Zajęcia ruchowe z dziećmi i rodzicami metodą Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

Cele:
Uczeń:
- rozwija świadomość własnego ciała
- kontroluje swoje ruchy w trakcie wykonywanych ćwiczeń
- dba o bezpieczeństwo swoje, jak i innych podczas ćwiczeń
- dzieli przestrzeń z innymi osobami
- nawiązuje kontakt z partnerem - rodzicem
- aktywnie współpracuje z rodzicem i grupą
- wykorzystuje pozytywne emocje i nadmiar energii
Metody:
- metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.
Środki dydaktyczne:
Koce, odtwarzacz CD, płyta z muzyką relaksacyjną

Przebieg zajęć
I. Część wstępna
1. Powitanie
a) „Iskierka” – uczestnicy stoją w kręgu i trzymają się za ręce, przekazują sobie iskierkę podnosząc po kolei ręce do góry.
b) Powitanie częściami ciała: - dzieci i rodzice witają się brzuchami, plecami, pośladkami, łokciami, kolanami.
2. Ćwiczenia świadomości ciała i przestrzeni.
a) Przeciąganie się – dorośli i dzieci leżą na plecach, każdy próbuje zająć jak najwięcej miejsca na podłodze, a potem kuli się jak najmocniej, aby zająć jak najmniejszą przestrzeń.
b) Foczki – dzieci kładą się na brzegach koców tak, aby ramiona wystawały im poza koc, dorośli zawijają dzieci w koce i kładą je na brzuchach. Dzieci poruszają się po sali jak foczki używając tylko siły rąk. Później następuje zmiana ról.
c) Tratwy – dziecko układa się w dowolnej pozycji na złożonym kocu i odpychając się rękoma porusza się po podłodze, później to samo ćwiczenie wykonują rodzice
d) Obręcze – dorośli ze zrolowanych koców tworzą obręcze i luźno rozstawiają się po sali, dzieci przechodzą przez trzymane niezbyt wysoko nad podłogą obręcze.
II. Część główna

1.Relacje „Z”.
a) Domki – dorosły w klęku podpartym tworzy domek dla dziecka, które wchodzi do środka, potem dziecko wychodzi spod dorosłego, przechodząc między jego nogami, rękoma, nad dorosłym.
b) Przechadzka w parach – rodzice i dzieci poruszają się po sali, trzymając się za ręce. Najpierw rodzic prowadzi dziecko, które ma zamknięte oczy, później następuje zmiana ról.
c) Piłowanie drewna - dorosły siedzi w rozkroku przodem do dziecka, trzyma je za dłonie, nogi dziecka znajdują się pod nogami dorosłego. Dorosły i dziecko na przemian kładą się na plecach, cały czas trzymając się za ręce.
2. Relacje „Przeciwko”.
a) Spychacz - dzieci i rodzice siadają plecami do siebie i najpierw jedno odpycha drugie, potem następuje zmiana, po czym pojawia się próba sił, kto kogo przepchnie (plecy –w plecy) - odpychają się wzajemnie.
b) Odklejanie od podłogi. Rodzic naśladuje smarowanie klejem rąk i nóg, a potem stara się przykleić mocno do podłogi. Dziecko zaś stara się oderwać od podłogi najpierw ręce, potem nogi. Zmiana ról.
c) Przygniatanie – rodzic leży na dziecku w poprzek jego ciała i zachęca je do wyczołgania się spod spodu. Później następuje zmiana ról.

d) Klatka – ramiona i nogi rodzica chwytają dziecko mocno się na nim zaciskają- dziecko próbuje wyjść na zewnątrz
3. Relacje „Razem”
a) Rodzice tworzą kilka tuneli, dzieci czołgają się pod tunelami na plecach lub brzuchu.
b) Czołganie się po plecach – dorośli leżą na podłodze na brzuchu obok siebie, dzieci czołgają się po leżących w poprzek.
c) Gwiazda – dzieci leżą w kręgu na podłodze na brzuchu, mocno trzymając się za ręce, dorośli próbują rozłączyć dzieci, oddzielając je od siebie poprzez ciągnięcie ich za stopy na zewnątrz kręgu.

III. Część końcowa
a) Razem w kole – wszyscy siedzą w kole, trzymając się za ręce, cała grupa kładzie się na brzuchu, plecach, wstaje, cały czas trzymając się za ręce.
b) Masaż relaksacyjny w parach przy muzyce relaksacyjnej
c)Domino – wszyscy siedzą w kręgu i opadają na sąsiada po kolei, później po kolei podnoszą się.