Plan innowacji pedagogicznej "My wśród innych"

Internat Szkoły Policealnej – Medycznego Studium Zawodowego
im. Janusza Korczaka w Łukowie

„MY WŚRÓD INNYCH” - innowacja pedagogiczna
Podstawa prawna:
art. 1 pkt 18, art. 44 ust. 2 pkt 3, art. 55 ust. 1 pkt 4, art. 68 ust. 1 pkt 9 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z 14.12.2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. z 2019 r. poz. 1148)

Łuków 2022

Innowacja została zaopiniowana Uchwałą Rady Pedagogicznej nr 23/I semestr roku szkolnego 2021/2022 z dnia 16 listopada 2021r.

........................................
Dyrektor Szkoły
SPIS TREŚCI:
1. Informacje ogólne.
2. Zakres innowacji.
3. Wstęp.
4. Założenia ogólne.
5. Cel główny innowacji.
6. Cele szczegółowe innowacji
7. Przewidywane osiągnięcia (korzyści wdrożenia innowacji.
8. Metody i formy.
9. Treści i tematyka zajęć.
10.Procedury osiągania celów
11.Metody realizacji programu.
12.Ewaluacja
13.Uwagi o realizacji programu
14.Harmonogram działań podejmowanych w zakresie realizacji programu innowacji.
15.Zasady realizacji działań w stanie epidemii COVID-19*

I. INFORMACJE OGÓLNE

1. Nazwa szkoły/placówki: Internat Szkoły Policealnej - Medycznego Studium Zawodowego im. Janusza Korczaka w Łukowie
2. Autor innowacji: Katarzyna Kurek
3. Temat innowacji: „My wśród innych”
4. Rodzaj innowacji: organizacyjno – metodyczna
5. Data wprowadzenia: 1 września 2022 r.
6. Data zakończenia: 23 czerwca 2023 r.

II. ZAKRES INNOWACJI

Adresatami innowacji „My wśród innych” są wychowankowie Internatu Szkoły Policealnej - Medycznego Studium Zawodowego
im. Janusza Korczaka w Łukowie, a czas realizacji obejmuje cały rok szkolny 2022/2023.
Realizację innowacyjnych działań zaplanowano przy współudziale wychowawców internatu, wychowanków oraz przedstawicieli
i członków Podlaskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego z siedzibą w Białej Podlaskiej, działającego na obszarze Łukowa.
Innowacja oparta jest na wykorzystaniu form i metod pracy warsztatowej z udziałem młodzieży realizującej zadania z zakresu wspomagania osób z niepełnosprawnością oraz osób chorych na stwardnienie rozsiane, których stan zdrowia umożliwi skorzystanie
z proponowanych form spędzania czasu wolnego.

