Zabawa dydaktyczna "Grzybobranie"

Opracowała i przeprowadziła: Elżbieta Baturo
4-latki

Temat zajęć: Zabawa dydaktyczna „Grzybobranie”

Cele:
* poznawcze
- zapoznanie z możliwościami liczenia elementów zbiorów;
- doskonalenie umiejętności dodawania i odejmowania poprzez polecenia: dołóż i zabierz;
- utrwalenie podziału grzybów na jadalne i trujące;
* kształcące
- kształtowanie zdolności do wysiłku intelektualnego;
- kształcenie umiejętności pracy indywidualnej;
* wychowawcze
- stwarzanie dzieciom sytuacji do osiągania indywidualnych sukcesów;
- organizowanie warunków do rozwijania pamięci, logicznego myślenia i skupienia uwagi.
Metody:
- słowne: opowiadanie, rozmowa, objaśnienie;
- oglądowe: obserwacja, pokaz;
- czynne: zadań stawianych do wykonania, ćwiczeń utrwalających;

Formy: indywidualna, zbiorowa;

Pomoce dydaktyczne:
- opowiadanie własne „Wiewióreczka na grzybach”, sylweta wiewiórki, dużych grzybów i kosza; dywaniki (podkładki), koszyczki, sylwety grzybów dla każdego dziecka, 2 koszyki wiklinowe, kredki, ilustracje dla każdego dziecka przedstawiające grafiki grzybów i ich cieni,Cd z nagraniem piosenki „Taniec grzybków” zespołu Śpiewające Brzdące;

Przebieg zajęć
1. Powitanie zabawą „Taki mały, taki duży, może grzybkiem być...” do melodii znanego utworu „Arki Noego”.
2. Opowiadanie nauczycielki „Wiewióreczka na grzybach”, jako wstęp do zajęć – tekst własny.
Pewna wiewióreczka mała, co na imię Ruda Kitka miała, na grzybki się wybrała. Chodziła, szukała, koszyczkiem machała, aż na polanie coś wspaniałego dojrzała. 3 ładne borowiki zerwała i 2 piękne, nakrapiane muchomorki do koszyczka schowała. Zadowolona z siebie do mamy szybko pobiegła. Z drzewka na drzewko skakała i swoje skarby z koszyczka pogubiła. Biedna wiewióreczka, gdy pusty koszyczek pod domem zauważyła, to się rozpłakała. Mama wiewiórka próbowała ją pocieszyć, ale Ruda Kitka nie przestawała płakać i się smucić. Bardzo chciała odzyskać swoje grzybki i pokazać je mamie.
3. Działania indywidualne dzieci.
- Słuchajcie, pomożecie wiewiórce pozbierać zagubione grzybki do koszyczka?
- Świetnie! W takim razie niech każde z was odszuka tyle borowików i muchomorków, ile zebrała Ruda Kitka.
*Dzieci z różnych sylwet grzybów próbują odszukać właściwe i umieścić je we własnych koszyczkach.
- Wspaniale poradziliście sobie z bardzo trudnym zadaniem. Sprawdźmy ile grzybów jest w koszyczku?
*Dzieci liczą w myślach, a potem na głos, sprawdzamy, czy w każdym koszyczku jest tyle samo elementów.
- Bardzo dobrze! Ale jest jeden problem, na który wiewiórka nie zwróciła uwagi – przecież muchomory są trujące, nie wolno ich dotykać, a co dopiero zbierać! Co musimy teraz zrobić?
- Świetnie! Tak, musimy odłożyć muchomory. To ile grzybków zostanie w koszyczku?
- Brawo, tak 3 borowiki zostaną, a gdybyśmy chcieli, aby Ruda Kitka wróciła do domu z tyloma grzybkami ile zebrała na początku, ale tylko borowikami to ile musimy dołożyć?
*Dzieci odnajdują brakujące grzybki i wspólnie przeliczamy zawartość koszyczka.
4. Zabawa inscenizacyjna do piosenki „Taniec grzybków”

1. Już do lasu przyszła jesień,
Krople deszczu z sobą niesie,
A po deszczu tu i tam,
Piękne grzyby rosną nam.
Ref. Kapelusze różne widzę,
Tańczą kurki, tańczą rydze,
Tańczą gąski i prawdziwki
I kozaki i podgrzybki. (2x)
2. Kiedy deszczyk w lesie pada,
To posłuchać go wypada,
Bo on talent wielki ma
I muzykę piękną gra.
Ref. Kapelusze różne widzę,
Tańczą kurki, tańczą rydze,
Tańczą gąski i prawdziwki
I kozaki i podgrzybki. (2x)

5. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość „Czyj to cień?”
Dzieci odszukują i łączą cienie grzybów jadalnych i trujących z odpowiednimi grafikami na ilustracjach

6. Zabawa z elementem skłonu „Zbieramy grzybki”
Dzieci zbierają rozsypane na dywanie grzybki do dwóch koszy – jadalne i trujące.
6. Podsumowanie zajęć:
- podziękowanie za aktywny udział i zaangażowanie;
- zabawa „Wiewióreczka” – jeśli zajęcia się podobały to dzieci-wiewiórki się uśmiechają, jeśli nie są smutne;