„Różni, ale równi”
– scenariusz zajęć z okazji Dnia Dziecka dla dzieci 5 i 6 letnich
Cele ogólne:
• wdrażanie do wzajemnego szacunku, akceptowania odmienności innych ludzi;
• zapoznanie dzieci z wybranymi prawami dziecka oraz z ich znaczeniem;
• zwrócenie uwagi na różnice występujące między dziećmi;
• kształtowanie umiejętności komunikowania się z rówieśnikami;
• doskonalenie umiejętności zgodnego współdziałania podczas wykonywania zadań;
• czerpanie radości ze wspólnej zabawy;
Cele szczegółowe:
Dziecko:
• przedstawia się imieniem i nazwiskiem, określa swoją płeć, podaje jakiej jest narodowości;
• odpowiada na pytania nauczyciela dotyczące treści obejrzanego teledysku;
• uważnie słucha czytany przez nauczyciela wiersz;
• uczestniczy w rozmowie na temat praw dziecka;
• wymienia wybrane prawa dziecka;
• zna datę obchodzenia w Polsce Międzynarodowego Dnia Dziecka;
• wystukuje prosty rytm zaprezentowany przez nauczyciela;
• wykonuje proste ćwiczenia buzi i języka zgodnie ze wskazówkami nauczyciela;
• rozpoznaje wybrane owoce poprzez dotyk;
• naśladuje ruchy kolegi;
• naśladuje dźwięki wydawane przez krowę, owcę, psa;
• maluje farbami swoją postać;
• bierze udział w zabawie ruchowej do piosenki;
Metody pracy:
• słowna
• oglądowa
• praktyczna
Formy pracy:
• zbiorowa
• indywidualna
Pomoce dydaktyczne:
• mała gumowa piłka;
• teledysk „Jesteśmy dziećmi” grupy Śpiewające Brzdące;
• zgadywanka sensoryczna;
• tekst wiersza M. Brykczyńskiego pt. „O prawach dziecka”;
• tekst Konwencji o Prawach Dziecka;
• plansza przedstawiająca wizerunek J. Korczaka;
• plansza prezentująca wybrane prawa dziecka/ w postaci obrazu i zapisu;
• mapa świata ;
• globus;
• szpilki z flagami Maroka, Kanady, Brazylii, Japonii, Australii, Polski;
• karty przedstawiające dzieci z różnych krajów;
• plansza z drzewkiem bonsai;
• plansza przedstawiająca ideogram;
• flamaster;
• duży brystol w rulonie;
• farby tempery;
• pędzle;
• owoce (jabłko, marakuja, banan, truskawka, kaki)
Przebieg zajęć:
Wstęp
1. „Nazywam się...” – zabawa rozwijająca samoświadomość. Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel rzuca do wybranego dziecka piłkę i prosi, aby powiedziało jak się nazywa, określiło czy jest chłopcem/ dziewczynką i z jakiego kraju pochodzi. Następnie piłka trafia do kolejnego chętnego dziecka, które przedstawia się w ten sam sposób. Zabawa kończy się, gdy wszystkie chętne dzieci się przedstawią.
2. „Jesteśmy dziećmi” – rozmowa inspirowana teledyskiem pt. „Jesteśmy dziećmi” zespołu Śpiewające Brzdące. Dzieci oglądają teledysk, a następnie odpowiadają na pytania nauczyciela:
• Kto występował w teledysku?
• O czym śpiewały dzieci?
• Czego potrzebują dzieci, bez względu na to, z jakiego kraju pochodzą?
