Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego ubiegającego się o awans na stopień zawodowy nauczyciela mianowanego

Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego
ubiegającego się o awans na stopień zawodowy nauczyciela mianowanego

(W oparciu o Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 1 marca 2013 r.
w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli.)

Agnieszka Wolanin

(1 września 2013 r. – 31 maja 2016 r.)

Prusiek, 2016

Podstawowe informacje o nauczycielu:

Imię i nazwisko nauczyciela:
Agnieszka Wolanin

Nazwa i adres szkoły:
Szkoła Podstawowa w Prusieku,

Stanowisko pracy:
Nauczyciel wychowania fizycznego

Posiadane kwalifikacje:
 Ukończone wyższe studia zawodowe na specjalności „Wychowanie fizyczne z gimnastyką korekcyjną i turystyką”;
 Ukończone uzupełniające studia magisterskie na kierunku „Wychowanie Fizyczne”.

Czas trwania stażu:
1. 09. 2013 r. – 31. 05. 2016 r.

Dodatkowe zadania pełnione w szkole: protokolant (2013 – 2015), opiekun kółka tanecznego (2013-2016), opiekun grupy warsztatów malarskich (2014-2016).

Dokumenty poświadczające kwalifikacje zawodowe:
 Dyplom ukończenia studiów licencjackich w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Krośnie na kierunku „Wychowanie fizyczne z gimnastyką korekcyjną i turystyką”;
 Dyplom ukończenia uzupełniających studiów magisterskich w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu na specjalności „Wychowanie Fizyczne”.

Dokumenty związane z realizacja stażu:
 Plan rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego ubiegającego się o stopień zawodowy nauczyciela mianowanego – zatwierdzony przez Dyrektora Szkoły.
 Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego ubiegającego się o stopień zawodowy nauczyciela mianowanego.
 Ocena dorobku zawodowego za okres stażu 1. 09. 2013 r. – 31. 05. 2016 r.

Wstęp

Pracę w Szkole Podstawowej w Prusieku jako nauczyciel wychowania fizycznego rozpoczęłam w 2007 roku. Wcześniej ukończyłam studia licencjackie na kierunku wychowanie fizyczne z gimnastyką korekcyjną i turystyką w PWSZ w Krośnie, a następnie uzupełniające studia magisterskie na kierunku wychowanie fizyczne w AWF we Wrocławiu. Pracę jako nauczyciel poprzedziłam odbytym stażem w szkole podstawowej z Powiatowego Urzędu Pracy. W 2008 r. uzyskałam stopień nauczyciela kontraktowego, a po dwóch latach rozpoczęłam staż na kolejny stopień awansu zawodowego. Jednakże z racji zmian w moim życiu prywatnym, związanych z narodzinami dziecka i przekroczeniem okresu 1 roku przerwy, staż został przerwany.
Ponowne działania w kierunku rozpoczęcia stażu podjęłam 1 września 2013 roku. Staż ten trwał 2 lata i 9 miesięcy i był to czas intensywnej pracy nad sprostaniem wymaganiom, jakie sobie założyłam. Był to okres nie tylko wzbogacania wiedzy i rozwijania umiejętności, ale również przemiany wewnętrznej.
Na początku września 2013 roku sporządziłam plan rozwoju zawodowego w oparciu o Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli. Zawarłam w nim zadania do realizacji w trakcie stażu, umożliwiające mi uzyskanie awansu zawodowego. Plan ten został zatwierdzony przez Dyrektora Szkoły Podstawowej w Prusieku.
Poniżej przedstawiam moje sprawozdanie z realizacji zadań ujętych w planie rozwoju zawodowego. Jednocześnie jestem przekonana, że praca nad sobą i swoimi dokonaniami opiekuńczo- wychowawczymi oraz dydaktycznymi wcale nie dobiegła końca i jeszcze wiele przyjdzie mi się nauczyć.

§ 7 ust. 1 pkt 1
Uczestniczenie w pracach organów szkoły związanych z realizacją zadań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych wynikających ze statutu szkoły oraz potrzeb szkoły i środowiska lokalnego.

1. Współpraca z organami szkoły.
W czasie trwania stażu uczestniczyłam w realizacji zadań edukacyjnych i wychowawczych wynikających ze Statutu Szkoły. Starałam się wykonywać powierzone mi obowiązki bardzo rzetelnie, zarówno w trakcie zajęć obowiązkowych, dodatkowych, dyżurów nauczycielskich czy imprez i wyjazdów poza teren szkoły. Realizacja zadań zawartych w tym obszarze polegała na współpracy ze wszystkimi organami szkoły tj. Dyrektorem Szkoły, Radą Pedagogiczną, Radą Rodziców i Samorządem Uczniowskim.
Wszelkie zadania, jakie podejmowałam były zawsze przekazywane i konsultowane z Dyrektorem szkoły. Zamiar wyjazdu na basen, wycieczkę rowerową, zawody zgłaszałam Dyrektorowi szkoły na tydzień przed planowanym terminem, zgodnie ze Statutem Szkoły. Ponadto każda impreza organizowana przeze mnie czy współorganizowana z innymi nauczycielami była konsultowana i zatwierdzana przez Dyrektora szkoły. Muszę przyznać, że współpraca zarówno z obecnym Dyrektorem, jak i poprzednim była i jest dla mnie niezwykle cenna między innymi za wszelką pomoc, dobrą radę, wskazówki dotyczące realizacji podjętych zadań. Często zwykła rozmowa, dobre słowo motywowało mnie do jeszcze większego poświęcenia i dodatkowych działań, za co bardzo dziękuję.
Współpraca z Radą Pedagogiczną była i jest również owocna. Dzięki codziennej rozmowie z nauczycielami, wymianie doświadczeń, współorganizowaniu różnych imprez szkolnych, wspólnym motywowaniu się do różnych działań zmieniłam się. Mam więcej wiedzy, pomysłów na różne działania wśród uczniów, a najważniejsze, że mogę liczyć w tej kwestii na pomoc Grona Pedagogicznego. Jako członek Rady Pedagogicznej brałam również udział w posiedzeniach Rady Pedagogicznej, uczestniczyłam we wszystkich posiedzeniach szkoleniowych, uwzględnionych w harmonogramie pracy szkoły. Starałam się też rzetelnie i czynnie współuczestniczyć w przygotowaniach dokumentów organizujących pracę szkoły.
Podczas realizacji zadań edukacyjnych oraz opiekuńczo - wychowawczych niezwykle ważna okazała się współpraca z Radą Rodziców. Dzięki niej udało mi się zorganizować upominki na odbywające się turnieje i zawody sportowe (Szkolny Turniej Tenisa Stołowego – XI 2014 r., XII 2015 r.; Szkolny Turniej Mini Piłki Nożnej – IX 2015 r.), materiały na warsztaty malarskie dla chętnych uczniów (2014 – 2016 r.), materiały na warsztaty quillingu (2015/16 r.), nagrody i upominki na coroczną imprezę szkolną „Dzień Dziecka na sportowo” (2014 – 2016 r.). Od września 2015 r. moja współpraca z rodzicami stała się jeszcze bardziej aktywna, gdyż zostało mi przydzielone zadanie wychowawcy klasowego, a wraz z tym częstsze kontakty z rodzicami, rozmowy. Podczas zebrań, które organizowałam dla rodziców zapoznawałam ich z niezbędnymi dokumentami (PSO oraz wymagania edukacyjne oraz kryteria oceniania ucznia z poszczególnych przedmiotów), informowałam o postępach edukacyjnych oraz zachowaniu moich wychowanków. Dzięki rozmowom mogłam lepiej poznać potrzeby uczniów, przyczyny ich niektórych zachowań czy zainteresowania każdego z nich, co bardzo pomagało w codziennej pracy i organizacji zajęć dodatkowych. Organizując zebrania z rodzicami zależało mi na pozyskaniu ich zaufania, gdyż uważam, że tylko dzięki temu nasza współpraca może odnieść sukces. Muszę przyznać, iż mówienie o sukcesach czy porażkach dziecka nie jest łatwym zadaniem, o czym się wielokrotnie przekonałam. Jednak relacje, jakie występują miedzy nauczycielem a rodzicem są niezwykle ważne i często decydują o tym, w jaki sposób rozmawia się o problemach. Jeśli na zebraniu panuje atmosfera empatii i zrozumienia, łatwiej jest dojść do wspólnych wniosków, które można efektywnie wykorzystać w pracy z dzieckiem. Dlatego tez starałam się choć trochę zintegrować rodziców ze środowiskiem szkolnym. W ramach tych działań angażowałam ich w przygotowanie i udział w organizowane i współorganizowane imprezy: Dzień Chłopaka (IX 2015 r.), ognisko klasowe (IX 2015 r.), Mikołajki (XII 2015 r.), Wigilia klasowa (XII 2015 r.), Dzień Babci i Dziadka (I 2016 r.), Dzień Dziecka na sportowo (VI 2014 – 2016 r.). Nigdy nie spotkałam się z odmową pomocy w jakiejkolwiek sprawie.
Współpraca z Samorządem Uczniowskim polegała na mojej pomocy w organizacji różnych imprez szkolnych, zadaniach opiekuńczych podczas dyskotek szkolnych, włączaniu się w akcje charytatywne.
Ponadto moje zaangażowanie w realizację zadań edukacyjnych i opiekuńczo – wychowawczych objawiało się uczestnictwem w organizowanych na terenie placówki różnorodnych akcjach oraz uroczystościach i imprezach szkolnych. Co roku uczestniczyłam w ogólnopolskiej akcji „Sprzątanie świata”. Współorganizowałam zbiórkę nakrętek na rzecz osoby niepełnosprawnej. Włączałam się w coroczną akcję „Góra Grosza” i „Szlachetna Paczka”. W celu promocji szkoły umieściłam też na stronie internetowej film z uroczystości Dnia Babci i Dziadka (I 2016). Organizowałam wyjazdy na basen, a także byłam opiekunem podczas przejazdów na zajęcia z pływania organizowane dla klas III przez EKOBAL (2014/15), byłam opiekunem podczas wycieczek rowerowych, szkolnych, wyjazdów na różne spektakle: teatralne, rewii na lodzie. Uczestniczyłam w imprezach szkolnych wynikających z harmonogramu uroczystości szkolnych.

