Scenariusz zajęć do Innowacji Pedagogicznej
„Z książką w chmurach” z elementami metody dziecięcej matematyki Gruszczyk-Kolczyńskiej dla dzieci 6-letnich
Temat dnia: „Rytmiczna organizacja czasu.”
Prowadzący: Justyna Rokosz
Cel ogólny:
- dostrzeganie regularności, wychwytywanie powtarzających się układów oraz kontynuowanie ich;
- dostrzeżenie rytmu i stałego następstwa dni i nocy, pór roku, dni tygodnia i miesięcy
w roku;
- aktywizowanie dzieci poprzez czynny udział w zajęciach;
- uświadomienie stałej liczby dni tygodnia, miesięcy niezależnie od którego dnia tygodnia się będzie liczyć;
- utrwalenie poznanych figur geometrycznych.
Cele operacyjne:
- zajmuje odpowiednie miejsce;
- posługuje się liczebnikami porządkowymi;
- skupia uwagę;
- wypowiada się;
- naśladuje;
- skupia uwagę na rytmach;
- dzieli się swoimi doświadczeniami;
- reaguje na hasło;
- dostrzega rytm następstwa dni/nocy; pór roku, tygodni, miesięcy;
- rozpoznaje figury geometryczne;
- potrafi kontynuować powtarzający się rytm;
- układa kalendarz z kolorowych kartoników/napisów: dni i nocy, pór roku, tygodni, miesięcy; potrafi go odczytać;
- ma świadomość stałej liczby dni tygodnia, miesięcy niezależnie od którego dnia
tygodnia się będzie liczyć;
- rozumie znaczenie pojęcia: rok/tydzień
- wykonuje zadania ruchowe;
- rozumie przesłanie z wiersza;
- wskazuje podobieństwa kalendarzy.
Metody pracy:
- słowna- rozmowa;
- oglądowa- pokaz;
- czynna- zadania stawiane do wykonania;
- elementy metody dziecięcej matematyki E. Gruszczyk- Kolczyńskiej.
Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.
Pomoce dydaktyczne: bilety, podpisy: Rząd 1/2/3, teatrzyk, pacynki do teatrzyku, magnetofon, płyta CD, szarfy: żółta, niebieska, zielona, pomarańczowa, koła wycięte
z papieru, figury geometryczne w kolorach dnia/nocy oraz pór roku, szablon ludzika
z napisem dni tygodnia/ nazw miesięcy, napisy dni tygodnia/ nazw miesięcy, różne kalendarze, szablony ludzików, ołówki.
Przebieg dnia
Część wstępna
1. Nauczycielka wręcza dzieciom bilety. Każdy z nich wskazuje rząd, który powinny zająć. Dzieci zajmują odpowiednie miejsca. Na koniec pyta dzieci: Jak należy zachowywać się
w teatrze? Dzieci odpowiadają.
2. Nauczycielka przypomina o cyklu spotkań. Następnie wyjaśnia, że na dzisiejszych zajęciach przeniesiemy się do krainy autorstwa Natalii Łasocha. Na koniec zaprasza na przedstawienie pt. „Zmartwienie Starego Roku”.
Część właściwa
1. „Zmartwienie Starego Roku”: teatrzyk sylwet w oparciu o wiersz N. Łasocha do muzyki w tle.
Nauczycielka za pomocą opowiadania wprowadza w temat zajęć i w odpowiednich momentach prezentuje dzieciom pacynki. Dzieci siedzą w półkręgu i oglądają przedstawienie.
2. „Rozmowa na temat treści wiersza”
Nauczycielka zadaje pytania dzieciom dotyczące treści wiersza. Dzieci wypowiadają się na temat odejścia Starego Roku, a przyjścia Nowego Roku. Następnie opisują i naśladują Stary Rok(chodzą smutne, zgarbione) i Nowy Rok (podskakują, uśmiechają się).
3. „Dni i noce”: ustalanie stałego następstwa dni i nocy.