3. „O prawach dziecka” – rozmowa kierowana na temat praw dziecka. Nauczyciel przedstawia dzieciom osobę J. Korczaka. Prawie sto lat temu, Janusz Korczak, który był lekarzem, pisarzem i nauczycielem powiedział, że dziecko to mały człowiek, który ma swoje prawa. Tym samym dziecko zasługuje na szacunek i przestrzeganie jego praw. Zwrócił się też do dorosłych, aby zatroszczyli się o podstawowe prawa dziecka. W 1989 roku została przyjęta „Konwencja o prawach dziecka”, czyli dokument, w którym zostały zapisane prawa dziecka, i który nakazuje przestrzeganie tych praw. Prawa zawarte w tym piśmie przysługują każdemu dziecku, bez względu na to czy jest chłopcem czy dziewczynką, jaki ma kolor skóry i z jakiego kraju pochodzi. 1 czerwca w Polsce jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Dziecka. Jest to dzień zabaw, często obdarowywania dzieci drobnymi prezentami. Jest to też czas, kiedy przypominamy o prawach dzieci, o tym, że wszystkie dzieci są tak samo ważne.
Nauczyciel czyta dzieciom wiersz M. Brykczyńskiego pt. „O prawach dziecka”:
Marcin Brykczyński – „O prawach dziecka”
Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa,
Chcąc wielu dzieci los odmienić,
Stworzyli dla Was mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta
Spróbujcie dobrze zapamiętać:
Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie
zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się
będę bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić,
bić, wyzywać,
I każdego mogę zawsze na ratunek
wzywać.
Jeśli mama albo tata już nie mieszka z
nami,
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich
czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez
pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego
zdania.
Mogę żądać, żeby każdy uznał moje
prawa,
A gdy różnię się od innych, to jest moja
sprawa.
Tak się tu w wiersze poukładały
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały
Najlepiej, jak umiecie.
Po przeczytaniu wiersza nauczyciel zachęca dzieci do wypowiedzi na temat treści wiersza. Podkreśla, że dzieci różnią się między sobą pod wieloma względami (wyglądem, charakterem, upodobaniami, religią, pochodzeniem) i mają do tego prawo. Bez względu na różnice ludzie powinni szanować się nawzajem i akceptować swoją odmienność.
4. „Miłe słowo mam dla Ciebie” – zabawa integracyjna. W podsumowaniu tej części nauczyciel zaprasza dzieci do zabawy, w której będą poruszały się w rytm słyszanej muzyki. Gdy nastanie cisza, będą podchodzić do stojącej najbliżej nich koleżanki/kolegi i mówić sobie wzajemnie miłe słowa/komplementy, np. bardzo Cię lubię; cieszę się, że jesteś; jesteś fajnym kolegą/koleżanką; masz ładne oczy....
Rozwinięcie
W dalszej części zajęć nauczyciel proponuje przedszkolakom podróż przez różne kontynenty i złożenie wizyty dzieciom zamieszkującym wybrane kraje. Na tablicy zawiesza mapę świata. Na mapie zaznacza na czerwono miejsca, do których dzieci będą kolejno podróżowały. Za każdym razem gdy dzieci dotrą do kolejnego celu wycieczki, jedno z dzieci przypina na mapie szpilkę z flagą danego kraju, zaznaczając w ten sposób położenie odwiedzonego miasta. Nauczyciel zaznacza przerywaną linią drogę, którą pokonały dzieci.
4. „ Z wizytą u Malika” – zabawa słuchowa. Dzieci wyruszają samolotem w podróż do Afryki. W Maroku, w mieście Marrakesz, mieszka wraz z rodzicami mały Malik. Malik codziennie chodzi do szkoły. Właśnie teraz z kolegami ze swojej klasy uczy się gry na bębnie – darbuce i zaprasza dzieci do wspólnej zabawy. Nauczyciel wygrywa na bębenku prosty rytm, a dzieci starają się go powtórzyć stukając dłońmi o podłogę.
