Program nauczania szkoły muzycznej I st. Przedmiot główny - klarnet

PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I st.
w Chojnicach

PROGRAM  NAUCZANIA SZKOŁY MUZYCZNEJ I STOPNIA

PRZEDMIOT GŁÓWNY  - KLARNET
PIERWSZY ETAP EDUKACYJNY
autor: Maciej Nowakowski

Podstawa programowa:

Program nauczania zgodny z Rozporządzeniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego  z dnia 14 sierpnia 2019 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach szkolnictwa artystycznego w publicznych szkołach artystycznych ( Dz. U. z dnia 28.08.2019 r. poz. 1637)

CHOJNICE 2023

WSTĘP

Program nauczania dla przedmiotu głównego KLARNET, przeznaczony jest dla pierwszego etapu edukacyjnego. Został opracowany przez mgr Macieja Nowakowskiego dla uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej I st. w Chojnicach zgodnie z założeniami pierwszego etapu edukacyjnego, zawartymi w aktualnie obowiązujących aktach prawnych. Opracowany na podstawie nowej podstawy programowej kształcenia w zawodach szkolnictwa artystycznego w publicznych szkołach artystycznych.

Program zawiera cele edukacyjne i treści nauczania, sposoby ich realizacji, jak również wykaz umiejętności uczniów, nabytych na pierwszym etapie kształcenia. Zawarta w programie literatura stanowi jedynie propozycję, gdyż o jej ostatecznym doborze decyduje nauczyciel przedmiotu.

Niniejszy program ma pomóc nauczycielowi w pracy zarówno z uczniami bardzo zdolnymi, jak i uczniami o mniejszych predyspozycjach do kształcenia muzycznego. Program został dostosowany do indywidualnych potrzeb i możliwości uczniów. Podczas indywidualnych zajęć lekcyjnych nauczyciel może dopasować program nauczania oraz metody nauczania do potencjału i zaawansowania poszczególnych uczniów. Efektem pracy powinno być nauczenie podstaw gry na klarnecie, rozbudzenie wrażliwości muzycznej, poczucia estetyki, a także zamiłowania do muzyki oraz przygotowanie najzdolniejszych absolwentów do kontynuowania nauki na kolejnym etapie edukacyjnym w szkołach muzycznych II stopnia.

I. CELE KSZTAŁCENIA - WYMAGANIA OGÓLNE

1. KSZTAŁCENIE WIEDZY I ROZWIJANIE ZAINTERESOWANIA MUZYKĄ

Uczeń zdobywa wiedzę z zakresu zasad muzyki i notacji muzycznej. Rozwija uzdolnienia muzyczne stosownie do wieku i predyspozycji.

2. OPANOWANIE PODSTAWOWYCH UMIEJĘTNOŚCI GRY NA INSTRUMENCIE

Uczeń poznaje możliwości techniczne instrumentu i prawidłowy sposób wydobywania dźwięków na klarnecie.

3. WYKORZYSTANIE NABYTEJ WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI W PRAKTYCE

Uczeń realizuje projekty artystyczne w zakresie swojej specjalności – indywidualnie i w pracy zespołowej.

4. PRZYGOTOWANIE DO WYSTĘPÓW PUBLICZNYCH

Uczeń posiada niezbędne umiejętności w zakresie występów publicznych. Chętnie uczestniczy w życiu muzycznym i kulturalnym, bierze udział w audycjach szkolnych i koncertach pozaszkolnych.

II. CELE KSZTAŁCENIA - WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE

1. KSZTAŁCENIE WIEDZY I ROZWIJANIE ZAINTERESOWANIA MUZYKĄ

Uczeń:
uczęszcza na koncerty, słucha muzyki z nagrań i interesuje się kulturą;
zna podstawową literaturę przeznaczoną na klarnet;
zna w stopniu podstawowym historię swojego instrumentu;
gra wyznaczone przez pedagoga (z uwzględnieniem własnych upodobań) utwory o zróżnicowanym charakterze;
muzykuje w zespole, ucząc się jednocześnie współpracy i odpowiedzialności;
zna i stosuje podstawowe pojęcia i terminy muzyczne, w szczególności: dźwięk, melodia, harmonia, rytm, agogika, metrum, artykulacja, dynamika, tonacja, gama, pasaż, akord;
w pracy nad utworami oraz podczas rozmów o muzyce wykorzystuje poznaną wiedzę na temat epok, stylów i kompozytorów;
wykazuje zainteresowanie grą na instrumencie;
potrafi wykorzystać umiejętności i wiedzę zdobytą w procesie kształcenia w szkole muzycznej I stopnia w kształtowaniu swojej osobowości.

