Jesteśmy różni, lecz równie ważni. Scenariusz zajęć o tolerancji

SCENARIUSZ ZAJĘĆ OBSERWOWANYCH

Osoba prowadząca: Paulina Kubiak
Data: 31.05.2023r.
Podstawa programowa: 3.1, 3.2, 3.4, 3.5,3.6, 1.5, 2.2, 4.2, 4.4,

Temat zajęć: „Jesteśmy różni, lecz równie ważni”.
Cele główne:
• Kształtowanie postaw akceptacji i tolerancji oraz poszanowania praw wobec dziecka z migracji.
• Dostrzegają różnice i podobieństwa miedzy dziećmi.
• stworzenie pozytywnego klimatu w grupie i zacieśnienie więzi w grupie.

Cele szczegółowe
dziecko:
• Kształtuje szacunek i życzliwość do innych dzieci.
• Rozwija umiejętność lepszego rozumienia i uszanowania odmiennych poglądów, tradycji, sposobu życia.
• Rozwija poczucie akceptacji siebie i swoich kolegów.
• Trenuje umiejętności działania i współdziałania w grupie poprzez zabawy.
• Ocenia swoje zachowanie wobec przyjętych w grupie norm i zasad.

Metody:
czynne: zadań stawianych dziecku
słowne: żywego słowa oraz objaśnienia
oglądowe: obserwacji i pokazu

Formy organizacji:
zbiorowa, grupowa, indywidualna

Środki dydaktyczne:
ilustracje przedstawiające dzieci z różnych stron świata, utwór „Jesteśmy dziećmi”, flamastry, kredki, karty pracy w grupach, opaska na oczy, karty z obrazkami do zabawy,

Przebieg zajęć:

1. „Miłe słowo do sąsiada”- zabawa słowna integrująca grupę.
Dzieci siedzą w dużym kole. Wybrane dziecko wita się z kolegą po prawej stronie mówiąc mu coś miłego (za co go lubi, co w nim lubi), następnie jest to przekazywane dalej.

2. „Rozkoduj to!” – praca w grupach
Zadaniem dzieci jest rozkodowanie liter tworzących wyraz, a następnie zapisanie go w wyznaczonym miejscu.

3.„Co to jest tolerancja?” – burza mózgów. Dzieci podają swoje skojarzenia.
Oglądanie zdjęć ludzi o różnym kolorze skóry, o różnych cechach zewnętrznych, niepełnosprawnych oraz zdjęcie koleżanki z grupy (dziecko z Ukrainy). Rozmowa na temat różnic i podobieństw między ludźmi. Sformułowanie wniosku:
Każdy jest inny, każdy wyjątkowy.
Słowa: gorszy, lepszy - wyrzuć ze swej głowy.
Niechże każdy sobie myśli, mówi, żyje po swojemu,
Pod warunkiem, że nie robi tym krzywdy drugiemu.

4. „Szukam przyjaciela, który tak jak ja” — śnieżna kula.
Gdy gra muzyka dzieci wesoło biegają po sali, na przerwę w muzyce dzieci dobierają się w pary losowo. Prowadząc rozmowę próbują ustalić, jakie mają wspólne cechy, zainteresowania, a co ich różni. Następnie pary łącząc się tworzą czwórkę lub szóstkę.
W wersji trudniejszej dzieci łączą się w pary na zasadzie:
- znajdź kogoś, kto ma taki sam kolor włosów jak ty,
- znajdź kogoś, kto ma nos taki jak ty itd.

5.„Ja mam, kto ma?” – gra integracyjna
Każde z dzieci otrzymuje kartę. Gracz rozpoczynający zabawę mówi przedmiot znajdując się na swojej karcie, a następnie zadaje pytanie: „Kto ma...? i opisuje przedmiot na dolnej części.

6. „Przewodnik” – zabawa w parach
Dzieci dobierają się dwójkami. Jedno z dzieci ma zawiązane oczy. Przewodnik prowadzi niewidomego po sali tak, żeby omijać inne pary. Niewidomy musi zaufać prowadzącemu. Zabawa ma na celu rozwijanie umiejętności nawiązywania kontaktów.

7. „ Nasza grupa” – praca plastyczna.
Na stole leży długi arkusz papieru i flamastry. Zadaniem dzieci jest stworzenie obrazu, na którym znajdą się wszystkie dzieci z grupy, które trzymają się za ręce. W tle utwór „Jesteśmy dziećmi”
8. Podsumowanie zajęć. Dzieci oceniają swoje zachowanie w kontekście podjętych czynności, zadań oraz przyjętych norm.