5. „ Urodziny Celine” – zabawa logopedyczna. Dzieci żegnają się z Malikiem i wsiadają do samolotu. Lecą do Ameryki Północnej, do Kanady. W Quebecu mieszka Celine. Celine, tak jak wszyscy mieszkańcy Quebecu mówi po francusku, ale w szkole uczy się też angielskiego. Dzieci witają się z dziewczynką mówiąc „hello”. W czasie wolnym Celine lubi grać w golfa ze swoim tatą, który pasjonuje się tym sportem. Dziś jednak jest dzień urodzin Celine. Dziewczynka zaprosiła kilkoro znajomych. Wraz z Celine i jej znajomymi dzieci częstują się smakołykami przygotowanymi przez mamę dziewczynki: babeczkami z jagodami, tartą z syropem klonowym, ciasteczkami z czekoladą oraz naleśnikami. Jedzenie było pyszne. Dzieci oblizują usta raz w prawą, raz w lewą stronę. Potem językiem czyszczą dokładnie zęby górne i dolne oraz kąciki ust.
6. „Na targu w Rio de Janeiro” – zabawa sensoryczna. Kolejnym celem podróży dzieci jest Ameryka Południowa. W Brazylii, w Rio de Janeiro mieszka Maria. Właśnie wybiera się z mamą na zakupy. Na targu jest mnóstwo straganów, na których piętrzą się barwne owoce. Jest tam jabłko, marakuja, banan, truskawka, kaki. Nauczyciel prezentuje dzieciom owoce, a następnie zaprasza chętne dzieci do rozpoznawania ich jedynie po dotyku, wkładając kolejno owoce do zgadywanki sensorycznej.
7. „Zabawy w teatr z Hanako” – zabawa pantomimiczna. Z Ameryki Południowej samolot z dziećmi na pokładzie kieruje się w stronę Azji. Ląduje w Japonii, w Tokio. Tam dzieci spotykają Hanako, która mieszka z bratem i rodzicami w domku jednorodzinnym. Hanako ma bardzo dużo zajęć. W domu opiekuje się swoim drzewkiem bonsai. W szkole uczy się malować ideogramy pędzelkiem (znaki japońskiego pisma), a poza szkołą zajmuje się sportem i teatrem (w Japonii wielu młodych ludzi uczy się sztuk walki). Dziś Hanako zaprasza nas do zabawy pantomimicznej. Dzieci dobierają się w pary. Jedno z nich porusza się w określony sposób, a drugie dziecko jest jego cieniem i stara się naśladować wszystkie jego ruchy. Na sygnał nauczyciela następuje zamiana.
8. „Oliver i farma wujka” – zabawa dźwiękonaśladowcza. Ostatnim miejscem podróży dzieci jest Australia. Jest to najmniejszy z kontynentów. Wielu Australijczyków mieszka nad brzegiem morza i często spędza czas na plaży. W Sydney, jednym z największych miast w Australii mieszka Oliver. Dziś chłopiec jest w odwiedzinach u swojego kuzyna, który mieszka na odosobnionej farmie daleko od miasta. Wujek Olivera jest hodowcą i ma ogromne stado. Chłopiec zaprasza dzieci do zabawy w naśladowanie odgłosów zwierząt znajdujących się na farmie wujka. Nauczyciel pokazuje dzieciom zdjęcia zwierząt (krowa, owca, pies) i prosi, aby naśladowały wydawane przez nie odgłosy.
9. „Obchody Dnia Dziecka w przedszkolu” – zabawa plastyczna. Podróż dobiegła końca. Nauczyciel proponuje dzieciom wykonanie pracy plastycznej/ obrazu, pt. „Różni, ale równi”, na którym znajdą się postacie wszystkich dzieci z grupy. Na dużym wspólnym brystolu każdy przedszkolak maluje siebie, a nauczyciel dokleja sylwetki dzieci, które odwiedzili podczas podróży. Namalowane dzieci są uśmiechnięte i trzymają się za ręce, co symbolizuje jedność, równość i wzajemny szacunek.
Zakończenie
10. Na zakończenie dzieci tańczą swobodnie do piosenki M. Jeżowskiej „Kolorowe dzieci”. Następnie razem z nauczycielem umieszczają wspólnie wykonaną pracę na ogrodzeniu przy wejściu do przedszkola lub eksponują ją w przedszkolu w widocznym miejscu.