§ 7 ust. 1 pkt 2
Pogłębianie wiedzy i umiejętności zawodowych, samodzielnie lub przez udział w różnych formach kształcenia ustawicznego.

1. Poszerzanie wiedzy i umiejętności zawodowych.
Od początku swojej pracy zawodowej dbałam o doskonalenie osobiste i własnego warsztatu pracy. Starałam się wykorzystywać twórcze metody pracy. Dlatego uczestniczyłam w formach doskonalenia zawodowego, które służyły mojemu rozwojowi, a także podniesieniu jakości pracy szkoły. W okresie stażu brałam udział w następujących formach doskonalenia:
a) szkolenie „Wpływ sposobu kierowania grupą na efektywność pracy zespołu” (organizowane przez CDN w Sanoku – 2013 r.);
b) szkolenie „Ocena opisowa w klasach I-III w odniesieniu do wymagań nowej podstawy programowej” (organizowane przez CDN w Sanoku – 2013/14 r.);
c) szkolenie „Jak pomóc uczniowi osiągnąć sukces edukacyjny” w ramach projektu „Wspomaganie szkół i przedszkoli w Powiecie Sanockim” (organizowane przez Ośrodek Rozwoju Edukacji – 2014 r.);
d) szkolenie „Ocenianie kształtujące” w ramach projektu „Wspomaganie szkół i przedszkoli w powiecie Sanockim” (organizowane przez Ośrodek Rozwoju Edukacji – 2014/15 r.);
e) projekt „Nauka prosta sztuka” (realizowany przez „Instytut Badawczo-szkoleniowy w Olsztynie” – 2014/15 r.);
f) rozpoczęcie studiów podyplomowych „Plastyka i edukacja artystyczna w szkole podstawowej i gimnazjum” (XI 2015 r.).
Ukończone przeze mnie różne formy doskonalenia zawodowego, nie tylko wzbogaciły moją wiedzę i doświadczenie, ale także rozwinęły umiejętności oraz poszerzyły możliwości zawodowe i interpersonalne. Zdobytą wiedzę wdrażałam i wykorzystywałam w pracy biorąc pod uwagę potrzebyi możliwości dzieci. Uważam, że wszystkie formy doskonalenia nauczycieli są cenne pod względem treści merytorycznych, a przede wszystkim wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami.
Oprócz poszerzania swojej wiedzy poprzez udział w różnorodnych formach doskonalenia zawodowego, skupiłam się również na samodzielnym wyszukiwaniu potrzebnych informacji, które mogłabym wykorzystać podczas pracy z uczniami oraz współpracy z rodzicami. W celu pogłębiania wiedzy metodycznej i pedagogicznej systematycznie czytałam literaturę fachową, śledziłam nowości wydawnicze. Literatura fachowa była mi bardzo pomocna w opracowywaniu scenariuszy zajęć.
Korzystałam również z zasobów biblioteki szkolnej w zakresie księgozbioru pedagogicznego.Na bieżąco korzystałam z informacji zawartych w Internecie, przygotowując się do zajęć z wychowawcą (przygotowywanie plakatów dotyczącej zdrowej żywności, BMI, tradycje świąteczne) do zajęć teoretycznych (przepisy gier drużynowych, metody i zasady hartowania, wypoczynek czynny i bierny, sposoby postepowania w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia) czy poszukując inspiracji ciekawych zajęć ruchowych.
Systematycznie dbałam też o doskonalenie wynikające z własnych potrzeb i gromadziłam materiały służące własnemu rozwojowi.

§ 7 ust. 1 pkt 3
Poznawanie przepisów dotyczących systemu oświaty, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której odbywa staż.

1. Poznawanie przepisów systemu oświaty.
Moje działania w celu poznawania przepisów systemu oświaty rozpoczęły się już na początku mojej drogi pedagogicznej. Od tamtego czasu wdrażałam się w różne zapisy rozporządzeń i ustaw. Ważne jest jednak co jakiś czas odświeżać swoja wiedzę z tym związaną. Rozpoczynając staż przypomniałam sobie procedury związane z awansem zawodowym. Przeczytałam również dodatkowe publikacje omawiające zasady ubiegania się o stopień nauczyciela mianowanego. Na podstawie tych dokumentów zawarłam kontrakt z opiekunem stażu, w którym określone zostały zasady współpracy i harmonogram spotkań. Wspólnie z opiekunem stażu, panią Beatą Kuśnierz opracowałam Plan Rozwoju Zawodowego w oparciu o rozporządzenia. Pogłębiałam znajomość organizacji, zadań i zasad funkcjonowania szkoły. Przeanalizowałam Statut Szkoły, Roczny Plan Pracy Szkoły, regulaminy wewnętrzne. Zapoznałam się z Kartą Nauczyciela. Czytałam i analizowałam wszystkie nowości dotyczące awansu zawodowego w prasie dla nauczycieli oraz Internecie. Korzystałam z porad dyrektora placówki, opiekuna stażu. W trakcie stażu analizowałam natomiast pozostałe przepisy prawa oświatowego, których zmiany śledziłam na bieżąco.
Do analizowanych przeze mnie przepisów prawa należą:
• Ustawa Karta Nauczyciela z dnia 26 stycznia 1982 r. (Rozdział 3a, Awans zawodowy nauczycieli);
• Ustawa z dnia 18 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw;
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli;
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach;
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych;
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego;
• Ustawa z 7 września 1991 r. o systemie oświaty;
• Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw;
• Ustawa z dnia 29 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw;
• Rozporządzenie MEN z 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół;
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (z późniejszymi zmianami).

