Data: 24. 02.2023
Klasa: II d
Nauczyciel: mgr Agnieszka Bombała
Krąg tematyczny: Czy kończy się zima?
Temat dnia: Kłopoty z marcową pogodą.
Cele operacyjne:
Cele główne:
• rozwijanie kreatywności i umiejętności twórczego myślenia
• zapoznanie ze znaczeniem przysłowia „W marcu jak w garncu”
• zainteresowanie dzieci różnymi zjawiskami atmosferycznymi występującymi
w przyrodzie na wiosnę
• kształtowanie umiejętności komunikowania się oraz samodzielnego i zespołowego
radzenia sobie w sytuacjach zadaniowych
• kształtowanie umiejętności wypowiedzi ustnej
• doskonalenie umiejętności mnożenia i dzielenia
• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na forum klasy
• doskonalenie umiejętności pracy w parach i w grupie
• doskonalenie kształtnego pisania
• ćwiczenie umiejętności rozpoznawania i opisywania warunków atmosferycznych
• kształtowanie umiejętności dopasowywania stroju do warunków atmosferycznych.
• doskonalenie umiejętności grupowania rzeczowników wg rodzaju
• doskonalenie wykonywania ćwiczeń równoważnych
Cele szczegółowe:
Uczeń:
• prowadzi obserwacje pogody i kalendarz pogody
• odczytuje symbole pogodowe
• wyszukuje w tekście potrzebne informacje
• pisze z pamięci
• grupuje rzeczowniki wg rodzaju
• rozumie istotę mnożenia i dzielenia
• wykonuje ćwiczenia równoważne
• wypowiada się swobodnie na określony temat
Cele terapeutyczne
• dostosowanie tempa pracy do indywidualnych możliwości ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych poprzez zapewnienie odpowiednich warunków do pracy umysłowej (dostosowanie tekstu do indywidualnych możliwości każdego z nich),
• dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych możliwości ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych poprzez uproszczenie poleceń, zastosowanie dodatkowych środków dydaktycznych,
• motywowanie ucznia do pracy poprzez częste pochwały, dopingowanie do podejmowania wysiłku,
• wspomaganie funkcjonowania analizatora wzrokowego, w tym spostrzegania wzrokowego, koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci wzrokowej,
• wspomaganie analizatora słuchowego, w tym słuchu fonematycznego,
• wspomaganie koncentracji poprzez zróżnicowanie zadań
• stworzenie sytuacji edukacyjnej angażującej różne strefy aktywności ucznia
• kształtowanie wypowiedzi słownej oraz jej tempa
• doskonalenie umiejętności koncentracji uwagi na danym problemie
• stymulowanie do zachowań adekwatnych do sytuacji
• doskonalenie współpracy w toku procesu lekcyjnego w grupie zadaniowej
• uczenie prawidłowych relacji z rówieśnikami, dorosłymi
• uczenie przestrzegania reguł gry
• zdobycie współpracy, wzajemnej pomocy
• rozwijanie własnej sprawności, koordynacji ruchowej
• dążenie do podniesienia samooceny dziecka
Środki dydaktyczne:
• podręcznik zintegrowany cz. 3
• podręcznik matematyczny cz. 3
• zeszyt ćwiczeń zintegrowanych cz. 3
• zeszyt ćwiczeń matematycznych cz. 2
• koperta z rozsypaną sylabową
• rebus na tablicę
• termometr z papieru z zaznaczoną wysoką i niską temperaturą
• konturowa mapa Polski
• symbole pogodowe
• masa mocująca lub magnesy
• karteczki z wyrazami ten, ta, to
• karteczki z rzeczownikami
• patyczki i inne liczmany
• kartki z bloku technicznego formatu A4, linijka, kredki, flamastry
• ławeczki gimnastyczne, skakanki, piłki, pachołki
dodatkowo: gazety, dostęp do Internetu, radia, telewizji
Metody i techniki:
• słowna – pogadanka, praca z tekstem, objaśnienia
• oglądowa - pokaz
Formy pracy:
• zbiorowa, indywidualna
Plan zajęć:
1. „Zimno – ciepło” – zabawa wprowadzająca do tematu zajęc.
2. Kalendarz pogody – ćwiczenia systematyzujące wiedzę.
3. Praca inspirowana tekstem H. Zdzitowieckiej „ W marcu jak w garncu”.
4. Słońce, smugi i szarobure chmury – ćwiczenia doskonalące pamięć.
5. „ Co robimy w taką pogodę?” – zabawa czynnościowo – naśladowcza.
