Karmienie strachem

Karmienie strachem...
- Ania, nie idź tam! Wracaj! Pan idzie i Cię zabierze....
- Wojtuś chodź szybciutko! Za Tobą duży pająk, zaraz Cię zje!
- Oj, bądź grzeczny! Bo zaraz pan Grzegorz wyjdzie i Ci da....
- Poczekaj, niech się tylko tata dowie... zaraz do niego zadzwonię!!
Wydaje się to niegroźne, a jest krzywdą i wychowawczą porażką.
Dlaczego rodzie straszą dzieci? Powodów jest kilka : z braku czasu, braku lepszych pomysłów, dlatego, że działa to natychmiastowo.
Wychowanie oparte na strachu jest również wyrazem braku cierpliwości dorosłych i ich bezradności. Słowa wypowiadane przez rodziców mają dla dziecka ogromną moc, dlatego tak bardzo ważne jest to, aby czasami dwukrotnie się zastanowić zanim cokolwiek się powie.
Budowanie w dziecku niepokoju wewnętrznego będzie podstawą dla jego nieufności, lęku czy zamknięcia w sobie. Straszenie utrwalić może w małym człowieku postawę lękową. Dziecko straszone zaczyna sobie uświadamiać, że jest zagrożone praktycznie w każdym życiowym momencie, a jego poczucie zaufania i realnej oceny zagrożeń zostaje zaburzone.
Może również okazywać agresję w stosunku do otoczenia. Złość czy negacja wszystkiego staną się jego reakcją obronną na lęk, którego doświadcza.
Dziecko uświadomi sobie, że rodzic kłamie!! Uświadomi sobie, że skoro ostatnio rodzic też tak mówił i nic takiego się nie stało, to można zignorować jego słowa, bez żadnych konsekwencji. Drugi raz już nas może nie posłuchać. Przestanie wierzyć i straci do nas zaufanie. Jako rodzic w procesie wychowania dzieci masz prawo odczuwać bezsilność, zdenerwowanie, irytację, złość i inne trudne emocje. Jednocześnie jako rodzic masz obowiązek panować nad swoimi emocjami
i komunikatami oraz wyrażać je w sposób, który nie rani dziecka i nie wzbudza w nim lęku.
‼️‼️‼️Pamiętajmy: Wytwarzanie lęku powoduje u dziecka stany lękowe, staje się ono zamknięte w sobie, wycofane, wystraszone, a czasami wręcz reaguje agresją, impulsywnością i nadpobudliwością. W końcu emocje muszą znaleźć ujście.