§7 ust. 2 pkt. 1
Umiejętność organizacji i doskonalenia własnego warsztatu pracy, dokonywanie ewaluacji własnych działań, a także oceniania skuteczności i dokonywania zmian w tych działaniach.
1. Planowanie własnej pracy na określony cykl kształcenia.
W celu dobrego zaplanowania pracy na okres stażu swoje działania rozpoczęłam od zapoznania się z procedurami związanymi z awansem zawodowym i przeanalizowaniu przepisów prawa oświatowego dotyczącymi stażu. W tym celu zaznajomiłam się z Rozporządzeniem MENiS z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli oraz odpowiednimi fragmentami Ustawy o systemie oświaty. W trakcie stażu monitorowałam strony internetowe, aby mieć aktualną wiedzę na temat wszelkich zachodzących zmian.
Następnie zgodnie z przepisami we wrześniu przygotowałam wniosek o rozpoczęcie stażu na stopień nauczyciela mianowanego i przedłożyłam go dyrektorowi szkoły.
2. Organizacja warsztatu pracy.
Ważnym aspektem w organizacji warsztatu pracy było nawiązanie współpracy z opiekunem stażu – panią Beatą Kuśnierz. Wynikiem rozmowy był zawarty kontrakt pisemny, który ustalał zasady wzajemnej współpracy, a także ustalenie terminów spotkań oraz obserwacji zajęć lekcyjnych. W trakcie stażu zawsze mogłam liczyć na wsparcie pani Beaty, gdy tylko potrzebowałam udzielała mi rad i wskazówek wzbogacając moją wiedzę i umiejętności w aspekcie edukacyjnym i wychowawczym. Z pomocą opiekuna stażu przygotowałam plan rozwoju zawodowego, który został zatwierdzony przez dyrektora szkoły.
3. Doskonalenie warsztatu pracy pedagogicznej.
Warsztat pracy nauczyciela wychowania fizycznego składa się z kilku elementów. Podstawą jest metodyczne przygotowanie do prowadzenia zajęć z dziećmi i młodzieżą, zaangażowanie i talent, a zasadniczym składnikiem powinna być jego osobowość i charakter. Obejmuje on także dokumentację pracy nauczyciela oraz całą bazę dydaktyczną. Oczywiste jest to, że dobra organizacja własnego warsztatu pracy, wpływa na uzyskane wyniki. Mając to na uwadze starałam się udoskonalać i ulepszać swój warsztat i metody pracy zarówno przez samodzielne działania, jak i udział w różnych formach doskonalenia.
Ważnym aspektem w doskonaleniu warsztatu pracy nauczyciela jest wzbogacanie własnej biblioteczki metodycznej, która pomaga w przygotowaniu się do zajęć. Do zgromadzonej przeze mnie lektury należą następujące pozycje:
• „Wychowanie fizyczne. Praktyczny poradnik dla nauczycieli”
• Podstawa programowa z komentarzami. Wychowanie fizyczne i edukacja dla bezpieczeństwa;
• P. Wróblewski „Radosna siatkówka. Zeszyt metodyczno – szkoleniowy dla klas 1-3” ;
• W. Kasza, Z. Krzyżanowski „Piłka siatkowa dla najmłodszych. Zeszyt metodyczno – szkoleniowy dla klas 4-6”.
• A. Faber, E. Mazlish „Jak mówić żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły”
• „500 gier i zabaw. Część I Gry i zabawy ruchowe”, zebrał I. N. Czkannikow;
• „500 gier i zabaw. Część II Gry i zabawy świetlicowe”, zebrał I. N. Czkannikow.
• M. Krawczyk „Wychowawca a wychowanek”, W-wa 1962.
Zauważyć należy, iż prawidłowo prowadzona dokumentacja umożliwia zaplanowanie procesu edukacyjnego, gwarantuje sprawny przebieg zajęć i rzetelną ocenę uczniów. Podstawowym dokumentem jest tu plan nauczania dla każdej klasy. Przygotowując ten dokument, na podstawie wybranego programu nauczania, biorę pod uwagę również sprawność zespołu klasowego, bazę jaką dysponuje szkoła, sprzęt sportowy jaki posiada, warunki terenowe i klimatyczne oraz zainteresowania uczniów i własne predyspozycje.
Ponadto każdego roku udoskonalałam plany wynikowe z wychowania fizycznego. Powodem tego było dostosowanie planu do potrzeb, możliwości zmieniających się grup klasowych, klas łączonych. Starałam się także, by uwzględniał on zainteresowania i potrzeby uczniów. W tym celu wykorzystywałam „Arkusz aspiracji osiągnięć sportowych”, w którym uczniowie mogli wypowiedzieć się jakie dyscypliny sportowe go interesują. Ponadto co roku modyfikowałam i udoskonalałam Przedmiotowy System Oceniania z wychowania fizycznego, biorąc pod uwagę własne obserwacje i zdobywane doświadczenie.
Nauczyciel prowadzi lekcje na podstawie konspektu i osnowy. Osnowa to pisemny plan działania w określonym cyklu tematycznym. Konspekt natomiast wg J. Tatarczuka jest pisemną formą przygotowania nauczyciela do lekcji, ułatwia jej przeprowadzenie, zapewnia systematyczność pracy oraz pozwala osiągnąć zamierzone wyniki. Nauczyciel przygotowujący się do zajęć powinien napisać konspekt, ustalić sposób realizacji, przygotować sprzęt i miejsce do ćwiczeń. Na bieżąco prowadziłam również dokumentację w dzienniku lekcyjnym notując temat lekcji, liczbę uczniów obecnych oraz uwagi, co do zachowania uczniów.
Wiele szkół w Polsce, a także w naszej gminie jest dobrze wyposażonych w pomoce niezbędne do prawidłowego prowadzenia lekcji wychowania fizycznego. Szkoły te posiadają sale gimnastyczne wyposażone w niezbędne przyrządy i przybory sportowe, boiska szkolne z bieżnią. Uczniowie mający dostęp do tak dobrze wyposażonej szkoły mają możliwości rozwijania się w zakresie ruchowym i odnoszenia sukcesów sportowych. Baza dydaktyczna w wiejskiej szkole często nie jest tak atrakcyjna i bogata, a lekcje wychowania fizycznego często odbywają się na korytarzu szkolnym. Podobnie jest w szkole, gdzie pracuję. Większość zajęć wychowania fizycznego odbywa się na korytarzu szkolnym, co wymaga dobrej organizacji pracy i metod pracy, aby zapewnić bezpieczeństwo uczniom. Co więcej sytuacja wymaga też wykorzystywania różnych środków dydaktycznych, urozmaicenia i atrakcyjności zajęć, aby wyjść naprzeciw potrzebom rozwojowym i zainteresowaniom uczniów. Szkoła, w której pracuję od kilku lat może korzystać z „Orlika”, co bardzo pomogło w organizacji pracy i realizacji zadań edukacyjnych, a także wpłynęło na rozwój zainteresowań uczniów sportem. Szkoła wyposażona jest również w atestowany plac zabaw, gdzie uczniowie mogą już od najmłodszych lat kształtować swą sprawność fizyczną i rozwijać umiejętności ruchowe.
Warsztat pracy nauczyciela wychowania fizycznego to przede wszystkim sprzęt sportowy. Musi on być bezpieczny, co wiąże się z nieustanną kontrolą jego sprawności. Dlatego też moje działania w tym względzie polegały na sprawdzaniu i ewentualnym usuwaniu zużytych przyborów lub naprawianiu ich, dbaniu o estetykę miejsca przeznaczonego do ćwiczeń.
Od 2015 r. po kilkuletniej przerwie objęłam wychowawstwo w klasie IV. Zaczęłam wtedy również ulepszać warsztat pracy wychowawcy. Dla wychowawcy jest to klasa szkolna, dzieci oraz ich problemy. Od początku swojej pracy zawodowej, jak już wspomniałam związana jestem z wiejską szkołą. Szkoła na wsi różni się w znacznym stopniu od szkoły w mieście. Wynika to między innymi z roli, jaką spełnia w środowisku lokalnym. To w niej uczniowie zdobywają wiedzę, ale musi ona zastąpić im również dom kultury, kino, teatr i inne rozrywki, które mają dzieci z miasta. Dlatego pracując na wsi, zdaję sobie sprawę z tego, że muszę być wszechstronna i twórcza, by wypełnić w prawidłowy sposób rolę wychowawcy. Pracę w klasie rozpoczęłam od opracowania planu działań wychowawczych. To w nim umieszczam zadania, które będę realizować w danym roku szkolnym. Pisząc plan biorę pod uwagę wiek dzieci, ich potrzeby, kompetencje i zainteresowania. Zawsze uważałam, że praca wychowawcy nie może polegać na wykonywaniu działań schematycznych, utartych reguł, a raczej powinna poszukiwać nowych, ciekawych rozwiązań. Wiąże się to oczywiście z poznawaniem swych wychowanków i dostosowywaniu wszelkich działań, aby stymulowały ich aktywność, rozwijały zainteresowania i dawały szansę odnalezienia swego miejsca w grupie poprzez pełnienie różnych ról społecznych. W tym celu starałam się urozmaicać tematykę zajęć z wychowawcą, wprowadzając różne działania (plastyczne, ruchowe, zabawowe), uatrakcyjniałam zajęcia wychowania fizycznego (zabawy „chustą animacyjną”, żonglowanie chusteczkami i piłeczkami, elementy aerobiku, wykorzystywanie różnorodnych środków dydaktycznych – przyrządów i przyborów sportowych dostępnych w szkole oraz przyborów nietypowych: gazety, butelki, piórka) oraz organizowałam zajęcia dodatkowe o różnorodnej tematyce rozwijające zainteresowania uczniów.
Wszelkie działania związane z organizacją czy prowadzeniem różnych zajęć bardzo wpłynęły na moją pracę pedagogiczną. Zebrałam dzięki temu nowe materiały do pracy z dziećmi. Poprawił się mój kontakt z dziećmi, dzięki częstym spotkaniom i wykonywaniem działań innych niż na lekcjach. Mają oni do mnie większe zaufanie, zwierzają się ze swoich problemów, które wspólnie rozwiązujemy.

