Popatrz przez różowe okulary

Scenariusz zajęć świetlicowych
Temat: Popatrz przez różowe okulary.
Cele główne:
• wzmacnianie zdrowia psychicznego poprzez kształtowanie optymizmu,
pozytywnego myślenia;
• wzbogacenie słownictwa poprzez poznanie i rozumienie pojęć „optymista”, „pesymista”, „patrzeć na świat przez różowe okulary”;
• wspieranie aktywności dziecka;
• czerpanie radości ze wspólnej zabawy
Cele operacyjne: Wychowanek
• rozumie pojęcia: optymista, pesymista, „patrzeć na świat przez
różowe okulary”;
• uświadamia znaczenie pozytywnego myślenia;
• poszukuje dobrych stron w trudnych sytuacjach;
• integruje się z innymi uczestnikami zajęć
Metody pracy: pokaz, zabawa, problemowa, taniec, sztuka teatralna
Formy pracy: praca z całą klasą
Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, chusta animacyjna, tekst wiersza, pacynki, miska z ziarnem, siano, guma sensoryczna, koperty z zadaniami, różowe okulary, szklanka z wodą
Przebieg zajęć
Część wstępna
Powitanie- zabawa integracyjna „Witam tych, którzy...”
Dzieci trzymają brzegi chusty animacyjnej. Nauczyciel wita dzieci , a one zamieniają się miejscami.
-Witam tych, którzy lubią się uśmiechać
- Witam tych, którzy wierzą w siebie
-Witam tych, którzy mieli dobry dziś dzień
- Witam tych, którzy są zadowoleni z siebie
-Witam tych, którzy dobrze się czują w szkole
- Witam tych, którzy lubią narzekać
Część zasadnicza
Teatrzyk kukiełkowy „Osiołek wesołek i kura ponura” (Załącznik 1)
Wykonanie eksperymentu
Szklankę napełniamy równo do połowy wodą. Nauczyciel pyta dzieci, czy szklanka jest do połowy pusta, czy do połowy pewna? Nauczyciel wyjaśnia, dlaczego ta sama sytuacja postrzegana jest w zupełnie inny sposób. Na przykładzie doświadczenia wprowadza pojęcia „optymista” i „pesymista”. Optymista skupia się na tym, co ma – ma aż pół szklanki wody. Pesymista skupia się na tym, czego nie ma – ma tylko pół zawartości.
Dlaczego warto być optymistą?-
Nauczyciel podaje powody, dla których warto być optymistą (np. optymiści są lubiani, dłużej żyją, cieszą się lepszym zdrowiem, lepiej śpią, lepiej się uczą, zarabiają więcej pieniędzy...)
Ćwiczenie „popatrz przez różowe okulary”
Nauczyciel wyjaśnia, że optymiści „patrzą przez różowe okulary”, czyli widzą we wszystkim dobre strony. Zadaniem dzieci jest znaleźć dobre strony w opisanych sytuacjach, które podają złe wiadomości.
- Dziś cały dzień pada.
- Zająłem IV miejsce w turnieju tabliczki mnożenia.
- Zepsuło mi się autko na baterię.
- Spóźniłem się na autobus, muszę iść na piechotę.
- Kolega/ koleżanka nie chce się ze mną dziś bawić.
- Moja drużyna przegrała w grze „Dwa ognie”
Taniec integracyjny z gumą sensoryczną "Belgijka"

Część końcowa
Przekaż pozytywną wiadomość.
Nauczyciel rzuca piłkę. Zadaniem dzieci jest złapać i podać pozytywną informacje o sobie.

Literatura:

Kaliska Z. Scenariusze teatrzyków dla przedszkoli, Wydawnictwo PRINTEX Białystok 2011

Załącznik 1.

Osiołek wesołek i kura ponura
OSIOŁEK
Czy nie sądzisz, droga kurko,
Że jest piękne to podwórko?
Tyle roślin tutaj rośnie,
Że aż chce się śmiać radośnie.

KURA
Gdzie tu powód do radości?
Ja tu w pierwszej kolejności
Tylko nędzę widzę wkoło.
Wcale nie jest mi wesoło.

OSIOŁEK
Właśnie idzie do nas Hanka.
Witaj, Hanko. Dasz mi sianka?

HANKA
Bardzo chętnie bym ci dała,
Mój osiołku, gdybym miała.
Teraz jednak nie mam siana.
Lecz wysłałam właśnie Jana,
By pożyczył jakieś siano od sąsiadów.

OSIOŁEK
Świetnie, Hanko.
Wprawdzie chciałem zjeść śniadanie,
Lecz poczekać mogę na nie.

HANKA
Janek pewnie się pospieszy
Z twoim sianem.

OSIOŁEK
To mnie cieszy.

KURA
Ja to raczej widzę czarno...
Czy masz, Hanko, dla mnie ziarno?

HANKA
Później dam Ci trochę ziarna...

KURA
To pociecha dla mnie marna,
Skoro ziarno chce mieć teraz,
Bo mi teraz głód doskwiera.
Czy to Ciebie nie obchodzi,
Że się kura tu zagłodzi?
Przecież ja Ci jaja znoszę...

HANKA
O cierpliwość kurko, proszę.
Jan pożyczy od sąsiada
Ziarno, które lubisz zjadać.

OSIOŁEK
I przyniesie razem z sianem

KURA
Wciąż problemy są z tym Janem!
Po sąsiadach ciągle krąży,
A mi ziarna dać nie zdąży
Chyba nawet do zachodu
Ja w tym czasie umrę z głodu....

JANEK
Niespodzianka! Masz osiołku, wiązkę sianka.
A dla kurki ziaren miska...

KURA
Tylko tyle? Nic nie zyskam
Z tej niewielkiej porcji jadła.
Będę ciągle chudła, bladła,
Z waszej winy moi drodzy,
Bo jesteście zbyt ubodzy,
Aby kurę swą wyżywić.
Mnie, osiołku, bardzo dziwi,
Że gdy mi jest coraz gorzej,
Nie przestajesz być w humorze.
Wciąż się cieszysz ze wszystkiego.

OSIOŁEK
Ależ kuro, co w tym złego?

KURA
Co w tym złego? Nie dorośle
Zachowujesz się, mój ośle,
Bo bez względu, co się dzieje,
Tylko cieszysz się i śmiejesz.

OSIOŁEK
A ty za to, droga kuro
Wiecznie minę masz ponurą.

KURA
I cóż z tego, żem ponura?
Taka moja jest natura,
Że się dosyć często chmurzę.

OSIOŁEK
A ja humor mam w naturze.
Przeznaczenie to jest moje-
Dobrym cieszyć się nastrojem...
Wiecie, mili gospodarze,
O czym nieraz sobie marzę?

HANKA
O czym?
Osiołek
Czasem mi się marzy,
Że cud jakiś się wydarzy
I poprawię nastrój kwoki.
JANEK
Marne na to są widoki.
Chociaż byśmy tego chcieli,
Kura się nie rozweseli.
HANKA
Bo ponurym jest ten, który
Chce po prostu być ponury.