Jak pomóc dziecku w uczeniu się?

Jak pomóc dziecku z trudnościami w uczeniu się ?

Co nazywamy trudnościami w nauce?
Jest to szeroko rozumiany termin odnoszący się do zróżnicowanej grupy zaburzeń, wykazujących się poprzez znaczące trudności w mówieniu, słuchaniu, umiejętności czytania, pisania i rozumienia. Specyficzne trudności w uczeniu się dotyczą dzieci, które odnoszą niepowodzenia w nauce pomimo prawidłowego poziomu inteligencji.
W jaki sposób można pomóc dzieciom odnaleźć się w szkole? Oto wskazówki dla nauczycieli dotyczące włączenia ucznia z SPE do zespołu klasowego.

PRZEDMIOTY HUMANISTYCZNE I JĘZYKI OBCE:
• wydłużanie czasu na prace pisemne,
• mniejsza liczba zadań zamkniętych (dostosowanie typów zadań: więcej zamkniętych, a mniej
otwartych, możliwość wyboru przez ucznia zadań trudniejszych),
• różnicowanie: więcej odpowiedzi ustnych czy prac pisemnych dla ucznia (według jego potrzeb),
• sprawdzanie, czy uczeń rozumie polecenia,
• stosowanie pytań naprowadzających,
• motywowanie – dostrzeganie drobnych sukcesów dziecka,
• przydzielanie dzieciom specjalnych zadań, ról w grupie, klasie,
• egzekwowanie mniejszych partii materiału (gdy potrzeba),
• umożliwianie odrabiania prac domowych na komputerze,
• dopytywanie ustne po sprawdzianach, jeśli są wątpliwości, czy uczeń umie, czy też popełnił błąd
typowy dla dyslektyka,
• nieocenianie lub łagodniejsze ocenianie strony graficznej pisma,
• dostosowanie punktacji dla ucznia,
• stosowanie zadań głównie z podstawy programowej, niewykraczających poza nią,
• ocenianie z uwzględnianiem wkładu pracy ucznia,
• niewyrywanie ucznia do odpowiedzi,
• nieodpytywanie z głośnego czytania na forum klasy.

PRZEDMIOTY MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZE:
• stosowanie różnych zadań (zamkniętych/ otwartych/ testowych) o innym stopniu trudności,
• ograniczanie liczby zadań na klasówce, do domu,
• wydłużanie czasu pracy,
• nieocenianie strony graficznej pisma lub rysunku,
• dostosowanie punktacji za zadania,
• ocenianie toku rozumowania, nie tylko wyniku,
• przydzielanie części punktów za sposób rozwiązania zadania, mimo błędów rachunkowych,

• konstruowanie prostszych poleceń,
• wykorzystywanie większej liczby rysunków, wykresów,
• pomoc w odczytywaniu danych ze schematów,
• stosowanie pomocy dydaktycznych (tablice, kalkulator, plansze, mapy, eksponaty, makiety),
• tolerowanie błędów wynikających z dysfunkcji ucznia,
• praca na konkretach,
• pomoc w odczytywaniu lub zrozumieniu poleceń,
• możliwość wyboru formy sprawdzania wiedzy (odpowiedź ustna, praca pisemna lub na komputerze),
• docenianie wkładu pracy ucznia.

EDUKACJA WCZESNOSZKOLNA:
• wzmacnianie pozytywne ucznia (pochwała, nagroda),
• wypunktowanie dobrze wykonanych elementów zadania, nie tylko wyniku,
• wydłużanie czasu pracy, zmniejszenie liczby ćwiczeń, zadań,
• ocenianie wkładu pracy dziecka,
• formułowanie jasnych, prostych poleceń,
• określanie jasnych wymagań i egzekwowanie ich, stawianie granic,
• bardziej tolerancyjne, liberalne ocenianie,
• okazywanie dz. zrozumienia i wsparcia w sytuacjach dla niego trudnych (np. w sytuacji niepowodzeń
szkolnych),
• nazywanie mocnych stron dziecka i wykorzystywanie ich w życiu klasy,
• włączenie dziecka do zajęć korekcyjno-kompensacyjnych w celu intensywnego treningu zaburzonych
funkcji (słuchowo-językowych, percepcji wzrokowej, ćwiczeń grafomotorycznych, kompetencji
matematycznych)
• unikać wyrywania do odpowiedzi,
• dawać dziecku czas na zastanowienie się,
• umożliwić korzystanie z dodatkowych pomocy dydaktycznych (patyczki, liczydła),
• indywidualnie sprawdzać, czy dziecko zrozumiało treść zadania czy tekstu literackiego.