4. Ewaluacja własnych działań.
Ocena skuteczności działań jest nieodzowna w pracy nauczyciela. Przeprowadzając ewaluację jesteśmy w stanie dostrzec wszelkie niedociągnięcia i popełniane błędy (często nieświadomie) i je naprawić.
Jednym ze sposobów oceny czy moja praca jest skuteczna jest sprawdzenie umiejętności ruchowych uczniów na tle innych szkół podczas zawodów gminnych, w których staraliśmy się brać udział. Należały do nich konkursy „Baw się razem z nami” organizowane dla klas I-III przez Gminę Sanok (XII 2013 r., XII 2014 r.) oraz coroczne Gminne Turnieje Mini Piłki Nożnej chłopców i dziewcząt dla klas IV-VI. Starałam się również organizować szkolne turnieje, które pozwalają zobaczyć ucznia w trochę innej roli i sytuacji niż lekcja. Podczas międzyklasowych rywalizacji wyzwalają się często w uczniach dodatkowe emocje, dzięki którym potrafią pokazać się z innej strony, czego czasami nie widać na lekcji. Od 2014 r. organizuję szkolne turniej tenisa stołowego i mini piłki nożnej. Jak już wspomniałam wcześniej od kilku lat co roku odbywa się też w naszej szkole impreza z okazji Dnia Dziecka, w której uczniowie rywalizują ze sobą w różnych konkurencjach. Każda zorganizowana impreza sportowa pozwalała często odkryć nowe talenty, dostrzec i docenić na forum szkoły uczniów, których często odniesione sukcesy mobilizowały do jeszcze większego wysiłku w doskonaleniu swych umiejętności. Ciekawym i trafionym pomysłem okazała się również tablica rekordów szkoły umieszczona przeze mnie na gazetce ściennej na korytarzu szkoły zarówno w Prusieku, jak i w Sanoczku. Dzięki temu, że zaczęłam systematycznie umieszczać rekordzistów (najlepszych uczniów) różnych konkurencji ruchowych, testów sprawnościowych i nie tylko (skoki na skakance, bieg po kopercie), większą aktywność na lekcjach zaczęli wykazywać również słabsi fizycznie uczniowie. Większość uczniów odnalazła swoją konkurencję, o którą warto powalczyć. Możliwość docenienia i uznania nie tylko przez kolegów i koleżanki, ale również osoby z zewnątrz (rodziców, gości), którzy mogli obserwować ich postępy jest niezwykle silną motywacją do działania.
Ocenianie ucznia na wychowaniu fizycznym bardzo się zmieniło przez ostatnie lata. Dawniej opierano się na testach sprawności fizycznej, przez lata często się sprzeczano o tę kwestię. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych określa między innymi kwestie oceny ucznia z wychowania fizycznego. Oprócz wysiłku wkładanego w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki przedmiotu ważna staje się systematyczność udziału ucznia w zajęciach oraz aktywność w działaniach podejmowanych przez szkołę na rzecz kultury fizycznej. Dlaczego aktywność jest tak ważna? Ponieważ ma większą wartość niż sprawność fizyczna. Żeby być sprawnym trzeba być aktywnym. W wychowaniu fizycznym nie chodzi tylko o to, żeby dziecko było sprawne w naturalnym okresie psychomotorycznego rozwoju, gdy uczęszcza do szkoły. Chodzi natomiast o to, by potrafiło samodzielnie dbać o swoją sprawność przez całe życie, by miało pozytywny stosunek do ćwiczeń, by miało ulubione dyscypliny, by dzięki temu spędzało czas z pożytkiem dla zdrowia.
W moich zadaniach do realizacji dotyczących ewaluacji własnych działań był zapis dotyczący analizowania ocen uczniów ze sprawdzianów. Oczywiście nadal kontroluję i przeprowadzam sprawdziany sprawności fizycznej, jednak zawsze wyjaśniam uczniom, że nie mają one dużego znaczenia przy ustalaniu ich oceny semestralnej czy rocznej, a są jedynie metodą sprawdzenia swego usprawniania się. Muszę zaznaczyć, iż aktywność i zaangażowanie było od zawsze moim priorytetem przy ocenianiu. Analizowanie oceny ze sprawdzianów pomaga mi raczej w dostrzeganiu błędów własnej pracy, np.w poszukiwaniu nowych metod czy działań mobilizujących do aktywności fizycznej uczniów ze słabszymi wynikami.
Analizując na bieżąco wszelkie błędy w swej pracy, udało mi się wypracować u większości uczniów zdyscyplinowanie na zajęciach, przygotowanie do zajęć odpowiedniego biało – czarnego stroju sportowego oraz prawidłowego obuwia. Oczywiście zdarzają się sytuacje nieprzygotowania uczniów do zajęć, są to jednak coraz rzadsze przypadki. Dzięki rozmowie z uczniami na tematy zdrowego stylu życia oraz podjętym zadaniom (np. szklanka wody dziennie, dbanie o zdrowe odżywianie w szkole),a także zachęcanie do aktywności przez organizowanie wyjazdów na basen, wycieczek pieszych i rowerowych, dodatkowych zajęć tanecznych i sportowych udało mi się u wielu z nich odmienić swoje nawyki zdrowotne. Wprowadzona zasada, że brak stroju nie zwalnia z ćwiczeń, również odniosła pozytywny skutek. Obecnie tylko kilku uczniów z całej szkoły ma czasem problem z dostosowaniem się do reguły. A widoczny jest ogromny postęp w aktywnym udziale w zajęciach, nawet gdy zdarzy się zapomnieć stroju sportowego.
Mimo rozmów, przekazywanej informacji rodzicom i uczniom widzę problem w zwolnieniach z zajęć. Nie są one często doprecyzowane przez lekarzy, jak również brak wyjaśnienia przyczyn zwolnienia przez rodziców. Choć powyższa sytuacja nie zdarza się zbyt często myślę, że powinnam popracować nad poprawą świadomości rodziców dotyczącą niezwalniania swych pociech bez ważnego powodu.

