Rozmowa doradcza jako podstawowa metoda w poradnictwie zawodowym

Rozmowa doradcza jako podstawowa metoda w poradnictwie zawodowym.

„To nie w samych problemach tkwi tak naprawdę kłopot – a w tym, że nikt nie ma odwagi wykonać pierwszego kroku i o nich porozmawia” Colleen Hoover

Praca z osobą bezrobotną w skutecznym wyznaczaniu działań doprowadzających do uzyskania zawodu opiera się w głównej mierze na rozmowie doradczej, która charakteryzuje się określoną strukturą. Dzięki temu, że opracowany został konkretny schemat takiej rozmowy klient jest w stanie określić swoje mocne strony, potrzeby, sformułować cele, poszukać konstruktywnych rozwiązań oraz podejmować autonomiczne decyzje.
Według Małgorzaty Tarkowskiej – autorki publikacji „Rozmowa doradcza – wspólne poszukiwanie rozwiązań” model konwersacji doradczej zakłada następujące zachowania i zasady:
- doradca bierze pod uwagę nie tylko sytuację zawodową klienta, ale również ma na względzie całościowe funkcjonowanie osoby bezrobotnej w życiu rodzinnym, społecznym i kulturowym
- doradca zawiera kontrakt z klientem, w którym ustanawiane są wzajemne zasady współpracy
- doradca wspiera klienta w formułowaniu przez niego celów
- doradca ukierunkowuje, ale nie podejmuje decyzji za klienta, pokazuje różne możliwości i szanse, które stoją przed osobą bezrobotną
- doradca pracuje na mocnych stronach klienta, stosuje narzędzia, które mają na celu podnieść samoocenę klienta i poczucie sprawczości
Narzędzia, które wspomagają efektywną pracę doradcy zawodowego mogą być następujące:
- kategorie diagnostyczne według J.K. Zeiga ( narzędzie pozwalające na dobór odpowiednich sposobów pracy z klientem )
- tworzenie kontraktu według 5 kroków J. Enrighta ( metoda ta pomaga osobie bezrobotnej w uświadomieniu sobie swojej roli w całym procesie doradczym, określeniu głównego problemu i przeanalizowaniu różnych możliwości jego rozwiązania, w weryfikacji oczekiwań ze strony klienta co do osoby doradcy zawodowego oraz refleksji na temat zmian, które zajdą w życiu osoby bezrobotnej, gdy zmieni się jego/jej sytuacja zawodowa )
- stosowanie różnych „pozycji słuchania” według J. Enrighta ( metoda wspierająca relację klient-doradca oraz nastawiona na proces zmiany, stawiająca na duże zaangażowanie klienta )
- obrazy pracy ( ćwiczenie, w którym klient opisuje i precyzuje swoje potrzeby dotyczące przyszłego zawodu według modelu: chcę, potrzebuję, oczekuję )
- siła wewnętrzna ( ćwiczenie, które wydobywa z klienta ukryte zasoby i motywuje do działania