"Wielojęzyczność jest istotnym czynnikiem ludzkiego życia na całym świecie, okolicznością wynikającą na podstawowym poziomie z potrzeby komunikowania się pomiędzy poszczególnymi społecznościami językowymi." John Edwards
Dotychczasowe prądy w nauczaniu języków obcych skupiały się wokół odkrywania jak najlepszych sposobów uczenia się nowego języka. Jednakże współczesna dydaktyka coraz więcej uwagi poświęca obserwacjom interakcji różnych języków poznanych przez daną osobę ( badaniu poddawane są na przykład osoby zwane poliglotami ) oraz użytych przez nie sposobów do zapewnienia sukcesu w komunikacji. Stąd też duży nacisk w nauczaniu języka hiszpańskiego kładę na czerpanie z powszechnie używanych strategii przyswajania języków już poznanych ( w tym wypadku dotyczy to relacyjnych aspektów pomiędzy hiszpańskim a angielskim, które uczniowie będą sukcesywnie odkrywać w trakcie nauki hiszpańskiego ). Nauczyciel powinien starać się udowodnić uczniom, że ich całe doświadczenie i wiedza zdobyta w procesie uczenia się angielskiego będzie miała szerokie zastosowanie w procesie przyswajania języka hiszpańskiego. W praktyce oznacza to, że uczeń ucząc się na przykład o formie gramatycznej "ir + a + infinitivo" używanej do opisywania planów i zamiarów będzie potrafił przywołać analogicznie strukturę "going to" z języka angielskiego oraz kontekst jej użycia. Zalecane jest również, aby to nauczyciel mówiąc o tym, że strukturę "ir + a + infinitivo" stosuje się w identycznych sytuacjach jak "going to" w języku angielskim wyciągnął informację od uczniów , w jakiej sytuacji używamy formy "ir + a + infinitivo".
Z analizy badań znanego językoznawcy Ellen Bialystok ( 2001 ) wynika, iż nabyte w czasie nauki języka rodzimego czy drugiego języka obcego ( w tym wypadku angielskiego ) uniwersalne zasady języka tzw. uniwersalna matryca językowa ( czyli wiedza metajęzykowa ) wspiera i znacząco ułatwia naukę kolejnego języka obcego. Psycholingwiści Cazden ( 1974 ), Mor ( 2007 ) i Lier ( 1999 ) zgodnie podkreślają potrzebę uświadamiania uczniom ich wiedzy o języku. W praktyce oznacza to, iż nauczyciel w trakcie lekcji często odwołuje się do wiedzy uczniów o języku angielskim, zachęca ich do szukania podobieństw ( ale i różnic ) , co wspomaga proces akwizycji języka hiszpańskiego. Idąc tą drogą nauczyciel pozytywnie wpływa na rozwój świadomości językowej uczniów oraz przygotowuje ich do samodzielności w procesie uczenia się języków obcych ( np. uczy samodzielnego rozwiązywania problemów gramatycznych poprzez odkrywanie własnych sposobów dochodzenia do ich rozwiązania. Bo jak powiedział przed wiekami Galileusz: "Człowieka nie można niczego nauczyć, można mu tylko pomóc jak ma odnaleźć wiedzę w sobie samym."
Pozajęzykowe korzyści z wielojęzyczności
"Jeden język ustawia cię w korytarzu życia. Dwa języki otwierają każde drzwi po drodze."
Frank Smith
W ostatnich latach psychologowie zajmujący się wielojęzycznością zgromadzili imponujący materiał empiryczny potwierdzający ich hipotezę, że ucząc się kilku języków naraz nabywamy mimowolnie inne cenne umiejętności przydatne w życiu zawodowym czy szkolnym. W 2004 r. Ellen Bialystok i Ferguson Craik przeprowadzili przełomowe badanie, w którym wzięły udział osoby dwujęzyczne, wielojęzyczne oraz użytkownicy tylko rodzimego języka. Okazało się, że osoby posługujące się dwoma lub więcej językami przewyższały jednojęzyczne w szybkości reagowania i w zdolności do ignorowania nieistotnej w danym momencie cechy bodźca. Poza tym osoby te odznaczają się większą otwartością i giętkością poznawczą. Kolejne wyniki badań tych autorów pokazują, że dwujęzyczność czy wielojęzyczność opóźnia procesy demencji starczej, zwiększa plastyczność umysłu oraz rozwija kreatywność będącą wynikiem umiejętności łatwiejszego przetwarzania informacji w dwóch różnych językach.
Reasumując, zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego należy dążyć do osiągnięcia kompetencji dwujęzycznej, a nawet różnojęzycznej, która ma charakter zintegrowany. Uczeń powinien umieć korzystać z obu kodów językowych rozwiązując zadania komunikacyjne. Jego wiedza poszerza się dzięki korzystaniu z pojęć obu języków. Jeśli zaś chodzi o kwalifikacje i umiejętności nauczyciela niezbędna okazuje się zdolność dostrzegania i wykorzystywania na lekcji relacji koncepcyjno-semantycznych pomiędzy językami. Niezbędne jest podejście komparatywne w nauczaniu języków.
Warto więc promować wśród uczniów kształtowanie sprawności porównywania, w jaki sposób dwa różne języki ( w tym wypadku angielski i hiszpański ) tworzą rzeczywistość.