Jesteśmy różni, lecz równie ważni

JESTEŚMY RÓŻNI, LECZ RÓWNIE WAŻNI.

Cele ogólne:
• Kształtowanie postaw akceptacji i tolerancji oraz poszanowania praw innych.
• Wdrażanie do wyrażania szacunku wobec innych osób.
• Kształtowanie poczucia własnej wartości jako osoby.
Cele szczegółowe (operacyjne), dziecko:
• bierze udział w zabawach ruchowych i integracyjnych
• słucha opowiadania
• odpowiada na pytania nauczyciela, formułując zdania
• współdziała w grupie
• śpiewa, tańczy do rytmu muzyki,
• podaje swoje skojarzenia ze słowem tolerancja
• ogląda zdjęcia różnych dzieci , dostrzegając ich charakterystyczne cechy
• opisuje wygląd swoich rówieśników

Metody pracy:
• słowne: rymowanka, opowiadanie, pogadanka
• oglądowe: zdjęcia
• czynne: zabawy integracyjne, zabawa ruchowa, układanie obrazka z pociętych elementów
• aktywizujące: burza mózgów

Formy pracy: zbiorowa, grupowa
Pomoce dydaktyczne:
• opowiadanie D. Niewoli „Chcę mieć przyjaciela” z obrazkami,
• miś i symbole uczuć
• muzyka na pendrive
• puzzle do ułożenia
• piłeczka
Przebieg zajęć:
1. „Przyjacielski krąg”- zabawa integracyjna.
Dzieci wspólnie z nauczycielem wypowiadają słowa rymowanki i naśladują wykonywane przez niego gesty:
Stoimy ramię przy ramieniu, (Dzieci tworzą krąg, trzymają się za ręce),
Możemy być wielcy w okamgnieniu, (unoszą złączone ręce, stoją na palcach,)
Możemy być także mali, (opuszczają ręce, przykucają,)
Ale nigdy nie będziemy sami . (Przekazują uścisk sąsiadowi.)
2„Chcę mieć przyjaciela” – opowiadanie Doroty Niewoli z wykorzystaniem zabawek: pajaca i misia.
Treść opowiadania: Mam na imię Nosalek. Tak nazwały mnie przedszkolaki, bo mój ogromny czerwony i wesoły nochal sterczy tak jak u Pinokia. Jestem Pajacem i zajmuję miejsce na największej wersalce w przedszkolnym kąciku lalek. Obok mnie mieszka misio- Krzysio, który ma oczy z guzików – jedno zielone, a drugie granatowe. Powiem Wam w sekrecie, że Krzyś był kiedyś bardzo smutnym misiem. Siedział tak sobie na wersalce i siedział. I nikt nie chciał się z nim bawić. Dziewczynki tuliły lalki w pięknych sukienkach, woziły je wózkami na spacery i karmiły plastelinowymi ciasteczkami. Chłopcy byli zajęci budowaniem garażów i autostrad dla samochodów, a miś – siedział na tej swojej wersalce i wzdychał – Kiedy ktoś mnie przytuli?. Raz nawet odważył się i wyszeptał
– Basiu, zabierz mnie na spacerek. Ale dziewczynka albo nie usłyszała, albo nie miała ochoty spacerować.
– To przez te twoje śmieszne oczy – mówiły lalki – Jedno inne , drugie inne!
– Ale przecież serduszko mam takie samo jak wszystkie misie: pluszowe – szeptał Krzyś i wycierał smutne łezki, które kapały z guzikowych oczu. Nawet lalki nie chciały z nim rozmawiać.
Właśnie wtedy do przedszkolnej sali przyszedłem ja – Nosalek. Posadzono mnie obok misia- Krzysia, który uśmiechnął się do mnie i nieśmiało spytał –
– Będziemy przyjaciółmi?
– No pewno!- krzyknąłem uradowany, bo też bardzo chciałem mieć przyjaciela.
– Naprawdę? – pytał zdziwiony Krzyś- bo ja mam takie śmieszne oczy.
– A ja – mam duży nos – roześmiałem się.
Chwyciłem misia za pluszową łapkę. Mocno, ile tylko miałem siły.
1. Rozmowa na temat treści utworu.
1. a) Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela: Kim jest Nosalek? Kto mieszka obok pajacyka? Dlaczego miś był kiedyś smutny? Z jakiego powodu nikt nie lubił Krzysia? Kto został przyjacielem misia? Jak wygląda miś i pajacyk? Czy pajacykowi przeszkadzają śmieszne oczy misia? Czy Krzysiowi przeszkadza duży nos pajacyka? Czy pajacyk dobrze zrobił, że polubi misia? Czy wy czasami jesteście smutni? Czy dobrze jest mieć przyjaciela?
Sformułowanie wniosku –Każdy z nas jest inny, ale wszyscy potrzebujemy przyjaciela.
3. Mały teatrzyk w wykonaniu dzieci:

Misiu, misiu kocham Cię,
Misiu, misiu przytulę Cię,
Misiu, misiu powiem Ci dzień dobry,
Misiu, podaruje Ci kwiatek na szczęście,
Misiu poczesze Cię troszeczkę,
Misiu dam Ci moją ulubioną zabaweczkę,
Misiu, misiu przyszyję Ci łąpeczkę,
Misiu, misiu uśmiechnij się...
Misiu chodź wspólnie pobawimy się....

Wszystkie dzieci: Miś teraz przyjaciół ma, w naszym przedszkolu jest równie ważny Jak Ty i Ja. Nie ważny wygląd , nie ważne pochodzenie...... - ważne że również może być przyjacielem !!!
4.Szukam przyjaciela – zabawa ruchowa do muzyki „Nie chcę cię , nie chcę cię znać...
Dzieci poruszają do muzyki dobierając się w pary. Właściwą rączką łapią kolegę za jego rękę i tańczą do rytmu w muzyce.
5. Ćwiczenie integrujące grupę
Dzieci siedzą w kręgu. Jedno z dzieci dostaje od nauczyciela piłeczkę. Prowadzący mówi do dziecka: „Jestem podobny do ciebie, bo ...”. Dzieci podają sobie piłeczkę i mówią w czym są do siebie podobne.
6. Układanie obrazka podzielonego na części przedstawiającego tolerancje, akceptacje kogoś innego ze względu na kolor skóry, niepełnosprawność itp...

Na koniec zajęć sformułowanie wniosku: Każdy jest wyjątkowy- chodź wygląda inaczej