Bajka o żółtym tulipanie

Temat: ,,Bajka o żółtym tulipanie”
Opracowała: Katarzyna Jarmakowicz
Grupa dzieci: 5 latki

Cel ogólny:
- doskonalenie umiejętności opowiadania treści utworów literackich i dzielenie się wrażeniami z obejrzanego teatrzyku,
- kształtowanie zdolności wypowiadania się w sposób zrozumiały dla innych oraz zwracanie się wprost do rozmówcy.

Cele szczegółowe:
- śpiewa piosenkę, ilustruje jej tekst ruchem
- udziela odpowiedzi na zadane pytania
- ogląda teatrzyk
- wypowiada się na jego temat
- ilustruje opowiadanie ruchem
- układa historyjkę obrazkową,
- podejmuję próbę tworzenia własnych opowiadań
- uczestniczy w zabawie ruchowej, reaguje na zmianę muzyki

Metody :
- Czynne: samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych dzieciom, kierowania własna działalnością dzieci.
- Słowne: rozmowa
- Percepcyjne: obserwacja

Pomoce: teatrzyk, sylwety: słonce, chmura z kropelkami deszczu, tulipan, dzieci, obrazki ilustrujące opowiadanie M. Różyckiej ..O żółtym tulipanie”, konewka, odtwarzacz cd, muzyka klasyczna ,,Walc kwiatów”.

1. Powitanie dzieci zabawą ruchową przy piosence ,,Ręce, ręce, nogi, nogi”

Ręce, ręce, nogi, nogi – raz, dwa, trzy.
(dwa razy klaszczemy w swoje ręce, dwa razy uderzamy w swoje uda,
trzy razy klaszczemy ze swoją parą w ręce)
Palce w sufit, do podłogi – raz, dwa, trzy.
(unosimy ręce w górę, w dół, trzy razy klaszczemy ze swoją parą w ręce)
I pomachaj skrzydełkami – raz, dwa, trzy.
(naśladujemy machanie skrzydełkami i obracamy się, trzy razy klaszczemy ze
swoją parą w ręce)
Przybij piątkę z kolegami – raz, dwa, trzy.
(przybijamy piątkę jedną ręką ze swoją parą, trzy razy klaszczemy ze swoją
parą w ręce)

Na przejście instrumentalne dzieci zmieniają parę. Kiedy ją znajdą, chwytają
się za ręce i tańczą w kółeczku dopóki nie zacznie się treść słowna piosenki

2. Wprowadzenie dzieci do tematu zajęć.
- Dzisiejsze zajęcia będą związane z aktualną porą roku. Kto z Was wie, jaką porę roku mamy?
- A po jakiej porze roku przyszła do nas wiosna?
- Jaka pora roku przyjdzie po wiośnie?
- A kto spróbuje wymienić wszystkie pory roku?
- Z czym Wam się kojarzy wiosna ? Znacie jakieś zwiastuny wiosny?

Wiosna to bardzo radosna pora roku ponieważ wiosną budzi się do życia cała przyroda.
Na dworze jest coraz cieplej, z ciepłych krajów powracają ptaki, na gałązkach pojawiają się pierwsze pąki, w ogródkach, na łące, w parku pojawiają się pierwsze kwiatki.
- A czy Wy znacie jakiś wiosenne kwiaty?

Dzisiaj chciałabym opowiedzieć Wam historię żółtego tulipana. Zapraszam Was do obejrzenia teatrzyku pt. ,,Bajka o żółtym tulipanie”. Usiądźcie wygodnie i posłuchajcie.

3. ,,O żółtym tulipanie” – teatrzyk sylwet na podstawie opowiadania M. Różyckiej.

