Kolory tęczy

GRUPA: 3-latki

CELE OGÓLNE:
- rozwijanie umiejętności rozpoznawania kolorów i ich nazywania
- zapoznanie ze zjawiskiem tęczy
-określanie stanu pogody oraz zjawisk atmosferycznych
- rozwijanie umiejętnośi liczenia oraz klasyfikowania
- kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
- rozwijanie wyobraźni
- rozwijanie ekspresji ruchowej i plastycznej

CELE OPERACYJNE:
DZIECKO:
- rozpoznaje i nazywa kolory
- wie, jak i kiedy powstaje tęcza
- prawidłowo określa stan pogody
- sprawnie liczy i klasyfikuje przedmioty
- aktywnie uczestniczy w zabawach

METODY:
- słowne: rozmowa, pogadanka, wyjaśnienie
- czynne: stawianych zadań, ćwiczenia praktyczne, kierowanie aktywnością dzieci
- oglądowe: pokaz,demonstracja, doświadczenie

FORMY:
- indywidualna
- grupowa

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: granatowa chmura z deszczem, tęcza, słońce, sylwety postaci w kolorze niebieskim, czerwonym, zielonym i zółtym, chmurki z kropelkami, chusta animacyjna, muzyka

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Powitanie wszystkich.

2. Wprowadzenie do zajęć zagadką:
„Najczęściej na niebie spotkać ją można wiosną. Ma 7 kolorów, więć oznaką jest radosną. Wychodzi zaraz po delikatnym deszczyku, gdy słońce zaświeci po swym promyku”

3. „Historia tęczy” – wysłuchanie opowiadania.

Kiedyś, bardzo dawno temu, wszystkie kolory świata zaczęły się sprzeczać. Każdy z nich uważał, że jest najpiękniejszy i najważniejszy.
- Zieleń powiedziała: To oczywiste, że jestem najważniejszym kolorem. Jestem piękna i nie ma beze mnie wiosny i lata. Jestem kolorem trawy, drzew, liści. Beze mnie świat byłby smutny.
- Przerwał jej niebieski: -Patrzysz tylko na ziemię, a co z morzem i niebem? To ja nadaję im kolor. Ja pomalowałem caluteńkie niebo, każdą rzekę, jezioro, morze i ocean. Ja jestem najpotrzebniejszy i najważniejszy!
- Kolor żółty uśmiechnął się tylko i powiedział. Jesteście wszystkie bardzo ważne, ale to ja przynoszę światu uśmiech, rodość, ciepło. Słońce jest zółte, księżyc jest zółty, gwiazdy są żółte. Wszystko, co pomaluję jest takie piękne, że każdy patrzy z zachwytem.
- Czerwień nie mogła znieść tego długiego wywodu. To ja jestem ponad wami wszystkimi, bo jestem kolorem serca – kolorem miłości. Jestem też kolorem ognia, daję ludziom ciepło.
Spór kolorów trwał i coraz bardziej się wzmagał. Nagle na niebie pojawiła się ciemna deszczowa chmura i powiedziała.
- Jesteście niemądre! Wszystkie jesteście ważne i piękne, jak motyle, jak kwiaty. Tak mi smutno jak słucham waszej kłótni. I chmura zaczęła płakać gęstym deszczem.
Chwilę potem na niebie pojawiło się słońce i powiedziało:
- Nie płacz chmuro, a wy kolory przestańcie się kłócić. Weźcie się za recę i namalujcie na niebie razem coś pięknego, aby było widać was wszystkie. Cztery kolory zaczęły malować na niebie różnobarwne pasy , z których powstała tęcza. Na jej widok chmurka uśmiechnęła się, a kolory zobaczyły, że każdy z nich jest piękny i niezastąpiony i wspaniale wyglądają razem. Na pamiątkę tej chwili za każdym razem, gdy słońce chce pocieszyć kropelki spadającego deszczu, na niebie pojawia się tęcza.

4. Rozmowa kierowana na podstawie wysłuchanego opowiadania.

5. „Kolory tęczy” – zabawa ruchowa z chustą animacyjną.
Na dywanie rozłożona jest chusta animacyjna. Podczas gdy gra muzyka, dzieci swobodnie poruszają się po dywanie poza chustą. Gdy muzyka ucichnie, nauczyciel wskazuje kolor, na który dzieci muszą wskoczyć.
6. „Chmurki” – zabawa matematyczna rozwijająca umiejętność liczenia oraz klasyfikowania.
Nauczyciel rozkłada na dywanie chmurki z przyklejonymi kropelkami. Zadaniem dzieci jest dobranie w pary chmurek z taką samą ilością kropelek.
7. „Tęczowa buzia” – zabawa plastyczna z muzyką
Podczas, gdy muzyka gra, dzieci podzielone na dwa zespoły chodzą dookoła stolików i kolorują uśmiechnięte buzie. Na hasło nauczyciela dzieci zmiejają stolik i kolorują buzię przy drugim stoliku.
8. Podziękowanie za zajęcia.