Scenariusz zajęć rewalidacyjnych

Rewalidacja osób z głębokim upośledzeniem – zajęcia indywidualne – scenariusz.

Zaburzenia percepcji somatycznej – obszar skóry.

Temat: ,,Dotknij mnie tak jak lubię.”

Cel główny: Stymulacja czuciowa obszaru pleców, nóg, stóp, palców, dłoni i głowy.

Cele operacyjne:
o Dziecko reaguje na zmianę natężenia bodźca (mocno/delikatnie)
o Dziecko na zmianę rodzaju bodźca (szorstkie/miękkie).
Metody:
o Słowna - w oparciu o wiersz pt. ,,Idzie, idzie...” z ksiązki pt,,Wierszyki na dziecięce masażyki."
o Metoda wzajemnych relacji na bazie doznań czuciowych;
o Relaksacji – z wykorzystaniem elementów masażu klasycznego.
Środki dydaktyczne:
Płatki waty lub miękki, delikatny ręcznik, może być również kawałek tkaniny polarowej;
Ostra ściereczka(czysta myjka do garnków lub drobny papier ścierny do drewna lub szorstkie rękawiczki kąpielowe );
Oliwka do masażu, płyta z muzyką relaksacyjną.

Przebieg zajęć:

Część wstępna:
(dziecko leży na plecach)
1) Powitanie: – Witaj Jasiu, witaj Jasiu;
Jak się masz, jak się masz?
Witam Cię serdecznie, witam Cię serdecznie,
Ty mnie znasz, Ty mnie znasz.
Nauczyciel/terapeuta śpiewa..( 1 raz, na melodię... ,,Panie Janie...”) najpierw cicho później głośno - trzymając dziecko za rękę obserwuje jego reakcje. Przez cały czas, spokojnym głosem, oznajmia dziecku co będzie robić(wyjaśnia kolejne czynności). W tle cicha muzyka relaksacyjna.

Zajęcia właściwe:
1) Dostarczamy dziecku bodźców czuciowych. Cały czas wnikliwie obserwując jego reakcję stosujemy bodźce naprzemienne np. szorstkie / miękkie (szorstka ściereczka / miękki materiał lub płatek waty) gładzimy stopy dziecka, ręce, skronie, buzię. Obserwujemy dziecko,a te bodźce, które sprawiają dziecku przyjemność zastosujemy dodatkowo na zakończenie.
2) Przekręcamy dziecko na brzuch. Recytując wiersz ,,Idzie, idzie’’ dostarczamy dziecku nowych bodźców, zmieniając ich natężenie np. mocno / delikatnie.
Wiersz ,,Idzie, idzie”:
(Dziecko leży na brzuchu, my spacerujemy palcami po jego plecach – wzdłuż kręgosłupa - ,,dużymi krokami” mówiąc:)
Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga,
(następnie chwytamy dziecko za obie nogi i mówimy:)
A tu ... noga!
( następnie wędrujemy po nodze dwoma palcami w kierunku stopy, stawiając drobne kroczki mówiąc:)
Idzie , idzie malec, malec, malec,
( następnie chwytamy dziecko za palce obu nóg mówiąc:)
A tu ...palec!
( następnie delikatnie, lecz zdecydowanie, naciskamy plecy dziecka dłońmi zwiniętymi w pięści- na przemian-mówiąc:)
Idzie, idzie koń, koń, koń,
( następnie chwytamy dziecko za dłonie mówiąc:)
A tu ... dłoń!
( następnie szybko muskamy dłoń dziecka opuszkami palców mówiąc:)
Leci, leci sowa, sowa , sowa,
(następnie ostrożnie, oburącz chwytamy głowę dziecka i głaszczemy je po włosach mówiąc:)
A tu ... głowa!
( na zakończenie tego etapu powtarzamy te bodźce( lub bodziec), które, w wyniku obserwacji- sprawiły dziecku przyjemność)
Zakończenie zajęć:
1) Dziecko leży na plecach
2) Muzyka relaksacyjna w tle
3) W ręce wcieramy niewielką ilość oliwki
4) Stosujemy wybrane elementy masażu klasycznego – ruch posuwisty wewnętrzną stroną dłoni lub grzbietem- ugniatanie, można dodać również głaskanie.
5) Na pożegnanie nucimy lub recytujemy ( ponownie na melodię ,,Panie Janie..”)np.:
Żegnaj Jasiu, żegnaj Jasiu
Nadszedł czas, nadszedł czas.
Żegnam Cię serdecznie, żegnam Cię serdecznie
Bo już czas, bo już czas.

Literatura
1) ,,Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki.” opracowanie Marta Bogdanowicz: Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2007.
2) Metody rewalidacji dzieci głęboko upośledzonych - portal www.pedagogika.com