III. WSTĘP

Rozwój człowieka wymaga uczestnictwa w naturalnych sytuacjach życia społecznego. Istotą integracji społecznej jest współuczestnictwo we wszystkich dostępnych obszarach życia osób niepełnosprawnych oraz kreowania przez osoby pełnosprawne maksymalnej ilości zadań obejmujących sfery ich życia. Jednostka doświadcza więc integracji społecznej wówczas, gdy może żyć i współuczestniczyć w naturalnym środowisku życia. Integracja jest aktem obustronnym, jest aktem dwu podmiotów. Ta wspólnota przeżyć i działań, wzajemne doświadczanie się
w życiu, staje się dla konkretnych podmiotów podstawą tworzenia się coraz wyższej jakości życia.
Osoby niepełnosprawne bardzo często odczuwają brak wiary we własne siły, mają trudności z akceptacją siebie w sytuacji niepełnosprawności, często cechuje je nadmierna zależność od innych ludzi. Z kolei ze strony osób pełnosprawnych często spotykają się m.in.
z nietolerancją i stygmatyzacją. Należy zwrócić uwagę, że integracja stwarza szansę poszerzania doświadczeń, wzrostu realistycznej oceny własnych możliwości, zwiększenia tychże możliwości, a także wzrostu poczucia własnej wartości, dostrzegania wzajemnych szans rozwojowych oraz pogłębiania się otwartości w stosunkach interpersonalnych.
Nie bez przyczyny kładzie się duży nacisk na aktywne formy wykorzystywania czasu wolnego z tego względu, iż pociąga ono za sobą wiele pozytywnych aspektów, a jednym z nich jest ukazanie osoby niepełnosprawnej jako pełnoprawnego, wartościowego członka szerszej społeczności. Czas wolny to jedna z podstawowych potrzeb człowieka, której zaspokojenie daje możliwość prawidłowego funkcjonowania we współczesnym świecie oraz znacząco ogranicza wykluczenie społeczne. Ma bardzo istotny wpływ na życie człowieka, ponieważ pomaga zachować równowagę bio – psycho - społeczną. Stwarza też możliwość rozwoju zainteresowań, nawiązywania kontaktów społecznych oraz zaspokaja potrzebę samorealizacji.
Osoby z różnymi dysfunkcjami należą do grupy społecznej dysponującej dość dużą ilością czasu wolnego, ale sami nie mogą lub nie potrafią aktywnie go wypełnić. Większość ludzi o specjalnych potrzebach rozumie wartość pełnego uczestnictwa w życiu społecznym, widząc
w tym szansę maksymalnego rozwoju na wielu płaszczyznach. Spędzanie czasu z innymi to również dobra okazja do nawiązywania i utrzymywania prawidłowych kontaktów interpersonalnych.
Na pewno dla wielu niepełnosprawność w dalszym ciągu będzie się wiązała i kojarzyła z nieszczęściem. Jednak przy odpowiedniej pomocy i wsparciu innych, można zapewnić osobom dotkniętym niepełnosprawnością wartościowe życie, zgodne z ich możliwościami, oczekiwaniami
i potrzebami. Mimo że na każdym kroku występują utrudnienia, to i tak wiele osób dąży do rozwijania swoich pasji i zainteresowań.
Obecnie czasy stawiają nas wszystkich w obliczu wielu niekorzystnych i trudnych sytuacji i dlatego należy rozpocząć działania zmierzające do uświadomienia młodzieży obecności w środowisku lokalnym osób potrzebujących naszego wsparcia i pomocy. Ważne jest również uzmysłowienie im, jak znajomość różnych życiowych sytuacji oraz pomoc innych wpływa na nasze życie i podejmowanie decyzji.
Zadaniem wychowawcy podczas pracy z młodzieżą jest pokierowanie nimi tak, aby w pełni wykorzystując ich naturalne predyspozycje, tj. ciekawość, aktywność, łatwość czerpania wiedzy z otoczenia, wyposażyć ich w wiedzę dotyczącą życia osobistego
i społecznego osób z niepełnosprawnościami, a także uświadomić ich problemy i bariery, z którymi borykają się na co dzień.
Edukacja taka stanowi ważny element wychowania młodzieży, kształtuje ich osobowość, wrażliwość i podnosi świadomość w zakresie tolerancji dla „inności” drugiego człowieka.

IV. ZAŁOŻENIA OGÓLNE

Zajęcia i działania z zakresu innowacji mają na celu wyposażenie wychowanków internatu w wiedzę dotyczącą tematyki niepełnosprawności, podejmowanie działań zapobiegających wykluczaniu społecznemu wynikającemu z niewiedzy oraz niskiego poczucia empatii w stosunku do osób chorych. Zmierzają do rozwijania umiejętności komunikacji interpersonalnej oraz stworzenia warunków do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym, odpowiednio do potrzeb i oczekiwań osób niepełnosprawnych, jak też do wyrównania ich szans w stosunku
do warunków życia z osobami zdrowymi.
Program innowacji pedagogicznej, w zakresie organizacji czasu wolnego osobie chorej, jest odpowiedzią na potrzeby otaczającej nas rzeczywistości, pozwala na nabycie nowych umiejętności i doświadczenia w zakresie udzielania wsparcia osobom częściowo niewydolnym
oraz wiedzy pozwalającej młodym ludziom na prawidłowe współistnienie w społeczeństwie zintegrowanym.
Wszystkie powyższe elementy wpłyną z pewnością na rozwój empatii w stosunku do osób chorych i niepełnosprawnych, dając możliwość zrozumienia problemów współczesnego świata.

V. CEL GŁÓWNY INNOWACJI

Innowacja zakłada podejmowanie działań mających na celu integrację wychowanków z osobami niepełnosprawnymi, chorymi
na stwardnienie rozsiane, pomoc i wsparcie, zrozumienie, szacunek i tolerancję dla ich inności. Daje możliwość funkcjonowania młodzieży
w bezpośrednich relacjach z otoczeniem, prawidłową organizacje czasu wolnego osób chorych, a także poszerzenie oferty edukacyjnej
i promowanie placówki w środowisku lokalnym.
Jako jeden z podstawowych celów tej innowacji jest także ograniczenie skutków niepełnosprawności , a przede wszystkim stymulowanie osób z dysfunkcjami do podejmowania aktywności i umożliwienie im realizowania prawa do pełnego funkcjonowania w miarę ich możliwości.
Bardzo ważne jest, aby chorzy i niepełnosprawni z pomocą wychowanków internatu, mieli stworzone sposobności do wykonywania czynności, które przyczynią się do postępu
w uzyskaniu określonej sprawności oraz dały szansę pełnoprawnego funkcjonowania w życiu społecznym, w szczególności w aktywnym spędzaniu czasu wolnego.
Podejmowane działania umożliwiają osobom z dysfunkcjami poszerzenie swoich kompetencji, wiedzy i umiejętności, poznanie nowych ludzi, przeciwdziałają dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność, a także wykluczeniu społecznemu.
VI. CELE SZCZEGÓŁOWE INNOWACJI:

• wzrost poziomu wiedzy i kompetencji w zakresie specyfiki choroby i jej następstw,
• umożliwienie poszkodowanym na zdrowiu osobom prowadzenia normalnego życia i możliwie na tych samych zasadach,
• umiejętność skutecznego organizowania czasu wolnego osobom niepełnosprawnym,
• pomoc w przełamywaniu stereotypów związanych z niepełnosprawnością,
• wspomaganie wszechstronnego rozwoju wychowanków,
• rozwijanie umiejętności manualnych, kreatywności oraz potencjału twórczego wychowanków,
• zwiększanie kompetencji społecznych młodzieży,
• kształtowanie świadomej i odpowiedzialnej postawy wobec niepełnosprawności innych,
• zachęcanie i motywowanie do skutecznego komunikowania się, okazywania empatii i rozumienia własnych emocji,
• uwrażliwienie młodzieży na doznania i przeżycia innych,
• kształtowanie poczucia odpowiedzialności za własne zdrowie oraz zdrowie i bezpieczeństwo innych osób,
• kształtowanie świadomości społecznej i rozwijanie tolerancji młodzieży,
• wyrabianie racjonalnych zachowań w sytuacjach szczególnych i właściwe reagowanie,
• umiejętność określania problemów, odkrywanie potrzeb innych ludzi i możliwości oraz planowanie działań w sposób właściwy dla rozwoju i zdrowia,
• uświadomienie, że nieznajomość i brak zrozumienia różnych sytuacji może prowadzić do wykluczenia społecznego.

VII. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA (KORZYŚCI WDROŻENIA INNOWACJI):

Wychowanek:
• zna i rozumie ideę wolontariatu,
• zna i rozumie podstawowe terminy związane z niepełnosprawnością,
• pozna specyfikę i skutki zdrowotne osób dotkniętych chorobą - stwardnieniem rozsianym,
• zrozumie sytuację osób chorych, niepełnosprawnych doświadczających trudności w codziennym życiu,
• wykazuje tolerancję dla odmienności wynikającej z niepełnosprawności,
• integruje się z osobami niepełnosprawnymi w środowisku lokalnym,
• potrafi zorganizować czas wolny uwzględniając stan zdrowia niepełnosprawnego, jego zainteresowania, przyzwyczajenia i możliwości,
• potrafi stworzyć atmosferę zrozumienia, akceptacji i przyjaźni wśród wychowanków
i osób niepełnosprawnych.

Placówka:
• kontynuacja współpracy z Podlaskim Oddziałem Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego z siedzibą w Białej Podlaskiej, działającego na obszarze Łukowa,
• budowanie pozytywnego wizerunku w środowisku lokalnym,
• tworzenie atmosfery zrozumienia, akceptacji i przyjaźni wśród wychowanków i osób niepełnosprawnych.

VIII. METODY I FORMY

Wychowawcy oraz inne osoby biorące udział w innowacji będą realizowały jej treści poprzez następujące:
1) metody:
• wykład,
• prezentacja,
• dyskusja,
• projekcje filmów edukacyjnych,
• obserwacja i pokaz,
• konkursy,
• zajęcia warsztatowe
2) formy:
• zespołowa,
• grupowa,
• indywidualna.
IX. TREŚCI I TEMATYKA ZAJĘĆ

1. Istota wolontariatu.
2. Charakterystyka stwardnienia rozsianego – specyfika choroby.
3. Rozpoznanie potrzeb, możliwości i oczekiwań osób chorych na stwardnienie rozsiane.
4. Obchody Światowego Dnia Stwardnienia Rozsianego – konkurs plastyczny.
5. „Empatia jest wśród nas”.
6. Wybrane formy spędzania czasu wolnego osób niepełnosprawnych:
- muzykoterapia
- biblioterapia
- arteterapia,
- gry i zabawy umysłowe.
7. Pomoc osobom z dysfunkcjami w codziennych czynnościach:
- wykonywaniu drobnych prac porządkowych,
- wykonywanie zabiegów higieniczno - kosmetycznych.

X. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:

Efektywność realizacji programu jest uwarunkowana poznaniem jego założeń oraz adresatów, do których jest kierowany. Nie bez znaczenia pozostaje również postawa wychowawcy, bowiem tylko od jego zaangażowania i inwencji twórczej zależy sukces oddziaływań skierowanych
na wychowanka.

XI. EWALUACJA

W trakcie trwania programu i po jego zakończeniu będą prowadzone działania ewaluacyjne, z których wnioski pozwolą na optymalizację sposobów realizowanych celów oraz stosowanych na zajęciach form i metod pracy.
Głównym zadaniem ewaluacji będzie uzyskanie odpowiedzi na pytanie „Czy treści zawarte w programie zostały w pełni wykorzystane i przyczyniły się do zmiany postaw i zachowań młodzieży w zakresie relacji z osobami niepełnosprawnymi?”.
Ewaluacja zostanie dokonana poprzez:
• przeprowadzenie obserwacji wychowanków internatu w oparciu o przygotowany arkusz obserwacji,
• przeprowadzenie ankiety wśród młodzieży biorącej udział w realizacji programu,
• rozmowy z osobami objętymi opieką na temat jakości pomocy i realizacji zamierzonych działań przez młodzież.
Celem ewaluacji będzie również uzyskanie informacji zwrotnej na temat funkcjonowania programu. Zebrane informacje posłużą do przeanalizowania zamierzonych celów i osiągniętych rezultatów, wyciągnięcia wniosków i zaplanowania w przyszłości ewentualnych działań naprawczych uwzględniających uzyskane wyniki.

XII. UWAGI O REALIZACJI PROGRAMU

W trakcie realizacji programu dopuszcza się modyfikacje, ponieważ przed rozpoczęciem programu nie ma możliwości przewidzenia przebiegu jego realizacji.

XIII. SPODZIEWANE EFEKTY
Program umożliwi młodzieży bezpośrednie poznanie problemu niepełnosprawności w najbliższym środowisku oraz upowszechnianie
w społeczeństwie wiedzy o problemach ludzi chorych na stwardnienie rozsiane.
Zaplanowane działania pozwolą młodzieży nabyć nowe umiejętności w kontaktach z osobami dotkniętymi niepełnosprawnością oraz wykształcą empatyczne i indywidualne podejście do każdej z nich. Jednocześnie będą miały znaczący wpływ na ograniczenie wykluczenia tych osób w środowisku, a także poszerzą wiedzę ogólną na temat stwardnienia rozsianego. Spowodują też, że wychowanek będzie mógł i potrafił nieść pomoc osobom z dysfunkcjami w środowisku lokalnym. Taka aktywność młodzieży będzie również oddziaływać na integrację chorych
na stwardnienie rozsiane poprzez aktywność kulturalną, rekreacyjną, sportową oraz towarzyską a przede wszystkim wpłynie na zmianę sposobu myślenia o zdrowiu i wskaże kierunek do podejmowania świadomych decyzje, opartych na wiedzy i zrozumieniu problemu.
Efektem innowacji będzie również wypracowanie zasad empatycznego zachowania w życiu codziennym i społecznym. Osoby niepełnosprawne (uczestnicy innowacji), które miały bezpośredni kontakt z mieszkańcami internatu zyskają:
- wzrost poczucia zaopiekowania,
- możliwość przezwyciężania trudnych sytuacji życiowych spowodowanych chorobą, których
nie są oni w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości,
- częściowe zaspokojenie potrzeb estetycznych,
- zwiększenie zdolności do podejmowania decyzji z uwzględnieniem zainteresowań,
- umiejętność autorelaksu, odreagowywanie napięć psychofizycznych,
- zapobieganie wykluczeniu społecznemu i kulturalnemu,
- poprawa samopoczucia, zwiększenie poczucia własnej wartości,
- polepszenie jakości życia,
- możliwość szerokiego spektrum form spędzania czasu wolnego,
- poczucie braku osamotnienia, utrzymanie funkcji poznawczych, orientacji i percepcji
- usprawnienie i kompensacja zaburzonych funkcji organizmu, rozwijanie kreatywności,
- możliwość integracji młodzieży i chorych na stwardnienie rozsiane poprzez aktywność kulturalną, rekreacyjną, sportową oraz towarzyską.
Realizacja projektu będzie miała wpływ na budowanie pozytywnego wizerunku internatu w środowisku lokalnym, jako placówki dbającej o rozwój swoich wychowanków, podnoszenie jakości pracy opiekuńczo - wychowawczej poprzez stosowanie metod innowacyjnych w procesie wychowania oraz wyczulenie na potrzeby i problemy innych.