Stres to zjawisko pozytywne , jak i negatywne. W mojej pracy jako nauczyciel spotkałam się u dzieci podczas zajęć, a także poza nimi, w warunkach szkolnych z rożnymi przejawami tego zjawiska. Stres u dzieci i młodzieży objawia się w różny sposób. Obserwacja pozwoliła mi przeanalizować ten aspekt w sytuacjach problemowych. Zwróciłam uwagę, jak wielki wpływ sytuacja stresogenna ma na moich podopiecznych.
Stres to reakcja organizmu w odpowiedzi na wydarzenia, które zakłócają jego równowagę lub przekraczają nasze zdolności do skutecznego poradzenia sobie z wyzwaniem. Wspomniane wydarzenia zakłócające określamy jako stresory. Ich źródło może być fizyczne jak i społeczne. Wielu nastolatków w obecnym czasie zmaga się z presją rówieśniczą, doświadcza przemocy psychicznej lub fizycznej ze względu na swoją odmienność. Spotykam się z tym na co dzień w mojej pracy dydaktycznej. Często niestety młodzież jest odtrącana przez grupę, co wiąże się z niską samooceną i brakiem pewności siebie. Przekłada się to na efektywność nauczania i koncentracji na zajęciach. Uważam za niezbędne, regularne wprowadzanie do warsztatu pracy dydaktycznej zajęć, metod, ćwiczeń mających pozytywny wpływ na dziecko zagrożone stresem szkolnym.
Jako objawy stresu nastolatkowie wymieniają m.in. przyspieszone bicie serca, brak koncentracji, bóle brzucha, drżenie i pocenie się rąk oraz bóle głowy. Z kolei najczęstszymi sposobami radzenia sobie ze stresem wśród młodych ludzi są zarówno słuchanie muzyki (69%), uprawianie sportu (34%), spotkania ze znajomymi (33%), jak i płacz (30%), izolacja (19%), palenie papierosów (16%) czy picie alkoholu (10%).
Z przeprowadzonej ankiety wśród moich uczniów wynika, że często się stresują przed sprawdzianem, egzaminem, odpowiedzią przy tablicy. Okazuje się, że powodem wysokiego zdenerwowania nie są jedynie wewnętrzne aspiracje lub niedostateczne przygotowanie do zajęć, a presja. Presja rodziców, presja otoczenia pobudzonego przez współczesne technologie, media społecznościowe. Ciągły bieg za doskonałością, osiągnięciem wyniku, wytworzonym przez rówieśników, a jak pokazuje analiza ankiet,
także przez Nas dorosłych.
Podsumowując mój artykuł stwierdzam, że czynniki stresogenne nazywane stresorami, obecne w naszym życiu, przybierają różne formy i są zmienne. Odsyłam Państwa do tekstu „ O Diabełku, który odważył się śmiać”. Wykorzystałam tekst Mieczysława Malińskiego podczas jednych z moich zajęć, ale śmiało chciałabym parafrazować jego tekst w kontekście stresu. Spotkanie w piekle, gdzie Lucyfer zastanawia się z pozostałymi, jak pokonać ludzkość.
A ja zastanawiam się: Jak pokonać stres u dzieci i młodzieży?