Nauczycielka opowiada o przemijaniu dni i nocy. W międzyczasie kładzie na kole kolorowe kartoniki. Dzieci uważnie słuchają i obserwują. Następnie odpowiadają na pytania i dzielą się swoimi doświadczeniami. Nauczycielka podsumowuje wypowiedzi dzieci. Następnie ustala, które dziecko jest dniem/nocą. W międzyczasie rozdaje szarfy(dzień- szarfa żółta, noc szarfa niebieska). Dzieci zakładają szarfy na przemiennie. Na hasło: noc- dzieci z żółtymi szarfami kucają a z niebieskimi szarfami stoją. Na hasło dzień- dzieci z niebieskimi szarfami kucają, a z żółtymi szarfami stoją. Dzieci mówią: Jestem dzień, po mnie jest noc. Jestem noc, po mnie jest dzień. Na koniec nauczycielka proponuje ułożyć kalendarz, który będzie się składał z dni i nocy. Dzieci z kartoników na kole układają na przemiennie dzień i noc. W międzyczasie wybierają, która figura geometryczna oraz kolor będzie symbolizował dzień/noc. Dzieci po ułożeniu kalendarzy mówią i wskazują na odpowiednią figurę: dzień, noc, dzień, noc, dzień...
4. „Pory roku”: ustalanie stałego następstwa pór roku.
Nauczycielka opowiada dzieciom o przemijaniu pór roku. W międzyczasie kładzie na kole kolorowe kartoniki. Dzieci uważnie słuchają i obserwują. Następnie odpowiadają na pytania
i dzielą się swoimi doświadczeniami. Nauczycielka podsumowuje wypowiedzi dzieci. Następnie ustala, które dziecko jest wiosną/latem/jesienią/zimą. W międzyczasie rozdaje szarfy(wiosna- zielona szarfa, lato- żółta szarfa, jesień- pomarańczowa szarfa, zima- niebieska szarfa). Dzieci zakładają szarfy na przemiennie i dostrzegają rytm charakterystyczny dla pór roku. Następnie mówią: Jestem wiosna po wiośnie jest lato, jestem lato po lecie jest jesień, jestem jesień, po jesieni jest zima... Nauczycielka wymienia nazwy pór roku i przypisuje im wykonanie zadania(np. wiosna- jesteśmy ptakami, które wracają do Polski, lato- pływamy
w morzu, jesień- zbieramy kasztany, zima- jeździmy na nartach itp.). Na koniec nauczycielka proponuje ułożyć kalendarz, który będzie się składał z pór roku. Dzieci z kartoników na kole układają na przemiennie pory roku. Dzieci w międzyczasie wybierają, która figura geometryczna oraz kolor będzie symbolizował daną porę roku. Dzieci po ułożeniu kalendarzy mówią i wskazują na odpowiednią figurę: wiosna, lato, jesień, zima, wiosna, lato...
5. „Dni tygodnia”: ustalanie stałego następstwa dni tygodnia.
Nauczycielka opowiada o przemijaniu dni tygodnia. W międzyczasie kładzie na koło szablony z napisami. Dzieci uważnie słuchają i obserwują. Następnie odpowiadają na pytania i dzielą się swoimi doświadczeniami. Nauczycielka podsumowuje wypowiedzi dzieci. Następnie ustala, które dziecko jest: poniedziałek/wtorek/środa/czwartek /piątek/sobota/niedziela. W międzyczasie rozdaje szablony(poniedziałek- zielony szablon, wtorek- szary szablon, środa- pomarańczowy szablon, czwartek- niebieski szablon, piątek- czerwony szablon, sobota- fioletowy szablon, niedziela- żółty szablon). Dzieci dostrzegają rytm charakterystyczny dla dni tygodnia. Następnie mówią: Jestem poniedziałek po poniedziałku jest wtorek, jestem wtorek po wtorku jest środa, jestem środa, po środzie jest czwartek, jestem czwartek po czwartku jest piątek, jestem piątek po piątku jest sobota, jestem sobota po sobocie jest niedziela, jestem niedziela po niedzieli jest poniedziałek... Nauczycielka wymienia dni tygodnia i przypisuje dzieciom wykonanie zadania(poniedziałek- skacze, wtorek klaska itp.). Dzieci wykonują zadania. Na koniec nauczycielka proponuje ułożyć kalendarz, który będzie się składał z dni tygodnia. Dzieci na kole układają na przemiennie szablony z napisami dni tygodnia. Dzieci po ułożeniu kalendarzy mówią i wskazują na odpowiedni napis: poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela, poniedziałek, wtorek, środa... Nauczycielka w międzyczasie zadaje pytania:
- Ile dni ma tydzień ?
Dzieci odpowiadają i wymieniają nazwy dni tygodnia.
Następnie nauczycielka mówi, że za tydzień dzieci nauczą się nowej piosenki. Wszyscy zastanawiają się, który to będzie dzień tygodnia.
- W którym dniu zaczyna się tydzień?
Dzieci odpowiadają. Następnie nauczycielka proponuje dzieciom sprawdzić czy upłynie 7 dni licząc od poniedziałku(w międzyczasie dziecko wskazuje na odpowiednią kartkę).