§7 ust. 2 pkt. 2
Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych.
1. Poznanie środowiska uczniowskiego oraz obserwacja i analiza rozwoju fizycznego uczniów.
Założenia powyższego punktu rozporządzenia realizowałam między innymi poprzez obserwację uczniów. Uważam, że poznanie ucznia, jego potrzeb rozwojowych dokonuje się przede wszystkim przez obserwowanie go w różnych sytuacjach szkolnych czy pozaszkolnych. Znając jego potrzeby i zainteresowania łatwiej jest planować proces dydaktyczny, przygotować plan nauczania, plan działań wychowawczych. Dlatego stała współpraca z wszystkimi nauczycielami, wychowawcami klas były niezastąpione w tych działaniach. Bardzo pomocna stała się dla mnie również indywidualna dokumentacja uczniów udostępniana przez wychowawców. Zwłaszcza w poznawaniu najmłodszej grupy, z jaką pracowałam (klasą I). Diagnoza dziecka jest bardzo przydatna, gdy rozpoczyna się pracę z klasą I. Dobry start często jest najważniejszym etapem w odniesieniu końcowego sukcesu.
Zauważam dużą różnicę w pracy z grupą, którą zaczęłam uczyć dopiero w II etapie edukacyjnym, a uczniami z którymi miałam kontakt od I klasy. Dzięki obserwacji faz rozwoju fizycznego już od początku edukacji mogłam dobierać wszelkie polecane zadania ruchowe indywidualnie dla każdego dziecka, co pozwalało odnosić im swoje małe sukcesy i cieszyć się aktywnością ruchową. Z doświadczenia wiem, że ta wiedza owocuje w późniejszym etapie nauki.
Od roku szkolnego 2014/15 wśród uczniów jest dwoje posiadających orzeczenie z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej. W swych działaniach uwzględniałam również wskazówki do pracy z takimi uczniami.
W poznawaniu środowiska uczniów niezwykle ważną rolę odegrali rodzice. Wiejska szkoła pozwala na dość częsty i ścisły kontakt z rodzicami, dzięki czemu udało się niemal wszystkich poznać. Rozmowy indywidualne podczas zebrań wywiadowczych, a także rozmowy telefoniczne dostarczyły wiele informacji o środowisku w jakim uczniowie się wychowują, tradycjach rodzinnych, zainteresowaniach rodzin, co często przekładało się na zainteresowania samych uczniów.
W celu poznania potrzeb uczniów stosowałam również anonimową „Ankietę aspiracji osiągnięć ucznia”, którą przeprowadzałam w klasach na początku roku szkolnego. Analiza ankiety oraz przeprowadzane pogadanki na ten temat dały mi obraz potrzeb i oczekiwań uczniów w zakresie rozwijania sprawności fizycznej oraz zainteresowania sportem.
Uwzględniając wszelką zdobytą wiedzę na temat potrzeb rozwojowych uczniów w swych działaniach organizowałam dodatkowe zajęcia sportowe dla klas IV – VI, podczas których uczniowie mogli nabywać umiejętności ruchowe nierozwijane podczas lekcji (np. tenis ziemny, tańce narodowe i dyskotekowe, aerobik), organizowałam wyjazdy na basen kryty do Brzozowa i Leska, współorganizowałam wycieczki rowerowe, które cieszą się powodzeniem. Od kilku lat prowadzę również zajęcia taneczne. Początkowo był to aerobik i ćwiczenia do muzyki, czego efektem była grupa cheerleaderek. W roku szkolnym 2015/16 na potrzeby imprezy środowiskowej z okazji Dnia Babci i Dziadka przygotowałam grupę taneczną ze skocznym krakowiakiem. Występ tak się spodobał, iż wspólnie z panem dyrektorem podjęliśmy decyzję o próbie kontynuacji pracy naszych tancerzy. Jest to duże wyzwanie dla mnie, które mam nadzieję udźwignę. Oprócz zajęć sportowych prowadziłam dodatkowo zajęcia o różnej tematyce i charakterze: haftowanie, szydełkowanie, robótki na drutach, podczas których uczniowie uczyli się różnych ściegów i technik wyszywania. Współorganizowałam również warsztaty quillingu, którymi uczniowie dość licznie się zainteresowali – efektem wspólnej pracy były kartki świąteczne rozsyłane z życzeniami do wielu osób. Powodzeniem cieszą się również zajęcia malarskie (malowanie pejzaży Prusieka farbami akrylowymi) czego efektem jest galeria obrazów na korytarzu szkolnym, co roku nowa i coraz większa. Ponadto starałam się wychodzić naprzeciw wszelkim inicjatywom ze strony nauczycieli i rodziców, pomagałam i brałam udział w imprezach środowiskowych organizowanych przez szkołę lub we współpracy z nią w Prusieku i Sanoczku (Wieczernica z okazji Narodowego Święta 11 listopada, Wigilia, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Dziecka, Piknik Rodzinny i wiele innych).

