Przykładowa opinia logopedyczna o uczniu

Opinia logopedyczna

Uczennica jest dzieckiem spokojnym, podporządkowanym, współpracuje z terapeutą. Podejmuje proponowane zadania i aktywności, doprowadza je do końca, jest wytrwała w działaniu. Dziecko cechuje duża wrażliwość, empatia. Dziewczynka wykazuje uzdolnienia plastycznie.
U dziewczynki występują masywne zaburzenia procesu komunikacji w zakresie percepcji oraz ekspresji mowy, ze zdecydowaną przewagą tych ostatnich. Dziewczynka porozumiewa się zazwyczaj za pomocą krótkich zdań, odpowiada adekwatnie na zadane pytania. Werbalizacja jest mocno zaburzona i niewyraźna. Dłuższe wypowiedzi dziecka są zniekształcone, trudne do właściwej interpretacji, czasami zrozumiałe, tylko w kontekście sytuacyjnym. Niewłaściwie realizowane są głoski: szeregu szumiącego, ciszącego, syczącego, występuje substytucja głoski r, wymowa jest bezdźwięczna.
Budowa narządów artykulacyjnych jest prawidłowa, lecz zaburzony jest system programowania ruchów artykulacyjnych i kinestezji. Dziecko ma problemy z praksją oralną, przy wypowiadaniu słów, ma trudność z odtworzeniem wzorca ruchowego (kinestyczno-kinetycznego) realizacji głosek zgodny ze wzorcem słuchowym, co powoduje zniekształcenie powtarzanych słów. Dziewczynka z trudem buduje plan dłuższej wypowiedzi.
W komunikacji werbalnej zauważyć można liczne błędy gramatyczne, stylistyczne i fleksyjne. Zasoby leksykalne są ubogie. Występuje duża trudność z zapisem słuchanego tekstu. Deficyty zauważalne w rozumieniu dłuższych złożonych poleceń, szczególnie o złożonej strukturze gramatyczno-logicznej, a także w określaniu relacji czasowo-przestrzennych.
Terapia logopedyczna koncentruje się na odbudowie zaburzonych funkcji i mobilizowaniu do podejmowania, jak najbardziej poprawnej komunikacji werbalnej. Rozwijamy technikę czytania ze zrozumieniem, poprawnej pisowni oraz bogacimy inwentarz językowy.
Usprawniane są narządy artykulacyjne, ćwiczymy właściwą realizację fonemów. Artykulacja dziecka wymaga dalszego doskonalenia i automatyzacji poprawnej werbalizacji głosek w mowie spontanicznej. Usprawnienia wymaga słuch fonematyczny oraz autokontrola własnych wypowiedzi dziecka.
Ograniczone możliwości leksykalne u dziewczynki, wpływają znacząco na obniżenie nastroju emocjonalnego, funkcjonowania społecznego dziecka i utrudniają nawiązywanie właściwych kontaktów interpersonalnych. Uczennica wymaga dalszych intensywnych i systematycznych działań wspomagających funkcje komunikacje oraz rozwijających kompetencje społeczno-emocjonalne.

Opinię wydaje się na prośbę Rodzica.