2. OPANOWANIE PODSTAW GRY NA INSTRUMENCIE

Uczeń:
zna budowę i zasady konserwacji instrumentu;
samodzielnie składa i rozkłada instrument;
samodzielnie dobiera, oznacza i zmienia stroik, przymocowuje go ligaturą do ustnika;
zna podstawy techniki oddechu i zadęcia, niezbędne do dalszego rozwoju;
utrzymuje prawidłową postawę podczas gry, trzyma instrument pod odpowiednim katem oraz poprawnie układa ręce i palce;
zna i stosuje podstawowe rodzaje artykulacji, w szczególności: legato i non-legato;
zna i stosuje podstawowe określenia dynamiczne, takie jak: piano, mezzopiano, mezzoforte, forte, crescendo, decrescendo;
prawidłowo odczytuje i realizuje oznaczenia tempa;;
prawidłowo realizuje struktury rytmiczne w wykonywanych utworach;
potrafi samodzielnie lub z pomocą nauczyciela nastroić instrument oraz wydobyć właściwą intonację;
dysponuje biegłością palcową, umożliwiającą mu wykonanie wybranych utworów;
zna zasady notacji muzycznej;
dba o estetykę wykonania – jest wrażliwy na jakość techniczną i artystyczną dźwięku.
kontroluje i właściwie prowadzi strumień powietrza;

3. WYKORZYSTANIE NABYTEJ WIEDZY I UMIEJETNOŚCI W PRAKTYCE

Uczeń:
samodzielnie i bezbłędnie odczytuje zapis nutowy, dostosowany do jego możliwości; uwzględnia oznaczenia metro rytmiczne, dynamiczne i agogiczne;
interpretuje utwory pod kierunkiem pedagoga, zgodnie z kanonami stylu i formy muzycznej; wyraża emocje i wydobywa charakter utworu;
samodzielnie i efektywnie ćwiczy, korygując popełniane błędy;
poprawnie wykonuje z pamięci wyznaczony przez pedagoga zakres materiału;
jest przygotowany do gry z akompaniamentem i w zespołach kameralnych;
muzykuje w zespole, ucząc się jednocześnie współpracy i odpowiedzialności.

4. PRZYGOTOWANIE DO WYSTĘPÓW PUBLICZNYCH

Uczeń:
stara się odpowiedzialnie przygotować do występów publicznych;
rozwija umiejętności koncentracji przed występem i podczas gry przed publicznością;
dokonuje prawidłowej analizy własnej gry;
bierze udział w popisach szkolnych i koncertach okolicznościowych;
czynnie uczestniczy w życiu kulturalnym.

III. TREŚCI NAUCZANIA W POSZCZEGÓLNYCH KLASACH I REPERTUAR

Klasa I c. 4, I c. 6

Zagadnienia teoretyczne:
-znajomość podstawowych wiadomości z historii instrumentu,
-znajomość budowy instrumentu (nazwy poszczególnych części) oraz zasad konserwacji,
-zapoznanie ucznia z istotą transpozycji dźwięków klarnetu B.

Zagadnienia pedagogiczne:
-kształtowanie nawyku samokontroli podczas codziennych ćwiczeń w domu,
-kształtowanie umiejętności świadomego ćwiczenia i korekty własnych błędów,
-kształtowanie umiejętności oceny swojej gry ze świadomością wszystkich jej pozytywnych i negatywnych aspektów,
-zaznajomienie ucznia z podstawowymi elementami obycia estradowego.

