O mutyzmie wybiórczym - dla ucznia i nauczyciela

MUTYZM WYBIÓRCZY-
czyli gdy uczeń nie mówi w szkole.
O co w tym chodzi?
1. Do 100 odlicz!

Tak mówią statystyki. Co setny uczeń polskiej szkoły ma mutyzm. Oznacza to, że będąc w niej nie mówi...
W naszej szkole jest w sumie ok. 1600 uczniów. Jak łatwo obliczyć, uczniów nieodzywających się na lekcjach będzie...
16! (też Wam tyle wyszło z obliczeń ;) )
16-stu uczniów/ uczennic w naszej szkole może bać się w niej odezwać. Bo dokładnie o to w mutyzmie chodzi. To lęk przed mówieniem.
Wszystkie dzieci, u których występuje mutyzm, mówią w domu normalnie. Tam, gdzie czują się dobrze, bezpiecznie - mówią. Bo one potrafią mówić! I chcą! Ale olbrzymi lęk przed mówieniem w nowych miejscach i sytuacjach im to utrudnia.
2. Potrzeba mówienia.

Ta potrzeba jest najbardziej podstawową i ludzką potrzebą. Wszyscy ją mamy. Dzieciaki z mutyzmem także. Jeśli macie czas, możecie spróbować teraz w klasie jak najdłużej nic nie mówić. Wiem, jakie to trudne zadanie! Serio! Wcale niełatwo jest milczeć, gdy tyle się dzieje dookoła.
Jestem ciekawa ile Wam się udało wytrzymać? 3 minuty, czy dłużej J
Dla nas to tylko ćwiczenie. Ale Wasze koleżanki/Wasi koledzy mający mutyzm mają tak codziennie przez wiele godzin. W szkole, przychodni, sklepie, na ulicy, czasem nawet wśród dalszej rodziny.
3. Jak to wygląda?

Mutyzm może się różnie objawiać. Takie dziecko, oczywiście oprócz tego, że nie odzywa się na lekcjach, może:
- rozmawiać z jedną wybraną osobą z klasy,
- rozmawiać z kilkoma osobami z klasy,
- odzywać się do jednego wybranego nauczyciela, a przy reszcie milczeć,
- komunikować się szeptem,
- nie patrzeć innym w oczy, chodzić ze zwieszoną głową,
- stać zawsze z boku klasy, unikać kontaktu i bliskości fizycznej.

Nigdy nie słyszałam o dziecku z mutyzmem, które nie odzywa się w szkole do nikogo. Pomyśl, jakie to byłoby trudne!
Nie móc zgłosić braku zeszytu, złego samopoczucia, potrzeby pójścia do toalety.
Taki uczeń nie wypożyczy sam książki w bibliotece, nie poprosi o otwarcie drzwi, gdy zapomni karty. Dlatego zazwyczaj ma w klasie swojego kumpla, dzięki któremu przekazuje te wszystkie informacje.
Inną sprawą jest samo bycie uczniem i to co się z tym wiąże – odpowiadanie, zgłaszanie się do odpowiedzi, śpiewanie na muzyce, branie udziału w konkursach, recytowanie wiersza. To wszystko opiera się przecież na mówieniu!

Filmik 2 m. 30s https://tiny.pl/9r3xf

4. Wsparcie

Mutyzm to zaburzenie lękowe. Trzeba nad nim pracować. To jednak nie choroba! Pójście do lekarza nic nie da. Nie ma na to lekarstwa. Ale należy go najpierw zdiagnozować, a potem podjąć terapię. To wszystko zadanie dorosłych, czyli rodziców takiego dziecka, jego nauczyciela, psychologa szkolnego.

Jest jednak kilka rzeczy, które możesz zrobić i Ty!
Bądź otwarty i pomocny!
Podejdź czasem i zagadnij!
Zareaguj spokojnie, jeśli Twój kolega/Twoja koleżanka odezwie się do Ciebie pierwszy raz!
Przekaż dalej ważną informację dotyczącą koleżanki/ kolegi z mutyzmem (gdy coś jej/mu się stało, ktoś jej/mu coś zrobił).
Wspieraj, jeśli czujesz się na siłach.

Chyba nie muszę tu pisać takich rzeczy, jak:
Nie komentuj nie mówienia koleżanki / kolegi.

Pomyśl sobie o tym, co w Tobie wzbudza lęk.
Przywołaj teraz to uczucie. Zrobiło się niefajnie, prawda?

Dziecko z mutyzmem ma tak codziennie przez większą część dnia. I nie ma od tego wakacji L Lęk przed mówieniem towarzyszy mu prawie wszędzie.

5.Lęk

Jeśli macie teraz chwilę, a nauczyciel się zgodzi, możecie o tym porozmawiać. Każdy człowiek czegoś się boi. To, co dla jednego będzie przyjemne, w innej osobie wzbudzi lęk.
Hej, hej, jest tu ktoś kto lubi burzę?...
Bo ja, mimo, że jestem dorosła, panicznie się jej boję
(fachowo nazywa się to brontofobią). Przykłady rzeczy czy sytuacji, które wywołują w nas lęk są dość powszechne – ciasne pomieszczenia, otwarte przestrzenie,pająki. Kto nie słyszał o klaustrofobii, agorafobii, arachnofobii? Strach w niektórych wzbudzają rowery, klauni, szkoła, konie, czerwienienie się, wypowiadanie się na forum itp.

To normalne i naturalne, że się czegoś obawiamy. To nawet warunek naszego przetrwania. Strach przed dzikimi zwierzętami uratował niejednego z naszych przodków. To wręcz warunek przetrwania naszego gatunku.
Jeśli jednak lęk przed czymś sprawia, że nie funkcjonujesz normalnie, to znak, że trzeba coś zacząć robić. Porozmawiaj z kimś komu ufasz, poszukaj pomocy!

5. Głos
Podsumowując Waszą zdobytą dziś wiedzę na temat mutyzmu powtórzmy najistotniejsze informacje:
- mutyzm to zaburzenie lękowe,
- nie da się go wyleczyć,
- można z nim żyć, ale bardzo utrudnia on funkcjonowanie takiej osobie,
- lęk przed mówieniem trzeba oswajać na terapii,
- dzięki niej można nauczyć się rozmawiać w szkole z innymi dziećmi, nauczycielami i zacząć normalnie funkcjonować.

Dziś ja byłam głosem dla tej „statystycznej 16-tki” z naszej szkoły. Oni sami nie opowiedzieliby Wam o swoim problemie. Zamiast nich mówię do Was ja w ich imieniu. Październik jest miesiącem świadomości mutyzmu wybiórczego.

Jeśli chcesz być dobrym
coolegą/ cooleżanką
zaakceptuj, że ktoś jest inny od Ciebie.
Na koniec poznajcie Franka. To pozytywny bohater, który oswoił lęk przed mówieniem J
 Filmik 2 m.43 s. https://tiny.pl/9r3xc
 Zainteresowanych tematem mutyzmu posiadaczy
49 minut wolnego czasu odsyłam na YT:
https://tiny.pl/7h6t3

Paulina Brzezińska