2. Udział w realizacji programów profilaktycznych.
Prowadząc zajęcia wychowania fizycznego moim podstawowym dążeniem jest ukształtowanie dobrze rozwiniętego umysłowo i fizycznie pod względem morfologicznym, sprawnościowym i zdrowotnym młodego człowieka. Dlatego tez moje działania ukierunkowane są na nie tylko na rozwijanie umiejętności ruchowych uczniów, ale przede wszystkim na bezpieczeństwo oraz profilaktykę.
Uwzględniając działania profilaktyczne w planach wynikowych dobierałam treści nauczania pod kątem ustrzeżenia uczniów przed uszkodzeniem zdrowia, z nastawieniem na profilaktykę powstawania wad postawy i ich korygowaniu oraz promowanie zachowań prozdrowotnych. Tematyka zajęć przeprowadzonych przeze mnie w tym kierunku to m.in.:
- „Kształtujemy świadomość potrzeby czynnego wypoczynku (zasady wypoczynku czynnego i biernego)”;
- „Poznajemy zasady zdrowego żywienia oraz wpływu używek na zdrowie”;
- „Sposoby postepowania w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia”;
- „Nabywamy umiejętność samokontroli i samooceny rozwoju fizycznego (określanie wskaźnika wagowo-wzrostowego BMI)”;
- „Zasady i metody hartowania”;
- „Poznanie przyczyn powstawania i rodzaje wad postawy”.
Oczywiście wszelkie wymagania edukacyjne dostosowywałam do możliwości fizyczno – rozwojowych uczniów. Dzięki temu każdy uczeń mógł wykonać polecane zadanie na swój indywidualny sposób, bez obaw, że ulegnie jakiejś kontuzji czy obrażeniom wykonując zbyt trudne dla niego ćwiczenie.
Zajęcia wychowania fizycznego niejednokrotnie są przyczyną nieszczęśliwych wypadków uczniów zakończonych urazem i obrażeniami. Należy zauważyć, że częstą przyczyną wypadków wśród dzieci i młodzieży jest to, że nie maja oni dostatecznego poczucia odpowiedzialności za skutki swego zachowania. Nie przewidują sytuacji, które mogą zagrażać ich zdrowiu czy życiu. Wynika to z braku doświadczenia życiowego, niepełnego rozumienia przyczyn i skutków określonej sytuacji, często przeceniania swoich możliwości, chęci zaimponowania rówieśnikom i dorosłym odwagą, a nieraz i brawurą. Dlatego też częściej to dzieci i młodzież niż dorośli narażone są na nieszczęśliwe wypadki. Moim zadaniem było uświadamianie uczniów, w jaki sposób unikać zagrożeń niemal w każdej sytuacji.
We wszelkich sytuacjach związanych z nieszczęśliwym wypadkiem podczas lekcji bardziej czy mniej groźnym, których nie udało się uniknąć, informowani byli rodzice lub opiekunowie oraz dyrektor szkoły. Niezwykle cenna w takich sytuacjach okazała się współpraca z pielęgniarkami i lekarzem z pobliskiego Ośrodka Zdrowia. W każdej sytuacji uczniowie mieli zapewnioną pomoc medyczną, a przy jej okazji również pogadanki na temat zachowania się czy postępowania w sytuacjach zagrażających zdrowiu.
W celu stworzenia bezpiecznych warunków do pracy z uczniami podejmowałam nieustanne działania:
- na każdych zajęciach prowadziłam pogadanki na temat odpowiedniego zachowania podczas ćwiczeń;
- zapoznawałam uczniów z samoasekuracją, organizowałam pomoc przy ćwiczeniach sprawiających trudność;
- nieustannie kontrolowałam wszelkie działania uczniów, by w sytuacji zagrożenia móc od razu zareagować;
- dobierałam odpowiednie miejsce zajęć (zwykle był to Orlik lub sala, ale również boisko trawiaste, plac zabaw lub odpowiednie miejsce w terenie);
- nadzorowałam rozmieszczenie uczniów zwłaszcza podczas zajęć w sali, dbając by nie ćwiczyli zbyt blisko kaloryferów, drzwi, ścian;
- dbałam o dyscyplinę podczas zajęć, prawidłowe prowadzenie rozgrzewki;
- przed każdym użyciem sprzętu sportowego, był on sprawdzany;
- wszelkie pomoce, przybory uszkodzone były wcześniej naprawiane lub likwidowane;
- jeżeli zauważałam coś, co mogłoby w jakikolwiek sposób zagrozić zdrowiu uczniów było niezwłocznie zgłaszane;
- dobierałam sprzęt odpowiednio do rodzaju zajęć, wieku ćwiczących;
- na każdych zajęciach sprawdzałam strój oraz obuwie uczniów czy jest dostosowany do zajęć;
- wraz z uczniami analizowałam regulaminy placu zabaw, Orlika, sali przeznaczonej do ćwiczeń, zasad BHP i egzekwowałam dostosowanie się do nich.
W maju 2016 r. uczniowie naszej szkoły wzięli również udział w teatrzyku o tematyce profilaktycznej dotyczącej cyberprzemocy.

3. Rekreacja, turystyka, promocja zdrowia.
Kształtowanie odpowiednich postaw prozdrowotnych jest według mnie jednym z najważniejszych celów kształcenia w wychowaniu fizycznym. Od tego, jak ukształtujemy młodych ludzi w tym kierunku, wpoimy nawyki, rozbudzimy zainteresowania, pasję, tak później będzie wyglądało ich życie. Dlatego moja rola w promowaniu zdrowego stylu życia polegała na:
• Organizowaniu i współorganizowaniu różnych imprez i zawodów sportowych.
• Dzień Dziecka na sportowo to coroczne imprezy, organizowane zwykle 1 czerwca, w którą włączają się również rodzice. Jej celem jest zachęcenie dzieci do aktywności ruchowej poprzez gry i zabawy ruchowe w wesołej w formie, angażowanie do kreatywnych działań poprzez różnorodne konkursy i zagadki.
• Organizowaniu wyjazdów na basen kryty do Brzozowa i Leska, gdzie uczniowie mogli oswajać się z wodą poprzez zabawy, a także uczyć się elementów technik pływania.
• Udziale w wycieczkach rowerowych, które pozwalają uczniom pokonywać swoje słabości, uczą zasad ruchu drogowego, ale przede wszystkim inspirują do udziału w formach aktywności ruchowej na świeżym powietrzu, posiadają elementy turystyki.
• Wprowadzaniu na zajęciach wychowania fizycznego marszobiegów oraz wycieczek pieszych po najbliższej okolicy, jako forma aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu.
• Organizowaniu zajęć tanecznych (aerobik, tańce dyskotekowe, tańce narodowe), które nie tylko pokazują uczniom jedną z pozytywnych form aktywności ruchowej i spędzania czasu wolnego, wspomaga ich harmonijny rozwój psychofizyczny, ale również rozwija umiejętność prezentowania swoich umiejętności przed publicznością.
• Realizowaniu elementów edukacji zdrowotnej na lekcjach (zasady zdrowego żywienia oraz wpływu używek na zdrowie, zasady wypoczynku czynnego i biernego, hartowania).
• Przygotowywaniu gazetek ściennych dotyczących zdrowego odżywiania, „Rusz się po zdrowie”.
• Przeprowadzaniu pogadanek na godzinach do dyspozycji wychowawcy promujących zdrowy styl życia („Jak się odżywiam”, „Aktywny i bierny wypoczynek”, „Higiena mojego ciała i ubioru”, „Co to jest nałóg?” ).