6. Pogodynka – ćwiczenia w czytaniu mapy pogody.
7. Rozpoznawanie rodzajów rzeczowników w liczbie pojedynczej.
8. Znak dzielenia – kształtowanie pojęcia dzielenie.
9. Mój kalendarz pogody – wykonanie kalendarza do notowania danych z obserwacji pogody.
10. Ćwiczenia równoważne w parach i zabawy ze współzawodnictwem.
11. Podsumowanie zajęć: rozmowa na temat znaczenia prognozowania pogody.
Przebieg lekcji:
1. „ Zimno – ciepło” – zabawa wprowadzająca do tematu zajęć.
• Jedno dziecko wychodzi na krótko za drzwi, a pozostałe dzieci w tym czasie ukrywają w klasie kopertę z rozsypaną sylabową przygotowaną przez nauczyciela. Po powrocie do klasy dziecko szuka koperty, z koleżanki i koledzy naprowadzają je jak w popularnej zabawie „Ciepło – zimno” (zimno, ciepło, gorąca, upał...). Po odnalezieniu koperty wspólnie układają na tablicy hasło z rozsypani sylabowej: Marcowa pogoda.
• Swobodne wypowiedzi na temat marcowej pogody na podstawie własnych obserwacji pogody w ciągu ostatnich dni.
2. Kalendarz pogody – ćwiczenia systematyzujące wiedzę.
• Rozwiązanie rebusa z hasłem Kalendarz pogody. Nauczyciel umieszcza na tablicy rysunki lub zdjęcia kalendarza i krzaczka z jagodami, dodaje napis ja =po.
• Wspólne wyjaśnienie, czym jest kalendarz pogody.
• Rozmowa na temat sposobu przedstawiania warunków pogodowych w kalendarzu pogody. Przypomnienie symboli pogody. (załącznik nr1)
• Omówienie pogody panującej za oknem. Przedstawienie jaj za pomocą znaków graficznych w kalendarzu pogody i zapisanie daty obserwacji oraz temperatury. (załącznik nr1)
3. Praca inspirowana tekstem H. Zdzitowieckiej „w marcu jak w garncu”. (załącznik nr 2)
• Słuchanie tekstu czytanego przez nauczyciela.
• Rozmowa sprawdzająca zrozumienie wysłuchanego opowiadania kierowana pytaniami, np. Od kiedy dzieci prowadziły kalendarz pogody? Jakie zmiany zachodziły w przyrodzie od września do lutego? Jaki kłopot miały dzieci z oznaczeniem marcowej pogody? Jak marcową pogodę określił dyżurny Pawełek?
• Wyjaśnienie przysłowia W marcu jak w garncu.
• Ćwiczenia w głośnym indywidualnym czytaniu tekstu z uwzględnieniem poziomów trudności.
4. Słońce, smugi i szarobure chmury – ćwiczenia doskonalące pamięć.
• Wyszukiwanie w tekście powtarzającego się fragmentu i nauczenie się go na pamięć.
• Omówienie trudności ortograficznych i interpunkcyjnych w tym fragmencie.
• Pisanie z pamięci wyuczonego tekstu.
• Sprawdzenie pracy ze wzorem w podręczniku.
5. „ Co robimy w taką pogodę?” – zabawa czynnościowo-naśladowcza.
Nauczyciel pokazuje dzieciom po jednym znaku określającym pogodę. Dzieci ruchem prezentują czynności, jakie mogą wykonywać w czasie takiej pogody, np. deszcz-wkładanie kaloszy, peleryny, kurtki, rozkładanie parasola, chodzenie po kałużach lub omijanie ich; termometr z wysoką temperaturą i słońce – opalanie się, kąpiel w jeziorze, zabawa na plaży, mgła – błądzenie.
6. Pogodynka – ćwiczenia w czytaniu mapy pogody. (załącznik nr 3)
• Prezentacja mapy pogody i wyjaśnienie, do czego służy.
• Odczytanie informacji z mapy pogody i uzupełnienie opisu prognozowanej pogody.
• „Jestem prezenterem pogody” - zabawa dydaktyczna.
Nauczyciel zawiesza na tablicy konturową mapę Polski, a na niej symbole pogodowe. Chętne dziecko wchodzi w rolę prezentera pogody i, odczytująć dane z mapy, przedstawia pogodę na dany dzień. Następnie kolejne dzieci zawieszają na mapie dowolne symbole pogodowe i wcielają się w rolę prezenterów pogody.