Zagadnienia praktyczne:
-higiena pracy klarnecisty
-opanowanie prawidłowego oddechu przeponowo-żebrowego przy jednoczesnym dążeniu do jego maksymalnej naturalności,
-wykształcenie prawidłowego zadęcia w powiązaniu z umiejętnością świadomej regulacji napięcia mięśni ust,
-opanowanie prawidłowej postawy przy grze na stojąco i siedząco,
-opanowanie prawidłowego trzymania instrumentu oraz ułożenia rąk podczas gry,
-kształtowanie dźwięku – dźwięki długowytrzymywane,
-kształtowanie artykulacji legato i non legato – ćwiczenia,
-prowadzenie prostej frazy muzycznej,
-podstawowe zagadnienia teoretyczne (wysokości i wartości nut, znaki przykluczowe, interwały, proste określenia artykulacyjne i dynamiczne),
-umiejętność gry pamięciowej,

Szkoły, ćwiczenia, etiudy:
T. Hejda - Szkoła na klarnet, cz. I (PWM)
A. Brzozowski Szkoła na klarnet (CEA, Warszawa)
L. Lic - Popularna szkoła na klarnet (PWM)
L. Kurkiewicz - Wybór etiud i ćwiczeń na klarnet (PWM)
H. Klose - Parte I (A. Leduc, Paris)
Chris Allen - Progressive Studies For Clarinet – Book I (The Associated Board Of The Royal Schools Of Music)
Jacques Lancelot - 20 Etudes Faciles (Gerard Billaudot Editeur)

Utwory solowe:
Klarnecik dla dzieci - Zbiór łatwych utworów na klarnet (opr. J. Nyc)

Utwory solowe z towarzyszeniem akompaniamentu mechanicznego – Audio CD
- Classics Play Along For Clarinet - (Wonderland Music Company)
- Ecute je jove-J.M.Fessard

Utwory solowe z towarzyszeniem fortepianu:
- I. Wyczyński – Łatwe utwory (PWM)
- P. Weston - First Clarinet Album (Schott, London)
- H. Klose - My First ( Carl Fischer, New York)
- Chrestomatija – ( W. Błok, I. Mozgowienko, Muzyka Moskwa)

Utwory kameralne:
- T. Hejada – duety (Szkoła na klarnet cz.I, PWM)
- L. Kurkiewicz – Wybór etiud i ćwiczeń cz. I – duety (PWM)

Klasa II c. 4, II i III c. 6

Zagadnienia teoretyczne:
-przyswojenie podstawowych wiadomości o wykonywanych utworach, ich twórcach, stylu i czasie powstania

Zagadnienia pedagogiczne:
-nauka pełnej koncentracji podczas występu oraz wskazanie metod ograniczania tremy,
-zaznajomienie ucznia z podstawowymi elementami obycia estradowego.

Zagadnienia praktyczne:
-kontrola prawidłowego oddechu,
-kontrola zadęcia,
-kontrola prawidłowej postawy podczas gry i układu rąk i palców,
-kształtowanie dźwięku – dźwięki długowytrzymywane,
-kształtowanie artykulacji legato i non legato – ćwiczenia,
-opanowanie skali instrumentu (e -e3),
-uwrażliwienie ucznia na znaczenie frazowania, artykulacji, agogiki i dynamiki dla wyrazu muzycznego utworu,
-umiejętność świadomego operowania zmianami napięcia mięśni ust w celu korygowania intonacji,
-umiejętność samodzielnego i bezbłędnego odczytania tekstu nutowego,
-umiejętność prawidłowego odczytania a vista łatwych utworów w wolnym tempie z uwzględnieniem precyzji rytmicznej,
-rozwijanie umiejętności gry z pamięci ze wskazaniem różnych metod zapamiętywania utworu,
-sposoby ćwiczenia oraz świadomego korygowania błędów.