4. Problematyka środowiska lokalnego i współczesne problemy społeczne i cywilizacyjne.
Środowisko lokalne jest przestrzenią, która ma ogromny wpływ na jego mieszkańca. Szkoła ze względu na swe zadania dydaktyczne i wychowawcze jest mocno związana ze środowiskiem lokalnym. Moje działania w tym względzie ukierunkowane były na uspołecznianie ucznia, rozbudzanie w nim ciekawości poznawania swego środowiska, jego tradycji, a przez to chęci uczestnictwa w życiu kulturalnym swej miejscowości. W tym kierunku:
- prowadziłam pogadanki na takie tematy, jak: tradycje świąt Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy w rodzinnych domach, moje miejsce w rodzinie, jak dbamy o nasze środowisko i najbliższe otoczenie,
- organizowałam wycieczki piesze w atrakcyjne miejsca Prusieka.
Ponadto włączałam się w przygotowanie uroczystości szkolnych oraz imprez o charakterze środowiskowym (Dzień Babci i Dziadka w Prusieku i w Sanoczku, Dzieciom Radość, Dzień Dziecka w Prusieku i Sanoczku), o których już wspominałam. Niektóre z moich czynności związanych z tymi imprezami to: wykonywanie dekoracji, nauczenie uczniów układu tanecznego „krakowiaka”, przygotowanie i prowadzenie konkursów, gier i zabaw ruchowych, międzyklasowych zawodów sportowych. W przypadku wszelkich imprez środowiskowych bardzo ceniłam sobie współpracę z rodzicami, sołtysami i księżmi z obu miejscowości. Wspólne działania dawały również okazję do rozmów, poznawania i rozwiązywaniu wspólnych problemów.
Rozmowy z rodzicami podejmowane również na zebraniach, indywidualnie czy też telefonicznie pomagały rozwiązywać nie tylko problemy związane z nauką, zachowaniem uczniów. Podejmując tematy współczesnych problemów: telewizji, komputerów, Internetu, a nawet odżywiania się, spędzania czasu wolnego pomogło zrozumieć niektóre problemy, z jakimi borykają się uczniowie i ich rodzice, a przez to odpowiednio reagować na różne sytuacje i zachowania uczniów w szkole (agresja, brak koncentracji, niesystematyczność pracy i wiele innych).
Przygotowywałam również materiały na gazetki ścienne, które wykonywałam zgodnie z odbywającymi się uroczystościami lub dostosowywałam tematycznie do różnych okoliczności, problemów społecznych, pór roku czy świąt.
Starałam się włączać również w różne akcje charytatywne i zachęcałam do tego naszych uczniów. Działania takie są niezwykle wychowawcze, bo kształtują postawy prospołeczne i rozbudzają empatię.
• Angażowałam się w akcję zbierania plastikowych nakrętek na rzecz dziecka niepełnosprawnego.
• Brałam udział w ogólnopolskiej akcji „Szlachetna Paczka” zorganizowanej dla rodziny znajdującej się w trudnej sytuacji materialnej. Udało się zebrać spore pudło z żywnością, przyborami szkolnymi, ubraniami, a nawet zakupiono sprzęt AGD.
• Ciekawą akcją była też „Góra Grosza”, w którą również się włączyłam już dwukrotnie i myślę, że w następnym roku również to zrobię. Uzbieraliśmy dosyć sporą ilość groszówek, które zostały przekazane w szczytnym celu. Mały grosz, a ile przy tym frajdy.

§7 ust. 2 pkt. 3
Umiejętność uwzględniania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.

1. Doskonalenie umiejętności posługiwania się komputerem.
W swojej pracy starałam się jak najczęściej korzystać z komputera, ponieważ w dzisiejszych czasach, kiedy technologia informacyjna jest tak bardzo rozwinięta, trudno jest pracować bez umiejętności posługiwania się komputerem. Starałam się ciągle doskonalić te umiejętności samodzielnie poprzez przygotowywanie i sporządzanie dokumentacji pedagogicznej, dokumentacji związanej z odbywanym stażem, ale także poprzez naukę korzystania z różnych programów pomocnych w pracy (podczas studiów oraz prywatnie), jak również korzystając z publikacji zamieszczonych w Internecie.

2. Wykorzystanie w swojej pracy technologii informacyjnej.
Wykorzystywanie w swojej pracy technologii informacyjnej pozwoliło nie tylko przyśpieszyć przygotowanie się do zajęć, ale również uatrakcyjnić zajęcia, ułatwić pokaz metodyczny, czy też ułatwiło organizację niektórych zajęć. Wyszukiwanie ze źródeł internetowych informacji na temat awansu zawodowego pomogło mi w przygotowaniu wszelkiej dokumentacji zgodnie z aktami prawnymi zarówno na początku stażu, jak i dokumentację końcową. Podobnie opracowywałam wszelką dokumentację pedagogiczną (plany nauczania, Przedmiotowy System Oceniania i wymagania edukacyjne na poszczególne oceny, Plan Pracy Wychowawczej, sprawozdania z pracy wychowawczej i dydaktycznej, ankiety samooceny, ankiety aspiracji sportowych uczniów, a także konspekty lekcji). Na bieżąco wymieniałam się informacjami i dokumentacją z nauczycielami z którymi współpracuję, (scenariuszami, rozkładami zajęć), a przede wszystkim z moim opiekunem stażu panią Beatą, która wysyłała mi różne teksty i dokumenty związane ze stażem drogą elektroniczną.
Wyszukiwałam w Internecie również ciekawe propozycje zajęć, ćwiczeń, które pozwalają zaaktywizować uczniów, metody pomocne w zindywidualizowaniu zajęć, ale także propozycje zajęć z wychowawcą, zajęć dodatkowych. Przygotowywałam również narzędzie pomiaru dydaktycznego (testy sprawności fizycznej, tabele wyników). Technologię informatyczną wykorzystywałam również do wykonywania dyplomów na różne imprezy szkolne, przygotowywania elementów dekoracyjnych oraz gazetek ściennych.
Z Internetu korzystałam również podczas przygotowywania się do zajęć dodatkowych. Wyszukiwałam materiały na warsztaty quillingu, robótek ręcznych (zdjęcia, filmy instruktażowe). Wyszukiwałam odpowiednią muzykę na zajęcia taneczne, inspirowałam się ciekawymi układami tanecznymi na portalach internetowych.
W czasie stażu przygotowywałam też teksty wraz ze zdjęciami z różnych imprez sportowych i wyjazdów, które są zamieszczone na stronie internetowej naszej szkoły. Używając programu Windows Live Movie Maker wykonałam również krótki film z imprezy środowiskowej z okazji Dnia Babci i Dziadka.
Podczas zajęć wychowania fizycznego uczniowie mieli utrudnione zadanie związane z korzystaniem z komputerów czy Internetu często z racji braku sali, natomiast uczniowie otrzymywali zadania do przygotowania w domu przy pomocy komputera (wyszukiwanie aktualnych informacji sportowych, przygotowywanie krótkich wiadomości na tematy z lekcji). W przyszłości planuję wykorzystanie na zajęciach Xbox np. zajęcia typu fitness. Być może wkrótce zostanie on uaktywniony.

§7 ust. 2 pkt. 4
Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień w zakresie oświaty, w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych przez nauczyciela zadań.

1. Rozwijanie własnych kompetencji pedagogicznych.
Wiedza z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki jest niezwykle ważna w zawodzie nauczyciela, który każdego dnia musi odnajdywać rozwiązania różnych problemów wychowawczych i dydaktycznych. Dlatego też starałam się systematycznie pogłębiać swoją wiedzę w tych kierunkach poprzez czytanie literatury fachowej, udział w szkoleniach Rady Pedagogicznej. Dużo wskazówek, jak ciekawie prowadzić lekcje zdobyłam dzięki śledzeniu portali nauczycieli.
Niezwykle cenna była w tym względzie także współpraca z wychowawcami klas, a przede wszystkim z opiekunem stażu. Dzięki obserwacji zajęć, rozmowie mogłam poznawać inne metody pracy, sposoby rozwiązywania problemów, ciekawe propozycje zabaw i gier, działania podejmowane przez innego nauczyciela. Mogłam znaleźć się w sytuacjach innych niż na lekcjach wychowania fizycznego. Każde takie doświadczenie było kształtujące dla mnie.
Pomocne w rozwijaniu swej wiedzy w wymienionych dziedzinach są również rozpoczęte przeze mnie studia podyplomowe. Wiele informacji, doświadczeń z działań podejmowanych na studiach już z powodzeniem wykorzystałam w swojej pracy (Rysunek jako rodzaj terapii).
Starałam się też realizować zadania dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze wynikające z zadań szkoły. Na bieżąco rozwiązywałam napotkane problemy dzięki współpracy z nauczycielami oraz rodzicami. Stały kontakt z nauczycielami pozwalał mi na ciągły przepływ informacji dotyczących osiągnięć czy porażek uczniów oraz ich zachowania na różnych lekcjach. Dzięki temu miałam możliwość natychmiastowego reagowania, pochwały czy upomnienia ucznia, oraz zdobywałam wiedzę, którą dzieliłam się z rodzicami. Podczas spotkań indywidualnych z rodzicami staram się również oprócz spraw opiekuńczo – wychowawczych podnosić również kulturę pedagogiczną rodziców. Chcę uczulać rodziców na problem zagrożeń, jakie czyhają na ich dzieci, ułatwić im zrozumienie niektórych trudności ich dzieci z nauką.
2. Aktualizacja wiedzy z wymienionych dziedzin poprzez samokształcenie.
Poprzez czytanie różnych artykułów umieszczanych przez nauczycieli na portalach edukacyjnych, czytanie literatury z biblioteki szkolnej i pedagogicznej mogłam aktualizować swoją wiedzę, poszerzać o nowe informacje lub weryfikować tę, którą już posiadałam. Dzięki pracy nad samokształceniem stałam się bardziej pewna i twórcza w swej pracy, coraz lepiej radzę sobie w sytuacjach problemowych, rozmowy z uczniami i rodzicami są bardziej efektywne.