• Układanie i zapisywania zdań na temat marcowej pogody z wykorzystaniem podanego słownictwa.
• Utrwalanie pisowni wybranych wyrazów z rz wymiennym.
7. Rozpoznawanie rodzajów rzeczowników w liczbie pojedynczej. (załącznik nr 4)
• Nauczyciel zawiesza na tablicy symbole deszcze, mgły i słońca. Wspólnie z dziećmi ustala, jakie zaimki można do nich dopasować (ten, ta, to), i umieszcza je obok właściwych symboli.
• Dzieci losują karteczki, na których są zapisane popularne rzeczowniki (również te związane z pogodą). Nauczyciel mówi, że jest piękna wiosenna pogoda. Dzieci swobodnie poruszają się po klasie, a gdy nauczyciel zapowiada nagłą zmianę pogody – np. Zrywa się gwałtowany wiatr i zaczyna padać – te, które mają pasujące rzeczowniki, zawieszają swoje karteczki pod odpowiednim symbolem na tablicy, obok wcześniej umieszczonych tam zaimków.
• Wprowadzenie nazw rodzajów rzeczowników: określanie rodzaju rzeczowników i zapisywanie ich w zeszycie, wskazywanie w najbliższym otoczeniu przedmiotów, których nazwy są rzeczownikami rodzaju żeńskiego.
8. Znak dzielenie – kształtowanie pojęcia dzielenie.
• Ćwiczenia w dzieleniu – dzielenie jako mieszczenie, praca na konkretach, omawianie danych i szukanych w zadaniach.
1. Przygotowano 10 sadzonek kwiatowych, które postanowiono posadzić na 2 grządkach. Po ile sadzonek będzie na jednej grządce?
2. W fabryce samochodów przygotowano 28 kół. Ile samochodów może będzie wyprodukować? (Zakładany, że nie będą dodawane koła zapasowe, czyli że potrzebne będą po 4 koła).
• Wprowadzenie zapisu dzielenia – analiza sytuacji przedstawionej na ilustracji i wspólne odczytywanie zapisu działania; omówienie danych i szukanych w zadaniu, zapisanie działania na tablicy i wprowadzenie znaku dzielenia. Do szkoły zakupiono 21 piłek. Każda klasa otrzymała 3 piłki. Dla ilu klas wystarczy piłek? (załącznik nr 5)
• Analiza sytuacji przedstawionych na ilustracjach i zapisywanie oraz uzupełnianie działań dzielenia: zwrócenie uwagi na związek dzielenie z mnożeniem (sprawdzanie wyników dzielenia za pomocą mnożenia); zamiana wskazanych monet wg podanego warunku. (załącznik nr 6)
• Rozwiązywanie zadań tekstowych: analiza zadania z wykorzystaniem ilustracji, podkreślanie danych, zapisywanie i obliczanie działań, dzielenie po tyle samo – obliczenia pieniężne. (załącznik nr 7)
9. Mój kalendarz pogody – wykonanie kalendarza do notowania danych z obserwacji pogody.
• Wspólne ustalenie zasad prowadzenie kalendarza pogody.
• Dzieci indywidualnie przygotowują kartę kalendarza pogody na następne cztery dni. Rubryki tabeli powinny być stosunkowo szerokie ze względu na zmienność marcowej pogody w ciągu jednego dni. Przykładowy kalendarz:
Dzień tygodnia i data Temperatura Zachmurzenie Opady Wiatr
10. Ćwiczenia równoważne w parach i zabawy ze współzawodnictwem.
• Rozgrzewka: bieg truchtem z przyspieszeniem i zwalnianiem; marsz na palcach, potem na piętach; skłony; skręty; przysiady w miejscu.
• Ćwiczenia równoważne ze współćwiczącym typu: walka kogutów, ważenie kaszy, przejście po ławeczce z asekuracją.
• Zabawy ze współzawodnictwem w parach: wyścigi zaprzęgów, przenoszenie piłki nad głowami, w tunelu; bieg z piłką między głowami.
• Dzieci siedzą naprzeciwko siebie w siadzie płaskim, przykładają stopy do stóp partnera. Chwytają się za ręce i naprzemiennie wykonują skłony i wyprosty. Dziecko, które się prostuje, robi jednocześnie wdech, dziecko, które wykonuje skłon- wydech.
11. Podsumowanie zajęć.
Rozmowa na temat znaczenia prognozowania pogody.
Kończenie zdania: Dzisiaj nauczyłam się/ nauczyłem się...