Szkoły, ćwiczenia, etiudy:
T. Hejda - Szkoła na klarnet, cz. I (PWM)
A. Brzozowski Szkoła na klarnet (CEA, Warszawa)
L. Lic - Popularna szkoła na klarnet (PWM)
L. Kurkiewicz - Wybór etiud i ćwiczeń na klarnet (PWM)
H. Klose - Parte I (A. Leduc, Paris)
Chris Allen - Progressive Studies For Clarinet – Book I (The Associated Board Of The Royal Schools Of Musiic)
Jacques Lancelot - 20 Etudes Faciles (Gerard Billaudot Editeur H. Klose - Methode Complete (Leduc)
J. N. Crocq – Le Debiutant (Paris)

Utwory solowe z towarzyszeniem fortepianu:
- I. Wyczyński - Łatwe utwory (PWM)
- P. Weston – First Clarinet Album (Schott, London)
- B. Kalman – Małe utwory koncertowe (Editio Budadeszt)
- M. Niziurski – Suita dziecięca (PWM)
- Cz. Grudziński – Wariacje (PWM)Easy
- H. Klose – My First (Carl Fischer, New York)
- F. Chopin - Etiuda
- C. Saint-Saince- Romanze
- G. Faure – Pavane (D. Bruce, B. A. M. Mus))
- C. Frank – Powolny Taniec
- G. Gershwin – It Ain,t Necescarily So
- D. Kabalewski – Etiuda

Utwory kameralne:
T. Hejda - duety -Szkoła na klarnet, cz. I (PWM)
L. Kurkiewicz - duety - Wybór etiud i ćwiczeń na klarnet (PWM)
W. Hartmann – 20 duete (VEB, Leipzig)

Klasa III c. 4, IV i V c.6

Zagadnienia teoretyczne:
-przyswojenie podstawowych wiadomości o wykonywanych utworach, ich twórcach, stylu i czasie powstania
Zagadnienia pedagogiczne:
-nauka pełnej koncentracji podczas występu oraz wskazanie metod ograniczania tremy,
-zaznajomienie ucznia z podstawowymi elementami obycia estradowego,
-rozwój wrażliwości muzycznej, zainteresowań poprzez bierny i czynny udział w życiu muzycznym szkoły i środowiska lokalnego.

Zagadnienia praktyczne:
-kształtowanie dźwięku – dźwięki długowytrzymywane,
-kształtowanie artykulacji legato i non legato – ćwiczenia,
-wyrabianie biegłości palców,
-kontrola prawidłowego oddechu, postawy podczas gry, prawidłowego układu rąk i palców
-opanowanie skali instrumentu (e - g3),
-podstawowe oznaczenia tempa,
-stopniowanie dynamiki
-strojenie instrumentu i korekta intonacji z pomocą nauczyciela,
-ćwiczenia gry pamięciowej i z akompaniamentem,
-znajomość zagadnień związanych z interpretacją utworów,
-umiejętność samodzielnego opracowania łatwego utworu pod względem techniczno-wykonawczym (oddechy, frazowanie, dynamika, interpretacja),
-uwrażliwienie ucznia na znaczenie frazowania, artykulacji, agogiki i dynamiki dla wyrazu muzycznego utworu,
-dokonywanie samooceny wykonania utworu,
-wykorzystanie technologii cyfrowej w samodzielnej pracy – nagrania audio i video oraz ich analiza.

Szkoły, ćwiczenia, etiudy:
T. Hejda - Szkoła na klarnet, cz. I (PWM)
A. Brzozowski Szkoła na klarnet (CEA, Warszawa)
H. Klose – Methode complete de clarinette (A. Leduc, Paris)
L. Kurkiewicz - Wybór etiud i ćwiczeń na klarnet cz.II (PWM)
J. N. Crocq – Le Debiutant (Paris)

Utwory solowe z towarzyszeniem fortepianu:
I Wyczyński – Łatwe utwory ( PWM)
C. Barmann – 24 Etiudy na klarnet i fortepian (PWM)
P. Weston – First Clarinet Album (Schott, London)
W. A. Mozart – Vier Stucke (Stretta Music)
L. Beethoven – Sonatina (Muzyka, Moskwa)
P. Rytel – Romans (PWM)
Oliver Ledbury – All Jazzed up (Brass Wind Educational Supplies Company)
Cz. Grudziński Wariacje (PWM)
M. Niziurski – Suita dziecięca (PWM)

