Cele zajęcia:
-pogłębianie więzi emocjonalnej z matką,
-wdrażanie do okazywania szacunku matce
-kształtowanie poczucia bezpieczeństwa
-dostarczanie radosnych przeżyć związanych ze wspólnymi zabawami z rodzicielkami.
Środki dydaktyczne
Postacie z bajki „ Czerwony Kapturek”( Wilk, Czerwony Kapturek, Myśliwy, Babcia) do przyczepienia na ubranie
Magnetofon, płyta CD, kartki z bloku, kredki bambino, chusta animacyjna, miska z wodą
Przygotowania wstępne
Na małej tablicy kartka z kalendarza, wazon z kwiatami
W widocznym miejscu napis Kocham Cię mamo!
Na dużej tablicy Serce z krepiny i na kolorowych kwiatkach przymiotniki określające pozytywne cechy charakteryzujące matkę: dobra, kochana, jedyna, najdroższa, ukochana, niezastąpiona, wyjątkowa, wyrozumiała,
Przebieg zajęcia.
1. Imię i gest
Wszyscy po kolei mówią swoje imię wykonując przy tym prosty gest, zadaniem grupy jest powtórzyć imię i gest kolegi.( zabawa trwa do momentu aż wszystkie osoby przedstawią się).
2.Przypadkowe koperty- podział uczestników na 4 grupy
Dziecko i rodzic dostają jedną kopertę w której jest jedna z czterech postaci z bajki Czerwony Kapturek- Uczestnicy poruszają się w rytm muzyki po Sali wymieniając się kopertami z przypadkowo spotkaną parą, po kilku minutach( 3min) muzyka cichnie uczestnicy zabawy wyjmują karteczki z kopert i przyklejają sobie do bluzki i siadają w kole na dywanie.
3.Odczytanie bajki „Bajka o Czerwonym Kapturku” ( zał.1)- odpowiednie grupy reagują ruchem, gdy usłyszą swoją postać i tak :
Czerwony Kapturek- Udaje że trzyma w ręku koszyczek Podnosi się i mówi o,o
Babcia- podnosi się udaje, że podpiera się laską i mówi a, a
Wilk- rękoma pokazuje jak szeroko otwiera paszczę mówiąć ła
Myśliwy- udaje że strzela z pistoletu i mówi pif paf
4.Zabawy z mamą- ćwiczenia „ z”
-Naleśnik- dziecko leży na plecach, na podłodze, rodzic „ zwija go w naleśnik”, smaruje dżemem, posypuje cukrem, kroi- zmiana ról
-„ Wóz” rodzic leżące dziecko na plecach ciągnie za kostkę
- „Rzep” Dziecko siada przy nodze rodzica, obejmuje ją rękoma, ten powoli idzie ciągnąc dziecko
-„ Prowadzenie niewidomego” rodzic ma zamknięte oczy, dziecko prowadzi go po Sali- zmiana ról
- „ Krokodyl”- rodzic kładzie się na brzuchu, dziecko kładzie się na nim tak, by jego brzuch dotykał pleców mamy. Rodzic wozi dziecko po sali.
5.Czy rozpoznam swoje dziecko?
Dwie dorosłe osoby stojące na krzesełkach trzymają zasłonę( chustę animacyjną). Po jednej stronie ustawiają się dzieci, po drugiej rodzice. Nauczyciel wyznacza czwórkę dzieci, które podchodzą blisko kurtyny. Następnie prosi o podejście ich rodziców( rodzice nie wiedzą jak ustawieni są ich dzieci). Zadaniem rodziców jest rozpoznanie poprzez dotyk, swojego dziecka.
6. Zabawa integrująca „ Moja mama”
Wszyscy poruszają się swobodnie po całej sali w rytm muzyki, na przerwę w muzyce rodzice stoją nieruchomo a dzieci odnajdują swoje mamy.
7. Wspólne rysowanie marzeń- praca plastyczna
Dzieci wraz ze swoim rodzicem rysują swoje marzenia- wyeksponowanie prac na sznurku
8. Wędrująca miska z wodą- informacja zwrotna
Każdy uczestnik siedzi w kole delikatnie podaje miskę z wodą i mówi jak w danej chwili czuje się.
Literatura
„Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka” L. Bzowska, R. Kownacka, M. Lorek, A. Sawińska
„ Metody pedagogiki zabawy w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym”- R. Domań
„ Metoda Weroniki Sherbone w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka” M. Bogdanowicz, B. Kisiel, M. Przasnyska
Materiały własne zgromadzone podczas szkoleń, kursów i studiów licencjackich i magisterskich
Załącznik 1
BAJKA O CZERWONYM KAPTURKU
Bajka- nie bajka- skrzata Zdumiewajka o dziewczynce, którą Czerwonym Kapturkiem zwali.
Czerwony Kapturek miał Babcię. Która mieszkała w lesie, co go dzielny Myśliwy patrolował z uwagi na groźnego Wilka.
Pewnego dnia Babcia zachorowała i mama Czerwonego Kapturka wysłała Czerwonego Kapturka do Babci( Babci Czerwonego Kapturka) z koszem smakołyków i lekarstw.
Czerwony Kapturek, idąc do Babci, wcale nie obawiał się straszliwego Wilka, bo wiedział, że pan Myśliwy strzeże lasu i w razie potrzeby uratuje Czerwonego Kapturka przed Wilkiem.
Gdy Czerwony Kapturek spotkał po drodze Wilka, ten nie okazał się wcale groźny, zapytał bowiem Czerwonego Kapturka tylko o drogę do Babci. Życzliwy Czerwony Kapturek dokładnie wytłumaczył Wilkowi, gdzie mieszka jego ukochana Babcia, ciesząc się, że nie musiał wzywać Myśliwego. Gdy Czerwony Kapturek sam dotarł do chatki Babci, okazało się, że wpadł w pułapkę Wilka. Wilk bowiem połkną Babcię razem z Czerwonym Kapturkiem i porannym kapciem.
Tymczasem dzielny Myśliwy, będąc w pobliżu życzliwej mu Babci( Babci Czerwonego Kapturka), postanowił ją odwiedzić. Po wejściu do chatki Babci Myśliwy szybko zorientował się w złych czynach Wilka. Widząc, jak Wilka duma rozpiera, Myśliwy wyjął zza cholewy kordelas i do Wilka strzela. Wilk pada, Babcia z Czerwonym Kapturkiem, uratowane, czule dziękują Myśliwemu.
A morał z bajki taki: Nie ufaj w lesie nieznajomemu!