- Czy tydzień może rozpocząć się w czwartek? Dzieci odpowiadają.
Następnie dzieci sprawdzają, czy upłynie 7 dni licząc od czwartku(w międzyczasie dziecko wskazuje na odpowiednią kartkę). Z kolei liczą, w którym dniu nauczą się nowej piosenki(za tydzień). W podobny sposób dzieci sprawdzają, kiedy minie siedem dni, jeśli zacznie się liczyć od piątku, soboty...
6. „Nazwy miesięcy”: ustalanie stałego następstwa nazw miesięcy.
Nauczycielka opowiada o przemijaniu miesięcy. W międzyczasie kładzie na kółku szablony z napisami. Dzieci uważnie słuchają i obserwują. Następnie odpowiadają na pytania i dzielą się swoimi doświadczeniami. Nauczycielka podsumowuje wypowiedzi dzieci. Następnie ustala, które dziecko jest: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień. W międzyczasie rozdaje szablony(grudzień/styczeń/luty- niebieski szablon, marzec/kwiecień/maj-zielony szablon, czerwiec/lipiec/sierpień- żółty szablon, wrzesień/październik/listopad- pomarańczowy szablon. Dzieci dostrzegają rytm charakterystyczny dla miesięcy. Następnie mówią: Jestem styczeń po styczniu jest luty, jestem luty po lutym jest marzec, jestem marzec, po marcu jest kwiecień, jestem kwiecień po kwietniu jest maj, jestem maj po maju jest czerwiec, jestem czerwiec po czerwcu jest lipiec, jestem lipiec po lipcu jest sierpień, jestem sierpień po sierpniu jest wrzesień, jestem wrzesień, po wrześniu jest październik, jestem październik po październiku jest listopad, jestem listopad po listopadzie jest grudzień, jestem grudzień po grudniu jest styczeń... Nauczycielka wymienia nazwy miesięcy i przypisuje dzieciom wykonanie zadania(np. grudzień/styczeń/luty - lepimy bałwana, marze/kwiecień/maj- naśladujemy ptaki, które wracają do Polski, czerwiec/lipiec/sierpień- pływamy w morzu, wrzesień/październik/ listopad- zbieramy kasztany itp.). Dzieci wykonują zadania. Na koniec nauczycielka proponuje ułożyć kalendarz, który będzie się składał z miesięcy. Dzieci na kole układają na przemiennie szablony z napisami nazw miesięcy. Dzieci po ułożeniu kalendarzy mówią i wskazują na odpowiedni napis: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień, styczeń, luty, marzec...
W międzyczasie nauczycielka zadaje pytania:
- Ile miesięcy ma rok?
Dzieci odpowiadają i wymieniają nazwy miesięcy.
- W którym miesiącu zaczyna się rok?
Dzieci odpowiadają. Następnie nauczycielka proponuje dzieciom sprawdzić czy minie 12 miesięcy, licząc od stycznia(w międzyczasie dziecko wskazuje na odpowiednią kartkę).
- Czy rok może rozpocząć się w maju? Dzieci odpowiadają.
Następnie dzieci sprawdzają czy upłynie12 miesięcy licząc od maja(w międzyczasie dziecko wskazuje na odpowiednią kartkę). W podobny sposób dzieci sprawdzają, kiedy minie 12 miesięcy, jeśli zacznie się liczyć od czerwca, lipca...
7. „Kalendarz”
Nauczycielka na dywanie rozkłada różne kalendarze: z kartkami do wyrywania, kalendarz
w formie notesu, kalendarze ścienne itp. Następnie prosi dzieci, aby je obejrzały i powiedziały w czym są one podobne. Nauczycielka podsumowuje: w kalendarzach mimo różnorodności, można dostrzec to, co wspólne: dni, tygodnie, miesiące. Na koniec nauczycielka proponuje znaleźć daty, które są atrakcyjne dla dzieci.
Część końcowa
1. „Ewaluacja zajęć”: rozmowa
Nauczycielka rozdaje dzieciom szablony ludzików. Dzieci na szablonie rysują wesołą/smutną minę, jeśli zajęcia się podobały/nie podobały.
Literatura:
1. Program wychowania przedszkolnego „Planeta dzieci” WSiP, Warszawa, 2020.
2. Dziecięca matematyka. Edukacja matematyczna dzieci w domu, w przedszkolu i szkole: Edyta Gruszczyk Kolczyńska, Ewa Zielińska ,WSiP, 2009.
3. Opowiadanie pt. „Zmartwienie Starego Roku”- Natalia Łasocha.