Moja wewnętrzna prognoza pogody - scenariusz zajęć

SCENARIUSZ ZAJĘĆ
Zajęcia z programu wspierającego rozwój emocjonalno-społeczny (Innowacja Pedagogiczna „WARTOŚCI WRAŻLIWOŚCI”
Data realizacji: 14.09.2021
Temat: MOJA WEWNĘTRZNA PROGNOZA POGODY
Uczestnicy: Dzieci w wieku 4-5 lat
Cel ogólny: Wspieranie rozwoju emocjonalnego i społecznego oraz rozwijanie inteligencji emocjonalnej
Cele szczegółowe:
Dziecko:
o Uczy się rozpoznawać i nazywać emocje
o Rozwija wrażliwość emocjonalną i empatię
o Akceptuje własną emocjonalność
o Rozwija umiejętność wyrażania i rozładowywania emocji
w sposób akceptowany społecznie
o Potrafi adekwatnie reagować na emocje innych
o Lepiej funkcjonuje w grupie rówieśniczej
Metody:
o Pogadanka
o Elementy metody Mindfullness (ćwiczenia s.56-57, E.Snal,2018).
o Relaksacja przy dźwięku instrumentu – dzwonek koshi

Środki:
Dzwonek koshi; etykiety z emocjami, karta pracy s.57 Książka pt.
„Moja supermoc. Uważność i spokój żabki.” – E.Snal, 2018;

Przebieg zajęć:
ROZPOCZĘCIE:
Nauczyciel wita dzieci, siadając z nimi w kole na dywanie.
- Dzień dobry. Jak się dziś czujecie? Dziś dużo rozmawiać będziemy o emocjach i tym jakie uczucia mieszczą się w nas. Mnóstwo rzeczy dzieje się w nas w środku: myślimy, odczuwamy emocje. Czasem każdemu z nas jest smutno, a czasem wesoło, a czasem się zdarza, że sami nie wiemy, jak nam jest? Nauczę Was teraz jak rozpoznawać swoje emocje, odczuwać
je i akceptować.
WYCISZENIE:
Nauczyciel wyciąga dzwonek koshi i zaczyna delikatnie na nim grać.
- A teraz, proszę abyście wsłuchali się uważnie w ten dźwięk. Poczujcie, jak wpada w wasze uszy. Zamknijcie Wasze oczy i spróbujcie zobaczyć w wyobraźni, dokąd płynie ten dźwięk w Waszym ciałku i gdzie się zatrzymuje?
PRÓBY SAMOOBSERWACJI:
Nauczyciel chwilę gra na dzwonku nic nie mówiąc. Pozwala dzieciom na wyciszenie i wsłuchanie
się w siebie.
ROZMOWA O EMOCJACH
Nauczyciel wycisza instrument i po cichu zwraca się do dzieci:
- A teraz, każdy kiedy będzie gotowy otworzy pomału swoje oczy.
Nauczyciel czeka, aż cała grupa otworzy oczy. Pyta dzieci:
- Kto chciałby opowiedzieć nam jak się dziś czuje? Jakie emocje Wam dziś towarzyszą? (Jesteście smutni, źli, radośni, a może czymś się martwicie?) – daje dzieciom przestrzeń, by mogły podzielić się swoimi uczuciami.
Nauczyciel słucha uważnie dzieci, udzielając im kolejno głosu. Następnie, przedstawia dzieciom etykiety żabki
z różnymi emocjami. Pyta dzieci:
- Jak myślicie? Jak czuje się, żabka na tych obrazkach? Dzieci odpowiadają, starając się opisać i nazwać uczucia żaby.
NAUKA EMOCJI
Nauczyciel nazywa emocje żaby przedstawione na etykietach i porównuje je do pogody.
- Spójrzcie ta żabka jest smutna, płyną jej po policzkach łezki, jak deszczyk, a nad głową kłębią się ciemne chmury. Ta żabka jest radosna, ma uśmiechnięte usta, oczy szeroko otwarte, jest rozpromieniona, jak słoneczko nad jej głową. Ta żabka z kolei jest zmartwiona, nie płacze, ale nad jej głową kłębi się wiele myśli, tak jak chmurki. Ostatnia żabka jest rozgniewana- nad jej głową widać grzmoty, jak nasze wybuchy złości, kiedy się gniewamy.
Nauczyciel pokazuje kolejno na etykiety określając emocje:
Na tym obrazku widzimy różne emocje żabki: RADOŚĆ, GNIEW, ZMARTWIENIE, SMUTEK.
SAMODZIELNE PRÓBY OBSERWACJI EMOCJI
Nauczyciel pyta dalej:
- Kiedy czujecie się jak ta żaba – wskazuje jeden obrazek. Co musi się wydarzyć, żebyście się tak czuli?
Dzieci odpowiadają.
Nauczyciel wyjaśnia. Każdy z nas w zależności od nastroju nosi na co dzień taką wewnętrzną pogodę, Prawda?
- Czy widać ją na zewnątrz? Jak myślicie?
- Czy któraś z nich jest zła?
Nauczyciel wyjaśnia, że każda emocja jest potrzebna
i czemuś służy. Nie ma złych emocji. Każda jest właściwa w określonej sytuacji, ale nasze zachowanie spowodowane daną emocją, może kogoś urazić, zasmucić lub nawet wystraszyć. Musimy więc uważać
w jaki sposób zachowujemy się pod wpływem emocji
i czasem nasze zachowanie zastopować. Stopowania zachowania, będziemy uczyć się na innych zajęciach.
RYSOWANIE EMOCJI:
Nauczyciel: Teraz zapraszam Was do stolików. Każdy z Was dostaje obrazek żabki, ale bez miny wyrażającej emocje. Waszym zadaniem jest wyczarowanie miny, jaka odzwierciedla Waszą pogodę w serduszku. Jednak zanim to zrobicie, skupcie się na swoim ciele, co ono czuje? Co w nim się dzieje? Zamknijcie proszę oczy.
Nauczyciel wyciąga instrument- dzwonek koshi i delikatnie na nim gra. Dzieci zamykają oczy i przez chwilę skupiają się na swoich uczuciach. Następnie starają się namalować minę żabki i pogodę nad jej głową.
ZAKOŃCZENIE
Nauczyciel zaprasza dzieci do koło na dywan po skończeniu pracy przez dziecko. Pyta dzieci:
- Jakie poznaliście dzisiaj emocje? Jaka pogoda panuje w waszym sercu, kiedy czujecie np. Radość.
Nauczyciel dziękuje dzieciom za wspólne zajęcia. Chwali dzieci za super wytrwałość i zaangażowanie. Przypomina dzieciom, że nie ma złych emocji, wszystkie nasze uczucia są w porządku. Za odwagę pochwalenia się swoimi emocjami na rysunku nauczyciel wręcza każdemu dziecku naklejkę.