Celem zastosowania metod aktywizujących na lekcjach jest pomaganie uczniom w przyswajaniu nowej wiedzy, rozwijaniu pomysłów i kreatywności, a także w rozwijaniu umiejętności komunikowania się, dyskutowania i bronienia swojego zdania. Ponadto metody te ułatwiają uczenie się i jednocześnie ułatwiają trwałe zapamiętywanie. Stosowałam metody oparte na działaniu, przeżywaniu i poznawaniu:
1. Mapa pojęciowa
Wykorzystywałam mapę pojęciowa jako powtórkę materiału z ostatniej lekcji lub usystematyzowanie nowo zdobytej wiedzy na początku lekcji. Mapa pojęciowa to metoda wizualnego przedstawienia problemu , zjawiska z wykorzystaniem rysunków , schematów , symboli , zdjęć , haseł , zwrotów .
2. Burza mózgów
Stosowałam Burzę Mózgów, jako powtórkę z ostatniej lekcji. Angażuje wszystkich uczniów, każdemu dając możliwość nieskrępowanej wypowiedzi. Jest to metoda, która polega na możliwości szybkiego zgromadzenia wielu słówek w krótkim czasie.
3. Metoda projektów
Pracując tą metodą rozwijałam u uczniów umiejętność współpracy w grupie, wdrażanie zdobytej wiedzy do praktycznego działania, samooceny i osiągania samodzielności. Projekty rozwijają wyobraźnię, uczą sposobów zdobywania wiedzy, docierania do źródeł. Uczniowie realizując zadanie korzystają z różnych źródeł i technik. Zakończenie projektu kończy się prezentacją, ewaluacją i podsumowaniem.
4. Wywiady
Podczas tej metody uczniowie wcielają się w reporterów i tworzą listę pytań. Często stosuję tą metodę w klasach młodszych utrwalając przy niej podstawowe pytania i konstrukcje gramatyczne. Np. Jak się nazywasz, Ile masz lat , Czy masz... , Jaki jest twój ulubiony ( kolor, zwierzę, potrawa).
5. Gorąca piłka
Metoda utrwalająca słownictwo w klasach I-III. Uczniowie stoją w kółeczku , rzucam piłkę do wybranego ucznia i wypowiadam słówka z ostatnich lekcji po polsku , uczniowie tłumaczą je na język angielski. Później uczniowie przejmują role nauczyciela i sami wymyślają słówko, następnie rzucają piłeczkę do innego ucznia .
6. Odgrywanie ról, scenek
Istotą dramy jest odgrywanie ról i wyobrażenie sobie określonych sytuacji. Ćwiczymy w ten sposób słownictwo i wyrażenia właśnie poznane na lekcji np. słownictwo występujące w sklepie u lekarza, kupowanie biletu czy rozmowa w restauracji . W celu pobudzenia wyobraźni uczniów często wykorzystuję rekwizyty.
7. Gry i zabawy językowe
Moim zdaniem najbardziej popularna w śród uczniów metoda nauczania . Niewątpliwą zaletą takich form pracy jest zawsze sytuacja współzawodnictwa, która wyzwala pomysłowość, chęć mówienia, chęć bycia lepszym, a także chęć otrzymania dobrej oceny. Celem gier jest odprężenie uczniów, integracja grup, przyswajanie pewnych umiejętności, osiągnięcie porozumienia między dziećmi nieśmiałymi, które potrzebują dodatkowych wzmocnień.
-„Bingo”
Rozdaje uczniom karty z różnymi rysunkami. Następnie wyczytuje słowa. Uczeń, który usłyszy nazwę rzeczy znajdującej się na jego rysunku, zakreśla ją krzyżykiem. Uczeń, który pierwszy zakreśli wszystkie słowa, woła „Bingo”.
-„Drabina”
Uczniowie podzieleni są na dwie drużyny. Rysuje na tablicy dwie drabiny. Następnie na dolnych szczeblach zapisuje różne słowa. Kolejni gracze obu drużyn biegną do tablicy i zapisują na następnym szczeblu słowo, które rozpoczyna się od litery kończącej poprzedni wyraz. Zwycięża drużyna które pierwsza poprawnie wypełni szczeble.
-„20 pytań”
Jeden z uczniów zapisuje na kartce nazwę przedmiotu w klasie. Uczniowie zadając pytania ( max.20) starają się odgadnąć nazwę przedmiotu.
-„ Simon says”
W czasie przeprowadzania ćwiczeń wydaje polecenia w j. angielskim np. jump, turn round,swim , dance . Metoda oparta na Total Physical Response – reagowanie całym ciałem