W ciemnym domku pod ziemią mieszkał mały Tulipanek. Maleńki Tulipan, jak wszystkie małe dzieci, spał całymi dniami. Wokoło było bowiem bardzo cicho i ciemno. Pewnego dnia obudziło go lekkie pukanie do drzwi.
- Kto tam?- zapytał obudzony ze snu Tulipanek.
- To ja. Deszczyk. Chcę wejść do ciebie. Nie bój się maleńki. Otwórz.
- Nie! Nie chcę. Nie otworzę- powiedział Tulipanek i odwróciwszy się na druga stronę, znów
smacznie zasnął. Po chwili mały Tulipanek znów usłyszał pukanie.
- Puk! Puk! Puk!
- Kto tam?
- To ja. Deszcz. Pozwól mi wejść do swojego domku.
- Nie! Nie chcę abyś mnie zmoczył. Pozwól mi spać spokojnie.
Po pewnym czasie Tulipanek usłyszał znów pukanie i cieniutki, miły głosik wyszeptał:
- Tulipanku, puść mnie!
- Ktoś ty?
- Promyk słoneczny- odpowiedział cieniutki głosik.
- O, nie potrzebuję cię. Idź sobie.
Ale promyk słoneczny nie chciał odejść. Po chwili zajrzał do domu tulipanowego przez dziurkę od klucza i zapukał.
- Kto tam puka?- zapytał zżółkły ze złości Tulipanek
- To my. Deszcz i Słońce. My chcemy wejść do ciebie!
Wtedy Tulipanek pomyślał: „Ha. Muszę jednak otworzyć, bo dwojgu nie dam rady”. I
Otworzył. Wtedy Deszcz i Promyk wpadli do domu tulipanowego. Deszcz chwycił przestraszonego Tulipanka za jedną rękę, Promyk słońca za drugą i unieśli go wysoko, aż po sam sufit. Mały żółty Tulipanek uderzył główką o sufit swego domku i przebił go......i,
o dziwo znalazł się wśród pięknego ogrodu na zielonej trawce. Była wczesna wiosna. Promyki Słońca padały na żółtą główkę Tulipanka. A rano przyszły dzieci i zawołały:
- Patrzcie! Pierwszy żółty tulipan zakwitł dzisiaj z rana! Teraz już na pewno będzie wiosna!
Rozmowa na temat opowiadania:
- Jacy bohaterowie wystąpili w opowiadaniu?
- Kto pierwszy odwiedził tulipanka?
- Kto jako drugi odwiedził małego tulipanka?
- Jak reagował tulipan na wizytę gości?
- Co wydarzyło się kiedy goście w końcu weszli do domku tulipanka?
- Jak zakończyło się opowiadanie?
4. ,,Cebulka” – zabawa darmowa.
Dzieci próbują przedstawić historię żółtego tulipana za pomocą ruchów własnego ciała. Przy spokojnej muzyce dzieci ilustrują ruchem opowiadanie nauczyciela.

Tulipanek mieszkał sobie w swoim domku (w cebulce), głęboko pod ziemią (dzieci leżą na podłodze, zwijając się jak najmocniej). Było tam ciepło, cicho i ciemno (dzieci zamykają oczy i cichutko leżą) Jednak pewnego dnia zrobiło mu się jakoś niewygodnie (dzieci zaczynają się wiercić), nagle cebulka pękła i tulipanek wysunął mały kiełek (dziecko wysuwa w górę rękę lub nogę), potem kiełek zaczął rosnąć i rosnąć (dzieci powoli unoszą się do góry), wypuścił listki i pięknie zakwitł (dzieci unoszą ręce w górę, jakby to były płatki kwiatów). Teraz w ogrodzie kwitnie dużo pięknych tulipanów (dzieci obracają się w jedna
i drugą stronę, uśmiechają się).

8. Układanie historyjki obrazkowej na podstawie opowiadania M. Różyckiej „O żółtym tulipanie”. - nauczyciel dzieli dzieci na 4 grupy. Każda grupa otrzymuje ilustracje przedstawiające historyjkę żółtego tulipanka. Zadaniem dzieci jest ułożenie ilustracji wg kolejności zdarzeń.

9. ,,Ogrodnik” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
Nauczyciel spośród dzieci wybiera jedno, które będzie ogrodnikiem. Ogrodnik otrzymuje konewkę, reszta dzieci zostaje kwiatkami i kuca w rozsypce na dywanie. Nauczyciel włącza nagranie „Mały ogrodnik”, w tym czasie wybrane dziecko „podlewa” kwiatki. Osoba, która została „podlana” wstaje i idzie za ogrodnikiem. Dzieci podążają za ogrodnikiem aż do momentu, w którym usłyszą sygnał nadchodzącego wiatru (gama chromatyczna z góry na dół). Na ten sygnał dzieci obracają się i ponownie kucają na dywanie.
Zabawa powtarza się.

10. Ewaluacja zajęć.
Dzieci siedzą na dywanie. Prowadząca pyta dzieci czy zajęcia się im podobały,
co podobało im się bardziej, a co mniej. Chętne dzieci wypowiadają się na temat zajęć. Nauczycielka prosi, aby dzieci, którym zajęcia się podobały, aby zrobiły śmieszne miny,
a dzieci, którym zajęcia się nie podobały smutne. Nauczycielka dziękuje dzieciom za zajęcia.