Utwory kameralne:
L. Wiedemann – Klarinettenstudien, Helf – duety ( Edition Breitkopf, Leipzig)
W. Hartmann – 20 duete (VEB, Leipzig)
J. C. Faber – Suite for 3 Clarinets (arr. E. Hunt, Schott, London)
W. A. Mozart – Terzet (Stretta Music)

Klasa IV c. 4, VI c. 6

Zagadnienia teoretyczne:
-przyswojenie podstawowych wiadomości o wykonywanych utworach, ich twórcach, stylu i czasie powstania.
Zagadnienia pedagogiczne:
-nauka pełnej koncentracji podczas występu oraz wskazanie metod ograniczania tremy,
-zaznajomienie ucznia z podstawowymi elementami obycia estradowego,
-rozwój wrażliwości muzycznej, zainteresowań poprzez bierny i czynny udział w życiu muzycznym szkoły i środowiska lokalnego.
Zagadnienia praktyczne:
-kształtowanie dźwięku – dźwięki długowytrzymywane,
-kształtowanie artykulacji legato i non legato – ćwiczenia,
-wyrabianie biegłości palców,
-kontrola prawidłowego oddechu, postawy podczas gry, prawidłowego układu rąk i palców,
-samodzielna kontrola zadęcia,
-realizacja zróżnicowanej dynamiki i agogiki,
-opanowanie skali instrumentu (e - g3),
-podstawowe oznaczenia tempa,
-strojenie instrumentu i korekta intonacji z pomocą nauczyciela,
-ćwiczenia gry pamięciowej i z akompaniamentem,
-znajomość zagadnień związanych z interpretacją utworów,
-umiejętność samodzielnego opracowania łatwego utworu pod względem techniczno-wykonawczym (oddechy, frazowanie, dynamika, interpretacja),
-uwrażliwienie ucznia na znaczenie frazowania, artykulacji, agogiki i dynamiki dla wyrazu muzycznego utworu,
-dokonywanie samooceny wykonania utworu, znajomość swoich mocnych i słabych stron,
-organizacja pracy indywidualnej – dobór efektywnych metod i sposobów samodzielnego ćwiczenia,
-wykorzystanie zasobów dostępnych w Internecie do rozwoju wyobraźni i wrażliwości muzycznej (nagrania audio i video).

Szkoły, ćwiczenia, etiudy:
T. Hejda - Szkoła na klarnet, cz. I (PWM)
A. Brzozowski Szkoła na klarnet (CEA, Warszawa)
H. Klose – Methode complete de clarinette (A. Leduc, Paris)
L. Kurkiewicz - Wybór etiud i ćwiczeń na klarnet cz.II i III (PWM)
Lefevre – Esserci progressive
J. N. Crocq – Le Debiutant (Paris)

Utwory solowe:
V. Tucek – Koncert B-dur (Panton, Praha)
A. Kozeluch – Koncert Es-dur ( Editio Musica, Budapeszt)
M. Rimski – Korsakow – Koncert (Muzyka, Moskwa)
P. Weston – Third Clarinet Album ( Schott, London)
P. Weston – Fourth Clarinet Album (Schott, London)
P. Rytel – Romans (PWM)
M. Niziurski – Suita dziecięca (PWM)
C. Barmann – 24 Etiudy z fortepianem (PWM)
Cz. Grudziński – Wariacje (PWM)
S. Wasilienko – Taniec wschodni op. 47 (PWM)
Astor Piazzolla – Oblivion (Sheet Music)
I. Albeniz- Tango (Sheet Music)
All Jazzed Up – arranged by Oliver Ledebury (Brass Wind Educational Supplies Company)