§7 ust. 2 pkt. 5
Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postepowaniu w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywał staż.

1. Poszerzenie wiedzy w zakresie prawa oświatowego.
Rozpoczynając staż zapoznałam się z procedurami awansu zawodowego nauczycieli. Przeanalizowałam dokładnie Rozporządzenie MENiS w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego z dnia 1 marca 2013 roku. Dokonałam również analizy najważniejszych aktów prawnych dotyczących systemu oświaty: Karty Nauczyciela, Ustawy o systemie oświaty, Rozporządzenia MEN w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, Rozporządzenia MEN dotyczącego podstawy programowej, rozporządzenia MEN dotyczącego oceniania i promowania uczniów, Rozporządzenie MEN dotyczącego organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej, ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, Rozporządzenie MENiS w sprawie BHP.
Przez cały okres stażu posługiwałam się aktami prawa oświatowego w czynnościach związanych z odbywaniem stażu, oraz w procesie pisania planu i sprawozdania.

2. Znajomość dokumentacji szkolnej i zasad funkcjonowania szkoły.
Analiza różnych aktów prawnych dotyczących systemu oświaty, a także bieżący kontakt z dokumentacją obowiązującą w szkole, pozwala na poznanie zasad funkcjonowania szkoły. Aby pogłębiać swą wiedzę w tym kierunku, systematycznie uczestniczyłam w posiedzeniach Rady Pedagogicznej, szkoleniach i konferencjach roboczych, brałam udział w konstruowaniu i modyfikowaniu dokumentów szkolnych dostosowując je do zmieniających się przepisów oświatowych. Dzięki temu wydaje mi się, że coraz lepiej radzę sobie z tworzeniem i pisaniem różnych dokumentów związanych z pracą nauczyciela. Znając zasady funkcjonowania szkoły łatwiej jest rozmawiać z rodzicami, odpowiadać na pytania uczniów, organizować różne wyjazdy, imprezy, łatwiej jest rozwiązywać wszelkie napotkane problemy dydaktyczne i wychowawcze.

3. Umiejętność posługiwania się wymienionymi przepisami.
W codziennej pracy pedagogicznej dokonywałam na bieżąco analizy dokumentacji szkolnej poprzez stały wgląd oraz respektowanie jej w rozwiązywaniu spraw dydaktyczno – wychowawczych.Do analizowanych dokumentów należały: Statut Szkoły, Wewnątrzszkolny System Oceniania, Szkolny Program Wychowawczy, Szkolny Program Profilaktyki, Plan Pracy Szkoły.
Organizując wyjazdy na basen, zawody i turnieje sportowe, wycieczki piesze czy rowerowe starałam się, by zawsze przestrzegane były przepisy prawa.
Ponadto, podczas pracy przestrzegałam praw dotyczących bezpieczeństwa uczniów. Wszelkie zajęcia odbywały się pod nadzorem nauczyciela. Podczas wyznaczonych przerw pełniłam dyżur. A zajęcia odbywały się z dbałością o bezpieczeństwo uczniów.
Gdy zostałam powołana w skład zespołu nadzorującego przebieg sprawdzianu szóstoklasistów, zostałam przeszkolona przez dyrektora w kwestii przepisów dotyczących sposobu organizacji i przeprowadzenia sprawdzianu w roku szkolnym 2015/16, a sam sprawdzian odbył się bez zakłóceń.
Ponadto konstruując plany wynikowe, przedmiotowe systemy oceniania, plan pracy wychowawczej zawsze kierowałam się regulującymi je przepisami.

Podsumowanie
Uważam, że zadania planu rozwoju zawodowego, które sobie założyłam, zostały przeze mnie zrealizowane. Podejmowałam szereg działań mających na celu wzbogacenie swego warsztatu i metod pracy. Potrafię planować i organizować własny warsztat pracy oraz dokumentować prowadzone przez siebie działania. Analizuję i oceniam ich skuteczność, a jeśli zachodzi potrzeba, modyfikuję je.
Uwzględniam w swojej pracy potrzeby rozwojowe uczniów, problematykę środowiska lokalnego oraz współczesne problemy społeczne i cywilizacyjne.
Korzystam z doskonalenia zawodowego poprzez udział w szkoleniach podwyższając własne kompetencje zawodowe. Na bieżąco pogłębiam wiedzę studiując literaturę fachową z zakresu psychologii i pedagogiki. Znam i stosuję przepisy prawa oświatowego w zakresie potrzeb naszej szkoły. Aktywnie i sumiennie uczestniczę w realizacji zadań ogólnoszkolnych, wychowawczych, opiekuńczych i edukacyjnych wynikających ze statutu naszej szkoły.
W swojej pracy na bieżąco wykorzystuję technologię komputerową i informacyjną.
Chętnie podejmowałam zadania wynikające z potrzeb szkoły. Dużą satysfakcję dawała mi aktywność w obszarach zajęć dodatkowych. Widząc, jak uczniowie chętnie biorą w nich udział, są kreatywni, twórczy i jak bardzo są dumni ze swych osiągnięć i efektów swojej dodatkowej pracy, bardzo mnie to motywuje do coraz szerszych działań w tym kierunku. Dlatego też chcę nadal prezentować postawę otwartości i aktywności. Zawsze starałam się rzetelnie wypełniać swoje obowiązki i powierzone zadania. Dużą satysfakcję sprawiło mi też docenienie mojego wkładu pracy przez Dyrektora Szkoły, czego wynikiem było przyznanie mi Nagrody Dyrektora Szkoły w roku 2014.
Sądzę, że w ciągu 2 lat i 9 miesięcy trwania mojego stażu spełniłam wszystkie wymagania stawiane nauczycielowi kontraktowemu ubiegającemu się o awans na stopień nauczyciela mianowanego. Wiele zadań podjętych, to działania o charakterze ciągłym lub zadania kilkuletnie, dlatego zamierzam w dalszym ciągu rozwijać się i doskonalić swoje umiejętności, systematycznie dokształcać się i dzielić swoimi doświadczeniami i wiedzą z innymi nauczycielami. Zakończenie stażu na nauczyciela mianowanego nie oznacza na pewno końca podejmowanych działań. Zamierzam nadal podnosić swoje kwalifikacje zawodowe, podnosić jakość swojej pracy, by jeszcze lepiej realizować zadania szkoły.
Jestem przekonana, że praca nad sobą i swoimi dokonaniami opiekuńczymi i dydaktycznymi wcale nie dobiegła końca i jeszcze wiele rzeczy przyjdzie mi się nauczyć w nieustannie zmieniającym się świecie. Jednakże dzięki umiejętnościom nabytym podczas stażu wiem, jak to robić dobrze, z korzyścią dla siebie i uczniów.