kto jest bohaterem wiersza?
- Co przydarzyło się biedronce?
- Ile kropek zgubiła biedronka?

4. „Jak pomóc biedronce?”- zajęcia w zapamiętywaniu ciągu zdarzeń, opowiadanie z powtarzającym się motywem.
Dzieci siedzą na dywanie w ciasnym kole, ręce trzymają oparte o plecy sąsiada – naradzają się jak mogą pokonać trudności, aby pomóc odnaleźć kropki biedronce. Nauczyciel opowiada, dzieci spontanicznie włączają się powtarzając te same sekwencje:

„Musimy naradzić się jak pomóc biedronce odnaleźć kropki – naradzają się, pocierając dłońmi plecy sąsiada i wypowiadając w skupieniu – rade, rade, rade..... Już wiem!
Pójdziemy na łąkę zapytać motyla. Idą.
Przez wodę- plum, plum, plum,
Przeskakując po kamieniach – skok, skok, skok,
Po skrzypiącym mostku – skrzyp , skrzyp, skrzyp,
Spotkali motyla. Motylku powiedz nam czy nie widziałeś kropek biedronki? Niestety nie pomogę Wam, latam tu i tam , ale kropek nie widziałem.” (list) Wracają do domu:
Po skrzypiącym mostku – skrzyp, skrzyp, skrzyp
Przeskakując po kamieniach – skok, skok, skok
Przez wodę- plum,plum, plum
Wrócili. Naradzają się znowu- rade, rade, rade... Już wiem! Pójdziemy raz jeszcze i zapytamy pszczołę. Idą ... jw. „
Dalszy ciąg zabawy podobny przebieg. Nauczycielka dba o to, aby dzieci włączyły się w powtarzanie tych samych sekwencji np.; przez zawieszenie głosu w odpowiednim momencie. Ostatni „doradca” to żaba znad strumyka , która widziała kropki na dnie stawu, ale pomoże dzieciom tylko wtedy gdy po powrocie do domu zaśpiewają o niej piosenkę . Dzieci podziękowały żabce i szybko wróciły do domu.
„Jesteśmy żaby aby” śpiewanie fragmentu piosenki
Oddanie biedronce kropek.

5. „Kropki dla biedronki”- przybliżenie określenia „tyle samo”

6. Dzieci dostały od żabki kropki, siadają przed dywanikami, pod którymi każdy ma sylwetę biedronki. Nauczyciel demonstracyjnie umieszcza kropki na skrzydłach biedronki po jednej, do pięciu kropek na każdym skrzydle (dzieci starsze), do trzech kropek na skrzydle – dzieci młodsze , zadając sobie pytanie czy jest tyle samo na każdym skrzydle, głośno przelicza, stwarza sytuacje braku równoliczności aktywizując spostrzeżenia dzieci. Dzieci układają na swoich biedronkach kropki, tak by na każdym skrzydle było po tyle samo.

7. „Łąka”- malowanie linii pastelami wg metody Dziamskiej- praca w zespołach.
Na zajęciach popołudniowych dzieci pokolorują i przykleją mieszkańców łąki oraz dorysują polne kwiaty. Wykorzystanie zegara daltońskiego oraz sygnalizatora świetlnego.
8. „Zoom”- zabawa ewaluacyjna. Na słowo „zoom” dzieci podnoszą kciuki: do góry – jeśli podobały się zajęcia bądź do dołu - jeśli zajęcia się nie podobały.