Utwory kameralne:
L. Wiedemann – Klarinettenstudien, Helf – duety ( Edition Breitkopf, Leipzig)
W. Hartmann – 20 duete (VEB, Leipzig)
J. C. Faber – Suite for 3 Clarinets (arr. E. Hunt, Schott, London)
W. A. Mozart – Terzet (Stretta Music)
W. A. Mozart - 3 Duety (PWM)
J. B. Vanhal – Concerto (Editio Musiva, Praha)
W. A. Mozart - Sonatina (Editio Musica, Praha)

IV. FORMY SPRAWDZANIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Sposób oceniania ma wpływ na stosunek ucznia do przedmiotu, a więc także na efektywność nauczania. W opinii nauczyciela ocenianie kształtujące motywuje ucznia do dalszej, skutecznej nauki. Należy docenić wszelką aktywność ucznia oraz wziąć również pod uwagę wysiłek wkładany przez niego w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki zajęć artystycznych.

Formy sprawdzania osiągnięć ucznia:

przesłuchania techniczne
prezentacje form zespołowych - duety, tria i inne
udział w koncertach szkolnych i klasowych
udział w imprezach pozaszkolnych organizowanych w regionie (koncerty, konkursy, warsztaty)
praca samodzielna
udział na konkursach i przeglądach szkolnych oraz wyższego szczebla
udział w Przesłuchaniach CEA
egzaminy promocyjne i końcowe.

Ponadto ocenie przez pedagoga podlega również:

- stopień przygotowania się ucznia do zajęć - sprawdzenie pracy domowej
- bieżąca praca ucznia podczas zajęć
Czynnikiem motywującym do intensywnej pracy może być stosowanie przez pedagoga różnego systemu nagród, np. za dobrze przygotowaną lekcję - ocena cząstkowa.
Szczegółowe zasady oceniania uczniów określa Wewnątrzszkolny System Oceniania (WSO) i Przedmiotowy System Oceniania (PSO).

V. EFEKTY KSZTAŁCENIA NA KONIEC NAUKI W SZKOLE I STOPNIA
Uczeń:
szanuje dziedzictwo kulturowe swojego i innych narodów;
przestrzega zasad kultury, etyki i prawa autorskiego;
posiada wiedzę niezbędną do rozwijania gry na instrumencie i uczestnictwa w życiu muzycznym;
zna i stosuje zasady dotyczące występów publicznych, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania i stroju;
wykazuje wrażliwość artystyczną w kreatywnym realizowaniu zadań;
rozwija pasję muzyczną poprzez podejmowanie inicjatyw artystycznych;
publicznie prezentuje swoje dokonania;
podczas gry na instrumencie prawidłowo operuje aparatem gry;
czyta nuty ze zrozumieniem, potrafi wykonać a vista proste utwory muzyczne;
wykorzystuje wiedzę ogólnomuzyczną oraz umiejętności niezbędne do zrozumienia i wykonywania utworów;
świadomie wykorzystuje słuch muzyczny w działaniach praktycznych;
realizuje wskazówki wykonawcze ze zrozumieniem;
ocenia jakość wykonywanych zadań;
pracuje w zespole pod nadzorem osoby odpowiedzialnej za realizację projektu oraz bierze współodpowiedzialność za efekt tej pracy;
integruje się i współpracuje z członkami zespołu;
buduje relacje oparte na zaufaniu;
wykazuje się w działaniu aktywną postawą;
organizuje swoją indywidualną pracę;
systematycznie rozwija swoje umiejętności;
wykorzystuje technologię informacyjną i komunikacyjną;
przewiduje skutki podejmowanych działań;
jest przygotowany do kontynuowania nauki;
potrafi skutecznie radzić sobie ze stresem, w szczególności z tremą.

