Bajka o dwóch ołówkach

Temat:„Bajka o dwóch ołówkach”-inscenizacja utworu M. Molickiej-zajęcia rozwijające mowę i myślenie.
Cel: dostrzeganie znaczenia przyjaźni w życiu człowieka, kształtowanie postaw prospołecznych, zachęcanie do okazywania pomocy innym.
Metody: słowne, czynne, percepcyjne
Forma: zbiorowa
Środki: emblematy serc, ołówki, temperówka, piórnik, czerwone i zielone kartoniki, brama (ozdobione koło hula hop), odtwarzacz CD, płyta z nagraniem piosenki, gazety, pacynka;
Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie do tematu
A) Zaproszenie do zabawy
Nauczycielka oznajmia dzieciom, że na dzisiejszych zajęciach gościmy małego przybysz. Dzisiejszy gość-Zgódka przybyła do nas zza siedmiu mórz i dziś chce zaprosić nas do Krainy Przyjaźni.Zgódka wita się z dziećmi. Jednak aby dostać się do tej niesamowitej krainy każdy z nas musi przekroczyć tę oto bramę. Wspólnie z dziećmi zauważa jednak przeszkodę- wiszące w wejściu koperty. Zgódka pomaga dzieciom odczytać zapisane w nich wyrazy- zwroty grzecznościowe: proszę, przepraszam, dziękuję, dzień dobry i do widzenie, po czym wspólnie je analizują. Po przekroczeniu bramy każde dziecko otrzymuje „Znak Przyjaciela”- serce które przykleja na swoją bluzkę (w miejscu serca).
C) W Krainie Przyjaźni Zgódka wita wszystkie dzieci, a następnie prosi, by wspólnie z nim zatańczyły taniec powitalny do piosenki pt. „Podaj rękę koleżance”( sł. A. Woy – Wojciechowska, muz. M. Małecki).
D) Zgódka prosi następnie, by dzieci wyobraziły sobie, że mieszają klej w dużym wiadrze, następnie smarują nim dłonie i sklejają z dłońmi kolegów tworząc krąg. Nie puszczając sklejonych dłonikucają i siadają na podłodze.
E) Utworzenie przez dzieci łańcucha przyjaźni- symboliczne przekazanie z rąk do rąk serduszka - symbolu przyjaźni, miłości i dobroci.
2.Zajęcia właściwe
A) Inscenizacja utworu „Bajka o dwóch ołówkach”.
B) Dyskusja na temat bohaterów bajki, odpowiadanie na pytania nauczyciela:
- Jak wyglądały ołówki leżące w piórniku?
- Dlaczego nikt nie bawił się z szarym ołowiem?
- Jak wtedy czuł się szary ołówek?
- Co zrobił ołówek szary, gdy ołówka kolorowego spotkało
nieszczęście?
- Jaki był ołówek szary, a jakie były ołówki kolorowe?
- Jak inne kredki postrzegały przyjaźń dwóch ołówków
- Co znaczy słowo „przyjaźń”, „przyjaciel”?
- Czy przyjacielem może być chłopiec, czy dziewczynka?
- Jaki powinien być przyjaciel?
- Czy dobrze jest mieć przyjaciela?
- Co jest najważniejsze w przyjaźni?
- Czym kierujemy się przy wyborze przyjaciela?,
- Kto zasługuje na naszą przyjaźń?
- Jak należy postępować, aby być dobrym przyjacielem?
- Co warto zrobić, gdy pokłóciliśmy się z przyjacielem?
- Jak okazać przyjacielowi swoje uczucie?
Zgódka prosi, aby dzieci zamknęły na chwilę oczy i przypomniały sobie lub wyobraziły swojego najlepszego przyjaciela. Nauczycielka proponuje, aby dzieci pomyślały o zachowaniu, które najbardziej lubią u swoich przyjaciół- chętne dzieci wypowiadają się.
C) „Cechy prawdziwego przyjaciela”- zabawa typu „Prawda czy fałsz?”.
Zgódka oznajmia dzieciom, że chciałby przekonać się, czy dzieci znają zasady prawdziwego przyjaciela i czy potrafią być prawdziwymi przyjaciółki, dlatego przygotowała kilka zabaw.
Nauczycielka wymienia kolejno zachowania, zadaniem dzieci jest przy pomocy czerwonych i zielonych kartoników określić zachowania prawidłowe i nieprawidłowe:
- pomaga w trudnych chwilach,
- potrafi dochować tajemnicy,
- kłamie,
- można na nim polegać,
- obmawia,
- potrafi się dzielić,
- jest koleżeński,
- skarży,
- jest złośliwy,
- jest troskliwy
D) „Wzajemna pomoc” – zabawa ruchowa.
Dzieci spacerują parami po sali. Na hasło nauczyciela zatrzymują się, a następnie wykonują polecenia, np.
- jest ślisko, pomóż koledze iść po śliskim chodniku,
- pada deszcz, weź kolegę pod parasol,
- wspinamy się razem na wysoką górę,
- jesteście smutni, wzajemnie się pocieszacie,
- jesteście zmęczeni a przed wami jeszcze długa droga do domu,
- wasza koleżanka gubiła ulubioną lalkę, pomóżcie ją odszukać,
- idziemy uśmiechając się do siebie;
Na koniec zabawy nauczyciel prosi dzieci o udzielenie odpowiedzi na pytania:
- Które scenki podobały wam się najbardziej i dlaczego?
- Jak czuliście się kiedy otrzymaliście pomoc?
- Jak czuliście się kiedy pomagaliście?
E) Na środku sali rozłożona jest gazeta- kładka. Dzieci mają tak przejść, aby nikt nie wpadł do rzeki. Po pewnym czasie papier składamy na połowę, potem znów na połowę. Dzieci powinny sobie pomagać, aby nikt nie wpadł do rzeki.
Wniosek : Musimy sobie wzajemnie pomagać, dbać nie tylko o siebie. Jak nazywa się osoba, która tak postępuje ? To Przyjaciel.
F) Zakończenie zajęć : zabawa ruchowa „Lustro”- naśladowcza.
„Dobieramy się parami,
Żegnamy się oklaskami.
Pocieramy się noskami,
I stykamy się łokciami.
Chwytamy ręce kolegi,
Trenujemy razem biegi.
A teraz wszyscy kucamy,
I swoje ręce puszczamy.
A na podłodze parami,
Stopami się spotykamy.
I za ręce się chwytamy,
Delikatnie się bujamy..
Teraz wstajemy parami,
Jesteśmy swymi lustrami.
Jeden z nas ruch pokazuje,
A drugi go naśladuje.”

Na zakończenie zajęć dzieci ustawiają się w kole i głośno powtarzają rymowankę:

„ Najważniejsza rzecz na świecie
To jest przyjaźń!
Od dziś wszyscy o tym wiecie!”

G) Pożegnanie „Iskierką przyjaźni": Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci do mych rąk. Iskierka wróciła, zajęcia zakończyła.
Zgódka wraz nauczycielką żegna się dziećmi, dziękuje za wspólnie spędzony czas oraz chwali je za to, iż okazali się prawdziwymi przyjaciółmi wobec siebie dając radę, by nigdy się nie zmieniali, bo przyjaźń to najważniejsza rzecz na świecie.