Święta tuż tuż...

Uczeń:
1. Zna zwyczaje Świąt Bożego Narodzenia panujące w Polsce i na świecie
2. Zna zna symbole Świąt Bożego Narodzenia takie jak: choinka, opłatek, wigilia i inne;
3. Potrafi zaśpiewać wybraną kolędę
4. Wykonuje kartkę bożonarodzeniową
Metody:
• pogadanka,
• wykład,
• praca z tekstem.
Formy:
• indywidualna,
• grupowa.
Środki dydaktyczne:
• Cd z kolędami,
• Wiersz T. Kubiaka „Wieczór Wigilijny”

Przebieg zajęć:
1. Faza wstępna:
• Przywitanie z dziećmi, zachęcenie do aktywnego udziału w zajęciach
• Zapoznanie uczniów z tematem zajęć
• Pogadanka związana z tematem zajęć:
-wyjaśnienie dzieciom terminów związanych z Bożym Narodzeniem
„tradycja”-zasada postępowania, zwyczaje przechodzące z pokolenia na pokolenie, przekazywanie przez dziadków rodzicom, rodzice przekazują je nam, a my przekazujemy je naszym dzieciom,
„wigilia” pochodzi z jęz. Łacińskiego i oznacza „czuwanie”. Taki był dawniej zwyczaj w Kościele, że przed większymi uroczystościami poprzedniego dnia obowiązywał post i wierni przez całą noc oczekiwali na tę uroczystość. W Polsce wigilia weszła do tradycji w XVIII w. Jej gł. częścią jest uroczysta kolacja złożona z postnych potraw. Ma ona charakter rodzinny

• dzieci wymieniają jakie tradycje bożonarodzeniowe są pielęgnowane w ich domach oraz w jaki sposób ich rodzina przygotowuje się do Świąt Bożego Narodzenia.
2.Faza główna:
• Odczytanie wiersza T. Kubiaka „Wieczór Wigilijny”. Nawiązanie do wiersza i osobistych doświadczeń dzieci:
O jakich tradycjach związanych z wigilią jest mowa w wierszu?

Pojawienie się pierwszej gwiazdki– symbol gwiazdy betlejemskiej, która wskazała drogę pasterzom.
Sianko pod obrusem na pamiątkę siana, na którym leżał mały Jezus.
Wolne miejsce przy stole– dla przygodnego gościa, osoby samotnej lub na pamiątkę osób, które nie mogą być z nami.
Dzielenie się opłatkiem– oznacza wzajemne poświęcenie się dla siebie, darowanie wzajemnych uraz.
Parzysta ilość osób przy stole– wróży szczęście i powodzenie.
Parzysta ilość potraw, najlepiej 12– na pamiątkę 12 apostołów i tyle jest miesięcy.
Ubieranie choinki– tradycyjna choinka przywędrowała do nas w XIX w. z Niemiec, jest symbolem życia, siły i zdrowia. Wieszane na choince ozdoby nie są przypadkowe:

światełka oznaczają przyjście na świat Jezusa;
ozdoby– dary łaski Bożej;
łańcuch symbolizuje węża kusiciela;
jabłka– grzech;
gwiazda na czubku choinki– gwiazdę betlejemską.
Dawniej na choince wieszano ozdoby, które można było zjeść np. jabłka, cukierki, pierniki, orzechy itp.
Śpiewanie kolęd.
Pasterka.
Wzajemne obdarowywanie się prezentami po kolacji wigilijnej.

• Dzieci uczą się słów kolędy pt. „Świeć gwiazdeczko, świeć”
• Praca plastyczna: wykonanie kartki świątecznej
3. Faza końcowa
• Podsumowanie zajęć, wspólne śpiewanie kolęd.
• Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.