VI. KOMENTARZ DO REALIZACJI PROGRAMU NAUCZANIA

1. OGÓLNA KONCEPCJA PROGRAMU

Działalność szkół muzycznych ma za zadanie ukierunkowanie zainteresowań muzycznych młodzieży poprzez zaangażowanie jej do czynnego uprawiania muzyki oraz kształcenie pozytywnych postaw i gustów. Nauczanie gry na instrumencie w szkole muzycznej I stopnia jest podstawowym elementem wykształcenia muzycznego, pozwalającym na określenie predyspozycji muzycznych i psychofizycznych absolwenta do dalszego kształcenia muzycznego. Program nauczania szkoły muzycznej I stopnia ukierunkowany jest na realizacje powyższych celów i kierunków. Źródłem inspiracji dla stworzenia programu nauczania była nowa podstawa programowa, wiedza i doświadczenie nauczyciela, wymagania szkół następnego etapu edukacyjnego, potrzeby i oczekiwania środowiska uczniów oraz ich samych. Program nauczania jest dostosowany do indywidualnych możliwości. Uwzględnia warunki organizacyjne szkoły i jest zgodny z ramowym planem nauczania. Niniejszy program jest skierowany do uczniów o zróżnicowanych uzdolnieniach, umożliwia systematyczny rozwój muzyczny ucznia z uwzględnieniem indywidualnych możliwości i predyspozycji. Zawiera cele i treści nauczania, wskazuje metody i formy pracy z uczniem, formy sprawdzania osiągnięć ucznia a także materiał nauczania.

2. WSKAZÓWKI METODYCZNE

Nauczanie indywidualne to specyficzna forma pracy z uczniem. Umożliwia dostosowanie metod nauczania do możliwości intelektualnych, technicznych ucznia, a także do jego wieku. Najważniejsze z metod  to:
omówienie nowego problemu lub nowego materiału
demonstracyjna forma przedstawienia prawidłowego wykonania omawianego problemu lub materiału
demonstracyjne i werbalne przedstawianie zasad prawidłowych nawyków wykonawczych (prawidłowego dźwięku, interpretacji, strony technicznej utworu)
przedstawienie przez nauczyciela sposobów pokonywania nowych problemów   technicznych i interpretacyjnych .
Bardzo ważnym aspektem związanym z nauką gry na instrumencie jest dobór odpowiedniego programu. Dobór programów musi się odbywać stopniowo w miarę rozwijania się techniki ucznia. Podstawową metodą nauczania jest pokaz gry nauczyciela. Nauczyciel grając, przekazuje sposób wykonania utworu. Relacja mistrz - uczeń kształtuje osobowość ucznia i jego muzykalność. Bardzo ważne jest kształtowanie prawidłowych nawyków i postaw. Należy zwrócić uwagę by uczeń z uwagą i starannością realizował wskazówki nauczyciela. Podstawowymi kryteriami oceny ucznia jest spełnienie wymagań programowych, postępy w zdobywaniu umiejętności technicznych i muzycznych, opanowanie repertuaru,  systematyczność i pilność ucznia, opanowanie pamięciowe. W ocenie osiągnięć i postępów należy wziąć pod uwagę oceny cząstkowe, zaangażowanie w pracę na lekcji i w domu, aktywność w pracach zespołu na terenie szkoły i poza nią oraz włożony wysiłek ucznia. Metody i formy oraz styl pracy nauczyciela zapewniają efektywność i skuteczność osiągania celów, motywują ucznia do wysiłku, dają nauczycielowi, rodzicom i uczniom poczucie satysfakcji i radości z obcowania z muzyką i światem kultury.
Nauczyciel przez odpowiednią postawę i zaangażowanie powinien stwarzać klimat sprzyjający rozwojowi edukacyjnemu ucznia, jego kultury osobistej i pasji muzycznej. Przekazywanie wiedzy powinno przebiegać w sposób uporządkowany, logiczny i dawać uczniowi satysfakcjonujące efekty z włożonego trudu.

3. OPIS WARUNKÓW NIEZBĘDNYCH DO REALIZACJI PROGRAMU

Do realizacji zadań przedmiotowych niezbędne są estetyczne pomieszczenia spełniające normy techniczne i zapewniające bezpieczne odbywanie zajęć. Sale powinny być wyposażone w pomoce dydaktyczne, m.in. pulpity, krzesła, lustro. Nauczyciel powinien mieć dostęp do środków dydaktycznych, podręczników, czasopism, aktów prawnych i regulaminów szkolnych a także urządzeń audiowizualnych, dostęp do komputera i Internetu oraz innych zasobów biblioteki szkolnej.